Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Τα όρια μεταξύ έμπνευσης και (αυτό)καταστροφής είναι συχνά λεπτά και δυσδιάκριτα. Η γραμμή μεταξύ μίας «υπερδύναμης» και του προσωπικού… κρυπτονίτη κάποιου, επίσης. Για τον Ντίλον Μπρουκς, αυτή η γραμμή είναι αόρατη, αλλά μόνο διότι το επιθυμεί ο ίδιος.
Ο γκαρντ/φόργουορντ των Μέμφις Γκρίζλις αποκάλεσε τον ΛεΜπρον Τζέιμς «γέρο», κατά τη διάρκεια του δεύτερου αγώνα της ομάδας του με τους Λέικερς, για τον 1ο γύρο των Playoffs του ΝΒΑ. Οι «Αρκούδες» ισοφάρισαν σε 1-1, παρά την απουσία του μεγάλου σταρ τους, Τζα Μοράντ.
Η… «αρκούδα» στον καθρέφτη του
Ο Μπρουκς δεν το έκανε από ασέβεια ή, συνειδητά, από τακτική. Το τόλμησε επειδή είναι ο εαυτός του. Επειδή θέλει να είναι ο εαυτός του, δίχως να λογαριάζει το κόστος. Όπως εξήγησε μετά την «ιεροσυλία» να προκαλέσει τον κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ, «το μόνο που κάνω είναι να… σκουντάω κάθε “αρκούδα”». Αυτή η περίφημη ατάκα, «I poke bears», έχει γίνει η δική του νοοτροπία. Κυρίως, γιατί η πρώτη «αρκούδα» που «σκούντησε» ήταν εκείνη μπροστά στον… καθρέφτη του.
Από την εφηβεία του, όταν στα 16 του έπαιζε σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα στον Καναδά, ο 27χρονος Μπρουκς δεν πίστευε μόνο ότι είναι καλύτερος από κάθε αντίπαλό του στο παρκέ. Δεν ήταν ταλαντούχος όσο οι υπόλοιποι, ωστόσο ήταν συνήθως ο πιο «πεινασμένος». Μονάχα, που όπως τόνισε στην ιστοσελίδα The Athletic ο τότε προπονητής του, Τόνι ΜακΙντάιρ, η εναλλαγή ανάμεσα στον ατρόμητο χαρακτήρα και την ανεξέλεγκτη ιδιοσυγκρασία ήταν εύκολη και φαινόταν να του κάνει κακό.