Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Λούκα Ντόντσιτς γράφει από πολύ μικρός τη δική του ξεχωριστή μπασκετική ιστορία και οι γονείς του Μίριαμ Ποτέρμπιν και Σάσα Ντόντσιτς παρακολουθούν γεμάτοι περηφάνεια τα βήματα του παιδιού τους.
Ο μπαμπάς Ντόντσιτς λοιπόν, μέσω της ιστοσελίδας sportraits.org, στέλνει στον αγαπημένο του γιο ένα συγκινητικό γράμμα μέσω του οποίου θυμάται στιγμές από τη γέννηση, τη νύχτα του draft και όσα έχουν συμβεί στο πέρασμα των χρόνων.
Διαβάστε το καταπληκτικό κείμενο που δημοσιεύτηκε στο sportraits.org
“Λούκα, γιε μου
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
25 χρονών ήμουν. Και καθόλου σίγουρος ότι γνώριζα. Τότε!
Δεν ξέρω αν αυτό που θα σου πω είναι απόδειξη, αλλά, τότε, εκείνο τον Φεβρουάριο, ήμουν δίπλα στη μητέρα σου και της έλεγα…
“Αγάπη μου, βάλε τα δυνατά σου να βγει ο μικρός”
Ηταν 28 Φεβρουαρίου και δεν ήθελα να γεννηθείς στις 29, διότι θα γιόρταζες τα πραγματικά γενέθλιά σου κάθε τέσσερα χρόνια.
Ξέρεις, Λούκα, γιε μου, εκείνες τις ημέρες διάβασα ότι από τα παιδιά που έρχονται στον κόσμο, μόνο το ένα στα 1461 γεννιούνται στις 29 Φεβρουαρίου. Αλλά θα σου μιλήσω αργότερα για αυτό.
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Αυτή η συνταγή γιε μου, πάλιωσε. Οταν θα πιάσεις το νεογέννητο στα χέρια σου, μία σταλιά ανθρωπάκι, νομίζεις ότι έχεις στις παλάμες σου τον κόσμο ολόκληρο. Νιώθεις έτοιμος να θυσιάσεις τα πάντα για αυτό το πλάσμα. Αλλά αυτή είναι η επικεφαλίδα της συνταγής γιε μου. Σε αυτό το μονοπάτι ο πατέρας και η μητέρα περπατούν μόνοι τους. Κι ελπίζουν ότι δεν θα κάνουν λάθος. Η συνταγή δεν υπάρχει πια. Αλλιώς μεγάλωσα εγώ, αλλιώς εσύ, αλλιώς θα μεγαλώσει ο γιος σου… Γιε μου!
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Δε θυμάμαι να με ρώτησες ποτέ. Ούτε εγώ είχα ρωτήσει τον δικό μου πατέρα, τον παππού σου. Θυμάσαι όταν παίζαμε μαζί μπάσκετ στο σπίτι και προσπαθούσες να με νικήσεις; Το πίστευες πραγματικά! Σε θαύμαζα για αυτό. Ετσι κι εγώ! Πίστευα πως μπορώ να γίνω καλύτερος από όλους. Και κάποιες φορές δε ρωτούσα.
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Πλέον είμαι σίγουρος ότι μπορώ να απαντήσω αυτή την ερώτηση. Δεν έκανα τα πάντα σωστά. Ξέρεις, ήμουν στη Λουμπλιάνα τη βραδιά του ντραφτ. Δεν ήμουν δίπλα σου. Εσύ κι εγώ ξέρουμε γιατί.
Ας το κρατήσουμε αυτό, να είναι το μυστικό που μας ενώνει.
Είχα τα μάτια μου καρφωμένα στην τηλεόραση. Περίμενα να ακούσω το όνομά σου. Κι όταν το άκουσα… Ω, Θεέ μου. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο περήφανος ένιωσα. Ως πατέρας. Καλός, ή κακός, δεν ξέρω. Αλλά, γιε μου, με έκανες υπερήφανο. Για ακόμα μία φορά.
Τι σημαίνει άραγε να είσαι καλός πατέρας;
Λούκα, γιε μου… Θα μπορούσες να ζήσεις χωρίς το παιδί σου; Να το βλέπεις να απομακρύνεται; Να δημιουργεί μία νέα ζωή τόσο μακριά από εσένα; Θυμάσαι Λούκα; Ησουν μόλις 13! Ηρθε στη Σλοβενία η Ρεάλ για να σε πάρει. Στη ομάδα της και μακριά από εμάς. Πόνεσα τότε. Πολύ! Ταυτόχρονα όμως, ήμουν συγκινημένος. Θέλαμε να σε έχουμε κοντά μας, αλλά δε θα επέτρεπα ποτέ στον εαυτό μου να σου στερήσει μία τόσο μεγάλη ευκαιρία. Αυτό μπορεί και να σημαίνει ότι είσαι καλός πατέρας Λούκα!
Αρκεί αυτό;
Τι σημαίνει να είσαι καλός πατέρας;
Λούκα, με ξέρεις καλά. Πόσο αγαπώ τη Σλοβενία, το μπάσκετ, την Εθνική ομάδα. Είχα καταλάβει ότι βλέποντας οι Ισπανοί πόσο καλός είσαι, σε ήθελαν. Πάρα πολύ. Μου το είχαν πει. Εκαναν τα πάντα και δεν τους κατηγορώ. Είχαν αντιληφθεί πόσο σπουδαίος είσαι. Προσπάθησαν να σε κάνουν Ισπανό, να παίζεις στην δική τους εθνική ομάδα. Εγώ, δε μπορούσα να σε φανταστώ με καμία άλλη φανέλα, παρά μόνο με την πράσινη. Δε σε πίεσα ποτέ όμως. Θυμάσαι; Εγώ θυμάμαι Λούκα. Την ημέρα που μου είπες ότι δεν υπάρχει περίπτωση να προδώσεις την πατρίδα σου, να αγωνιστείς για μία άλλη χώρα. Οσο φιλόξενη και φιλική κι αν ήταν προς εσένα. Εφυγε ένα τεράστιο βάρος από μέσα μου εκείνη την ημέρα Λούκα, αλλά, πίστεψέ με, ακόμα κι αυτή θα ήταν μία απόφαση δική σου γιε μου. Μόνο δική σου.
Τι σημαίνει να είσαι καλός πατέρας;
Ούτε αυτό θα δώσει μάλλον την απάντηση που θα έπειθε τον καθένα… Υπάρχει, όμως, μία ιστορία που μάλλον, δεν στην έχω αναφέρει ποτέ. Πέρασες πολλά, σημείωσες πολλά καλάθια, αγαπήθηκες, έγινε σπουδαίος. Μα για τον πατέρα Λούκα, γιε μου, είναι αυτές οι δύο στιγμές, τότε που ήσουν μωρό ακόμα, το μεγαλείο δεν είναι οι κάμερες που σε ακολουθούν σε κάθε βήμα, ούτε η αναγνώριση. Ο πατέρας, Λούκα, θα έχει να θυμάται πάντα, εκείνο το τουρνουά. Είμαι σίγουρος ότι το θυμάσαι κι εσύ. Δε μιλούσες καλά καλά ισπανικά. Είχαμε ξεσπιτωθεί μόλις πριν από λίγες ημέρες και στη Βαρκελώνη, στο τουρνουά των μικρών, όπου αντιμετώπισες μεγαλύτερους παίκτες, σε ανάδειξαν πολυτιμότερο παίκτη. Μερικούς μήνες αργότερα, ο κόουτς Λάσο, σε χρησιμοποιεί για πρώτη φορά με την ανδρική ομάδα. Εναντίον της Βαλένθια ήταν… Πρώτη κατοχή, στέκεσαι στη γωνία… Πήρες την πάσα και σούταρες. Τρίποντο! Μέσα! Ο,τι σπουδαίο κι αν καταφέρεις στη ζωή σου, Λούκα, ο πατέρας θα θυμάται πάντα αυτές τις στιγμές. Γιατί από εκεί ξεκίνησαν όλα γιε μου.
Τι σημαίνει να είσαι καλός πατέρας;
Το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι. Οπως κι εκείνες τις στιγμές που άρχισες να παίζεις μπάσκετ και στο πρόσωπό σου δεν έβλεπα τον επόμενο Σάσα. Εβλεπα μόνο τον Λούκα και ήξερα από τότε ότι θα με ξεπεράσεις, γιατί ήμουν σίγουρος ότι δε θα έκανες ποτέ τα ίδια λάθη που έκανα εγώ. Και τα ήξερες. Εβλεπα τον δικό μου γιο, να μεγαλώνει και να κάνει σωστά, όλα όσα εγώ έκανα λάθος. Σου έχω πει πόσο περήφανος ήμουν για εσένα τότε Λούκα;
Τι σημαίνει να είσαι καλός πατέρας;
Θα έρθει η ημέρα που κάποτε θα απαντήσεις μόνο σου σε αυτό το ερώτημα. Πλέον, μπορώ να σου εκμυστηρευτώ ότι προσπάθησα. Προσπάθησα να είμαι ο καλύτερος πατέρας που θα μπορούσες να έχεις. Αν πέτυχα ή όχι, θα έρθει η ημέρα που θα απαντήσεις μόνος σου σε αυτό το ερώτημα, γιε μου!
Τι σημαίνει να είσαι καλός πατέρας; Σου είπα τόσα. Μάλλον τώρα πρέπει να σου γράψω και κάτι τελευταίο. Ξέρεις τι σημαίνει να είσαι καλός γιος;
Θα σου απαντήσω εγώ.
Σημαίνει να είσαι ο Λούκα Ντόντσιτς. Δεν γεννήθηκες στις 29 Φεβρουαρίου, άρα η στατιστική δεν έχει ιδιαίτερα σημασία. Ξέρεις γιατί; Γιατί, για εμένα, θα είσαι ο ένας και μοναδικός. Ο γιος που ονειρευόμουν να έχω.
Τώρα που έφτασα στο τέλος, προσπαθώ να σκεφτώ αν υπάρχει κάτι που δεν σου έχω πει όλα αυτά τα χρόνια. Η απάντηση είναι όχι… Θέλω όμως να σου πω κάτι για να το θυμάσαι κι αυτές θα είναι οι τελευταίες λέξεις μου:
Σε αγαπώ Λούκα!”
Θυμηθείτε την συγκλονιστική εξομολόγηση του Παναγιώτη Βασιλόπουλου στην ιστοσελίδα sportraits.org…