Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Τι μπορεί να πει κανείς για τον Μπιλ Ράσελ (12/2/34);
Ο άνθρωπος που έχει περισσότερα δαχτυλίδια πρωταθλητή από… δάχτυλα στα χέρια, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο ΝΒΑ για πάντα.
Ακόμα και αν δεν είναι πια μαζί μας (31/7/22).
Για τα τυπικά, πήρε το πρωτάθλημα 11 φορές ως παίκτης και δυο ως προπονητής, καθώς τις δύο τελευταίες του σεζόν στους Σέλτικς (1968-1969) είχε διπλό ρόλο.
Ναι, το είχε κάνει κι αυτό!
Πέρασε μία ζωή στους Σέλτικς. Από το 1956 μέχρι το 1969 και σάρωσε τα πάντα.
Ο Hall of Famer αποχαιρέτησε τα παρκέ το 1988 από τον πάγκο των Κινγκς, όντας ένας All-Time Great.
Κάποια πράγματα, όμως, κάνουν έναν αθλητή ακόμα πιο επιτυχημένο. Τον κάνουν αυτό που ελάχιστοι μπορούν να γίνουν: πρότυπο ζωής!
Η καλύτερη και πιο ηχηρή απόδειξη είναι το #6.
Οι Σέλτικς, όπως ήταν επιβεβλημένο, απέσυραν την φανέλα του Ράσελ το 1972. Μία διαφορά, όμως.
Ενώ αυτές οι βραδιές είναι γιορτές, εκείνη διέφερε. Ο Ράσελ δεν ήθελε να γίνει η τελετή με κοινό. Ο λόγος;
Δεν ήταν αυτός, που είχε αφήσει να εννοηθεί πριν από 50 χρόνια.
”Ξέρετε ότι δεν μου αρέσουν αυτά”
Καμία σχέση.
Ο Ράσελ είχε βιώσει για τα καλά στο πετσί του τον ρατσισμό. Ο λαός της Βοστώνης δεν χαρίστηκε ακόμα και σε έναν σούπερσταρ.
Έτσι κι αυτός, δεν ήθελε στη κορυφαία στιγμή του -μία από τις πολλές μάλλον- να το γιορτάσει με τους ίδιους ανθρώπους, που τον έκαναν να νιώθει άσχημα για το χρώμα του δέρματός του.
”Είχε μεγάλη αντιπαλότητα με τη Βοστώνη. Και ήταν μάλλον μία έχθρα, που είχε γερή βάση”, είχε εξομολογήσει μετά από χρόνια ο Τομ Χέινσον, παλιός συμπαίκτης του Ράσελ.
Αξίζει να ανοίξουμε μία παρένθεση εδώ.
Ο Ράσελ είχε πει ”όχι” στο Hall of Fame το 1975. Όπως δήλωσε ο ίδιος, έπρεπε να είχαν λάβει την ίδια τιμή άλλοι Αφροαμερικανοί παίκτες πριν από αυτόν.
Τελικά, το 2019 δέχθηκε να παραλάβει το δαχτυλίδι.
In a private ceremony w/my wife & close friends A.Mourning @AnnMeyers @billwalton & others I accepted my #HOF ring. In ‘75 I refused being the 1st black player to go into the @Hoophall I felt others before me should have that honor. Good to see progress; ChuckCooperHOF19 @NBA pic.twitter.com/2FI5U7ThTg
— TheBillRussell (@RealBillRussell) November 15, 2019
Για την ιστορία, το 1999 έγινε μία δεύτερη απόσυρση, με περισσότερο κόσμο και καλεσμένους μερικούς φίλους του Ράσελ, μεταξύ αυτών τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν.
Έγινε καθαρά για το θεαθήναι.
Η πρώτη τελετή ήταν και η αυθεντική. Αυτή που πρέπει να μνημονεύεται.
Ο Μπιλ Ράσελ είχε περάσει το μήνυμα πολύ πριν. Είχε ξεκαθαρίσει με τον τρόπο του πως ο ρατσισμός και οι κοινωνικές ανισότητες, δεν χωράνε πουθενά.
Κι όμως, 51 χρόνια αργότερα κι ακόμα μιλάμε για τα ίδια προβλήματα…