Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Μετά το μακρινό 1993 και τον Τσαρλς Μπάρκλεϊ, οι Σανς βρέθηκαν για τρίτη φορά (1976 η δεύτερη) στους Τελικούς του ΝΒΑ, όμως οι Μπακς και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, τους άφησαν με τη χαρά.
Μπορεί ο Ντέβιν Μπούκερ να είναι το μεγάλο αστέρι αυτής της ομάδας, βάσει ηλικίας τουλάχιστον, όμως μην ξεχνάμε πως ο Κρις Πολ κάνει τα πάντα, για να επιστρέψει η ομάδα τους στους Τελικούς.
Το Φοίνιξ είχε το καλύτερο ρεκόρ σε όλο το ΝΒΑ και με το 2-0 κόντρα στους Μάβερικς, δείχνει έτοιμο -και κυρίως ικανό- να τελειώσει αυτό που άρχισε πέρυσι.
Όσο για τον ”CD3′, ίδιος και καλύτερος. Αξίζει απλά να θυμίσουμε ότι είναι ο μοναδικός παίκτης την ιστορία με 14/14 σουτ σε ματς playoffs.
Δεν αρκεί;
14,7 πόντοι, 4,4 ριμάουντ και 10,8 ασίστ φέτος και κυρίως η απόλυτη και αψεγάδιαστη έννοια του πόιντ γκαρντ.
Καλός ο ΛεΜπρον Τζέιμς, αλλά και το φιλαράκι του, μόνο πίσω δεν πάει. Στις 6/5, έκλεισε τα 36 του (1985) και το Eurohoops πηγαίνει τον χρόνο πίσω, για να τον αποθεώσει.
Κάτι, που κάθε γνήσιος μπασκετόφιλος θα έπρεπε να κάνει. Είτε τον λατρεύει είτε όχι.
Ακολουθεί μία πορεία, που μέχρι σήμερα είχε κυρίως αποτυχίες. Αλλά και οφθαλμοφανή έλλειψη (μπασκετικού) σεβασμού προς το πρόσωπό του.
Φοβερή εκκίνηση και… φιάσκο στο Λ.Α.
O Πολ μπήκε στο NBA το 2005 από το #4 του Draft. Οι Χόρνετς έτριβαν τα χέρια τους και εκείνος με το ”καλημέρα” έδειξε ότι δεν είναι ένας συνηθισμένος πόιντ γκαρντ. Όσο ύψος του λείπει (1,83μ.), τόσο πάθος και ποιότητα βάζει στο παιχνίδι του.
Πήρε το βραβείο του Καλύτερου Rookie με 16,1 πόντους-5,1 ριμπάουντ-7,8 ασίστ, με τέσσερις παρουσίες σε All-Star Game και μία στην Καλύτερη Πεντάδα, ενώ μία φορά μπήκε στην Καλύτερη Αμυντική Πεντάδα και δύο φορές ήταν καλύτερος πασέρ.
Έμεινε στην ομάδα μέχρι το 2011, όταν και αρχικά αποφασίστηκε να γίνει trade στους Λέικερς, όμως μία πρωτοφανής απόφαση του ΝΒΑ μπλόκαρε την συμφωνία. Έτσι, ο παίκτης κατέληξε στους Κλίπερς. Και μαζί με τους Μπλέικ Γκρίφιν-ΝτιΆντρε Τζόρνταν, η άλλη -και λιγότερη λαμπερή- ομάδα του Λος Άντζελες, θέλησε να βγει από την αφάνεια. Αλλά…
Παρόλο που όλες τις χρονιές του Πολ στους Κλίπερς η ομάδα μπήκε στην 8άδα, πότε δεν ξεπέρασε τους ημιτελικούς Δύσης. Η μεγαλύτερη και χαμένη ευκαιρία παραμένει το 2015, όταν το 3-1 έγινε 3-4 από τους Ρόκετς. Δεν το έχει ξεχάσει αυτό ο Πολ και το κρατάει σαν οδηγό φέτος.
”Ναι, ας μην μιλάμε για 3-1. Δεν έχω πολύ καλές εμπειρίες με αυτό”
Ένα (ακόμα) αποτυχημένο trade και η εξιλέωση στην Οκλαχόμα
Το καλοκαίρι του 2017 και ενώ το πρότζεκτ ”Κλίπερς” έχει αποτύχει παταγωδώς, ο Πολ γίνεται ανταλλαγή στους Ρόκετς. Μαζί με τον Τζέιμς Χάρντεν, οι φίλοι του Χιούστον ονειρεύονται πολλά. Και τελικά, θα μείνουν στα όνειρα.
Ακόμα και αν την σεζόν 2017/18, έφτασαν τόσο κοντά στο απόλυτο. Στους Τελικούς Δύσης, έκαναν το 3-2 απέναντι στους πρωταθλητές Ουόριορς. Στο Game 5 όμως, ο Πολ τραυματίζεται και δεν ξαναπαίζει. Η απουσία του, καταλυτική. Το έδειξε άλλωστε και τα 115-86 και 92-101 στις δύο νίκες των ”Πολεμιστών”.
Την επόμενη σεζόν, ο αποκλεισμός ήρθε στα ημιτελικά και πάλι από το Γκόλντεν Στέιτ με 4-2 και κάπως έτσι τελείωσε και η πορεία του 36χρονου στο Χιούστον. Για να ακολούθησε ένα ”πισωγύρισμα”, όπως πολλοί θα πουν το καλοκαίρι του 2020.
Ο Ράσελ Ουέστμπρουκ έφυγε από την Οκλαχόμα και ο Πολ ακολούθησε το αντίθετο δρομολόγιο. Και εκεί, αναγεννήθηκε. Όχι αγωνιστικά. Αγωνιστικά, ήταν πάντα στο κορυφαίο επίπεδο. Εκεί έδειξε και στους πιο δύσπιστους -δεν είναι και λίγοι- πως είναι ένας από τους top πόιντ γκαρντς.
Οι Θάντερ είναι μία… αλλόκοτη ομάδα, ειδικά μετά την φυγή του Ουέστμπρουκ. Δείχνει να περνάει σε μία νέα πραγματικότητα με πολλούς νεαρούς παίκτες και πολλά… draft picks στην ουρά. Ο Πολ κλήθηκε να ”συμμαζέψει” την ομάδα και το κατάφερε.
Την έστειλε στα playoffs από την πέμπτη θέση της Δύσης (44-28) και μαζί κοίταξαν στα μάτια τους Ρόκετς, χάνοντας τελικά με 4-3. Για την ακρίβεια, είχαν αποκλειστεί, αλλά είχαν ήδη κερδίσει το στοίχημα.
Ο δύσκολος δρόμος τον πήγε εκεί που του αξίζει
To τελευταίο χρονικά trade ήρθε να ”δέσει” το γλυκό. Οι Θάντερ τον έστειλαν στους Σανς και πλέον φτάσαμε στο ”σήμερα”. Το πολλά υποσχόμενο σύνολο του Φοίνιξ χρειαζόταν μία τελευταία πινελιά. Ο Κρις Πολ ήταν αυτή.
Δεν ήταν καθόλου εύκολο για έναν 36χρονο, που παίζει στα ”κόκκινα” να πάει σε μία ομάδα, που δεν έχει… την φανέλα. Είχε όμως όλες τις προδιαγραφές να πετύχει. Δικαιώθηκε άμεσα και τώρα πάει ξανά για τον μεγάλο στόχο της καριέρας του.
Λίγοι φίλοι του μπάσκετ δεν θα ήθελαν να δουν τον Πολ πρωταθλητή. Μιλάμε για έναν παίκτη-σύμβολο, που έδειξε πως ακόμα και σε αυτή την ηλικία, μπορεί να κάνει καλύτερες τις ομάδες. Με την εμπειρία, το πάθος και το χάρισμά του.
Τα έχει βάλει με όλους και όλα, ακόμα και με διαιτητές -ποιος μπορεί να ξεχάσει την βεντέτα με τον Σκοτ Φόστερ;-, αλλά εκείνος θέλει να βρεθεί στην ”Γη της Επαγγελίας” του όχι με μία super team.
Αυτό το δοκίμασε και δεν βγήκε. Είναι ένας ξεχωριστός αθλητής, που μόνο με έναν ξεχωριστό τρόπο θα φτάσει στην κορυφή. Αν τελικά φτάσει.
Έχει και μεγάλη σημασία, αν δεν τα καταφέρει; Πιθανότατα όχι. Είναι περιττό να πούμε πως ένας τίτλος είναι καλοδεχούμενος για όλους και ειδικά για έναν παίκτη που δεν τον έχει κατακτήσει ποτέ. Πάντα ένα πρωτάθλημα σε ”ανεβάζει” στα debates που γίνονται σε παρέες και σε άτυπα rankings.
Αν το κάνει όμως, θα το έχει κάνει ως ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας.
Κάποιοι αθλητές δεν θα κατακτήσουν/δεν κατέκτησαν ποτέ την κορυφή. Άλεν Άιβερσον, Ντομινίκ Ουίλκινς, Πάτρικ Γιούινγκ, Έλγκιν Μπέιλορ, Τζον Στόκτον, Καρλ Μαλόουν, Ρέτζι Μίλερ, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, Στιβ Νας και πολλοί ακόμα.
Πήγαν όμως το ατομικό και ομαδικό παιχνίδι σε άλλο επίπεδο και έκαναν πιο όμορφο και ουσιαστικό το άθλημα που υπηρέτησαν.
Το τελευταίο ρήμα ταιριάζει 100% στον Κρις Πολ, όπως και το ποσοστό που μόλις γράψαμε.
Στρατιώτης, που δίνει πάντα ό,τι έχει.
Αρκεί να παραθέσουμε την απάντησή του μετά την πρόκριση στους περσινούς Τελικούς, όταν ερωτήθηκε αν ποτέ αμφέβαλλε ότι θα τα κατάφερνε.
”Όχι φυσικά. Δεν φτιάχτηκα μπασκετικά με αυτόν τον τρόπο. Απλά δούλευα για να επιστρέφω”