Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Είναι δεδομένο πως ήταν συγκρίνουμε δύο πράγματα στην ζωή, σε υποθετικό πάντα επίπεδο, δεν θα βγει ποτέ άκρη.
Αυτό ακριβώς γίνεται και όταν οι φίλοι του μπάσκετ μπαίνουν στο debate: ”Παλιό ή νέο ΝΒΑ;”.
Η ερώτηση, ουσιαστικά, είναι η εξής: ”Ποιο μπάσκετ σας άρεσε να βλέπετε;” Ή ”πόσο έχει αλλάξει, προς το χειρότερο πάντα, το ΝΒΑ;”.
Το πρόβλημα είναι στην σύγκριση. Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Αυτό ακριβώς είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του και ο Ντρέιμοντ Γκριν, χρησιμοποιώντας και ένα πολύ εύστοχο παράδειγμα.
”Ακούς να κάνουν συγκρίσεις και υποθέσεις, να λένε τι θα γίνονταν αν έπαιζε σε εκείνη την εποχή και ηλικία… Αν έπαιζες τώρα, θα έπρεπε να είχες περισσότερες ικανότητες. Είναι διαφορετικά.
Όλοι κάνουν σαν να ήταν οι πιο physical παίκτες, είναι σαν να λένε όλοι ότι σουτάρουν όπως ο Κάρι.
Τότε, ήταν physical το παιχνίδι. Τώρα, είναι σουτ. Δεν μπορούν όλοι να σουτάρουν. Φανταστείτε με σε 20 χρόνια, να λέω ότι στην εποχή μου έπρεπε να σουτάρεις καλά. Ότι οι παίκτες τότε σούταραν καλύτερα και συχνότερα. Ναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι και εγώ σούταρα το ίδιο καλά”
Με αφορμή τις ατάκες του ”Πολεμιστή”, αλλά και τις δεκάδες άλλες παλιών θρύλων του αθλήματος, το Eurohoops συγκέντρωσε σε ένα κείμενο μερικές από τις πιο… ιντριγκαδόρικες δηλώσεις, σχετικές με το παλιό και το νέο ΝΒΑ.
Και επειδή αναφέραμε τον Γκριν, ας θυμηθούμε όσα είπε πριν λίγο καιρό για τη νέα γενιά παικτών.
”Είναι τόσο soft οι νέοι παίκτες. Έχω βρεθεί πολλές φορές σε μία κατάσταση που προσπαθώ να κάνω trash talk σε κάποιους από τους νέους παίκτες και αυτοί κάνουν σαν να θέλουν να γίνουμε φίλοι. Δεν το καταλαβαίνω. Είναι όλοι αδέλφια στα social media και όλες αυτές οι χαζομάρες. Χάνουν την έννοια του ανταγωνισμού. Πολλοί από αυτούς τα κάνουν για ένα ωραίο προφίλ στο Instagram.
Υπάρχει πολύ ταλέντο στο ΝΒΑ σήμερα, το περισσότερο στην ιστορία. Όσον αφορά το ταλέντο, είναι σε πολύ καλό επίπεδο η λίγκα. Αλλά όντας αγνοί φίλοι του μπάσκετ, που αγαπούν τον ανταγωνισμό στο ύψιστο σημείο, πιστεύω ότι υπάρχει έδαφος ακόμα να καλυφθεί.‘
Το βασικό πρόβλημα είναι πως στο ΝΒΑ δεν μπορείς να παίξεις άμυνα σήμερα. Αλλά υποθέτω πως αυτό είναι που ήθελαν, έτσι δεν είναι; Δεν είμαι εκνευρισμένος, πραγματικά δεν με νοιάζει, απλά αυτή είναι η κατάσταση. Δεν σου επιτρέπουν, θα χρεωθείς με φάουλ. Ούτε γίνεται να σκέφτεσαι συνεχώς, επομένως απλά παίζεις”
”Το μόνο που κάνουν είναι να προπονούνται στα τρίποντα, να σηκώνουν βάρη, να κάνουν τατουάζ”
Πάμε λίγο πιο πίσω -στην εποχή πάντα- και παραθέτουμε τα όσα είπε ο Τζέιμς Ουόρθι.
”Ο Καρίμ ήταν για δύο χρόνια με τον Τζον Γούντεν, ο Μάικλ Τζόρνταν τρία χρόνια με τον Ντιν Σμιθ, ο Αϊζέια Τόμας με τον Μπόμπι Νάιτ. Επομένως, έμαθαν τα βασικά. Και όχι μόνο. Μαθαίνεις και πώς να ζεις. Υπάρχουν πολλά να μάθεις.
Όταν δεν γίνονται αυτά, μπαίνουν διάφοροι τύποι στο ΝΒΑ, οι οποίοι δεν έχουν τις βασικές αρχές. Το μόνο που κάνουν είναι να προπονούνται στα τρίποντα, να σηκώνουν βάρη, να κάνουν τατουάζ, να μπαίνουν στο twitter και στα social media. Αυτό μόνο.
Θυμίζουμε ότι ήταν ο ίδιος, που πέταξε την μπηχτή του, στο σκληρό φάουλ του Γκριν στη σειρά με τους Γκρίζλις.
”Φίλε, έχουν αλλάξει τα πράγματα. Στις μέρες μου, το φάουλ του Ντρέιμοντ Γκριν θα ήταν ΜΟΝΟ δύο βολές”
Σειρά του Τσαρλς Όκλεϊ, ο οποίο ερωτήθηκε για το αν μπορούσε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο να σταθεί στην εποχή του.
”Μετά από ό,τι έκανε πέρσι, με κέρδισε, κέρδισε τον σεβασμό μου. Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά στη δεκαετία του ’90. Δεν θα ήταν τόσο δυνατός, θα τον υποχρέωναν να κάνει jump shot, δεν θα μπορούσε να κάνει αυτά που κάνει τώρα, να τελειώνει τη φάση με eurostep και όλα αυτά. Στην εποχή μου, θα ερχόταν από τον πάγκο”
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι.
”Πιστεύω θα είχε πρόβλημα, γιατί η ρακέτα ήταν πιο κλειστή. Ήταν δύσκολο το παιχνίδι επιθετικά, οι άμυνες ήταν φοβερές.
Αν δεν μπορείς να σουτάρεις, γίνεται δύσκολο. Και το παιχνίδι του Γιάννη βασίζεται σε άλλα στοιχεία. Έχει αναπτύξει ένα jump shot τον τελευταίο καιρό, αλλά θεωρώ πως θα ήταν δύσκολο για εκείνον να είναι αυτός που είναι σήμερα”
Δεν μιλάμε, όμως, μόνο για ”παλιούς”, καθώς ο Ντουέιν Ουέιντ πρόσφατα παραδέχθηκε πως δεν θα απολάμβανε το ΝΒΑ όπως παλιά, αν έπαιζε τώρα.
”Δεν θα απολάμβανα το παιχνίδι σήμερα αν έπαιζα, πώς να το κάνω; Το 80% των σουτ είναι τρίποντα. Αλλά καταλαβαίνω την φύση του αθλήματος πια. Οι τρεις πόντοι είναι περισσότεροι από δυο. Και αν μια ομάδα σουτάρει 60 τρίποντα και η άλλη 30, τότε ποια θα κερδίσει;
Προέρχομαι από μία άλλη εποχή, θέλεις να βλέπεις το παιχνίδι όπως παιζόταν τότε. Αλλά πρέπει να βρεις και τον τρόπο να εκτιμάς το παιχνίδι με τον τρόπο που παίζεται σήμερα”
Και αφού πιάσαμε τους Χιτ (μέσω του Ουέιντ), καλό θα ήταν να θυμίσουμε και τα λεγόμενα του Τζίμι Μπάτλερ. Διόλου τυχαίο το στόμα, που τα είπε!
”Πιστεύω ότι το παιχνίδι έχει αλλάξει με πολλούς τρόπους. Δεν σε αφήνουν να μπεις σε καυγά πια. Κανείς δεν σε αφήνει. Εύχομαι να μπορούσαμε να μπούμε σε αυτό, έστω και λίγο. Αλήθεια πιστεύω ότι ακόμα υπάρχουν εκεί έξω. Το παιχνίδι έχει αλλάξει.
Δεν έχει να κάνει πια με παίκτες να ρίχνουν στο έδαφος άλλους παίκτες. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Κι αν το κάνεις, θα είναι αντιαθλητικό, τεχνική ποινή, ή αποβολή. Μακάρι να γυρίζαμε σε εκείνη την εποχή”