Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Το καρουζέλ γυρνάει αέναα και τα πάντα πάνω του αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου. Χρώμα, ήχος, θέση, μορφή, εξωτερικές συνθήκες. Και αυτό γυρίζει, δεν σταματά. Περιφέρεται, διαφημίζεται, δοξάζεται, “κολάζεται”. Από τα φώτα της πόλης στο σκοτάδι του αγρού και τούμπαλιν, με άλλη υπόσταση. Ό,τι και να συμβαίνει όμως, σε όποια… χωράφια και αν διεισδύει, στο background ακούγεται: “όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν”.
Πρόεδρος, προπονητής, αναμορφωτής, μέντορας. Ο Γκρεγκ Τσαρλς Πόποβιτς μπήκε στην 28η (!) συναπτή σεζόν του στον πάγκο των “σπιρουνιών,”. Και εκεί που κάθε θέρος υπονοείται ότι έρχεται το end of an era, ο “coach Pop” βρίσκει μία καινούργια πρόκληση και τσουπ, αρχίζει να μετράει πάλι από την αρχή. Η προπαίδεια μαζί του μάκρυνε, οι ορίζοντες διευρύνθηκαν. Τα νούμερα χάνουν το νόημά τους. Και αυτό γιατί ο λόγος ύπαρξής τους είναι η οριοθέτηση. Στην περίπτωση αυτή όμως έχει χαθεί η… μπάλα.
Ένα κάκιστο ξεκίνημα από τους Σπερς το μακρινό 1996 (3-15) “ανάγκασε” τον τότε GM (τον ίδιο) να προβεί σε αλλαγές. Και ως γνωστόν, το “μάρμαρο” στον αθλητισμό το πληρώνει πιο ακριβά – αν όχι αποκλειστικά – αυτός που βλέπει πρώτα ο Ήλιος μόλις ανατέλλει. Ο Μπομπ Χιλ αποτέλεσε παρελθόν με συνοπτικές διαδικασίες και ευτυχώς για το άθλημα, ο αντιπρόεδρος κάθισε στον προπονητικό θώκο. Ο Γκρεγκ Πόποβιτς άφησε την έωλη για τα γούστα του διοίκηση και βούτηξε στον αληθινό στίβο.
Από εκεί και πέρα η ιστορία πασίγνωστη. Άρχοντας 5 δαχτυλιδιών, πολυνίκης του πρωταθλήματος και φυσικά εκείνος με την μακρύτερη συνεχή παρουσία στον πάγκο ενός και μόνου brand. Η θέση του στα playoffs, μόνιμη. “Δάσκαλος” πολλών προσωπικοτήτων που μπίστηξαν με περίσσια τέχνη τη “σπυριάρα”. Η συνεισφορά του στο σπορ, ανυπολόγιστης αξίας είτε τον… κράζεις είτε τον θαυμάζεις.
Ακόμα και σε αυτήν την κλειστή λίγκα του NBA, η πίστωση χρόνου ολοένα και εξανεμίζεται όσο τα χρόνια περνούν. Λογικό. Όσο το… σόου μεγαλώνει, τόσο τα χρήματα που πηγαινοέρχονται, “χοντραίνουν” αρά και η υπομονή λιγοστεύει. Τουλάχιστον ως προς τους οργανισμούς που πετούν ψηλά. Γι’ αυτό και πλέον οι προπονητές δεν υπογράφουν συμβόλαια ζωής με μια ομάδα.
Κάποιοι απολύονται μετά την κατάκτηση πρωταθλήματος, άλλοι έχοντας πάει την ομάδα τους μέχρι τα playoffs. Ακόμα και μετά την κατάκτηση ατομικού… όσκαρ. Άλλωστε τι σημασία έχει; Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού οι περσόνες ολοένα και ψηλώνουν, αποφασίζοντας για περισσότερα. Tο σύστημα γίνεται όλο και πιο βαθιά “Player’s League”.
Σε ένα τέτοιο “μαγικό κόσμο” λοιπόν υπάρχει και ο Πόποβιτς. Στα προηγούμενα 27 χρόνια που διεύθυνε μέσα από το παρκέ αλλά και έξω απ’ αυτό τα σπιρούνια, ο Γκρεγκ έχει αντιμετωπίσει 307 (!) διαφορετικούς προπονητές. Άλλους περισσότερες και άλλους σαφώς λιγότερες φορές. Ο αριθμός σοκαριστικός από μόνος του.
Από το 1996 και έπειτα λοιπόν, όσο βασιλεύει εκείνος στο Σαν Αντόνιο δηλαδή, ο Γκρεγκ Πόποβιτς έχει ζήσει τουλάχιστον 3 διαφορετικούς “τιμονιέρηδες” σε κάθε οργανισμό. Αδιανόητα νούμερα που πέρα από τα παραμύθια γίνονται και στο Σαν Αντόνιο.
Μένει πλέον να φανεί σε τι βαθμό ο… μαέστρος κρύβει ακόμα έμπνευση στο κασκέτο του, βενζίνη στο ντεπόζιτό του και σχέδια για το επόμενο θαύμα του γύρω από τον Βίκτορ Γουεμπανιάμα. Γιατί από εμπειρία και από know how, άλλο τίποτα. Μπορεί να τη δανείζει κιόλας πλέον.
Διαβάστε επίσης:
- Γουεμπανιάμα: Το ντεμπούτο-σύγκριση με Ρόμπινσον, Ντάνκαν και το tall-ball του Πόποβιτς
- “Ανανεωμένος” Πόποβιτς: Είπε… μ….α τον Κερ και άκουσε τον Γουεμπανιάμα να λέει τη λέξη “τίτλος”