Για ακόμα μία χρονιά θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε τα εξαιρετικά αφιερώματα του Makrabet.com γύρω από τα ρόστερ, τους παίκτες-κλειδιά και την εκτίμηση της πορείας των 30 συλλόγων.
Η παρουσίαση ολοκληρώνεται με την Pacific Division της Δύσης με τους πρωταθλητές Ουόριορς να είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το ριπίτ και τον Λεμπρόν Τζέιμς να επαναφέρει τους Λέικερς στο προσκήνιο.
Μπείτε στο Makrabet.com για ακόμα περισσότερο υλικό και προτάσεις
Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς: Ολοταχώς για το three-peat
Ρόστερ
Η μεγάλη κίνηση (παρότι δεν είχαν χώρο στο salary cup) και όμως έγινε και φέτος μοιάζουν πιο ισχυροί από ποτέ. Όλα αυτά φυσικά αν ο Cousins επιστρέψει υγιής και θυμίσει το «θηρίο» των τελευταίων ετών. Ο πρώην παίκτης των Pelicans λοιπόν ψήθηκε να μετακομίσει στην υπερ-ομάδα που έχουν «χτίσει» οι Warriors, λαμβάνοντας μόλις 5.3 εκ. δολάρια μόνο και μόνο για να στεφθεί πρωταθλητής στο ΝΒΑ.
Το δέλεαρ φυσικά είναι μεγάλο και εννοείτε τον υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες οι «πολεμιστές», που άφησαν ελεύθερους τους δύο Center, Pachulia (5.4 pts, 4.7 rebs μ.ο.) και McGee (4.8 pts μ.ο.) για να ελευθερώσουν χώρο και χρήμα, προκειμένου να χωρέσει ο Cousins, ο οποίος πριν τον τραυματισμό του είχε 25.2 πόντους και 12.9 ριμπάουντ και 5.4 ασίστ μ.ο.
Με τα έως τώρα δεδομένα και σύμφωνα με τα λεγόμενα και του Kerr, βασικό 5αρι θα ξεκινάει ο Looney (4 pts, 3.3 rebs μ.ο.), ενώ βοήθειες θα δίνει ερχόμενος από τον πάγκο και ο Jordan Bell (4.6 pts, 3.6 rebs μ.ο.). Τον Cousins θα τον δούμε σε πρώτη φάση να πρωταγωνιστεί στη second unit και όταν νιώσει απόλυτα έτοιμος θα δοκιμαστεί και σαν βασικός Center.
Κομβική ήταν η συνεισφορά για άλλη μία σεζόν του Draymond Green (11 pts μ.ο.), ειδικά στα πλέι-οφ, όπου έγραψε τα περισσότερα λεπτά και ήταν ταυτόχρονα ο παίκτης με τα περισσότερα ριμπάουντ (7.6), ασίστ (7.3), κλεψίματα (1.4) και κοψίματα (1.3).
Οι δύο πρωταγωνιστές, που μοιράστηκαν τη θέση του 1ου σκόρερ με 26.4 πόντους μ.ο. ήταν ο Durant (6.8 rebs, 5.4 ass. μ.ο) και ο Curry (6.1 αssists, 5.1 rebs μ.ο.), με τον δεύτερο να αποτελεί κατά γενική ομολογία τον καλύτερο σουτέρ στην ιστορία του ΝΒΑ, αλλά και τον πιο κομβικό παίκτη τους. Με αυτόν άλλωστε στον παρκέ σκόραραν 120.4 πόντους ανά 100 κατοχές μπάλας και το Net Rating (συντελεστής επίθεσης και άμυνας) εκτοξεύονταν στους +14.7 πόντους μ.ο.
Από πίσω έρχονταν ο Klay Thompson με 20 πόντους μ.ο. και το γνωστό «φαρμακερό» του τρίποντο (44% από τα 7.25). Πέρα όμως από δεινός σουτέρ μην ξεχνάμε πως είναι και ένας από τους καλύτερους περιφερειακούς αμυντικούς.
Φυσικά υπάρχει και ο πασπαρτού Iguodala, ένα… εργαλείο που θα ήθελαν όλοι στην ομάδα τους και παίκτης-κλειδί στη death line-up του Kerr. Πολύτιμες βοήθειες στα πλέι-οφ κυρίως έδωσε ο Livingston, που πέρσι είχε 9.4 πόντους μ.ο. σε 19.4 λεπτά στην post-season (5.5 πόντους μ.ο. συνολικά).
Ο David West (6.8 pts μ.ο.) αποσύρθηκε και ο Ισραηλινός Shooting Guard, Casspi (5.7 pts μ.ο. με 45.5% στα τρίποντα) με τον Nick Young (7.3 pts μ.ο.) αποχώρησαν. Αντιθέτως, έκαναν δικό τους τον Jonas Jerebko (5.8 pts μ.ο.), που είχε εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας από τα 7.25 (41.4%), όπως και τον Point Guard των Suns, Tyles Ullis (7.8 pts, 4.4 assists μ.ο.).
Βασική 5αδα
- Point Guard – Stephen Curry
- Shooting Guard – Klay Thompson
- Small Forward – Kevin Durant
- Power Forward – Draymond Green
- Center – Kevon Looney
Εκτίμηση
Κάτι άλλο πέρα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος θα αποτελέσει μεγάλη έκπληξη. Αν οι Warriors επιβεβαιώσουν όλα τα προγνωστικά θα γίνουν μόλις η 4η ομάδα στην ιστορία του ΝΒΑ, που θα πετύχει το three-peat (3 σερί πρωταθλήματα). Βέβαια φέτος στον μεγάλο τελικό λογικά θα συγκρουστούν με τους Celtics, οι οποίοι στα χαρτιά φαίνεται να έχουν τα όπλα για να τους κοντράρουν.
Όσο πιθανό και αν είναι, καμία αξία δεν υπάρχει στο 1.60 για να κατακτήσουν τον τίτλο, ενώ μακριά και αγαπημένοι και από το over 63.5 νικών τους, αφού δεν αποκλείεται πάλι να πάνε στο ρελαντί στην κανονική περίοδο και να ανεβάσουν στροφές στην post-season. Άλλωστε το μάθημα τους το πήραν τη σεζόν 2015-2016, που έσπασαν τελικά το ιστορικό ρεκόρ των Bulls (72-10) και έφτασαν τις 73 νίκες, αλλά τους στοίχισε στη συνέχεια, αφού τα «αστέρια» τους ξέμειναν από δυνάμεις, με αποτέλεσμα εκείνη τη χρονιά (μόνο) να χάσουν το δαχτυλίδι του πρωταθλητή από τον James και την παρέα του.
Μία ενδιαφέρουσα επιλογή προέκυψε στα ειδικά παικτών. Μικρότερο από ότι υπολόγιζα προσφέρθηκε το όριο πόντων του Durant και για αυτό κινήθηκα στο over 24.6 στο 1.87. Ένας λόγος που τοποθετήθηκε σχετικά χαμηλά εικάζω πως είναι επειδή οι Warriors ενσωμάτωσαν στο ρόστερ τους άλλον έναν All Star παίκτη, τον Cousins, ο οποίος όμως είναι άγνωστο πότε θα επιστρέψει στην αγωνιστική δράση, ερχόμενος από επέμβαση στον αχίλλειο τένοντα.
Όπως διαμηνύουν και οι ιθύνοντες των «πολεμιστών» ο βασικός τους στόχος είναι να είναι απόλυτα έτοιμος και υγιής στα πλέι-οφ, προφανώς όμως θα επανέλθει όταν νιώσει έτοιμος. Δική μου εκτίμηση πως δύσκολα θα τον δούμε στα παρκέ ως το τέλος του χρόνου και δεν αποκλείεται να μην παίξει πριν τη καθιερωμένη διακοπή του All star game τον Φλεβάρη. Ακόμα και να συμβεί το παραπάνω ο Kerr έχει δηλώσει ήδη πως τα πρώτα λεπτά συμμετοχής του θα τα πάρει παίζοντας με τη second unit.
Αυτό πρακτικά σημαίνει πως δε θα επηρεαστεί σε πρώτη φάση ο χρόνος συμμετοχής και τα σουτ που θα πάρει ο Durant και οι Warriors θα πορευτούν σίγουρα με τη γνωστή σύνθεση τους τουλάχιστον στο ήμισυ του πρωταθλήματος, που είναι ένα αξιόπιστο δείγμα για να αρχίσει να διαμορφώνεται ο μέσος όρος πόντων του.
Πέρσι σημείωσε 26.4 πόντους μ.ο. με 18 προσπάθειες μ.ο. ανά αγώνα, ενώ στην πρώτη του σεζόν με τη φανέλα των Warriors πέτυχε 25.1 πόντους με 16.5 σουτ μ.ο. Γενικά στην καριέρα του, με εξαίρεση την πρώτη του σεζόν ως rookie με το Σιάτλ (20.6π. μ.ο.), έχει σκοράρει σε όλες τις σεζόν (10/10) από 25 πόντους και άνω.
Λος Άντζελες Λέικερς: Η «πόλη των αγγέλων» υποκλίνεται στον βασιλιά
Ρόστερ
Η μεγαλύτερη κίνηση της φετινής offseason δεν ήταν άλλη από τη μετακόμιση του Lebron James για πρώτη φορά από την Ανατολή στη Δύση και στο λαμπερό Λος Άντζελες για χάρη των Lakers. Με το που ανακοινώθηκε επίσημα έτρεξαν όλες οι εταιρίες να προεξοφλήσουν πως οι «λιμνάνθρωποι» θα επανέλθουν στις ένδοξες στιγμές που έπαιξαν πλέι-οφ. Και πώς να μη συμβεί αυτό όταν πέρσι ο «King James» οδήγησε κυριολεκτικά μόνος του τους Cavs στους τελικούς, δίνοντας το παρών για πρώτη φορά στην καριέρα του και στους 82 αγώνες στη regular, παίζοντας 36.9 λεπτά μ.ο. και έχοντας 27.1 πόντους, 9.1 ασίστ και 8.6 ριμπάουντ μ.ο.
Στο πλευρό του James επιλέχτηκε να υπάρχει μία σειρά από έμπειρους και καταξιωμένους παίκτες, που θα κατευθύνουν και τους νεαρότερους σε ηλικία και ελπιδοφόρους παίκτες του ρόστερ. Οι βετεράνοι που ήρθαν είναι ο Rondo (8.3 pts, 8.2 ass. 4 rebs μ.ο.), ο Beasley (13.2 pts, 5.6 rebs μ.ο. σε 22 λεπτά) ο Stephenson (9.2 pts, 5.2 rebs μ.ο.) και ο Javale McGee (4.8 pts μ.ο. σε 9.5 λεπτά). Αντίστοιχα, δεν έκαναν κίνηση να ανανεώσουν τον Randle (16.1 pts, 8 rebs μ.ο.) και μαζί του αποχώρησαν για άλλες πολιτείες οι Isaiah Thomas (15.2 pts, 4.8 ass. μ.ο.) και Brook Lopez (13 pts μ.ο.).
Άριστες εντυπώσεις άφησε ο Kuzma, που πρωταγωνίστησε σε αρκετές κατηγορίες όσον αφορά τους rookies. Ήταν 3ος καλύτερος σκόρερ με συνολικά 1.242 πόντους, 4ος σε λεπτά συμμετοχής, 4ος καλύτερος ριμπάουντερ, 2ος στην κατηγορία με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα (159) και αυτός με τα περισσότερα Double-Double (17) μετά τον Ben Simmons, που ως γνωστόν πήρε το βραβείο του καλύτερου rookie.
Θεαματικά βελτιωμένος ήταν ο Ingram (16.1 pts, 5.4 rebs μ.ο.) σε σχέση με τη rookie σεζόν του. Αύξησε κατά 6.7 πόντους την παραγωγικότητα του, παίρνοντας και 4.2 μ.ο. περισσότερες προσπάθειες. Ο Lonzo Ball (10.2 pts, 7.2 assists, 6.9 rebs μ.ο.) δεν ήταν κακός, αλλά πέρα από μερικές θετικές εκλάμψεις δεν δικαίωσε τον ντόρο που γίνονταν γύρω από το όνομα του. Δε βοήθησαν στο να βρει ρυθμό κάποια προβλήματα τραυματισμού, που αντιμετώπισε και του στέρησαν τη συμμετοχή από 30 αγώνες. Ίσως φέτος η συνύπαρξη με τον πολύ έμπειρο Rondo και η αρχηγική παρουσία του James να τον βοηθήσουν να γίνει πιο σταθερός και ώριμος στο παιχνίδι του.
Πολύ ελπιδοφόρος και ο έτερος περσινός rookie Josh Hart, που είχε 13.3 πόντους με τρομερή ευστοχία (49.6% εντός πεδιάς, 42.2% στα τρίποντα) και 6 ριμπάουντ μ.ο. στα 23 ματς που ξεκίνησε βασικός. Πολλά τρίποντα θα επιχειρήσει και φέτος ο Caldwell-Pope (13.4 pts, 5.2 rebs μ.ο.), ένας από τους λίγους καλούς σουτέρ που στελεχώνουν το ρόστερ.
Τέλος, στα draft επέλεξαν (στο Νο. 25) τον Γερμανό Moritz Wagner, που πέρσι τον θαυμάσαμε ως τον τελικό του NCAA, με το κολλέγιο του Michigan (14.6 pts, 7.1 rebs μ.ο.).
Βασική 5αδα
- Point Guard – Rajon Rondo
- Shooting Guard – Caldwell-Pope
- Small Forward – Lebron James
- Power Forward – Brandon Ingram
- Center – Javale McGee
Εκτίμηση
Η έλευση του James κατά πάσα πιθανότητα θα φέρει ξανά -μετά από 6 χρόνια- τους Lakers στα πλέι-οφ. Τις 35 νίκες έφτασε πέρσι το νεανικότατο ρόστερ (3ος χαμηλότερος μέσος όρος ηλικίας με 24.9) του Walton. Φέτος εκτός του James υπάρχει και μια σειρά από έμπειρους και καταξιωμένους παίκτες (Rondo, Stephenson, McGee, Beasley) πέρα από τον πολυτιμότερο τους παίκτη, Ingram και τους Kuzma, Ball και Hart, που θα πατούν ακόμα καλύτερα στο παρκέ μετά την παρθενική τους χρονιά. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε το όριο νικών τους στο 48.5, που είναι μεγαλούτσικο και δεν «κρύβει» κάποια αξία στο over.
Αν θεωρητικά υπάρχει κάπου αδυναμία είναι στη θέση του Center. Όσον αφορά τη βασική 5αδα, ναι μεν από ότι όλα δείχνουν θα ξεκινάει στο 5 ο McGee, αλλά ούτε ο συμπαθής Javale, ούτε οι έτεροι δύο (Zubac, Wagner) είναι τόσο αξιόπιστοι για να μένουν στο παρκέ πολλά λεπτά. Έτσι θεωρώ δεδομένο πως ο Walton θα εφαρμόσει το small ball του δασκάλου του (Kerr), με τους James, Ingram και Kuzma να παίζουν πολλές φορές στη θέση 5. Επίσης στην αρχή θέση βασικού Point Guard θα έχει ο Rondo και όχι ο Ball, μέχρι ο τελευταίος να επανέλθει πλήρως από την αρθροσκόπηση στο γόνατο που έκανε τον Ιούλιο.
Λος Άντζελες Κλίπερς: Αντίο Lob city
Ξεκινάω από την αποχώρηση του DeAndre Jordan (12 pts, 15.2 rebs μ.ο.), η οποία έφερε οριστικό τέλος στη λεγόμενη «Lob City», το προσωνύμιο που τους δόθηκε δηλαδή την εποχή που αγωνίζονταν μαζί Paul, Griffin και Jordan. Το κενό στη θέση 5 καλύφτηκε κατά μία έννοια από την έλευση του Marcin Gortat (8.4 pts, 7.6 rebs μ.ο.), για τον οποίο παραχώρησαν στους Wizards τον Austin Rivers (15.1 pts, 4 ass. μ.ο.).
Τελειώνοντας τις αλλαγές στο ρόστερ, ο Mbah a Moute (7.5 pts μ.ο.) επέστρεψε στην ομάδα μετά από τη σύντομη παρουσία στους Rockets, ενώ αυξήθηκαν οι λύσεις από τον πάγκο με την έλευση του Mike Scott, που είχε 8.8 πόντους με 52.7% εντός πεδιάς και 40% στα τρίποντα σε 18.5 λεπτά μ.ο. στους Wizards.
Πιο παραγωγικός τους παίκτης με 22.6 πόντους μ.ο. ήταν ο Lou Williams, που αναδείχτηκε για δεύτερη φορά στην καριέρα του καλύτερος 6ος παίκτης. Αυτή ήταν μακράν και η πιο παραγωγική του σεζόν στο ΝΒΑ. Ο Tobias Harris προσαρμόστηκε άμεσα στη νέα του ομάδα, έχοντας 19.6 πόντους με ποσοστό 41.4% στα τρίποντα και 6 ριμπάουντ μ.ο. σε 32 αγώνες. Δε συνέβη το ίδιο με τον συμπαίκτη του και στους Pistons, Avery Bradley (9.2 pts μ.ο.), που το όνομα του βρίσκονταν συνεχώς στη (γεμάτη) λίστα του ιατρικού δελτίου. Εξαιρετική ήταν η παρουσία του Montrezl Harrell, που είχε 11 πόντους και 4 ριμπάουντ μ.ο. σε μόλις 17 λεπτά συμμετοχής.
Αρκετοί παίκτες τους πέρσι ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς. Πρώτος και καλύτερος ο Beverley (12.2 pts μ.ο.), που πρόλαβε να παίξει μόλις σε 11 ματς, πριν βγει νοκ άουτ για όλη τη σεζόν. Δεν τον άφησαν ήσυχο οι ενοχλήσεις τον Teodosic, ο οποίος έγραψε 9.5 πόντους και 4.6 ασίστ μ.ο. στην πρώτη του σεζόν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Από τραυματισμό επέστρεψε (για άλλη μία φορά) και ο Gallinari, που είχε 15.3 πόντους και 4/8 ριμπάουντ μ.ο. στα 21 παιχνίδια που αγωνίστηκε.
Βασική 5αδα
- Point Guard – Patrick Beverley
- Shooting Guard – Avery Bradley
- Small Forward – Danilo Gallinari
- Power Forward – Tobias Harris
- Center – Marcin Gortat
Εκτίμηση
Σημαντικός παράγοντας για να κυλήσουν όλα ομαλά στους Clippers είναι η υγεία των βασικών τους παικτών. Μόνο πέρσι ήταν τραυματίες για αρκετά μεγάλο διάστημα οι 3 από τους 5 που προορίζονται για βασικοί, ενώ και ο Teodosic είναι ένας από τους πιο επιρρεπής και ζήτημα είναι αν θα βγάλει τη μισή σεζόν. Υπάρχει πάντως βάθος στον πάγκο με πρώτο και καλύτερο τον δύο φορές καλύτερο 6ο παίκτη, Lou Williams.
Το μόνο σίγουρο πως αν όχι τον Φλεβάρη το καλοκαίρι θα διεκδικήσουν ένα δυνατό όνομα στους free agent, με τον Leonard, που επιθυμεί να αγωνιστεί στη γενέτειρα του, να είναι ο πρώτος υποψήφιος. Πολύ ριψοκίνδυνο να μπλέξει κάποιος με το over/under 35.5 στις νίκες τους, ενώ δε θεωρώ πως έχουν τα φόντα να χτυπήσουν την πόρτα των πλέι-οφ.
Φοίνιξ Σανς: Σφύζουν από ταλέντο αλλά…
Ρόστερ
Αρχικά συμφώνησαν με τον Σέρβο κόουτς Igor Kokoskov στην πρώτη του δουλειά ως head coach στο ΝΒΑ, μετά και τις τελευταίες επιτυχημένες εξετάσεις που πέρασε ως βοηθός στο πλευρό του Snyder στους Jazz. Γενικά στις ΗΠΑ τον γνωρίζουν καλά και δουλεύει ως assistant coach εδώ και 10 χρόνια. Στην Ευρώπη όμως «εκτόξευσε» τις μετοχές του πέρσι το καλοκαίρι με την Εθνική Σλοβενίας, την οποία οδήγησε στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ. Κάπως έτσι έγινε ο πρώτος μη Αμερικάνος που αναλαμβάνει χρέη πρώτου τεχνικού σε ομάδα ΝΒΑ.
Με αυτή την εξέλιξη οι περισσότεροι υπέθεσαν πως ο Doncic, με τον οποίο συνεργάστηκε στην Εθνική, θα κατέληγε στους Suns, που κληρώθηκαν να διαλέξουν πρώτοι στο draft. Τελικά οι «ήλιοι» επένδυσαν στον Deandre Ayton, έναν ψηλό με τρομερά σωματικά και αθλητικά προσόντα, που δείχνει έτοιμος να πρωταγωνιστήσει σε μία ομάδα που του έχει στρώσει το κόκκινο χαλί. Στο ντεμπούτο του μάλιστα στην preseason απέναντι στους Kings ήταν απολαυστικός, σκοράροντας 24 πόντους και μαζεύοντας 9 ριμπάουντ στα 30 λεπτά που αγωνίστηκε, ενώ «έλαμψε» και στο Summer League (26.8 pts, 14.5 rebs μ.ο. σε 4 αγώνες). Μεγάλη συζήτηση σηκώνουν και οι άλλοι δύο rookie.
Ο Mikal Bridges, που κατέληξε στο Φοίνιξ μετά από trade με τους 76ers είναι δις πρωταθλητής στο κολλέγιο με το Villanova και είχε 20 πόντους μ.ο. στους 5 αγώνες στο Summer League του Las Vegas. Στο Νο.31 επιλέχθηκε ο 21χρονος Γάλλος πλέι-μέκερ, Elie Okobo που αγωνίζονταν μέχρι πέρσι στο Γάλλικο πρωτάθλημα με τη φανέλα της Ορτέζ. Είχε 13.8 πόντους και 4.7 ασίστ μ.ο σε 26.5 λεπτά, με το highlight του να είναι η εντυπωσιακή εμφάνιση στα πλέι-οφ κόντρα στη Μονακό, όπου πέτυχε 44 πόντους.
Γεννημένος σκόρερ ο «δολοφόνος» με το αγγελικό πρόσωπο Devin Booker. Αποτέλεσε τον πιο παραγωγικό τους παίκτη με 24.9 πόντους, 4.7 ασίστ 4.5 ριμπάουντ μ.ο. αγωνιζόμενος σε 54 αγώνες. Ωστόσο στις 10 Σεπτέμβρη υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο χέρι και αναμένεται να επιστρέψει τέλη Οκτώβρη με αρχές Νοέμβρη, άρα θα απουσιάσει στα πρώτα ματς της σεζόν.
Τρομερό τελείωμα στη σεζόν έκανε (ως rookie) ο Josh Jackson, που είχε συνολικά 13.1 πόντους σε 25.4 λεπτά συμμετοχής, αλλά ως βασικός (σε 35 ματς) ανέβασε τα νούμερα του στους 15.3 πόντους μ.ο. Από πέρσι υπάρχουν ακόμα ο TJ Warren, που αποτέλεσε επίσης μία αξιόπιστη λύση στο σκοράρισμα (19.6 pts, 5.1 rebs μ.ο.), ο έμπειρος Center, Tyson Chandler (6.5 pts, 9.1 rebs μ.ο.) και ο δεινός σουτέρ τριών πόντων, Troy Daniels (8.9 pts μ.ο.). Στην περίπτωση του συγκεκριμένου παίκτη αξίζει αναφερθεί πως τα 5.8 από τα 7.3 σουτ που επιχειρούσε ήταν από τα 7.25, όπου ευστοχούσε με ποσοστό 40%.
Πολύ έξυπνη κίνηση να αποκτήσουν τον Trevor Ariza (11.7 pts, 4.4 rebs μ.ο.), έναν έμπειρο παίκτη που αποτελούσε βασικός στέλεχος των Rockets και θα βοηθήσει αρκετά στον αμυντικό τομέα. Εκτός από τους Knight (δεν έπαιξε πέρσι λόγω τραυματισμού) και Payton (11.8 pts, 6.2 assists, 5.3 rebs μ.ο.), αποχώρησε με ανταλλαγή στους Rockets ο Marquese Chriss (7.7 pts, 5.5 rebs μ.ο.). Το αντίθετο δρομολόγιο έκανε ο Ryan Anderson (9.3 pts, 5 rebs μ.ο.), του οποίου η καριέρα βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία, ενώ στο Φοίνιξ μετακόμισε και ο Holmes από τους 76ers (6.5 pts, 4.4 rebs μ.ο.).
Τεράστιο κενό υπάρχει στον άσο, μιας και δεν καρποφόρησαν οι προσπάθειες να αποκτηθεί κάποιος αξιόλογος Point Guard και δύο που υπήρχαν πέρσι αποχώρησαν (Knight, Payton). Αυτό σημαίνει πως θέση βασικού πλέι-μέκερ διεκδικεί ο νεαρός Γάλλος Okobo, έχοντας από πίσω του τον επίσης άπειρο και πρωτάρη Melton (φετινή επιλογή στα draft των Rockets) και τον Canaan, που είχε 9.1 πόντους και 4 ασίστ μ.ο. στα 22 λεπτά που αγωνίστηκε στους 19 τελευταίους αγώνες της ομάδας.
Βασική 5αδα
- Point Guard – Elie Okobo
- Shooting Guard – Devin Booker
- Small Forward – TJ Warren
- Power Forward – Ryan Anderson
- Center – Deandre Ayton
Εκτίμηση
Εξαιρετικά τα δείγματα γραφής που έχει δείξει ως βοηθός ο πολύ φιλόδοξος Kokoskov. Θα έχει την τύχη να κοουτσάρει ένα πολύ ταλαντούχο και νεανικό ρόστερ, που σφύζει από ταλέντο και ενθουσιασμό. Η μεγάλη τρύπα που υπάρχει είναι ξεκάθαρα στη θέση του Point Guard, που υπάρχουν δύο πρωτάρηδες και ο λίγος Canaan. Δεν αποκλείεται να δούμε για αρκετά λεπτά και τον Booker σε ρόλο πλέι-μέκερ, στη περίπτωση που δε θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν οι δύο rookie. Στις τάξεις τους υπάρχει επίσης και το μεγάλο φαβορί για το βραβείο του καλύτερου rookie, o Center Ayton, που φαίνεται πως διαθέτει τα προσόντα να πρωταγωνιστήσει με το καλημέρα.
Πέρσι που είχαν πολύ χειρότερη ομάδα, ανύπαρκτο προπονητή, στερήθηκαν τον καλύτερο τους παίκτη (Booker) σε 28 αγώνες και τον δεύτερο πιο παραγωγικό τους σκόρερ (TJ Warren) για 17 ματς και γενικά επεδίωκαν να χάνουν, εφαρμόζοντας το λεγόμενο tanking, έφτασαν στις 21 νίκες. Το όριο τους για φέτος είναι στις 28.5 και εκτιμώ πως έχουν όλα τα φόντα να προσεγγίσουν τις 30 νίκες, επιβεβαιώνοντας το over.
Σακραμέντο Κινγκς: Ομάδα συνώνυμο του tanking
Ρόστερ
Προπονητής παραμένει ο David Joerger, που αρέσκεται να δουλεύει με νεαρούς παίκτες και για αυτό το σκοπό επιλέχθηκε. Δεν έκρυψε μάλιστα, αναφερόμενος στους πιο έμπειρους Randolph και Κουφό, πως προτεραιότητα του οργανισμού και φέτος είναι να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες και κατ’ επέκταση μεγαλύτερος χρόνος συμμετοχής στους πιο νεαρούς ψηλούς της ομάδας, κάτι που φάνηκε και πέρσι με την περίπτωση του Cauley-Stein.
Λόγω χαμηλού επιπέδου ομάδας και συμπαικτών χαντακώθηκε ο Bogdan Bogdanovic (11.8 pts / 3.3 assists μ.ο.), ο οποίος έδειξε πως μπορεί να σταθεί άνετα και προσαρμόστηκε εύκολα στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Θα απουσιάσει όμως από τα πρώτα ματς της νέας σεζόν, αφού τραυματίστηκε με την Εθνική Σερβίας και αναγκάστηκε να προχωρήσει σε αρθροσκόπηση στο αριστερό γόνατο, με το χρόνο αποθεραπείας του να υπολογίζεται στις 4-6 εβδομάδες.
Ότι μπορούσε έδωσε και ο γερόλυκος πλέον, Zach Randolph στα 25.6 λεπτά μ.ο. που αγωνίζονταν, όντας και 1ος σκόρερ της ομάδας με 14.5 πόντους και 6.7 ριμπάουντ μ.ο. Ο Buddy Hield στο ρόλο του 6ου παίκτη πρόσφερε 13.5 πόντους μ.ο. «πυροβολώντας» κυρίως από τη γραμμή του τριπόντου, ενώ ο έτερος rookie και ταχύτατος Point Guard, De’ Aaron Fox (11.6 pts / 4.4 assists μ.ο.) πρέπει να κοιτάξει να βελτιώσει το σουτ του . Πιο ώριμος έδειξε ο Cauley-Stein (12.8 pts / 7 rebounds μ.ο.), που βελτιώθηκε αισθητά σε σχέση με τα δύο προηγούμενα έτη.
Υπήρξαν αρκετές ενδιαφέρουσες προσθήκες, όπως αυτή του Yogi Ferrell, που έδειξε καλά δείγματα γραφής όσο χρησιμοποιήθηκε στους Mavericks (10.2 pts μ.ο.). Αυξήθηκε και η Σέρβικη παροικία, κάτι που δείχνει λογικό όταν κουμάντο κάνει ο άλλοτε θρύλος των «πλάβι» Vlade Divac. Έτσι λοιπόν εκτός του Bogdanovic θα φοράει τη φανέλα των «βασιλιάδων» και ο Nemanja Bjelica (6.8 pts / 4.1 rebounds), που δεν είχε τον απαιτούμενο χώρο και χρόνο στους Timberwolves ώστε να δείξει τις πραγματικές του δυνατότητες.
Αποκτήθηκε επίσης ο Iman Shumpert, που έπαιξε ελάχιστα πέρσι στους Cavs και μπορεί να δώσει ενέργεια στην άμυνα. Πολλά υποσχόμενος δείχνει ο rookie Marvin Bagley, τον οποίο επέλεξαν στο Νο.2 του draft. Πολύ αθλητικός ο πρώην αστέρας του κολλεγίου του Duke, με το οποίο είχε 21 πόντους και 11.1 ριμπάουντ μ.ο.
Άλλος ένας πρωτοεμφανιζόμενος θα είναι ο Harry Giles, που είναι μόλις 20 ετών, αλλά έχει περάσει δύο δύσκολους τραυματισμούς (ρήξη χιαστών και στα δύο πόδια) στα 15 και τα 17 του. Κάπως έτσι έπεσε η μετοχική του αξία. Οι Kings τον επέλεξαν πέρσι στο Νο.20 των draft, αλλά αποφάσισε να θυσιάσει μια ολόκληρη χρονιά για να ενδυναμώσει το σώμα του. Έτσι φέτος περιμένουμε να τον δούμε να ντεμπουτάρει του στο ΝΒΑ. Από τις αποχωρήσεις ξεχωρίζει μόνο αυτή του Garrett Temple (8.4 pts μ.ο.), που δόθηκε ως αντάλλαγμα στους Grizzlies για να επιστρέψει στο Σακραμέντο ο McLemore.
Βασική 5αδα
- Point Guard – De’ Aaron Fox
- Shooting Guard – Bogdan Bogdanovic
- Small Forward – Buddy Hield
- Power Forward – Marvin Bagley
- Center – Cauley-Stein
Εκτίμηση
Πρώτη προτεραιότητα των Kings τόσο τα τελευταία χρόνια όσο και φέτος είναι η εξέλιξη των νεαρών τους παικτών. Για να επιτευχθεί αυτό θυσιάζουν ακόμα και νίκες, εφαρμόζοντας το λεγόμενο tanking, τη σκόπιμη δηλαδή πτωτική πορεία της ομάδας στην κατάταξη για να αποκτήσουν περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν όσο το δυνατό υψηλότερο pick στο draft του καλοκαιριού. Βέβαια από τη φετινή σεζόν ισχύουν άλλοι κανόνες, αφού η ομοσπονδία θέλει να προστατέψει το προϊόν, να εξαλείψει την σκοπιμότητα και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα για χάρη του θεάματος.
Έτσι λοιπόν από φέτος οι 3 τελευταίες ομάδες θα έχουν ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες (14%) για να κερδίσουν το Νο.1 στα Draft, αντί του 25%΄για την χειρότερη όλων, 19.9% για τη 2η χειρότερη και 15.6% για την 3η χειρότερη, που ίσχυαν μέχρι και πέρσι. Γενικά υπήρξε μία ανακατανομή των πιθανοτήτων ώστε να αποφευχθεί το κραυγαλέο tanking.
Πέρσι, κάνοντας tanking, τελείωσαν με 27 νίκες και γενικά την τελευταία 6ετια έχουν κερδίσει τουλάχιστον 27 αγώνες. Από τη στιγμή που δεν ωφελεί σε τίποτα να τερματίσουν όσο χαμηλότερα μπορούν, καθώς το pick τους στον πρώτο γύρο των draft το έχουν οι Celtics και επειδή στη θεωρία τους θεωρώ πιο ενισχυμένους εκτιμώ πως είναι μέσα στις δυνατότητες τους να επιβεβαιώσουν το over 25.5 νικών.