Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Λούκα Ντόντσιτς γράφει από πολύ μικρός τη δική του ξεχωριστή μπασκετική ιστορία και οι γονείς του Μίριαμ Ποτέρμπιν και Σάσα Ντόντσιτς παρακολουθούν γεμάτοι περηφάνεια τα βήματα του παιδιού τους.
Ο μπαμπάς Ντόντσιτς λοιπόν, μέσω της ιστοσελίδας sportraits.org, στέλνει στον αγαπημένο του γιο ένα συγκινητικό γράμμα μέσω του οποίου θυμάται στιγμές από τη γέννηση, τη νύχτα του draft και όσα έχουν συμβεί στο πέρασμα των χρόνων.
Διαβάστε το καταπληκτικό κείμενο που δημοσιεύτηκε στο sportraits.org
“Λούκα, γιε μου
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
25 χρονών ήμουν. Και καθόλου σίγουρος ότι γνώριζα. Τότε!
Δεν ξέρω αν αυτό που θα σου πω είναι απόδειξη, αλλά, τότε, εκείνο τον Φεβρουάριο, ήμουν δίπλα στη μητέρα σου και της έλεγα…
“Αγάπη μου, βάλε τα δυνατά σου να βγει ο μικρός”
Ηταν 28 Φεβρουαρίου και δεν ήθελα να γεννηθείς στις 29, διότι θα γιόρταζες τα πραγματικά γενέθλιά σου κάθε τέσσερα χρόνια.
Ξέρεις, Λούκα, γιε μου, εκείνες τις ημέρες διάβασα ότι από τα παιδιά που έρχονται στον κόσμο, μόνο το ένα στα 1461 γεννιούνται στις 29 Φεβρουαρίου. Αλλά θα σου μιλήσω αργότερα για αυτό.
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Αυτή η συνταγή γιε μου, πάλιωσε. Οταν θα πιάσεις το νεογέννητο στα χέρια σου, μία σταλιά ανθρωπάκι, νομίζεις ότι έχεις στις παλάμες σου τον κόσμο ολόκληρο. Νιώθεις έτοιμος να θυσιάσεις τα πάντα για αυτό το πλάσμα. Αλλά αυτή είναι η επικεφαλίδα της συνταγής γιε μου. Σε αυτό το μονοπάτι ο πατέρας και η μητέρα περπατούν μόνοι τους. Κι ελπίζουν ότι δεν θα κάνουν λάθος. Η συνταγή δεν υπάρχει πια. Αλλιώς μεγάλωσα εγώ, αλλιώς εσύ, αλλιώς θα μεγαλώσει ο γιος σου… Γιε μου!
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Δε θυμάμαι να με ρώτησες ποτέ. Ούτε εγώ είχα ρωτήσει τον δικό μου πατέρα, τον παππού σου. Θυμάσαι όταν παίζαμε μαζί μπάσκετ στο σπίτι και προσπαθούσες να με νικήσεις; Το πίστευες πραγματικά! Σε θαύμαζα για αυτό. Ετσι κι εγώ! Πίστευα πως μπορώ να γίνω καλύτερος από όλους. Και κάποιες φορές δε ρωτούσα.
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Πλέον είμαι σίγουρος ότι μπορώ να απαντήσω αυτή την ερώτηση. Δεν έκανα τα πάντα σωστά. Ξέρεις, ήμουν στη Λουμπλιάνα τη βραδιά του ντραφτ. Δεν ήμουν δίπλα σου. Εσύ κι εγώ ξέρουμε γιατί.
Ας το κρατήσουμε αυτό, να είναι το μυστικό που μας ενώνει.
Είχα τα μάτια μου καρφωμένα στην τηλεόραση. Περίμενα να ακούσω το όνομά σου. Κι όταν το άκουσα… Ω, Θεέ μου. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο περήφανος ένιωσα. Ως πατέρας. Καλός, ή κακός, δεν ξέρω. Αλλά, γιε μου, με έκανες υπερήφανο. Για ακόμα μία φορά.
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Λούκα, γιε μου… Θα μπορούσες να ζήσεις χωρίς το παιδί σου; Να το βλέπεις να απομακρύνεται; Να δημιουργεί μία νέα ζωή τόσο μακριά από εσένα; Θυμάσαι Λούκα; Ησουν μόλις 13! Ηρθε στη Σλοβενία η Ρεάλ για να σε πάρει. Στη ομάδα της και μακριά από εμάς. Πόνεσα τότε. Πολύ! Ταυτόχρονα όμως, ήμουν συγκινημένος. Θέλαμε να σε έχουμε κοντά μας, αλλά δε θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να σου στερήσει μία τόσο μεγάλη ευκαιρία. Αυτό μπορεί και να σημαίνει ότι είσαι καλός πατέρας Λούκα!
Αρκεί αυτό;
Τι σημαίνει να είσαι καλός πατέρας;
