Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ο Γιάννης ήθελε άλλες δύο βολές για να ισοφαρίσει το ρεκόρ προσπαθειών του από τα 4.5 μέτρα στη νίκη των Μπακς επί των Νάγκετς και μετά το τέλος του αγώνα στο Μιλγουόκι έκανε δηλώσεις για το παιχνίδι, αλλά και τη συνθήκη που δημιουργήθηκε με τα πολλά υπέρ του φάουλ:
“Συνήθως προσπαθώ να βρω τον συμπαίκτη μου πριν κατέβω το γήπεδο. Έτσι είδα τον Κόνατον σε μία φάση στο πρώτο ημίχρονο. Κάποιες φορές θα βγάλω τη σωστή πάσα, κάποιες άλλες όχι. Απλώς προσπαθώ να δω πρώτα την πάσα. Θέλω να είμαι επιθετικός, αλλά βλέπω παίκτες που κινούνται. Αν κάποιος είναι ελεύθερος, πασάρω, αλλιώς πάω προς το καλάθι. Απλώς εμπιστεύομαι το ένστικτό μου. Συνήθως κοιτάω το καλάθι αλλά μπορώ να δω παίκτες να κινούνται. Δεν βλέπω ποιος παίκτης είναι, απλώς βλέπω φανέλες. Κάποιες φορές απλώς κοιτάω το καλάθι και πασάρω”.
Ο Γιάννης εκτέλεσε 21 βολές στο δεύτερο ημίχρονο από τις 22 συνολικά! Τι συνέβη ακριβώς;
“Απλώς ήθελα να βρω ρυθμό. Προσπάθησα να είμαι επιθετικός, να στηριχτώ στα δυνατά μου σημεία. Προσπαθώ να απολαύσω το παιχνίδι. Κάποιες φορές παραείμαι συγκεντρωμένος. Νομίζω ότι πρέπει να απολαμβάνω περισσότερο το παιχνίδι. Όταν το κάνω αυτό, πηγαίνω πιο συχνά στις βολές, πάω πιο συχνά προς το καλάθι, βρίσκω τους συμπαίκτες μου πιο εύκολα, βγάζω καλύτερες φάσεις. Αν απολαμβάνω το παιχνίδι, κερδίζω περισσότερα φάουλ”.
Ο Γιάννης έγινε αποδέκτης σκληρών φάουλ όπως συνήθως, με τους αντιπάλους του να προσπαθούν να κάνουν ό,τι περνάει από τα χέρι τους για να τον σταματήσουν έστω και με αντικανονικό τρόπο. Αυτό εκνευρίζει τον Γιάννη;
“Όχι. Το δύσκολο κομμάτι είναι να κερδίσεις φάουλ και να πας στις βολές. Το εύκολο είναι να βάλεις τις βολές. Αν πάω στις βολές και μπορώ να σκοράρω για να βοηθήσω την ομάδα μου, αυτό είναι ένα ωραίο συναίσθημα. Άλλες φορές η μπάλα μπαίνει στο καλάθι, άλλες όχι. Εμένα μου δίνει ρυθμό αυτό, επειδή πάω προς το καλάθι. Χάνεις το ρυθμό σου αν πας προς το καλάθι, δεν κερδίζεις φάουλ και αστοχείς. Αν όμως βγάλω την φάση ή κερδίσω φάουλ, προσωπικά μου δίνει ενέργεια για να παίξω άμυνα, να ηρεμήσω. Πάντα είναι καλό να βλέπω την μπάλα να μπαίνει στο καλάθι, αλλά και μόνο που πάω στις βολές και έχω την ευκαιρία να σκοράρω, δεν έχει σημασία αν θα μπουν οι βολές. Αυτό σημαίνει κάτι”.
Οι Μπακς υπέπεσαν σε 22 λάθη- τα 12 στο πρώτο μέρος- επιτρέποντας στους Νάγκετς να μείνουν στο παιχνίδι παρά την απουσία του Γιόκιτς και του Τζαμάλ Μάρεϊ:
“Ήταν θέμα άμυνας. Όταν παίζουμε καλή άμυνα, τότε τρέχουμε και βρίσκουμε εύκολα καλάθια κι ελεύθερα τρίποντα. Όταν ο ρυθμός πέφτει, η μπάλα κολλάει και κάνουμε λάθη. Ειδικά βγαίνοντας στο δεύτερο μέρος, κάναμε πάλι μαζεμένα λάθη, αλλά μετά βρήκαμε ρυθμό, παίξαμε άμυνα, κυκλοφορήσαμε την μπάλα και δημιουργήσαμε πλεονέκτημα. Τα λάθη όμως είναι μέρος του αγώνα. Αυτό που δεν είναι καλό είναι να φοβάσαι ότι θα κάνεις λάθος. Εμείς δεν φοβόμαστε, απλώς κάποιες φορές δεν βγαίνουν πράγματα. Όλοι όμως είναι επιθετικοί και προσπαθούν να βγάλουν την σωστή φάση, οπότε όταν το κάνουμε αυτό μπορούμε να αντέξουμε τα λάθη”.
Για την απόδοση του Πατ Κόνατον, που τελείωσε το ματς με 19 πόντους και ισοφάριση ρεκόρ καριέρας με 12 ριμπάουντ, είπε χαρακτηριστικά:
“Ήταν πολύ καλός. Κάθε βράδυ μας δίνει κάτι, βγάζει σωστές, φάσεις, ανοίγει το γήπεδο για εμάς με το σουτ του. Όταν είναι επιθετικός, μας δίνει πολλές επιλογές στην επίθεση”.
Η απουσία τεσσάρων βασικών παικτών των Νάγκετς, προκάλεσε αλλαγές και στην τακτική των Μπακς, που είναι αλήθεια πως δυσκολεύτηκαν να κερδίσουν:
“Νομίζω ότι ως ομάδα, ειδικά για το τεχνικό επιτελείο, είναι πιο δύσκολο, επειδή έχουν ένα πλάνο. Περίμεναν τον Γιόκιτς, τον Μάρεϊ και τον Πόρτερ. Εμείς όμως πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας. Προσωπικά προσπαθώ να εστιάζω σε εμένα – χωρίς να είμαι εγωιστής – και πώς θα βοηθήσω την ομάδα μου. Για εμένα έτσι δεν κάνει διαφορά με ποιον παίζω, αλλά για το τεχνικό επιτελείο και την ομάδα μάλλον είναι πιο δύσκολο, γιατί πρέπει να αλλάξει το πλάνο τελευταία στιγμή”.