Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Η ιστορία του Πάου Γκασόλ ξεκινάει από τις γειτονιές της Βαρκελώνης στις 6 Ιουλίου του 1980 με τους γονείς, Αγκούστι και Μαρίσα, να μην γνωρίζουν πως είχαν φέρει μόλις στη ζωή τον σπουδαιότερο Ισπανό μπασκετμπολίστα όλων των εποχών.
Το μικρόβιο του μπάσκετ πέρασε από νωρίς στο αίμα του Πάου ο οποίος υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με την καταλανική Κορνέλα, μία ομάδα που μέχρι πριν λίγα χρόνια λειτουργούσε ως θυγατρική της Μπαρτσελόνα. Η μεταπήδηση στην μεγαλύτερη ομάδα της Καταλονίας δεν άργησε να έρθει με τον Ισπανό σέντερ να αποδεικνύει από πολύ νωρίς πως το μέλλον του ανήκει.
Οι καταπληκτικές εμφανίσεις σε Ευρωλίγκα (18.5 πόντοι-6 ριμπάουντ) και ACB εκεί όπου κατέκτησε το πρωτάθλημα ως MVP των τελικών (2001) δεν πέρασαν απαρατήρητες από τους ανθρώπους των Ατλάντα Χοκς οι οποίοι λίγες εβδομάδες μετά τον επιλέγουν στο Νο.3 του draft. Ο ίδιος ωστόσο δεν θα φορέσει ποτέ τη φανέλα της Ατλάντα αφού θα αποτελέσει κομμάτι της ανταλλαγής (μαζί με τους Λορένζεν Ράιτ και Μπρέβιν Νάιτ) για τον Σαρίφ Αμπντούρ Ραίμ.
Ο Γκασόλ θα φροντίσει να δείξει με το καλημέρα στους ανθρώπους των Χοκς πως έκαναν λάθος αφού θα τελειώσει την πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ με 17.6 πόντους, 8.9 ριμπάουντ, 2.7 ασίστ κερδίζοντας απόλυτα δίκαια το βραβείο του ρούκι της χρονιάς.
Λίγα χρόνια μετά ο ίδιος θα δηλώσει στην κάμερα του NBA: “Θυμάμαι τον κόσμο να λέει… Ο Πάου Γκασόλ; Ποιος είναι αυτός ο τύπoς; Κανείς δεν ήξερε. Από την Ισπανία; Τι είναι αυτό, το Μεξικό; Αυτό με έκανε να κάνω ένα βήμα μπροστά και να πω. Είμαι εδώ και μπορώ να παίξω! Όλοι θα ξέρουν για εμένα…”.
Πράγματι, η σκληρή δουλειά σε συνδυασμό με το άφθονο ταλέντο και το μεγάλο κορμί οδήγησαν σε μία συνεχή βελτίωση και τη σεζόν 2006-2007 ο Γκασόλ σημειώνει τους καλύτερος μέσους όρους της καριέρας του με 20.8 πόντους, 9.8 ριμπάουντ και 3.4 ασίστ ανά παιχνίδι.
Η αρχή είχε γίνει φυσικά στη 1 Νοεμβρίου του 2001 απέναντι στους Ντιτρόιτ Πίστονς με τη στατιστική να γράφει 4 πόντους, 4 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 1 μπλοκ.
Lo que hizo en los @memgrizz fue MARAVILLOSO #Gasol16 pic.twitter.com/DyK53UeEDG
— NBA Spain (@NBAspain) November 1, 2017
Στη 1 Φεβρουαρίου του 2008 θα έρθει η στιγμή που θα αλλάξει μια για πάντα την καριέρα του Πάου Γκασόλ και θα θέσει τις βάσεις για να γραφτεί το όνομα του στην ιστορία του Παγκόσμιου Μπάσκετ. Οι Λέικερς και οι Γκρίζλις ολοκληρώνουν την ανταλλαγή που στέλνει τον Ισπανό σέντερ στο Λος Άντζελες με αντάλλαγμα τους Κουέιν Μπράουν, Τζαβάρις Κρίτεντον, Άαρον ΜακΚί καθώς επίσης και τα δικαιώματα του Μαρκ.
O “Don Pau” θα δέσει ιδανικά με τον Κόμπι Μπράιαντ και μαζί θα επαναφέρουν τους Λέικερς στην κορυφή με τα πρωταθλήματα του 2009 και του 2010. Σε συνέντευξη του στο Sports Illustrated ο GOAT του ισπανικού μπάσκετ είχε αναφέρει:
“Γνώρισα την ομάδα των Λέικερς για πρώτη φορά στην Ουάσινγκτον και στις 01:30 το βράδυ κάποιος μου χτύπησε την πόρτα. Τους επόμενους μήνες κατάλαβα πως ο Κόμπι δεν κοιμόταν πολύ. Κάθισα στο κρεβάτι και εκείνος στο τραπέζι δίπλα από την τηλεόραση. Με καλωσόρισε και μου είπε πως έφτασε η στιγμή. Η στιγμή της επιτυχίας. Ένιωθε πως μπορώ να τον βοηθήσω να φτάσει στην κορυφή ξανά και ήθελε να το κάνει γνωστό και σε εμένα. “Αυτή είναι η ευκαιρία μας”. Τα λόγια του έκρυβαν ουσία και δύναμη”
Η θεωρεία έγινε πράξη στις 14 Ιουνίου του 2009 όταν οι “Λέικερς” επικράτησαν στο Game 5 των τελικών με 99-86 για να περάσουν ακόμα ένα δαχτυλίδι στο χέρι τους. Για την ιστορία, ο Γκασόλ θα τελειώσει τη σειρά με 18.6 πόντους, 9.2 ριμπάουντ και κάποια πολύ κρίσιμα καλάθια για να αποδείξει πως μαζί με τον Black Mamba αποτελούν το δίδυμο της νέας εποχής.
Ο θρίαμβος θα επαναληφθεί ένα χρόνο μετά μόνο που αυτή τη φορά η επιτυχία θα είναι πιο “γλυκιά” αφού απέναντι βρίσκονται οι σπουδαίοι Σέλτικς των Πιρς, Άλεν, Ρόντο Γκαρνέτ και η σειρά κρίνεται στο Game 7. Για ακόμα μία φορά το δίδυμο των Κόμπι (28.6 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 3.9 ασίστ) και Γκασόλ (18.6 πόντοι, 11.6 ριμπάουντ, 3.7 ασίστ) θα κάνει τη διαφορά και στις 17 Ιουνίου του 2010 θα φορέσει ξανά το δαχτυλίδι. Ήταν επί της ουσίας το απόλυτο επιστέγασμα μίας ξεχωριστής σχέσης ανάμεσα στους δύο άντρες εντός και εκτός παρκέ.
Τα επόμενα χρόνια τα πράγματα δεν θα κυλήσουν το ίδιο καλά για τους Λέικερς και τον Πάου Γκασόλ. Η πτωτική πορεία και τα σενάρια ανταλλαγής θα φέρουν τριγμούς στις σχέσεις των δύο πλευρών με τον παίκτη να αποχωρεί τελικά το καλοκαίρι του 2014 για λογαριασμό των Μπουλς. Το γεγονός πως η ομάδα του Λος Άντζελες κατάφερε να χάσει μία τόσο σημαντική μονάδα χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της σύγχρονης ιστορίας της.
Παρά τα όποια προβλήματα η πρώτη επιστροφή του Ισπανού στο “Staples Center” θα είναι ανάλογη του μεγαλείου του. Οι φίλοι των Λέικερς φορούν μπλουζάκια με κεντρικό μήνυμα “Ευχαριστούμε Παου” ενώ στην πίσω πλευρά αναγράφονται τα σπουδαία κατορθώματα του: “7 σεζόν, 15.326 λεπτά, 429 παιχνίδια, 7.610 πόντοι, 4240 ριμπάουντ, 1508 ασίστ, 607 μπλοκ, 3 All Star Games”, χώρια από τα 2 δαχτυλίδια.
Αρκετά χρόνια μετά ο Κόμπι θα αποκαλύψει πως σε συζήτηση που είχε με τον Πάου Γκασόλ ο τελευταίος του είχε εξηγήσει πως η φυγή του ήταν θέμα σεβασμού: “Μου είχε πει πως με νιώθει αδερφό του, θα ήθελε να παίζουμε μαζί για πάντα, αλλά αυτό που του έκανε η διοίκηση είναι ασέβεια. Του ζήτησα να τα αφήσει όλα στην άκρη αλλά με έκανε να καταλάβω πως για εκείνον αυτό αποτελούσε προτεραιότητα.”
Στους Μπουλς θα βρει ξανά τον παλιό καλό του εαυτό και θα καταφέρει για δύο διαδοχικές σεζόν (2014-2016) να διατηρήσει μέρους όρους νταμπλ-νταμπλ (17.6 πόντοι, 11.4 ριμπάουντ). Σε ομαδικό επίπεδο η επιτυχία δεν θα έρθει από τη στιγμή που απέναντι βρίσκονται οι πανίσχυροι Καβαλίερς.
Ακόμα και έτσι, ο Γκασόλ θα αγαπηθεί και θα αγαπήσει τους “Ταύρους” αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά πως μέσα του έχει αυτό το… κάτι που ξεχωρίζει τους πολύ καλούς παίκτες από εκείνους που μένουν στην ιστορία! Και ο Πάου ανήκει στη δεύτερη κατηγορία…
Το 38o έτος της ηλικίας και το 18ο στο ΝΒΑ βρίσκει τον Ισπανό GOAT στους Σαν Αντόνιο Σπερς υπό τις οδηγίες του Γκρεγκ Πόποβιτς. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιο θα είναι το τέλος της ονειρεμένης διαδρομής όμως κάθε φίλος του μπάσκετ θα ήθελε να δει τον Πάου να πανηγυρίζει ακόμα ένα πρωτάθλημα. Θα ήταν το ιδανικό φινάλε σε μία καριέρα που περιλαμβάνει αναρίθμητες χαρές και ελάχιστες στενοχώριες.
Είτε το δαχτυλίδι έρθει είτε όχι ο Γκασόλ αφήνει βαριά μπασκετική κληρονομιά στις επόμενες γενιές Ευρωπαίων παικτών που του χρωστάνε πολλά για τον τρόπο που πλέον τους υποδέχεται το ΝΒΑ. Τα 1257 παιχνίδια, οι 20072 πόντοι, τα 2 δαχτυλίδια και η απόδειξη πως στην άλλη άκρη του Ατλαντικού παίζεται μπάσκετ κορυφαίου επιπέδου ήταν ένα από τα κλειδιά για να ανοίξει η πόρτα στους επόμενους…
Τα milestones του Πάου Γκασόλ
Κόμπι – Πάου: Δύο “αδέρφια” που συνεργάστηκαν άψογα
Το top 10 του Πάου Γκασόλ με τους Λος Άντζελες Λέικερς