Του Γιώργου Ορφανάκη / info@eurohoops.net
Οι προπονητές του μπάσκετ δίνουν από πολύ μικρή ηλικία έμφαση στη σωστή τεχνική του σουτ το οποίο θα κρίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό το ποσοστό ευστοχίας. Ή μήπως όχι;
Στο πέρασμα των χρόνων το μπασκετικό κοινό έχει απολαύσει ουκ ολίγους παίκτες που μπορεί να σούταραν με άκρως… ανορθόδοξο τρόπο αλλά κατάφεραν να πραγματοποιήσουν καριέρα και να αγωνιστούν ακόμα και στο κορυφαίο πρωτάθλημα του NBA.
Το Eurohoops παρουσιάζει περιπτώσεις από NBAers που ξεχώρισαν για το ιδιαίτερο στιλ στον τρόπο που σούταραν!
Μπιλ Κάρτραϊτ
Ένας πραγματικός μύθος για τη συγκεκριμένη λίστα! Ο Μπιλ Κάρτραϊτ πραγματοποίησε τις πιο παραγωγικές χρονιές του με τους Νιου Γιορκ Νικς ενώ υπήρξε μέλος των Μπουλς που κατέκτησαν τρία διαδοχικά πρωταθλήματα την περίοδο 1991-1993.
Ολοκλήρωσε την καριέρα του με μέσο όρο 13.2 πόντους και 6.3 ριμπάουντ, ενώ την αγωνιστική περίοδο 1979-1980 πήρε μέρος στο All Star Game ως αποτέλεσμα των 21.7 πόντων και 8.9 ριμπάουντ που μετρούσε ανά παιχνίδι.
Το βίντεο βεβαίως μιλάε από μόνο του καθώς ο άλλοτε παίκτης των Νικς, Μπουλς και Σούπερσονικς έφερνε τη μπάλα πολύ ψηλά, πραγματοποιούσε ένα περίεργο “σπάσιμο” στον καρπό και στη συνέχεια σούταρε!
Σον Μάριον
Αν κάποιος παρακολουθήσει τον τρόπο που ο Σον Μάριο συνήθιζε να σουτάρει και στη συνέχεια ελέγξει τα ποσοστά του σίγουρα θα εκπλαγεί! Ο άλλοτε πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Ντάλας Μάβερικς (2011) ολοκλήρωσε την καριέρα του με ποσοστό 33.1% έξω από τη γραμμή του τριπόντου και ευστόχησε σε συνολικά 791 τρίποντα. Αν το συγκεκριμένο ποσοστό σας φάινεται χαμηλό, αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως το αντίστοιχο του Κόμπι Μπράιαντ είναι 32.9%.
Ο 40χρονος Μάριονπρώην NBAer λοιπόν αποτελεί παράδειγμα προς… αποφυγήν για τα νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν οι σουτέρ του αύριο. Ο τρόπος που έφερνε τη μπάλα από πολύ χαμηλά έδινε την ευκαιρία στους αντιπάλους να μπλοκάρουν πιο εύκολα το σουτ, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν έπρεπε να βρίσκει τον στόχο. Ο Μάριον ωστόσο είχε το δικό του στιλ το οποίο εμπιστεύτηκε και δικαιώθηκε απόλυτα κατά τη διάρκεια της καριέρας του.
Γιοακίμ Νοά
Όταν ήταν μικρός ο Γιακίμ Νοά λάτρευε τα “μήλα”. Δεν αναφερόμαστε στο φρούτο αλλά στο αγαπημένο παιδικό παιχνίδι! Δεν εξηγήτε αλλιώς ο τρόπος που ο Γάλλος σέντερ επιλέγει να σουτάρει σαν να πετάει… μήλα και να χαρίζει ζωές.
Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και μόνοι σας, το σουτ από μέση απόσταση ή από την γραμμή των βολών μετατρέπεται πολλές φορές σε περιπέτεια με τη μπάλα να μην βρίσκει καν στεφάνι. Το στιλ είναι ιδιαιτέρως ανορθόδοξο και κάθε προσπάθεια μοιάζει καταδικασμένη.
Βέβαια, αξίζει να αναφερθεί πως ο Νοά είναι ένας παίκτης με σημαντική καριέρα στο ΝΒΑ, καθώς έχει αγωνιστεί σε 625 παιχνίδια με μέσο όρο 8.9 πόντους, 9.3 ριμπάουντ και 2.9 ασίστ. Μάλιστα, έχει διατηρήσει μέσους όρους νταμπλ-νταμπλ σε 4 διαφορετικές σεζόν!
Μάικλ Άνταμς
Θα μπορούσε κανείς να πει πως ο Μάικλ Άνταμς θυμίζει ως ένα βαθμό τον δικό μας, Τζον Κόρφας, αφού εκτελούσε επί της ουσίας με το ένα χέρι! Παρά το γεγονός πως το συγκεκριμένο στιλ ανεβάζει… επικίνδυνα τον βαθμό δυσκολίας του σουτ, ο μικρόσωμος πόιντ γκαρντ αποχώρησε από την ενεργό δράση με ποσοστό 33.2% στα τρίποντα.
Την αγωνιστική περίοδο 1990-91 ο Άνταμς πήρε μέρος σε 66 παιχνίδια με τους Νάγκες και ήταν καταπληκτικός σε σκορ (26.5 πόντους) και δημιουργία (10.5 ασίστ), ενώ την αμέσως επόμενη σεζόν επιλέχθηκε ως All Star παίκτης.
Σαν να μην έφτανε το ιδιαίτερο στιλ του σε δίποντα και τρίποντα, προτιμούσε να εκτελεί τις ελεύθερες βολές από την άκρη της γραμμής.
Ρικ Μπάρι
Ακόμα μία απόδειξη πως το στιλ που έχει ένας παίκτης στο σουτ, και ειδικά στη γραμμή των βολών, δεν σημαίνει τίποτα για την ποιότητα του. Ο Ρικ Μπάρι κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1975 με τους Ουόριορς, πήρε μέρος σε 12 All Star Game και παρουσίασε στο μπασκετικό κοινό την γνωστή… κουτάλα!
Αυτό που σήμερα μοιάζει εντελώς ξένο και αιτία χλευασμού, εκείνη την περίοδο ήταν απόλυτα φυσιολογικό για τον παίκτη του Γκόλντεν Στέιτ. Για την ακρίβεια, ο Μπάρι ολοκλήρωσε την καριέρα του με ποσοστό 89.3% από τη γραμμή της φιλανθρωπίας (5713/6397) και το σπάνιο στιλ ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που έμεινε στην ιστορία.