Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Το εκτός έδρας «έργο» των φετινών Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς ήταν ίδιο. Μετά το 11-30 της ρέγκιουλαρ σίζον, οι πρωταθλητές άνοιξαν τα Playoffs με δύο ήττες στο Σακραμέντο. Δεν είναι η πρώτη φορά που βρίσκονται «στα σχοινιά». Είναι, ωστόσο, μία πρωτόγνωρη.
Τη στιγμή που στη Sac-town συνεχίζουν να ανάβουν τη «δέσμη νίκης», με το περίφημο πια «Light The Beam», στο Σαν Φρανσίσκο ηχούν… καμπανάκια. Ο κόουτς Στιβ Κερ ευελπιστεί αυτός ο θόρυβος να γίνει έναυσμα αντεπίθεσης. Ακόμη και για τόσο μπατουτοκαπνισμένη ομάδα, όμως, αυτό δεν μοιάζει τόσο απλό.
Το 22-2 του Κερ δίνει ελπίδα
Η συνθήκη της πίεσης δεν είναι νέα. Στα χρόνια που ο Κερ κάθεται στον πάγκο των πρωταθλητών, δεν έχει ηττηθεί ποτέ σε σειρά στη Δυτική Περιφέρεια. Από τη μέρα που ανέλαβε τους Ουόριορς αντί του Μαρκ Τζάκσον, το 2014, από τις 24 σειρές Playoffs που αγωνίστηκε, έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι μόνο σε δύο, αμφότερες σε Τελικούς. Το 20016 ήταν οι Καβς του ΛεΜπρον Τζέιμς και το 2019 οι Ράπτορς του Κουάι Λέοναρντ.
Οι μοναδικές φορές που η παρέα των Στεφ Κάρι, Κλέι Τόμπσον και Ντρέιμοντ Γκριν αντιμετώπισε πιο αθλητική και γρήγορη ομάδα ήταν ίσως το 2016 με τους Θάντερ (πρόκριση με 4-3) των Ντουράντ-Ουέστμπρουκ, το 2018 με τους Ρόκετς (πρόκριση με 4-3) των Χάρντεν-Πολ και πέρσι, στις επικρατήσεις τους επί των Γκρίζλις και των Σέλτικς. Φέτος δεν νιώθουν ελαφρώς άβολα γιατί εκκίνησαν τη σειρά εκτός έδρας, κάτι που δεν είχαν συνηθίσει, αλλά διότι απέναντί τους έχουν μία ομάδα χωρίς μεγάλους σταρ, αλλά «πεινασμένη» και μς κόουτς τον για έξι χρόνια ασίσταντ του Κερ, Μάικ Μπράουν.