Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Ο Πρωταθλητισμός είναι δύσκολος, ακόμη περισσότερο χωρίς να αναγκάσεις κάποιον να σε μισήσει. Κάποιοι το κατάφεραν στο μέγιστο βαθμό.
Το Eurohoops παρουσιάζει την κορυφαία 5άδα ΝΒΑers στη “No haters list” τις τελευταίες 10ετίες:
#5 ΚΑΟΥΑΪ ΛΕΟΝΑΡΝΤ
SF | 2,01 | 29 Ιουνίου 1991
Σπερς 2011-18, Ράπτορς 2018-σήμερα
Το Μιλγουόκι θα ήταν το πρώτο μέρος που θα μπορούσε να ψάξει κανείς για να βρει haters του Καουάι Λέοναρντ. Θα δυσκολευόταν ακόμη και τώρα, παρά το γεγονός πως είναι ο κύριος υπεύθυνος για τον αποκλεισμό των Μπακς με 2-4 (από 2-0) στους Τελικούς των playoffs στην Ανατολή. Κάθε άλλο, το γεγονός πως το έκανε με εμφανές πρόβλημα στο αριστερό πόδι από το Game 3 τον έκανε να κερδίσει την αποδοχή και των αντιπάλων. Όχι πως δεν την είχε και τα προηγούμενα χρόνια στους Σπερς, στους φίλους των οποίων θα ανέτρεχε κανείς ως δεύτερη επιλογή για αναζήτηση haters, με την ίδια κατάληξη κι ας αποδοκιμάστηκε στην επιστροφή στο Σαν Αντόνιο ως αντίπαλος. Το συναίσθημα της απόρριψης για ανταλλαγή ήταν νωπό ακόμα.
Αποτελεί τον ορισμό του αντιστάρ, αλλά η σιωπή του γίνεται εκκωφαντική κάθε φορά που πατά στο παρκέ και το απέδειξε για πολλοστή φορά.
#4 ΝΤΟΥΕΪΝ ΟΥΕΪΝΤ
SG | 1,93 | 17 Ιανουαρίου 1982
Χιτ 2003-16, Μπουλς 2016-17, Καβαλίερς 2017-18, Χιτ 2018-19
Δε ζήτησε ποτέ να τον πλαισιώσουν με All-Stars και γιατί να το κάνει, αφού ήταν Πρωταθλητής από το 2006 κιόλας, υπέγραψε στους Μπουλς το 2016 για να πραγματοποιήσει ένα παιδικό του όνειρο, γέννημα-θρέμμα του Σικάγο γαρ, υπέγραψε στους Καβαλίερς το 2017 απλώς και μόνο για να ξαναπαίξει παρέα με τον κολλητό του ΛεΜπρον Τζέιμς κι εν τέλει επέστρεψε στην ομάδα της καρδιάς του, στους Χιτ, για να κλείσει την καριέρα του με μία “farewell tour” που δεν έχει όμοια.
Ό,τι έκανε ο Ντουέιντ Ουέιντ το έκανε for the love of the game κι αυτή ακριβώς πήρε πίσω από όλους εντός κι εκτός παρκέ.
#3 ΝΤΕΡΙΚ ΡΟΟΥΖ
PG | 1,91 | 4 Οκτωβρίου 1988
Μπουλς 2008-16, Νικς 2016-17, Καβαλίερς 2017-18, Τίμπεργουλβς 2018-σήμερα
Αν η μοίρα δεν του είχε παίξει άσχημο παιχνίδι εκείνη την αποφράδα ημέρα της 28/4/12, με μόλις 1:22 να απομένουν για τη λήξη του Game 1 της πρώτης προημιτελικής σειράς στην Ανατολή ανάμεσα στους Μπουλς και στους 76ers κι ενώ η νίκη είχε κριθεί προ πολλού (103-91), οι haters θα περίσσευαν για τον Ντέρικ Ρόουζ. Υγιής θα είχε σαρώσει, άλλωστε. Το γεγονός πως εκείνη η χειρουργική επέμβαση έμελλε να είναι η πρώτη από πολλές τον κατέστησαν ιδιαιτέρως αγαπητό από όλους, αφού όσες φορές έπεσε, άλλος τόσες σηκώθηκε.
Πόσοι δε δάκρυσαν μαζί του μετά από τους 50 πόντους επί των Τζαζ (128-125) στη Μινεάπολις σε ένα από τα πρώτα παιχνίδια της χρονιάς; Αυτό ακριβώς.
#2 ΒΙΝΣ ΚΑΡΤΕΡ
SF | 1,98 | 26 Ιανουαρίου 1977
Ράπτορς 1998-2004, Νετς 2004-09, Μάτζικ 2009-10, Σανς 2010-11, Μάβερικς 2011-14, Γκρίζλις 2014-17, Κινκς 2017-18, Χοκς 2018-19
Το γεγονός πως έχει γυρίσει σχεδόν τις μισές ομάδες στο ΝΒΑ θα μπορούσε να ήταν ένας από τους λόγους που ο Βινς Κάρτερ έχει θαυμαστές παντού. Και θα ήταν αστείος λόγος. Το ακριβώς αντίθετο από ό,τι είναι ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια, δηλαδή σοβαρός επαγγελματίας και με καρδιά μικρού παιδιού, όπως μαρτυρά το χαμόγελό του κάθε φορά που πατά στο παρκέ κι όχι μόνο.
Τα χρόνια του στους Ράπτορς θα είναι για πάντα αυτά για τα οποία θα τον θυμούνται οι περισσότεροι, εξού και το προσωνύμιο “Air Canada” τον ακολουθεί ακόμη και σήμερα, 15 χρόνια μετά από την ανταλλαγή του στους Νετς. Έκτοτε άπαντες αδημονούν για λίγο “Vintage Carter” και με το δίκιο τους.
#1 ΝΤΙΡΚ ΝΟΒΙΤΣΚΙ
PF | 2,13 | 19 Ιουνίου 1978
Μάβερικς 1998-2019
Οι φίλοι των Σέλτικς να παρακαλούν να σκοράρει σε βάρος της ομάδας τους, ώστε να γίνει, αντί του Κόμπι Μπράιαντ, ο πρώτος σκόρερ στο “The Garden” από τη Δύση. Ο προπονητής των Κλίπερς, Ντοκ Ρίβερς, να παίρνει το μικρόφωνο με το παιχνίδι σε εξέλιξη ακόμα, να τον δείχνει και να ζητά από άπαντες στο “STAPLES Center” να τον αποθεώσουν. Οι φίλοι των Σπερς να τον αποχαιρετούν όρθιοι σαν να ήταν Σπερ. Δεν ήταν απλώς γιατί ήταν η τελευταία του χρονιά, τα τελευταία του παιχνίδια.
Ο Ντιρκ Νοβίτσκι είχε κερδίσει προ πολλού τον θαυμασμό όλων. Με την αφοσίωσή του σε μία ομάδα και μόνο, με τα πεπραγμένα του στο παρκέ με αποκορύφωμα την κατάκτηση του Πρωταθλήματος το 2011, με το χαμόγελό του ακόμη και στα δύσκολα.
Photo credit: Getty Images