Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Έλληνας σούπερ σταρ κάνει ένα άνοιγμα ψυχής και μιλάει για όλα στον Άντριαν Βοϊναρόφσκι, σε μία συνέντευξη για τη ζωή του στην Ελλάδα και το ΝΒΑ, τον τίτλο του MVP, τα χρήματα, τις φιλίες, την προπονητική του προσήλωση. Τα πάντα.
Διαβάστε το μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης που δημοσιοποίησε το ESPN τα ξημερώματα της Πέμπτης:
“Η οικογένεια του με κρατάει στο έδαφος. Με βοηθάει να μένω συγκεντρωμένος. To NBA ήταν σκληρό για μένα στην αρχή. Ήρθα 18 χρονών, δεν ήξερα πολλά πράγματα. Ο οργανισμός με βοήθησε πολύ σε καθημερινή βάση, σε πράγματα που θα έπρεπε να ξέρω, αλλά δεν ήταν έτσι για μένα. Ήταν δύσκολα. Ποτέ δεν είχα αφήσει την οικογένεια μου.
Δεν είχα τίποτα να κάνω. Κοιμόμουν στο γυμναστήριο, βρισκόμουν εκεί όλη την ημέρα. Δεν ήξερα καν πώς να χειριστώ την τηλεόραση.
– Από μικρός δούλευα πολύ. Μου έλεγαν πως είμαι τρελός. Είναι μία συνήθεια που είχα από παιδί. Την πήρα από τους γονείς μου που δούλευαν ασταμάτητα για να έχουμε να φάμε. Υπάρχουν στιγμές που ακόμα σκέφτομαι το παρελθόν, ειδικά όταν έχω σκαμπανεβάσματα στο ΝΒΑ. Μου θυμίζουν πως ζούσα. Το ταξίδι ήταν απίστευτο. Ποτέ δεν φανταζόμουν που θα βρισκόμουν τώρα. Είμαι εδώ χάρη στο παρελθόν. Με έκαναν σκληρό, με έμαθαν πώς να προσεγγίσω τη ζωή.
– Ο Τζέισον Κιντ με έμαθε τι να κάνω. Να δουλεύω σκληρά, περισσότερο από κάθε άλλον παίκτη, να πιστεύω στον εαυτό μου. Με εμπιστεύτηκε απόλυτα.
Πάντα προσπαθώ να βρω τρόπο να προπονηθώ, παρότι ο κόουτς Μπαντενχόλζερ έχει τη φιλοσοφία να ξεκουραζόμαστε. Δεν το κάνω. Ακόμα κι αν δεν γυμναστώ στο γήπεδο, θα το κάνω σπίτι μου. Θέλω να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα.
– Θέλω να μείνω πιστός στις ρίζες μου κι από την Ελλάδα και από την Νιγηρία. Συνήθως βλέπω στο γήπεδο σημαίες της Ελλάδας, αλλά πρόσφατα σε ένα παιχνίδι κάποιος κρατούσε και τις δύο. Ήταν μία ξεχωριστή στιγμή. Βλέποντας τη σημαία της Ελλάδας θυμάμαι που γεννήθηκα, που μεγάλωσα και πως εξελίχθηκα. Είμαι σίγουρος πως ο πατέρας μου θα αισθανόταν ωραία βλέποντας το.
– Πάντα σκέφτομαι τι κάνουν οι άλλοι μεγάλοι παίκτες όταν εγώ ξεκουράζομαι. Όπως πρόσφατα είδα ένα κλιπ με τον Τζέιμς Χάρντεν να γυμνάζεται έπειτα από έναν αγώνα. Θέλω πάντα να κάνω κάτι παραπάνω. Να φτάσω σε αυτό το επίπεδο. Να βάλω 61 πόντους και να πάω μετά στο γυμναστήριο. Να το κάνω κι εγώ.
Πολλοί θα σκέφτονταν τι πρέπει να κάνουν για να γίνουν MVP. Όχι εγώ. Θέλω απλά να βγω στο γήπεδο να βοηθήσω την ομάδα μου να νικήσει.
– Δεν αλλάζω την προσωπικότητα μου, το ποιος είμαι. Δεν θα αλλάξω για κανέναν. Κανείς από το ΝΒΑ, από τα media δεν θα με αλλάξει. Ξέρω από που προέρχομαι, από που ξεκίνησα και τι τράβηξε η οικογένεια μου. Κάνουμε πλάκα με τους μικρούς μου αδελφούς επειδή έχουν προφορά και μου λένε: πότε θα την αλλάξει; Πότε θα την αλλάξεις; Να την κάνω πιο αμερικανική. Έτσι είμαι εγώ όμως. Είμαι περήφανος για αυτό που είμαι.
– Ο Κόμπι ήταν κοντά με αυτούς που ανταγωνιζόταν; Ο Γκαρνέτ; Ο Μάικλ Τζόρνταν; Ο ΛεΜπρόν; Είμαι ανταγωνιστικός. Θα τους βλέπω συνέχεια απέναντι μου. Προσπαθώ να κρατάω αποστάσεις. Ξέρω πως θα δίνω πάντα το 100%. Ίσως να περιμένουν να παίξω πιο κάτω όταν γίνουμε φίλοι. Δεν πρόκειται να το κάνω.
Πάντα προτιμώ να με σηκώσει από το έδαφος ένας συμπαίκτης μου κι ας προσφέρεται ευγενικά ένας αντίπαλος. Έτσι χτίζεις σχέσεις.
– Αν έπαιζα περισσότερα λεπτά, τότε σίγουρα θα είχα στο ενεργητικό μου πιο πολλά ματς με +40 και +50 πόντους. Λατρεύω την προσέγγιση του κόουτς. Να μην κυνηγάμε τους αριθμούς. Μπορεί να το κάνει, να το επιδιώξει υπέρ μου. Κοιτάζει μόνο αυτό που μετράει. Να είμαστε έτοιμοι για τα πλέι οφ. Στο τέλος του δρόμου υπάρχει ένα μεγαλύτερο τρόπο (από αυτό του MVP).
– Τα κριτήρια για τον MVP; Κατά την άποψη μου μετράει μόνο η νίκη! Να βάζεις την ομάδα σου σε πετυχημένη θέση.
– Είμαι προσεκτικός με τα χρήματα μου. Δεν είμαι τσιγκούνης. Ξοδεύω πολλά για μένα και την οικογένεια μου. Ο κόσμος νομίζει πως οι παίκτες του ΝΒΑ ξοδεύουν πολλά. Εγώ εκεί που μεγάλωσα, στην Ελλάδα, έμαθα αλλιώς. Δεν θα χάσω αυτές τις αξίες. Δεν νομίζω. Η πρώτη φορά που αγόρασα πρώτης θέσης αεροπορικό εισιτήριο ήταν μετά το συμβόλαιο που υπέγραψα. Όταν είσαι ρούκι ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στο μέλλον. Προσπαθούσα να μαζέψω χρήματα. Μπορεί να τραυματιζόμουν. Έπρεπε να εκμεταλλευτώ εκείνα τα λεφτά, των πρώτων χρόνων. Ήξερα πως θα υπογράψω συμβόλαιο, τους έλεγα, αλλά χτύπα ξύλο ποιος ξέρει τι θα συμβεί”.