Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Το οδοιπορικό ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Αθήνα, τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης-επιβίωσης, την επαφή του με το μπάσκετ, την πρώτη του ομάδα.
Στο πρώτο επεισόδιο του «I am Giannis» φιλοξενούνται συνεντεύξεις των Γιάννη και Θανάση Αντετοκούνμπο, της μητέρας τους, Βερόνικα και του προπονητή τους στον Φιλαθλητικό, Τάκη Ζήβα που συνοδεύονται από απίστευτες σκηνές στους δρόμους της Αθήνας κι όχι μόνο!
«Το σημαντικότερο πράγμα που έκανε αυτό το παιδί τόσο ξεχωριστό ήταν το πάθος του…» εξήγησε ο Τάκης Ζήβας.
Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο θυμήθηκε τα χρόνια που πουλούσαν πράγματα στους δρόμους της Αθήνας για να επιβιώσουν: «Αν γυρίσω πίσω το χρόνο όταν ήμουν 10 ετών, θυμάμαι τα αδέλφια μου να ακολουθούν τη μητέρα μου στη δουλειά. Έπειτα από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά επιστρέφαμε, περνούσαμε λίγη ώρα σπίτι και στη συνέχεια βγαίναμε έξω και παίζαμε. Πηγαίναμε σε διαφορετικές αγορές και πουλούσαμε γυαλιά ηλίου, τσάντες και οτιδήποτε άλλο, εδώ στην Αθήνα ή οπουδήποτε αλλού. Νιώθω υπερήφανος… Μερικές φορές μου λείπει όλο αυτό! Ξέρεις πόση πλάκα είχε για ένα παιδί να επιστρέφει σπίτι και να λέει: “Μαμά, πούλησα αυτή την τσάντα και βγάλαμε 40 δολάρια”; Και είσαι 12 ετών»!
Στη συνέχεια μίλησε ο Γιάννης: «Η οικογένειά μου είναι τα πάντα. Χωρίς την οικογένειά μου δεν θα ήμουν εδώ… Χωρίς την οικογένειά μου δεν θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα… Νομίζω ότι έμαθα από την καλύτερη! Η μητέρα μου ήταν η καλύτερη πωλήτρια, είχε υπέροχο χαμόγελο…».
«Όταν πήρα την μπάλα για πρώτη φορά στα χέρια μου τη μισούσα, δεν ήθελα να παίξω μπάσκετ! Ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής σαν τον πατέρα μου όμως ο Θανάσης ήθελε να παίξουμε μπάσκετ. Ήμουν 12 χρονών, ήθελα να περάσω χρόνο με τον Θανάση και είπα “ΟΚ, θα παίξω μπάσκετ”»!
Η Βερόνικα Αντετοκούνμπο μίλησε για εκείνες τις στιγμές: «Μερικές φορές ο Γιάννης, μερικές φορές ο Θανάσης, άλλες φορές όλα τα παιδιά μου έρχονταν μαζί μου. Τους έλεγα “σας παρακαλώ, μείνετε σπίτι”. Μου έλεγαν πάντα: “Όχι μαμά, θα έλθουμε μαζί σου”».
Το οδοιπορικό συνεχίστηκε στο ανοιχτό γήπεδο στα Σεπόλια και το Δημοτικό Γυμναστήριο Ζωγράφου: «Έσπασα αυτή την μπασκέτα τρεις φορές! Εδώ μεγάλωσα, εδώ άρχισα να παίζω μπάσκετ… Ήλθα σε αυτή την ομάδα όταν ήμουν 12 ετών, ο Άλεξ και ο Κώστας μεγάλωσαν εδώ, ο Θανάσης έπαιξε εδώ, όλοι μας έπαιξαν εδώ. Στις προπονήσεις σκεφτόμουν τον πατέρα μου και τη μητέρα μου. Πουλούσα πράγματα στους δρόμους και πρέπει να κάνω ό,τι χρειάζεται για να βελτιώσω την κατάσταση και να μην χρειαστεί να το κάνω ξανά».
Ο Τάκης Ζήβας θυμήθηκε: «Αυτό το αδύνατο παιδάκι που έφυγε από εδώ είχε ήδη δουλέψει πάρα πολύ. Ήταν κάθε μέρα στο γυμναστήριο, ένα καχεκτικό παιδί, αδύναμο με προβλήματα διατροφής στην καθημερινότητά του. Όταν βάλαμε στόχο να παίξει στο αντρικό ήταν 16 ετών. Από την επόμενη μέρα μπήκε στο γυμναστήριο και δούλευε στα βάρη».
«Ο προπονητής μου ήταν λίγο τρελός αλλά με καλή καρδιά» απάντησε ο Greek Freak!