Της Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Τον απολαύσαμε στα γήπεδα του ΝΒΑ για 19 σεζόν!
To τέλος της διαδρομής βρήκε τον Τζέισον Κιντ με ένα γεμάτο βιογραφικό που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει 1391 αγώνες, 10 συμμετοχές σε All Star Game, 5 συμμετοχές ως μέλος της πρώτης καλύτερης πεντάδας, 17529 πόντους, 12091 ασίστ και φυσικά 1 πρωτάθλημα με τους Ντάλας Μάβερικς (2011).
Όπως είναι λογικό οι αναμνήσεις του Κιντ, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα των Μάβερικς, των Σανς, των Νετς και των Νικς, είναι δεκάδες αλλά μία από αυτές ξεχωρίζει.
Διαβάστε όσα εξιστορεί ο Τζέισον Κιντ στο “The Players’ Tribune”
Έχω μία ιστορία με τον Ντιρκ που πρέπει να ακούσετε.
Βρίσκεται στο μυαλό μου λόγω του Hall of Fame. Οι αναμνήσεις που έχω από το μπάσκετ επιστρέφουν. Τους τελευταίους μήνες αρκετός κόσμος ερχόταν και με ρωτούσε πως νιώθω για την είσοδο μου στο Hall of Fame. Είναι δύσκολο να τα συνοψίσω. Είναι πολλά τα συναισθήματα. Έχουμε μόλις 5 λεπτά στη διάθεση μας για να μιλήσουμε – να συγκεντρώσεις μία ολόκληρη καριέρα μέσα σε 5 λεπτά μοιάζει απίθανο. Αλλά γίνεται μέσα σε δύο λέξεις.
Κέβιν Μπέικον.
Πραγματικά. Μερικές φορές νιώθω σαν να είμαι ο Κέβιν Μπέικον του μπάσκετ.
Tί θέλω να πώ; Όταν κοιτάζω την καριέρα μου, νιώθω πως βλέπω μία σειρά από διαφορετικές ταινίες και δεν μπορώ να πιστέψω πως έπαιξα σε όλες αυτές. Ήμουν τυχερός που ξεκίνησα στο ΝΒΑ σε μία τόσο απίστευτη στιγμή. Πρόλαβα το τέλος της εποχής του Τζόρνταν. Πρόλαβα τους Κόμπι και Σακ στα καλύτερα τους. Είδα την άνοδο και την κυριαρχία του Λεμπρόν. Και ύστερα, στα τελευταία χιλιόμετρα ως παίκτης και στα πρώτα ως προπονητής, έζησα από κοντά την εποχή των Ουόριορς και του “small ball”. Ο ρόλος που έπαιξα σε όλες αυτές τις ομάδες ήταν διαφορετικός. Όλες τους με επηρεάσαν.
Όταν ήμουν ακόμα παιδί, θυμάμαι να μου λένε να προσπαθώ συνεχώς να μάθω γύρω από το μπάσκετ. Όταν ακόμα ήμουν ρούκι στο Φοίνιξ, ήμουν αναπληρωματικός του Κέβιν Τζόνσον. Δύο χρόνια μετά, ο Στιβ Νας ήταν ο αναπληρωματικός πίσω από εμένα. Λίγο αργότερα, όταν βρέθηκαν στους Νετς, αυτοί ήταν δύο παίκτες τους οποίος έπρεπε να μαρκάρω. Σαν παιδί, πάντα παρακολουθούσα τον Γκάρι Πέιτον. Ήταν τρελό! Τη μία ημέρα έπαιζα μπάσκετ στο ίδιο πάρκε που συνήθιζε να παίζει εκείνος και την άλλη μέρα έπαιζα άμυνα πάνω του και τον άκουγα να με βρίζει στο αφτί μου. Όλοι αυτοί οι τύποι διαμόρφωσαν ως ένα βαθμό την καριέρα μου.
Για αυτό σας λέω, σαν τον Κέβιν Μπέικον! Είναι μία οικογένεια που είσαι συνδεδεμένος μαζί της.