Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Το CosmoteSport πήρε συνέντευξη από τον βετεράνο δημοσιογράφο που εξιστόρησε ιδιαίτερες συνεντεύξεις του από το παρελθόν, αποκλειστικά θέματα και πώς κατάφερε να μιλήσει με τον Τόνι Κούκοτς μετά το Φάιναλ Φορ του 1993 στο ΣΕΦ, πηγαίνοντας τελικά στην Ιταλία από την Ελλάδα για να βγάλει το αποκλειστικό.
– Έχετε υπάρξει εξαιρετικός ρεπόρτερ, πολύ σκληρός στις κριτική σας…
“Εννοείς πολύ τίμιος; Αυτό εννοείς;”.
– Τίμιος επίσης…
“Πολύ αντικειμενικός, ναι έχω υπάρξει έτσι”.
– Νομίζετε ότι αυτό το είδος δημοσιογραφίας πλέον μπορεί να γίνει αποδεκτή; Ή πλέον αυτή η δημοσιογραφία δεν υπάρχει πλέον;
“Πραγματικά δεν μπορώ να μιλήσω για το τι συμβαίνει σήμερα. Ξέρετε… από όσα ακούω, διαβάζω προφανώς συγκεκριμένους ανθρώπους φυσικά. Αλλά δεν καλύπτουν τη λίγκα με τον τρόπο που εμείς την καλύπταμε. Και η λίγκα δεν τους κάνει εύκολη τη δουλειά της κάλυψης. Γιατί δεν έχουν την πρόσβαση που είχαμε εμείς. Είχα απεριόριστη πρόσβαση παντού.
Μιλούσα χθες με τον Ντομινίκ Ουίλκινς για το όταν ταξίδευα με τους Χοκς. Νομίζω ότι ήταν το 1992… Και ήμασταν στην δυτική ακτή και ο Μάικ Φρατέλο, ο τότε προπονητής, με άφησε να κάνω προπόνηση με τους Χοκς.
Έπαιξα ένα κανονικό ματς στη προπόνηση με τους Χοκς. Έκανε το ίδιο με τους Σέλτικς και με αρκετές άλλες ομάδες. Μου είπαν βέβαια ότι είσαι ο μόνος δημοσιογράφος που το έκανε. Αλλά ποτέ δεν θα σε άφηναν να κάνεις κάτι τέτοιο σήμερα. Είσαι τυχερός αν σε αφήσουν μέσα στο γήπεδο για να δεις την προπόνηση. Επομένως δεν ξέρω… νομίζω ότι αν έγραφα σήμερα θα έβρισκα έναν τρόπο να έχω την ίδια πρόσβαση. Ακόμα κι αν δεν έπρεπε να περάσω μέσω των ατζέντηδων, θα πήγαινα κατευθείαν στον παίκτη.
– Παρεμπιπτόντως συμφωνείτε με την έκφραση «πηγές αναφέρουν»;
“Ξέρετε είναι αστείο… Ήμουν τρία χρόνια στην εφημερίδα «USA Today». Και είχαν έναν κανόνα που μου τον είπαν μόλις πήγα εκεί. Ξέρεις δεν σου επιτρέπουμε να λες «πηγές αναφέρουν», απλά δεν σε αφήνουμε. Και είπα, εντάξει, το αποδέχομαι. Αλλά βρήκα τρόπο να το παρακάμψω.
Όταν έγραφα ένα δημοσίευμα, μια είδηση που μόλις γινόταν γνωστή, το έγραφα ως κάτι οριστικό. Δεν θα έλεγα «οι πηγές», έγραφα ότι αυτό συμβαίνει, ή θα συμβεί… Χρησιμοποιούσα τις πηγές μου, αλλά…
Δεν τις αναφέρατε…
“Ανησυχώ για όσους λένε ότι έχουν πηγές. Πρώτα από όλα, θυμάμαι ένα ρεπόρτερ, όταν ήμουν στη Νιού Γιορκ Ποστ… Ήρθε κι άρχισε να καλύπτει τους Νετς, ή τους Νικς, κάτι τέτοιο… Και μέσα στις πρώτες δύο εβδομάδες που βρέθηκε στη δουλειά. Έστελνε κείμενα που έγραφαν «οι πηγές μου μου λένε»… Και τότε έλεγα στον αρχισυντάκτη μου, πώς είναι δυνατόν να έχει πήγες με μόλις δύο εβδομάδες στη δουλειά;
Μπορεί να έχει κάποιον που του είπε κάτι οφ δε ρέκορντ, αλλά δεν μπορεί να τον εμπιστευτεί έτσι… Δεν ξέρει ουσιαστικά τίποτα για αυτόν. Επομένως, υπάρχουν πλέον δυστυχώς πολλά τέτοια.
– Θεωρείτε ότι το μεγαλύτερο «λαβράκι» που βγάλατε ήταν ο μεγάλος καυγάς μεταξύ του Λατρέλ Σπρίουελ και του κόουτς Πι Τζέι Καρλίσιμο;
“Αυτό σίγουρα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μου αποκλειστικά και χαίρομαι που το γνωρίζετε. Αλλά είχα πολλές τέτοιου τύπου ειδήσεις. Όταν ο Μπράιαν Χιλ ήταν έτοιμος να απολυθεί από το Ορλάντο… Έβγαλα την είδηση ότι είχαν μια συνάντηση με κλειστές πόρτες οι παίκτες και ψήφισαν να φύγει. Το έβγαλα κατευθείαν στη τηλεόραση. Και αυτό ήταν πολύ μεγάλο, πραγματικά μεγάλο.
Ξέρετε, ότι ο Τζούλιους Έρβινγκ πουλήθηκε στους Σίξερς, κι αυτό ήταν δικό μου”.
– Στην περίπτωση του Σπρίουελ, επειδή αυτό οδήγησε στην προσωρινή αποπομπή του από το ΝΒΑ, ανησυχήσατε για το τι θα συμβεί σε αυτόν; Ή ως δημοσιογράφος, αυτό είναι κάτι που δεν σας απασχολεί;
“Όχι, δεν ανησύχησα για το τι μπορεί να του συμβεί. Σίγουρα είχα κάποια συναισθήματα που με απασχόλησαν όταν έβγαλα την είδηση. Ήδη είχα παρτίδες με τον Σπρίουελ στο Σαν Φρανσίσκο και στο Όκλαντ. Κατά μία έννοια με αγνόησε, όταν προσπάθησα να του κάνω μια ερώτηση. Και έτσι άρχισα να μαζεύω ένα αρχείο για αυτόν και το είχα έτοιμο όταν συνέβη αυτό που συνέβη.
Ποτέ δεν περίμενα, βέβαια, ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά το είχα έτοιμο και μπορούσα να το χρησιμοποιήσω όταν συνέβη.
Ο Πι Τζέι Καρλίσιμο κακομεταχειριζόταν λεκτικά τους παίκτες του για πάρα πολύ καιρό, ούτε αυτόν τον συμπαθούσα. Επομένως δεν με ένοιαζε το τι θα συμβεί. Αλλά και πάλι επειδή μιλήσαμε στην αρχή για φίλους και εχθρούς, στο τέλος έγινα φίλος με τον Σπρίουελ. Έγινα φίλος και με τον Πι Τζέι, τον βοήθησα να ξαναμπεί στο ΝΒΑ μέσω της πρόσληψης του ως αναλυτή στο NBC. Αυτό ήταν δική μου ιδέα και με ευχαρίστησε για αυτό.
Και κανείς άλλος δεν το ξέρει αυτό, τώρα το ξέρετε εσείς. Αλλά ειδικά τον Σπρίουελ στο τέλος τον συμπάθησα πάρα πολύ, πραγματικά τον συμπαθώ.
– Ποιος είναι ο χειρότερος άνθρωπος που έχεις συναντήσει;
“Ξέρετε, κάποιοι υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων, είναι οι χειρότεροι. Δεν ξέρω, δεν το σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο. Πραγματικά είχα την ευκαιρία να πάρω συνέντευξη σχεδόν από όλους. Και ποτέ δεν με απασχολούσε αν θα με συμπαθήσουν ή όχι. Δεν ανησύχησα για τις ερωτήσεις που σκόπευα να κάνω.
Ξέρετε εγώ και ο Μπάρκλεϊ είχαμε κόντρα για πολύ καιρό. Είχαμε υπάρξει φίλοι κάποια εποχή, μετά ήμασταν εχθροί. Και μετά πάλι φίλοι και ήρθε να δουλέψει μαζί μου στο ΤΝΤ. Και τότε δεν μπορούσα να ανεχτώ να είμαι δίπλα του. Γιατί λέει απίστευτα χαζά πράγματα και εγώ ήμουν εκεί για να δώσω περιεχόμενο.
Και η ατάκα μου για αυτόν ήταν πως ποτέ δεν κατηγορηθεί για κατάχρηση ουσιών, γιατί δεν έχει ουσία. Και μετά με απέλυσαν και αυτό μου κόστισε γύρω στα… περίμενε, κόστισε γύρω στα δέκα εκατομμύρια δολάρια. Αλλά πέραν αυτού όλα καλά.
– Θυμάμαι ότι στη στήλη σας στη Νιού Γιόρκ Ποστ είχατε γράψει ότι καπνίζατε μαριχουάνα στη δεκαετία του 1970 με τον Φιλ Τζάκσον. Ποια ήταν η αντίδραση του Τζάκσον μετά από αυτό;
“Λοιπόν, πρώτα από όλα… Νομίζω ότι η στήλη μου δεν είχε αυτό το θέμα, ήταν μέσα σε μια στήλη… Ήταν ίσως μια παράγραφος… Μου έδωσε το πρώτο μου τσιγαριλίκι όταν πηγαίναμε μαζί στο αεροδρόμιο. Κάλυπτα τους Νικς τότε, πηγαίναμε νομίζω στο αεροδρόμιο ΛαΓκουάρντια για την πτήση μας. Και μοιραζόμασταν ένα ταξί και απλά μου το πάσαρε.
Τέλος πάντων, νόμιζα ότι ήταν αστείο. Ποτέ δεν μου είπε ότι μια λέξη για αυτό, παραμένουμε φίλοι μέχρι σήμερα, επομένως… Τουλάχιστον δεν μου έδωσε μια πίπα με κρακ.
– Έχετε ποτέ δεχθεί απειλές ή κακή συμπεριφορά;
“Ναι, φυσικά. Απειλές; Απειλές; Σίγουρα… Πήρα πριν λίγο μια συνέντευξη από τον Γκέρβιν και μιλούσαμε για τον Ουόρεν Τζαμπάλι. Για τον οποίο, και κατά σατανική σύμπτωση έχουμε τον Ρικ Μπάρι να κάθεται εδώ πίσω μας τώρα…
Ο Ουόρεν Τζαμπάλι είχε πλακώσει στο ξύλο τον Ρικ Μπάρι και πήγα στα αποδυτήρια μετά, δεν είχα καταλάβει πως ήταν συμπαίκτες στο Όκλαντ (ABA). Τέλος πάντων, δεν έχει σημασία, τον χτύπησε πολύ άσχημα.
Και πήγα στα αποδυτήρια να τον ρωτήσω, του είπα τι παίζει με σένα και τον Ρικ, γιατί τον χτύπησες έτσι; Και τότε με κοιτάζει και μου λέει: «Έχεις πέντε δεύτερα να φύγεις από τα αποδυτήρια γιατί θα κάνω το ίδιο σε σένα». Και είπα στον Γκέρβιν ότι έφυγα στα τρία δεύτερα, έφυγα στα τρία δεύτερα. Γιατί απείλησε και σίγουρα θα το έκανε, αλλά τέτοιες απειλές είχα δεχθεί αρκετές φορές.
– Περιγράψτε μας την ιστορία σας στην Ελλάδα το 1993 με το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.
“Λοιπόν, το NBC με στέλνει με έναν παραγωγό στην Ελλάδα για να πάρουμε συνέντευξη από τον Τόνι Κούκοτς. Θέλαμε να τον κάνουμε να παραδεχθεί ότι θα μείνει μια ακόμα χρονιά στην Ιταλία και μετά θα πήγαινε στους Μπουλς που τον είχαν επιλέξει στο ντραφτ.
Πήγαμε, λοιπόν, εκεί και όλα πήγαν στραβά. Ξεκινώντας από το γεγονός ότι έχασα τη βαλίτσα μου, ποτέ δεν την πήρα πίσω εκείνη την βαλίτσα. Και μετά πάμε στα ματς, εξαιρετικά ματς, εξαιρετικοί οπαδοί, όπως ξέρετε, και χάνει στον τελικό, ο Κούκοτς ηττήθηκε (σ.σ. η Μπενετόν από τη Λιμόζ).
Και τώρα προσπαθούμε να πάρουμε συνέντευξη από έναν τύπο που δεν είναι και τόσο χαρούμενος. Και μας απέφυγε, αλλά ήταν γελοίο, είχαμε στήσει την κάμερα κοντά στις τουαλέτες… Θα ήταν, λοιπόν, μια χαζή συνέντευξη ό,τι κι αν γινόταν. Και δεν μπορούσε να περάσει το τεστ ούρων, δεν μπορούσε να δώσει δείγμα.
Μέχρι να τα καταφέρει, το πούλμαν της ομάδας έφευγε κι εμείς δεν είχαμε συνέντευξη. Ο αρχισυντάκτης μου στο NBC, το αφεντικό μου, μου είπε αν δεν έρθεις πίσω με συνέντευξη, απολύεσαι. Μην ασχοληθείς καν να γυρίσεις πίσω.
Και έτσι πάμε στην Ιταλία, σε ποια πόλη έπαιζε…
– Στο Τρεβίζο.
“Λατρεύω το Τρεβίζο! Λατρεύω το Τρεβίζο. Θεέ μου, ερωτεύτηκα… Κάθε γυναίκα εκεί έμοιαζε με τη σύζυγο μου, θεέ μου, είναι Ιταλίδα.
Τελικά πήγα στο σπίτι του, χτύπησε την πόρτα και του είπα: δεν με ξέρεις, αλλά θα μου δώσεις συνέντευξη γιατί αλλιώς θα γράφω κάθε μέρα για σένα, θα σε “σκοτώνω” διαρκώς.
Μου έδωσε τη συνέντευξη, αποκαλύψαμε πως θα πάει στο Σικάγο κι από τότε δεν ξαναμιλήσαμε. Μάλλον λόγω της απειλής. Όταν συναντηθήκαμε πρόσφατα τα είπαμε σαν δύο παλιόφιλοι”.