Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Μετά τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο και τον Μανού Τζινόμπιλι, τη μεγάλη απόφαση να σταματήσει το μπάσκετ πήρε και ο Μπορίς Ντιαό σε ηλικία 36 ετών και μάλιστα την… δημοσιοποίησε μέσω ενός ΕΠΙΚΟΥ βίντεο!
Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης των δύο γκαρντ με τον Γάλλο φόργουορντ, αλλά η μπασκετική του καριέρα ήταν κάτι παραπάνω από αξιοπρόσεκτη, με έναν τίτλο ΝΒΑ στην κατοχή του- ως συμπαίκτης του Μανού- και σημαντικές επιτυχίες ως μέλος της Εθνικής Γαλλίας. Έβαλε και αυτός κάτι παραπάνω από λιθαράκι σε όλες αυτές…
O Ντιαό ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην Πο Ορτέζ, ομάδα που εκείνα τα χρόνια (2001) ήταν πολύ πιο αναγνωρίσιμη από ότι τώρα. Δεν ήταν βαρύς όπως τον μάθανε οι νεότεροι, αντιθέτως είχε αλτικά προσόντα, ήταν εκρηκτικός και μάλιστα έλαβε μέρος στο διαγωνισμό καρφωμάτων! Αναδείχτηκε μάλιστα MVP μεταξύ των Γάλλων παικτών το 2003.
Οι εμφανίσεις και το ταλέντο του ώθησαν τους Χοκς να τον επιλέξουν αρκετά ψηλά στο περίφημο ντραφτ του 2003 (με Λεμπρόν, Μέλο, Ουέιντ, Μπος, Χάινριχ) και συγκεκριμένα στο Νο21. Δεν ήταν πάντως ο κορυφαίος Ευρωπαίος αφού ο Μίλιτσιτς (Νο2), ο Τσαμπάρκαπα και ο Πάβλοβιτς σηκώθηκαν πιο ψηλά από τις θέσεις τους.
Στους Χοκς είχε μικρό ρόλο (4,5 πόντους) και μετά δύο σεζόν τον έδωσαν στους Σανς μαζί με δύο μελλοντικά πικ για τον Τζο Τζόνσον που “οργίασε” στους Χοκς. Ο Γάλλος πάντως βρήκε την … υγειά του στους Σανς και το 2006 μάλιστα πήρε το βραβείο του πιο βελτιωμένου παίκτη έχοντας 13,3 πόντους, συν 6,9 ριμπάουντ και (κρατηθείτε) 6,2 ασίστ! Τα δύο τελευταία νούμερα ήταν τα καλύτερα της καριέρας του. Στα πλέι οφ μάλιστα έπαιξε στη θέση “πέντε” αντί του τραυματία Αμάρε και σε 20 ματς είχε 18,7 πόντους με 6,7 ριμπάουντ, 5,2 ασίστ και 1,1 μπλοκ! Τα θυμάται άραγε κανείς; Οι Μάβερικς πάντως επικράτησαν με 4-2 νίκες στους τελικούς.
Στα μισά της σεζόν 2008-09 ανταλλάχθηκε στη Σάρλοτ όπου σε 59 ματς είχε 15,1 πόντους και τρεις σερί σεζόν με διψήφιο αριθμό πόντων. Τον άφησαν ελεύθερο το 2012 και τον άρπαξε ο Γκρεγκ Πόποβιτς: “Δεν είναι μόνο ένας καταπληκτικός, έξυπνος παίκτης αλλά εξαιρετικός στην παρέα. Πολλές φορές πίνουμε μαζί ένα ποτήρι γαλλικό κρασί”, σχολίασε ο “Ποπ” μόλις ο Ντιαό αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόταση των Τζαζ μετά 4,5 χρόνια στο Σαν Αντόνιο. Ο ίδιος ο Πόποβιτς ώθησε τον Γάλλο να φύγει γιατί η προσφορά ήταν μεγάλη.
Πριν γίνει αυτό όμως γνωρίσαμε έναν Ντιαό σε μία καλοδουλεμένη ομάδα, μία “μηχανή” στην οποία προστέθηκε και το γαλλικό… κλειδί για να την κάνει πιο ποιοτική. Ο χοντρούλης πια Ντιαό του 2014, είχε σοβαρό ρόλο από τον πάγκο της τάξης των 25 λεπτών και στους τελικούς με τους Χιτ (όταν χάθηκε η… μπάλα από τους Σπερς) ανέβασε τη συμμετοχή στα 35 λεπτά!
Ήταν εξαιρετικός, βοήθησε στο passing game των Σπερς και έτσι πανηγύρισε τον πρώτο και μοναδικό τίτλο πρωταθλητή στην καριέρα του!
Εθνική Γαλλίας
Οι επιτυχίες που του λείπουν με τους συλλόγους… περίσσευαν με τους “τρικολόρ”. Από μικρός ήταν μέλος της Εθνικής και το 2005 τον βρήκαμε μπροστά μας στον “βάλτο αγόρι μου” ημιτελικό. Ίσως να θυμάστε ότι αυτός έκανε ένα γρήγορο φάουλ στον Παπαλουκά σταματώντας πολύ νωρίς το χρονόμετρο (στα 13”) δύο φάσεις πριν το τρίποντου Διαμαντίδη. Merci beaucoup …
Η Γαλλία κατέκτησε τότε στο Βελιγράδι το χάλκινο μετάλλιο με τον Ντιαό μέλος της καλύτερης πεντάδας του τουρνουά (με Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Ντιρκ και Ναβάρο), το πρώτο αυτής της σπουδαίας γενιάς της οποίας βασικότατο μέλος ήταν ο Μπορίς.
Πέρασαν βέβαια κάποια χρόνια μέχρι το επόμενο μετάλλιο. Το 2011 ο Ντιαό και οι “τρικολόρ” πήραν το ασημένιο στη Λιθουανία (Ευρωμπάσκετ) και το 2013 ήρθε η δικαίωση με το χρυσό στη Σλοβενία στο οποίο ξεχώρισε και ο Ντιαό.
Προσθέστε και το χάλκινο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας (2014) και το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ στη χώρα του και έτσι συμπληρώνεται μία εκπληκτική καριέρα στην Εθνική! Την οποία ο Ντιαό υπηρέτησε και φέτος στα “παράθυρα” του Παγκοσμίου Κυπέλλου…