Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Κάτι τέτοιες ημέρες, μάς λείπει λίγο παραπάνω. Έχουν περάσει 10 μήνες από την αποφράδα ημέρα που πέθανε κι όμως κανείς δεν το έχει πιστέψει ακόμα..
Ο Κόμπι Μπράιαντ δεν βρίσκεται κοντά μας, όμως το στίγμα του στον αθλητισμό -κι όχι μόνο- είναι ανεξίτηλο και ποτέ μα ποτέ δεν θα ξεχαστεί.
Μία τέτοια ημέρα πριν από 5 χρόνια (29/11/15), ο Κόμπι εξέπληξε τους πάντες, όταν ανακοίνωσε πως στο φινάλε της σεζόν 2015/16 θα σταματούσε την αξεπέραστη καριέρα του. Με απλά λόγια, ανακοίνωσε το αξέχαστο ”Mamba out” που θα ακολουθούσε στην τελετή απόσυρσης του ”8” και του ”24” από τους Λέικερς.
Όλα αυτά, απέκτησαν ακόμα μεγαλύτερο νόημα, με τον τρόπο που το έκανε.
Το ”Dear Basketball” που έγραψε στο ”The Players’ Tribune” για να γνωστοποιήσει την πρόθεσή του, έμεινε στην ιστορία, ενώ λίγα χρόνια μετά και συγκεκριμένα το 2018 τού χάρισε και ένα Όσκαρ, μιας και το αποχαιρετιστήριο γράμμα αυτό έγινε σενάριο για την ομώνυμη animation ταινία μικρού μήκους, που τιμήθηκε από τα κορυφαία κινηματογραφικά βραβεία.
Αν δεν το θυμάστε ή δεν το έχετε ξαναδιαβάσει πραγματικά αξίζει…
”Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη μέρα εκείνη που ξεκίνησα να παίζω με τις κάλτσες του πατέρα μου
και φανταζόμουν πως σουτάρω
και ευστοχώ σε νικητήρια καλάθια
στο Great Western Forum
κατάλαβα μόνο ένα πράγμα:
ότι σε ερωτεύτηκα
Μία αγάπη τόσο βαθιά για την οποία τα έδωσα όλα –
από το μυαλό και το σώμα μου
μέχρι το πνεύμα και την ψυχή μου
Ως ένα παιδί 6 ετών
βαθιά ερωτευμένο μαζί σου
ποτέ δεν είδα το τέλος του τούνελ
Το μόνο που είδα ήταν ο εαυτός μου
να τρέχει έξω από αυτό
Και έτσι έτρεξα.
Έτρεξα σε κάθε γήπεδο
μετά από κάθε χαμένη μπάλα για σένα,
ζήτησες να παλέψω
και εγώ σου έδωσα την καρδιά μου
γιατί σήμαινες τόσα πολλά…
Αγωνίστηκα με ιδρώτα και πόνο
όχι επειδή με καλούσε η πρόκληση
αλλά επειδή ΕΣΥ με καλούσες.
έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ
γιατί έτσι πρέπει να γίνεται
όταν κάποιος σε κάνει να νιώθεις τόσο ζωντανός
όσο με έκανες να νιώθω.
Χάρισες σε ένα παιδί 6 χρονών το όνειρο του να είναι “λιμνάνθρωπος”
και θα σε αγαπώ πάντα για αυτό.
Αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω για πολύ ακόμα.
Αυτή τη σεζόν τελειώνουν όλα όσα είχα να δώσω.
Η καρδιά μου αντέχει το σφυροκόπημα
Το μυαλό μου αντέχει τη φθορά
Αλλά το σώμα μου γνωρίζει πως ήρθε η στιγμή να αποχαιρετίσω.
Και το δέχομαι.
Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις.
Θέλω απλά να ξέρεις
Έτσι ώστε να απολαύσουμε κάθε στιγμή που μας απομένει.
Όμορφη ή άσχημη.
Ότι δώσαμε ο ένας στον άλλο
όλα όσα είχαμε.
Και οι δύο γνωρίζουμε, ανεξαρτήτως τι θα κάνω μετά
πως θα είμαι πάντα αυτό το παιδί
με τις κάλτσες στο χέρι
τον κουβά στη γωνία
5″ στο ρολόι
η μπάλα στα χέρια μου
5 … 4 … 3 … 2 … 1
Θα σε αγαπώ για πάντα,
Κόμπι”