Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
-“Iverson… Bothered by Lue… Iverson… Yes!”
-“How about that!”
-“He stepped over Tyronn Lue!”
Ο Μαρβ Άλμπερτ κι ο Νταγκ Κόλινς κάνουν εικόνα τη στιγμή. Σε μία ιστορική εμφάνιση και παραλίγο ιστορική νίκη (107-101 παρ.), αφού έμελλε να αποδειχθεί η μοναδική (!) ήττα των Πρωταθλητών Λέικερς στα playoffs (15-1), ο Άλεν Άιβερσον των 48 (!) πόντων σε εκείνη την πρεμιέρα των Τελικών στο ΝΒΑ το 2001 πρώτα κάνει crossover στον Ταϊ Λου και μετά step-over.
ΤΟ step-over, για την ακρίβεια!
Αυτό που έρχεται σε όλους πρώτα στο μυαλό, όταν ακούν την συγκεκριμένη έκφραση.
Έκτοτε η στιγμή ακολουθεί αμφότερους. Για διαφορετικούς λόγους, προφανώς.
Παραδόξως, ο τότε 24χρονος Τάι Λου ( νυν προπονητής των Κλίπερς) δεν προοριζόταν να ήταν καν στο παρκέ! Και, παραδόξως (2η φορά), ήταν από τους καλύτερους παίκτες των Λέικερς μέχρι εκείνη τη στιγμή!
Παρότι οι Λέικερς διένυαν εξαιρετική χρονιά (δεύτερη καλύτερη επίδοση στη λίγκα με 56-26, όσο κι οι Σίξερς) κι είχαν φτάσει στους Τελικούς χωρίς ήττα στα playoffs (3-0 τους Τρέιλ Μπλέιζερς, 4-0 τους Κινγκς, 0-4 τους Σπερς), ο Φιλ Τζάκσον του είχε δώσει χρόνο συμμετοχής σε μόλις 38 παιχνίδια στην κανονική περίοδο και σχεδόν 10 λεπτά στην postseason μέχρι την πρεμιέρα των Τελικών. Μάλιστα, τον είχε συμπεριλάβει στο ρόστερ για τα playoffs την τελευταία στιγμή.
Στο δε Game 1 ήταν στον πάγκο μέχρι τα μισά της τρίτης περιόδου!
Πώς έφτασε να παίζει ακόμη και στην παράταση; Η εξήγηση είναι απλή.
Ο Άλεν Άιβερσον είχε 30 πόντους με 11/24 σουτ πρώτο ημίχρονο κι ούτε ο Κόμπι Μπράιαντ ούτε ο Ντέρεκ Φίσερ έδειχναν ικανοί να τον περιορίσουν. Μη έχοντας πολλές άλλες επιλογές, ο Φιλ Τζάκσον είχε την έμπνευση να ρίξει πάνω του τον Τάι Λου. Το εγχείρημα άκρως επιτυχημένο.
Τη στιγμή της εισόδου του Τάι Λου στο παιχνίδι για πρώτη φορά ο Άλεν Άιβερσον είχε 38 πόντους με 15/31 σουτ. Έκτοτε είχε
- 1/6 δίποντα
- 2/4 τρίποντα
- 2/2 ελεύθερες βολές
Μάλιστα, ο Τάι Λου το πόσο καλός ήταν πάνω του ήταν κάτι που είχε αναγνωρίσει και το κοινό των Λέικερς, παραφράζοντας το τραγούδι “Who Let the Dogs Out” από τα μεγάφωνα στα μισά της τέταρτης περιόδου κι αντί για “Woof! Woof! Woof! Woof! Woof!” τραγουδώντας “Lue! Lue! Lue! Lue! Lue!”.
Δεν ήταν γραφτό να μείνει ο ίδιος στην ιστορία για όλους τους σωστούς λόγους.
Μετά από ένα άστοχο layup και τον ίδιο πεσμένο στο παρκέ αμέσως πριν, ο Άλεν Άιβερσον έμελλε να βρει επιτέλους το χώρο, όσο πιο ανενόχλητος γίνεται, να δράσει και με τρίποντο να κάνει το 99-101 στα -1:19 της παράτασης.
Η στιγμή για το 99-103 στα -48,2″ ήταν απλώς η επιβεβαίωση πως ο Άλεν Άιβερσον δε θα άφηνε κανέναν να του χαλάσει τη βραδιά, η 6η Ιουνίου 2001 ανήκε σε εκείνον. Σαν άλλο pre-birthday πάρτι (7/6/75).
Η στιγμή ήταν, είναι και θα είναι τόσο ιστορική που έφτασε να χωρέσει και στην ομιλία του για την ένταξή του στο Hall of Fame το 2016, όταν μετά από το “ευχαριστώ” στον Σακίλ Ο’Νιλ και στον αείμνηστο Κόμπι Μπράιαντ έκανε αναφορά και στον Τάι Λου.
“Θυμάμαι μετά από εκείνη τη σειρά πήγε στην Ουάσινγκτον (σ.σ. Ουίζαρντς 2001-03). Και πήρε καλά λεφτά. Σε ένα παιχνίδι κι ενώ κάποιος σούταρε βολές γυρνάω και του λέω ‘Κοίτα, αν δε σταματήσεις να με κυνηγάς έτσι, θα πλακωθούμε εδώ πέρα’ κι αυτός μου απαντά ‘Καλά, καλά…’. Και του ξαναλέω ‘Ο μόνος λόγος που πήρες πέντε εκατομμύρια το χρόνο είναι που έτρεχες και με κυνηγούσες όλη την ώρα’. Και γυρνά και μου λέει ό,τι θα έλεγα κι εγώ: ‘Ευχαριστώ!’. Έκτοτε είμαστε κολλητοί”.
Photo credit: Getty Images