Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Το σχεδόν μόνιμο χαμόγελο του Ουόλτ Φρέιζερ «πάγωσε» για λίγο. Τα συνηθισμένα πολύχρωμα κοστούμια του έμειναν στη ντουλάπα. Ο καλός του φίλος δεν είναι πια εκεί, κοντά του, και ο παλαίμαχος σταρ της Νέας Υόρκης θυμήθηκε μία παλιά αποτύπωσή του…
«Ο Ουίλις έχει έναν εξαιρετικό γραφικό χαρακτήρα!», αναπόλησε. Όπως είχε πει το 2022 στην ιστοσελίδα The Athletic, «αν δείτε χίλιες υπογραφές του Ριντ, θα διαπιστώσετε πως όλες είναι ίδιες, “καθαρές”, προσεγμένες. Αυτός ήταν ο Ουίλις. Επιμελής και σχολιαστικός. Τελειομανής, με απίστευτο στυλ αλλά, κυρίως, προσγειωμένος όσο κανένας».
Όταν ο πληθωρικός Φρέιζερ, σταρ των Νικς στους δύο τίτλους του 1970 και του 1973, κληθεί να μιλήσει για τον αγαπημένο συμπαίκτη του, αναβλύζει από μέσα του κάτι σαν «χείμαρρος», με μπόλικα ποιητικά στοιχεία. Ο Ουίλις Ριντ έφυγε από τη ζωή την Τρίτη (21/3), σε ηλικία 80 ετών, όμως δεν αφήνει πίσω του απλώς δαχτυλίδια πρωταθλητή και αναμνήσεις.
Our Captain. pic.twitter.com/AbtA7FhLvW
— NY_KnicksPR (@NY_KnicksPR) March 21, 2023
Η τεράστια καριέρα ενός Undersized σέντερ
Για τον Φρέιζερ, η τεχνοτροπία, κυρίαρχο στοιχείο του χαρακτήρα του αείμνηστου πια Ριντ, μαρτυρά ευφυΐα, όρεξη για ζωή και εγωισμό. Ο Ουίλις Ριντ, μέλος του Hall Of Fame από το 1982, αγωνίστηκε όλη την καριέρα του στο ΝΒΑ στη Νέα Υόρκη, στέφθηκε δις πρωταθλητής και ήταν ένας από τους πρώτους undersized σέντερ, με ύψος 2,07μ., που κατέγραψε μέσο όρο 18,7 πόντους και 12,9 ριμπάουντ στη δεκαετή (1964-1974) πορεία του στη Λίγκα και αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης το 1970 και δύο φορές MVP των Τελικών!
Όταν αποσύρθηκε, έγινε κόουτς των Νικς για μία σεζόν, το 1977, εργάστηκε ως προπονητής στο πανεπιστήμιο Κρέιτον από το 1981 ως το 1985, ασίσταντ σε Χοκς και Κινγκς, πριν καθίσει το 1988-89 στον πάγκο των Νιου Τζέρσεϊ Νετς, στους οποίους διετέλεσε GM και αντιπρόεδρος από το 1989 ως το 2004.
Η επιτομή της αυταπάρνησης
Η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του δεν είναι απλώς οι δύο τίτλοι το γεγονός πως ήταν ο πρώτος παίκτης στην ιστορία των Νικς του οποίου η φανέλα αποσύρθηκε στην οροφή του «Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν». Η εικόνα του ήταν η επιτομή της αυταπάρνησης, κυρίως για το περιβόητο Game 7 των Τελικών του 1970, κόντρα στους Λέικερς.
Ο αγώνας στη «Μέκκα του Μπάσκετ», στις 8 Μαΐου 1970, έμεινε στην ιστορία ως «The Willis Reed Game». Στο 5ο ματς της σειράς, στο 3-2 της Νέας Υόρκης, ο αρχηγός της τραυματίστηκε στον μηρό… Έχασε το 6ο παιχνίδι και ο Ουίλτ Τσάμπερλεϊν δεν απώλεσε την ευκαιρία να οργιάσει, με 45 πόντους και 27 ριμπάουντ, στη νίκη με 135-113! Το Λ.Α. ισοφάρισε σε 3-3 και όλοι πίστευαν ότι η απώλεια του Ριντ θα κρίνει τον τίτλο υπέρ τους.
In Memoriam: Willis Reed (1942-2023) pic.twitter.com/qD6lzWOiJr
— NBA History (@NBAHistory) March 22, 2023
«Βλέπουμε τον Ριντ να βγαίνει»!
Στο Game 7, οι Νικς άρχισαν να βγαίνουν στο παρκέ χωρίς κανένα ίχνος του «Captain» τους. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, το «Γκάρντεν» σηκώθηκε στο πόδι, αν και το πόδι του Ουίλις Ριντ που μόλις είχε εμφανιστεί, κούτσαινε! Ο ίδιος εξήγησε χρόνια αργότερα ότι «δεν υπήρχε περίπτωση, είκοσι χρόνια μετά, να γυρίσω στο παρελθόν και να μετανιώνω που δεν έπαιξα. Δεν ήθελα να τσακώνομαι με τον εαυτό μου, επειδή τουλάχιστον δεν θα είχα προσπαθήσει…».
Ο Ριντ πέτυχε τα δύο πρώτα καλάθια του Τελικού, τα οποία στα 27 λεπτά που έπαιξε ήταν και τα μοναδικά του (είχε 2/5 σουτ). Ωστόσο, με τους Νικς να κερδίζουν και να κατακτούν τον παρθενικό τίτλο τους χάρη και σε 36 πόντους Φρέιζερ, αναδείχθηκε MVP της σειράς λόγω της… αύρας και του «ίσκιου» του, ο οποίος ήταν αρκετός για να εμπνεύσει τους συμπαίκτες του για το τελικό 113-99 και να περιορίσει τον Τσάμπερλεϊν σε 21 πόντους, με 10/16 δίποντα και… 1/11 βολές!
Η «ραχοκοκαλιά» των Νικς
Ο Ουόλτ Φρέιζερ θυμάται πως «ο Ουίλις ήταν πάντοτε η ραχοκοκαλιά της ομάδας. Έδινε το παράδειγμα και δεν υπήρξε αγώνας ή προπόνηση που θα σε απογοήτευε». Ανακαλεί, πάντως, μία φορά που τον είχε απογοητεύσει. Ήταν το 1967, όταν ο αρχηγός άργησε 45 λεπτά στο αεροδρόμιο, για να πάρει τον ρούκι Φρέιζερ, τον οποίο οι Νικς είχαν επιλέξει στο Νο5 του ντραφτ.
Η κληρονομιά του Ουίλις Ριντ είναι σπουδαιότερη από ένα Game 7 και μερικά βραβεία. Ο ίδιος έλεγε, απορημένος, «πώς να εξηγήσεις στον γιο σου ότι στο μεγαλύτερο ματς της καριέρας σου σκόραρες μόνο τέσσερις πόντους;». Ίσως δεν ήταν το μεγαλύτερο, ήταν όμως το σημαντικότερο. Ο Ουόλτ Φρέιζερ είχε πει τότε ότι «εγώ έπρεπε να είμαι ο MVP των Τελικών… Πόσες φορές έχει κάποιος αυτή την ευκαιρία. Δεν γινόταν όμως, να εναντιωθώ στον Ουίλις, τον οποίο αγαπούσαμε όλοι. Ακόμη είναι ο “Captain” μας».
Και θα είναι για πάντα ο αρχηγός του Φρέιζερ και των Νικς.
Διαβάστε ακόμη: