Για ακόμα μία χρονιά θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε τα εξαιρετικά αφιερώματα του Makrabet.com γύρω από τα ρόστερ, τους παίκτες-κλειδιά και την εκτίμηση της πορείας των 30 συλλόγων.
Σειρά παίρνει η Northwest της άκρως ανταγωνιστικής Δύσης! Η συγκεκριμένη περιφέρεια περιλαμβάνει 5 πολύ ισχυρές ομάδες που όλες θα διεκδικήσουν την πρόκριση στα playoffs και φυσικά την πρωτιά στην division.
Μπείτε στο Makrabet.com για ακόμα περισσότερο υλικό και προτάσεις
Γιούτα Τζαζ: Ο rookie που έγινε franchise player
Ρόστερ
Λαχείο αποδείχτηκε ο Donovan Mitchell (Νο. 13 στα περσινά Draft). Έκανε πράγματα και θαύματα στην παρθενική του χρονιά στο ΝΒΑ, κάνοντας τους φίλους των Jazz να ξεχάσουν γρήγορα τον Hayward. Με το καλημέρα θεωρείται -όχι και άδικα- ο ηγέτης και το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο του οργανισμού. Αποτέλεσε το σημείο αναφοράς στην επίθεση της ομάδας, έχοντας 20.5 πόντους, 3.7 ριμπάουντ και 3.7 ασίστ σε 33.4 λεπτά μ.ο, ενώ μεταξύ άλλων κατέκτησε το βραβείο του καλύτερου dunker, όντας 1ος στο διαγωνισμό καρφωμάτων στο All star game. Στους 11 αγώνες των πλέι-οφ παρουσιάστηκε ακόμα καλύτερος, μετρώντας 24.4 πόντους, 5.9 ριμπάουντ και 4.2 ασίστ μ.ο. Σίγουρα με τέτοιες επιδόσεις μπορεί να αισθάνεται αδικημένος που το βραβείο του καλύτερου rookie κατέληξε στον Ben Simmons.
Σπουδαία δουλειά από τον Quin Snyder, που θεωρείται ο πιο ανερχόμενος και εξελίξιμος κόουτς μαζί με τον Brad Stevens. Δεν είναι τυχαίο πως προσφέρεται και 2ο φαβορί (με 6.50 απόδοση) για το βραβείο του καλύτερου προπονητή, πίσω από τον τεχνικό των Celtics. Φέτος μάλιστα θα έχει στο τεχνικό επιτελείο και τον δικό μας Φώτη Κατσικάρη, αφού ο πρώην συνεργάτης του, Igor Kokoskov, ανέλαβε πρώτος προπονητής τους Suns.
Αμυντικά τα πήγαν περίφημα για άλλη μία σεζόν, καθώς μαζί με τους Spurs είχαν την καλύτερη επίδοση της λίγκας με 99.8 πόντους μ.ο. παθητικό. Και πώς να μη συμβεί αυτό όταν διαθέτουν στο ρόστερ τους τον Γάλλο γίγαντα και αμυντικό ογκόλιθο, Rudy Gobert (13.5 pts / 10.7 rebs μ.ο.), που ανακηρύχτηκε και ως ο καλύτερος αμυντικός του ΝΒΑ(παρότι έπαιξε σε 55 αγώνες), όντας τρίτος καλύτερος μπλοκέρ (2.3 τάπες μ.ο.) και ουσιαστικά 1ος στην κατηγορία «Defensive Win Shares» (0.068%), ένας δείκτης (DWS) που υπολογίζει τον αριθμών των νικών της ομάδας που προήλθαν από την αμυντική του ικανότητα. Δεν είναι τυχαίο πως οι Jazz με αυτόν στο παρκέ κατέγραψαν ρεκόρ 37-19 και από τις 19 Γενάρη και μετά που επέστρεψε από τον τραυματισμό είχαν μακράν το καλύτερο Defensive rating με 97.5 πόντους μ.ο.
Ευνοήθηκαν και από το trade με τους Cavaliers, αφού ο Jae Crowder (11.8 pts μ.ο.) αναγεννήθηκε στη Γιούτα και ταίριαξε γάντι στο σύνολο του Snyder, αντί του Hood που ήταν περιττός. Η δεύτερη αποκάλυψη της περσινής σεζόν (μετά τον Mitchell φυσικά) ήταν ο Joe Ingles (11.5 pts / 4.8 assists / 4.2 rebs μ.ο.). Ένας παίκτης σχετικά αργός, που δε γεμίζει το μάτι με τα φυσικά και αθλητικά του προσόντα, αλλά με μυαλό ξυράφι και χέρι αλφάδι. «Πλήγωσε» πολλές ομάδες από την περιφέρεια με τα φαρμακερά του σουτ 3 πόντων. Πιο συγκεκριμένα σημείωσε 2.5 εύστοχα τρίποντα μ.ο. έχοντας το 4ο καλύτερο ποσοστό ευστοχίας (44%). Επιπλέον, ήταν και ένας από τους καλύτερους πασέρ της ομάδας, λειτουργώντας πολλές φορές σαν δεύτερος πλέι-μέκερ μετά τον Rubio.
Ο Ισπανός Point Guard ήταν βελτιωμένος (κυρίως επιθετικά, στην άμυνα ήταν πάντα συνεπής) στην πρώτη του χρονιά στη Γιούτα, έχοντας 13.1 πόντους, 5.3 ασίστ και 4.6 ριμπάουντ μ.ο. Δούλεψε πολύ στον τομέα του σουτ και αυτό φάνηκε και στους αριθμούς, βελτιώνοντας θεαματικά το ποσοστό του στα τρίποντα (35.2%), αφού από τα 7.25 σούταρε με το «φτωχό» 30.8% στα 6 χρόνια στους Timberwolves.
Αξιόπιστο στήριγμα του Gobert στους… αιθέρες (σαν 4αρι) ήταν και θα συνεχίσει να είναι ο Favors (12.3 pts / 7.2 rebs μ.ο.), ενώ ο μοναδικός παίκτης που αποχώρησε ήταν ο Jonas Jerebko (5.8 pts μ.ο. με 41.4% στα τρίποντα). Τέλος, στα draft επέλεξαν (στο Νο. 21) τον Grayson Allen, απόφοιτο (για 4 χρόνια) του Duke, με το οποίο την τελευταία του σεζόν είχε 15.5 πόντους και 4.6 ασίστ μ.ο.