Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Η διεκδίκηση του δαχτυλιδιού αναμένεται άκρως αμφίρροπη αφού η Δύση περιλαμβάνει σπουδαίες ομάδες με τους πρωταθλητές Ουόριορς να ξεχωρίζουν και τους Ρόκετς, Θάντερ, Σπερς και Τίμπεργουλβς να ακολουθούν.
Στην Ανατολή τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα αφού οι Καβαλίερς, και ειδικότερα μετά τον τραυματισμό του Χέιγουορντ που σκόρπισε θλίψη στο χώρο του μπάσκετ, έχουν το προβάδισμα.
Τα ρόστερ ωστόσο είναι αρκετά διαφοροποιημένα μετά από ένα καλοκαίρι με έντονη μεταγραφική δραστηριότητα. Για αυτό τον λόγο το Eurohoops παρουσιάζει το ρόστερ των 30 ομάδων σε Ανατολή (Atlantic, Central, Southeast) και Δύση (Northwest, Pacific, Southwest) και κάνει μία εκτίμηση της πορείας τους.
Θυμηθείτε την ανάλυση της Atlantic Division, της Central Division, της SouthEast Division, της Northwest Division και της Pacific Division.
Γνώρισε το Makrabet.com και διάβασε την τελευταία ανάλυση για την SouthWest
Σαν Αντόνιο Σπερς: Λέοναρτ εσύ σούπερσταρ
Τι έκαναν πέρσι
Σταθεροί και σοβαροί όπως το συνηθίζουν τα τελευταία χρόνια στην regular season. Tερμάτισαν στη 2η θέση της Δυτικής περιφέρειας, mε ρεκόρ 61-21 και 6 νίκες λιγότερες από τους μετέπειτα πρωταθλητές Warriors.
Στον πρώτο γύρο των πλέι-οφ αναμετρήθηκαν για πολλοστή φορά με τους Grizzlies. Τα βρήκαν σκούρα γενικά, αλλά χάρη στην κλάση και το ταλέντο του Leonard (31.2 πόντοι μ.ο. στη σειρά) ξεπέρασαν (με 4-2) το εμπόδιο τους. Στα ημιτελικά τους περίμεναν οι Rockets. Αρχικά σοκαρίστηκαν από την βαριά ήττα (126-99) στο πρώτο ματς, αλλά στη συνέχεια κύλησαν πιο ομαλά τα πράγματα, με τον Popovich να κερδίζει κατά κράτος τη μάχη των πάγκων από τον ομόλογο του, D’ Antoni, για να προκριθούν (επίσης με 4-2) στους τελικούς της περιφέρειας.
Στον τελικό συναντήθηκαν όπως αναμένονταν με τους Warriors, όμως ο τραυματισμός του μακράν πολυτιμότερου παίκτη τους, Leonard, στις αρχές της 3ης περιόδου έμελλε να εξελιχθεί σε καθοριστικός, τη στιγμή που δε μπορούσε να βοηθήσει ούτε ο Parker για τον ίδιο λόγο. Μάλιστα στο ημίχρονο προηγούνταν με 20 πόντους διαφορά, μετά την αποχώρηση του Leonard (είχε 26 πόντους σε 24 λεπτά!) άλλαξε άρδην η εικόνα με αποτέλεσμα να ηττηθούν με 111-113. Στα επόμενα τρία ματς έδειξαν ανήμποροι να κοντράρουν τους Warriors και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος της… «σκούπας».
Ρόστερ
Ο απόλυτος star των «σπιρουνιών» δεν είναι άλλος από τον Leonard, που δείχνει τρομερή βελτίωση από σεζόν σε σεζόν την τελευταία 4ετια. Το 2013-2014 είχε 12.8 πόντους μ.ο. Την επόμενη χρονιά αύξησε την παραγωγικότητα του κατά 3.7 πόντους (16.5 μ.ο.), πρόπερσι σημείωσε 21.2 πόντους και πέρσι «εκτόξευσε» και άλλο την παραγωγικότητα του, σταματώντας στους 25.5 πόντους!
Δεύτερο μεγάλο όνομα είναι ο Aldridge, από τον οποίον έχουν απαιτήσεις και σίγουρα πέρσι θα περίμεναν παραπάνω πράγματα. Είχε χειρότερα νούμερα ακόμα και από την πρώτη του (αναγνωριστική) σεζόν στο Σαν Αντόνιο με 17.3 πόντους και 7.3 ριμπάουντ μ.ο.
Οι παλιές καραβάνες (Ginobili, Parker, Pau Gasol) θα πρωτοστατήσουν για άλλη μία χρονιά αν μείνουν μακριά από τραυματισμούς, ενώ από τη στιγμή που αποδείχτηκαν άκαρπες οι προσπάθειες να κάνουν δικό τους τον Paul αποφάσισαν να ανανεώσουν για άλλα 4 χρόνια τον Patty Mills (9.5 πόντοι / 3.5 ασίστ μ.ο.), που προορίζεται για βασικός μέχρι να επιστρέψει υγιής ο Tony Parker.
Ο μοναδικός παίκτης που ήρθε φέτος και μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι ο Rudy Gay (18.7 πόντοι / 6.7 ριμπάουντ μ.ο.), που έχει αποθεραπευτεί πλήρως από την επέμβαση στον αχίλλειο τένοντα. Ο έτερος νεοαποκτηθείς είναι ο Γάλλος Lauvergne, ο οποίος δεν έχει στεριώσει ακόμα σε κάποια ομάδα και την τελευταία 2ετια τον είδαμε να αλλάζει τρεις φορές στέγη (Nuggets, Thunder, Bulls).
Τρεις οι αποχωρήσεις, ο καθένας από τους Jonathan Simmons (6.2 πόντοι μ.ο.), Dedmon (5.1 πόντοι / 6.5 ριμπάουντ μ.ο.) και David Lee (7.3 πόντοι / 5.6 ριμπάουντ μ.ο.) έβαζαν το λιθαράκι τους στο ευρύ rotation του Popovich.
Αφεντικό στον πάγκο είναι ο Popovich, που κατά γενική ομολογία αποτελεί τον καλύτερο (και ίσως τον πιο ευφυή) τεχνικό στο ΝΒΑ. Γνωστός επίσης για την διορατικότητα του και το γεγονός πως μπορεί να βγάλει λαγό από το καπέλο του. Πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της περσινής σεζόν ο Jonathan Simmons.
Εκτίμηση: Οι Σπερς θα βρεθούν για ακόμα μία φορά με άνεση στα playoffs και όποιος τους υποτιμήσει θα το πληρώσει ακριβά! Η εμπειρία, το ταλέντο και η προπονητική τεχνογνωσία τους τοποθετεί δικαίως ανάμεσα στους διεκδικητές του τίτλου.
Χιούστον Ρόκετς: Ο Πολ το κερασάκι στην τούρτα
Τι έκαναν πέρσι
Με έναν εξωπραγματικό Harden να λύνει και να δένει στην επίθεση οι «ρουκέτες» τερμάτισαν στην 3η θέση της Δυτικής περιφέρειας με 55 νίκες σε 82 ματς (55-27), έχοντας την 2η πιο παραγωγική επίθεση με 115.3 πόντους μ.ο. ανά αγώνα.
Στην post-season αφού αρχικά κατέβαλλαν την αντίσταση (με 4-1) των Thunder συγκρούστηκαν στα ημιτελικά με τους Spurs. Δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τον σκόπελο, με τον Popovic να παίρνει την προπονητική ταυτότητα του D’ Antoni, έχοντας μεταξύ άλλων τη φαεινή ιδέα να ρίξει πάνω στον Harden τον Jonathan Simmons.
Ρόστερ
Τέλος το «one man show» του Harden με την έλευση του Paul (18.1 πόντοι / 9.2 ασίστ / 5 ριμπάουντ μ.ο.), που απηύδησε στους Clippers και οι Rockets του προσφέρουν τη δυνατότητα να χτυπήσει το πρωτάθλημα. Ενίσχυσαν όμως σημαντικά και τον πάγκο τους με τους P.J. Tucker (6.7 πόντοι / 5.8 ριμπάουντ μ.ο.) και Mbah a Moute (6.1 πόντοι μ.ο.), που κυκλοφορούσαν ελεύθεροι στην αγορά.
Για να επιτευχθεί βέβαια η μετακίνηση του Paul στο Χιούστον αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν στους Clippers τους Beverley (9.5 πόντοι / 5.9 ριμπάουντ / 4.2 ασίστ μ.ο.), Lou Williams (14.9 πόντοι μ.ο.) και Sam Dekker (6.5 πόντοι / 3.7 ριμπάουντ μ.ο.), ενώ παρελθόν αποτέλεσε και ο Montrezl Harrell (9.1 πόντοι / 3.8 ριμπάουντ μ.ο.), που υπέγραψε επίσης στην ίδια ομάδα. Τέλος, στη λοταρία του draft επέλεξαν στο Νο.43 τον Κινέζο γίγαντα (ύψους 2.19μ.) Zhou Qi.
Εκτίμηση: Οι Ρόκετς θα βρεθούν σίγουρα στην πρώτη τετράδα και βάσει της εικόνας του ρόστερ και της χημείας τους φαίνεται πως θα καταφέρουν να τερματίσουν στην 2η θέση, πίσω από τους πρωταθλητές Ουόριορς, ακόμα και αν τους νίκησαν στην πρεμιέρα.
Ντάλας Μάβερικς: Ήταν νιος και γέρασε ο Nowitzki
Τι έκαναν πέρσι
Όπως αναμένονταν έμειναν εκτός διεκδίκησης ενός εισιτηρίου για τα πλέι-οφ, τερματίζοντας στην 11η θέση της Δυτικής περιφέρειας και καταγράφοντας αρνητικό ρεκόρ (33-49) για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 1999-2000, όταν ο Nowitzki ακόμα ήταν παιδαρέλι και διένυε τη 2η του σεζόν στο ΝΒΑ. Παράλληλα ήταν η χειρότερη σεζόν επί εποχής Mark Cuban, με τον ισχυρό άνδρα των Mavericks να αγοράζει την ομάδα το 2000.
Ρόστερ
Ένας από τους βασικούς στόχους του Cuban ήταν η υπογραφή πολυετούς συμβολαίου με τον Nerlens Noel, στο πρόσωπο του οποίου έβλεπε τον ιδανικό Center των Mavericks. Οι διαπραγματεύσεις όμως αποδείχτηκαν άκαρπες με τον νεαρό σέντερ να υπογράφει τελικά μονοετές συμβόλαιο χαμηλών αποδοχών μέχρι το καλοκαίρι.
Στο φετινό draft (στο Νο.9) επέλεξαν τον Dennis Smith Jr., έναν παίκτη με καλές περγαμηνές από τις εμφανίσεις του στο North Carolina State (18.1 πόντοι / 6.2 ριμπάουντ / 4.6 ασίστ μ.ο.) και που θα έχει ευκαιρία να δείξει με το καλημέρα αν ο ντόρος που γίνεται γύρω από το όνομα του αξίζει τον κόπο.
Αξιοπρεπέστατη η 5αδα (Smith – Matthews – Barnes – Nowitzki – Noel), αλλά ο πάγκος δείχνει «γυμνός» και ο Dirk μην ξεχνάμε πως διανύει το 39ο έτος της ηλικίας του. Ελπιδοφόρα μηνύματα άφησε και ο Barnes στην πρώτη του σεζόν στο Ντάλας, αφού ήταν με διαφορά ο πιο παραγωγικός παίκτης του Rick Carlisle με 19.2 πόντους και 5 ριμπάουντ μ.ο. σε 35.5 λεπτά συμμετοχής.
Αυτός που «έκλεψε» όμως την παράσταση πέρσι αφού ήρθε κυριολεκτικά από το πουθενά ήταν ο μικροσκοπικός Yogi Ferrell (11.3 πόντοι / 4.3 ασίστ μ.ο. σε 29.1 λεπτά), που άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά στο 10ημερο συμβόλαιο που του πρόσφεραν σε πρώτη φάση οι Mavs όταν τραυματίστηκαν όλοι οι Point Guards και είχαν ξεμείνει από παίκτη στον άσο.
Όσον αφορά τις ανακατατάξεις στο ρόστερ δεν είχαμε τίποτα σπουδαίο. Δεν αποχώρησε κανένας απολύτως και ήρθαν μόνο δύο, οι McRoberts και Whitney, που απλά συμπληρώνουν το ρόστερ και δεν πρόκειται να έχουν σημαντική συνεισφορά στη φετινή προσπάθεια της ομάδας. Περιορισμένες οι αξιόπιστες λύσεις από τον πάγκο, στην ουσία μιλάμε για 3 παίκτες, τον Ferrell, τον Powell και τον Barea.
Σε rebuilding mode για 2η διαδοχική σεζόν οι Mavericks, αφού δεν διεκδίκησαν κανέναν καλό free agent και δεν προχώρησαν σε αλλαγές στο ρόστερ τους, με εξαίρεση τον rookie Dennis Smith, που με το καλημέρα θα πέσει απευθείας στα βαθιά, όντας ο βασικός PG.
Εκτίμηση: Δεν θα καταφέρουν να βρεθούν στα Playoffs της άκρως ανταγωνιστικής Δύσης. Θα είναι μία καινούρια και ενδιαφέρον ομάδα για να παρακολουθήσει κάποιος με τον Ντιρκ Νοβίτσκι να κυνηγάει ένα ιστορικό milestone για Ευρωπαίο παίκτη.
Μέμφις Γκρίζλις: “Δαγκώνουν” ακόμα οι αρκούδες;
Τι έκαναν πέρσι
Ο βασικός στόχος εκπληρώθηκε και έπαιξαν για 7η σερί φορά στα πλέι-οφ (3ο ρεκόρ συνεχόμενων παρουσιών). Με ρεκόρ 43-40 (και την 3η καλύτερη άμυνα με παθητικό 100 πόντους μ.ο.) κατέλαβαν την 7η θέση στη Δύση. Στην post-season διασταυρώθηκαν με τους Spurs, τους οποίους κοίταξαν στα μάτια. Αποκλείστηκαν με 4-2 στον πρώτο γύρο, κερδίζοντας και τα δύο ματς στο Μέμφις, άξιοι συγχαρητηρίων για την τιτάνια προσπάθεια τους.
Ρόστερ
Αλλαγή φρουράς, καθώς έφυγαν δύο από τους πιο πιστούς στρατιώτες των «αρκούδων», καθώς και ο γερόλυκος Vince Carter (8 πόντοι μ.ο.). Ο παίκτης-σύμβολο, Zach Randolph (14.1 πόντοι / 8.2 ριμπάουντ μ.ο. σε 24,5 λεπτά) που αλλάζει ομάδα μετά από 8 χρόνια και ο «εξολοθρευτής» Tony Allen (9.1 πόντοι, 5.5 ριμπάουντ μ.ο.), ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στη λίγκα.
Πέρα από τους δύο star (Gasol, Conley), που είναι δεδομένο πως θα πρωτοστατούν σε κάθε ματς, υπάρχει ο Chandler Parsons που μπορεί να δώσει σπουδαίες βοήθειες αν παραμείνει επιτέλους υγιής. Άλλος ένας νέος παίκτης στο ρόστερ με σοβαρούς τραυματισμούς στο γόνατο του την τελευταία διετία (έπαιξε σε 65 αντί για 164 ματς) είναι ο έμπειρος Tyreke Evans, που ψάχνει την αναγέννηση του στο Μέμφις, παίρνοντας το ρόλο του 6th man. Από το Σακραμέντο επίσης ήρθε και ο Ben Mc Lemore (8.1 πόντοι μ.ο.), που δείχνει στάσιμος από τη rookie σεζόν του.
Επίσης, μετά από διάλλειμμα ενός έτους επιστρέφει στην ενεργό δράση για λογαριασμό των Grizzlies ο Mario Chalmers, που τη σεζόν 2015-2016 είχε 10.8 πόντοι μ.ο. σε 22.8 λεπτά. Τέλος καλό, όλα καλά και με την υπόθεση του JaMychal Green, τον παίκτη αποκάλυψη της περσινής σεζόν, έχοντας σπουδαία συνεισφορά με 8.9 πόντους και 7.1 ριμπάουντ μ.ο. σε 27.3 λεπτά. Και φέτος προορίζεται για βασικό 4αρι (Power Forward) και αυτός ήταν ο λόγος που πείστηκε να βάλει την υπογραφή του στο νέο συμβόλαιο που υπέγραψαν οι δύο πλευρές παρά το οικονομικό χάσμα που τους χώριζε όλη την περίοδο του καλοκαιριού.
Εκτίμηση: Οι Γκρίζλις θα δώσουν μάχη για να καταφέρουν να μπουν στις θέσεις των playoffs γνωρίζοντας από πριν πως ακόμα και αν τα καταφέρουν το ταξίδι θα τελειώσει στον πρώτο γύρο της post season.
Νιου Όρλεαν Πέλικανς: Δίδυμοι Πύργοι
Τι έκαναν πέρσι
Σίγουρα τάραξαν τα νερά του NBA με την απόκτηση του Cousins από τους Kings, «θυσιάζοντας» τρεις παίκτες (Buddy Hield, Tyreke Evans, Langston Galloway)και τα δύο πρώτα pick τους στα draft που μας πέρασαν. Ημερομηνία ορόσημο ήταν η 20η Φεβρουαρίου και όχι προφανώς επειδή φιλοξένησαν στο «Smoothie King Center» το All Star Game. Το τρένο των πλέι-οφ δε το πρόλαβαν (10η θέση με 34-48), αλλά ουσιαστικά ποντάρουν στη φετινή σεζόν. Πάντως μετά το πιο ηχηρό trade της σεζόν σε 25 αγώνες είχαν απολογισμό 11 νίκες και 14 ήττες, ενώ πριν το ρεκόρ τους ήταν στο 23-34.
Ρόστερ
Όπως είναι κατανοητό μετά από αυτή την εξέλιξη οι Pelicans διαθέτουν το καλύτερο δίδυμο ψηλών στο NBA. Θετικό το γεγονός πως παρέμεινε στην ομάδα ο Jrue Holiday (15.4 πόντοι / 7.3 ασίστ μ.ο.), ενώ το καλοκαίρι υπογράφηκαν τρία νέα συμβόλαια. Στη Νέα Ορλεάνη θα αγωνίζεται φέτος ο Rajon Rondo (7.8 πόντοι / 6.7 ασίστ / 5.1 ριμπάουντ μ.ο.), ο Tony Allen (εκ των κορυφαίων αμυντικών στη λίγκα) και ο Ian Clark, που είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής στους Warriors, αλλά έδειξε καλά στοιχεία.
Εξαιρετική και η παρουσία του Jordan Crawford, που επέστρεψε δριμύτερος μετά από 2 χρόνια απουσίας, αφού σε 19 αγώνες με τη φανέλα των «πελεκάνων» είχε 14.1 πόντους μ.ο. σε 23.3 λεπτά μ.ο. Μοναδική αξιοσημείωτη αποχώρηση παίκτη ήταν αυτή του Tim Frazier (7.1 πόντοι / 5.2 ασίστ μ.ο.)
Βέβαια η παραμονή και το νέο 5ετες συμβόλαιο συνολικής αξίας 126 εκ. δολαρίων που υπέγραψε ο Holiday πιθανόν να επιφέρει το τέλος του Cousins, οποίος με το καλημέρα έδειξε την κλάση του (27 πόντοι / 11 ριμπάουντ / 4.6 ασίστ μ.ο.), αλλά το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι και σαν free agent θα αποτελέσει το μήλο της έριδος για πολλές ομάδες. Δύσκολη βέβαια η συνύπαρξη του στο παρκέ με τον Davis (28 πόντοι / 11.8 ριμπάουντ / 2.2 μπλοκ μ.ο.), τουλάχιστον σε σχέση με τα περσινά δείγματα. Φέτος είχαν όλο το χρόνο να δουλέψουν παρέα και η συνεργασία τους αναμένεται καλύτερη και πιο λειτουργική.
Εκτίμηση: Ακόμα μία από τις ομάδες που θα παλέψουν μέχρι τέλους για μία από τις θέσεις που οδηγούν στα playoffs της Δύσης. Αυτό ωστόσο θα είναι το ταβάνι τους αφού η πρόκριση στον 2ο γύρο της post season θεωρείται… mission impossible.