Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Υπάρχουν κάποιες ομάδες που στο πέρασμα των χρόνων επηρέασαν το ίδιο το άθλημα και οδήγησαν στη δημιουργία μίας μπασκετικής επανάστασης που έθεσε νέα δεδομένα για το ΝΒΑ και το παγκόσμιο μπάσκετ.
Μία από από αυτές τις ομάδες είναι χωρίς αμφιβολία οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς! Οι “πρωταθλητές” παρουσίασαν εντός παρκέ ένα γρήγορο και άκρως επιθετικό μπάσκετ, το οποίο στηρίχθηκε στο μακρινό σουτ και την ασταμάτητη κυκλοφορία της μπάλας. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η κατάκτηση δύο δαχτυλιδιών αλλά και η επίτευξη του ιστορικού ρεκόρ (73-9 νίκες) της αγωνιστικής περιόδου 2015-2016.
Η ιστοσελίδα “USAtoday” και ο δημοσιογράφος Sam Amick προχώρησαν σε μία βαθύτερη ανάλυση που στηρίζεται πάνω στον μαγικό αριθμό “300”, ο οποίος αναφέρεται στις συνολικές πάσες που θα πρέπει να μοιράσουν οι παίκτες του Στιβ Κερ σε έναν αγώνα αν θέλουν να φτάσουν στην επιτυχία.
“H κυκλοφορία της μπάλας θα υπερτερεί για πάντα”, αναφέρει ο Σον Λίβινγκστον για να συμπυκνώσει μέσα σε μία φράση όλα όσα… διδάσκουν τα τελευταία χρόνια εκείνος και οι συμπαίκτες του.
Είναι αλήθεια πως κανείς αμυντικός δεν μπορεί να κινηθεί πιο γρήγορα από τη μπάλα. Όσο καλός και αν είναι κάποιος στο ατομικό μαρκάρισμα, άρα και στον περιορισμό του αντιπάλου, αδυνατεί να κινηθεί πιο γρήγορα από την ίδια τη μπάλα και να καλύψει όλους τους χώρους. Μάλιστα, ο Αμερικανός δημοσιογράφος χρησιμοποιεί το παράδειγμα του κορυφαίου αμυντικού, Μπιλ Ράσελ, για να αποθεώσει τον αλτρουισμό του Γκόλντεν Στέιτ.
Η οδηγία του Στιβ Κερ και τα ευεργετικά αποτελέσματα
Πως φτάσαμε όμως σε αυτό το σημείο; Σύμφωνα με το “USAtoday” όλα ξεκίνησαν στο τέλος της θητείας του Μαρκ Τζάκσον, τότε που ο Στιβ Κερ είχε αντιληφθεί την αδυναμία των Ουόριορς να κυκλοφορήσουν σωστά τη μπάλα.
To σχέδιο απαιτούσε τουλάχιστον 300 πάσες σε μία αναμέτρηση και αφομοιώθηκε πολύ γρήγορα από τους παίκτες του που πληρούσαν άλλωστε όλες τις συνθήκες.
Ο 52χρονος κόουτς αναφέρει: “Εάν διαθέτεις σουτέρ – εάν διαθέτεις τρομερούς σουτέρ – τότε όσο περισσότερο πασάρεις θα γίνεσαι καλύτερος, διότι βλέπεις τους παίκτες να βγαίνουν από τα σκριν… και θες να αναγκάσεις την αντίπαλη άμυνα να μαρκάρει παντού και όχι να εκτελείς μετά την πρώτη πάσα. Είδαμε τις συνολικές πάσες και το νούμερο 300 ήταν ο αριθμός – κλειδί.”
Η οδηγία έγινε πράξη, τα τρίποντα άρχισαν να πέφτουν… βροχή και χαρισματικοί σουτέρ όπως οι Στεφ Κάρι και Κλέι Τόμπσον βρήκαν επιτέλους την ευκαιρία να απογειώσουν την απόδοση τους. Η βελτίωση άρχισε να αποτυπώνεται και στη στατιστική με 3 στοιχεία να ξεχωρίζουν:
- Οι Ουόριορς “ξεκόλησσαν” από την τελευταία θέση με 243.8 πάσες ανά παιχνίδι και μεταμορφώθηκαν σε ένα σύνολο που είχε την καλύτερη επίθεση στις τρεις από τις τέσσερις τελευταίες σεζόν. Στο διάστημα αυτό η αντίστοιχη επίδοση αυθήθηκε στις 306.6 έως 323.5 πάσες ανά παιχνίδι.
- Οι δύο μοναδικές ήττες του Γκόλντεν Στέιτ στα φετινά playoffs έχουν σημειωθεί σε παιχνίδια που δεν ξεπέρασαν το όριο… 300! Μία φορά με τους Σπερς (Game 4, 256 πάσες) και άλλη μία με τους Πέλικανς (Game 3, 295 πάσες). Τυχαίο;
- Οι Ντρέιμοντ Γκριν και Στεφ Κάρι είναι αντίστοιχα ο 1ος και 2ος στη λίστα των παικτών με τις περισσότερες πάσες εντός της ομάδας.
Ο Sam Amick υποστηρίζει πως το συγκεκριμένο αγωνιστικό στοιχείο είναι ένα από αυτά που έπεισαν τον Κέβιν Ντουράντ να αφήσει την Οκλαχόμα. Οι Θάντερ μετρούσαν τις χειρότερες επιδόσεις σε κανονική διάρκεια (256.5 πάσες) και Playoffs (220.4 πάσες) κάτι που είχε κουράσει τον κόσμο αλλά και την ίδια την ομάδα.