Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Μία τέτοια ημέρα (12/6) πριν από 12 χρόνια, οι Μάβερικς ολοκλήρωσαν τον άθλο, που ξεκίνησαν στις 31/5 με τους Τελικούς εκείνης της χρονιάς.
Αντίπαλος οι Χιτ των ΛεΜπρον Τζέιμς, Ντουέιν Ουέιντ και Κρις Μπος, της super team που είχε σχηματιστεί στο Μαϊάμι το καλοκαίρι του 2010.
Το μέγεθος της επιτυχίας είναι ανάλογο του μεγέθους της αποτυχίας, λένε. Και το δεύτερο κομμάτι, ανήκει στους Χιτ.
Αλλά το πρώτο πάει στο Ντάλας.
Δεν θα αναλωθούμε στα βασικά. Οι Μάβερικς νίκησαν τους Χιτ με 4-2 και κατέκτησαν το ένα και μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας τους.
Το κομβικό κομμάτι, αν υπάρχει αυτό, είναι λίγο πριν το Game 4 και με το σκορ στο 2-1 υπέρ των Χιτ.
Ο Ντιρκ Νοβίτσκι είχε αρρωστήσει και όντας εμπύρετος, μπήκε στο παρκέ για να βοηθήσει όσο μπορούσε.
Η εικόνα του έδειχνε ότι δεν ήταν σε καμία περίπτωση έτοιμος για αγώνα, ειδικά για έναν Τελικό.
”Ήταν οι Τελικοί. Θα άφηνα τα πάντα στο παρκέ”. Και αυτό έκανε ο Γερμανός.
Μετά από 24′ αγώνα, οι Χιτ είχαν μόλις δύο πόντους προβάδισμα με 45-47. Όλα αυτά, ενώ ο Νοβίτσκι ήταν σε άθλια αγωνιστική κατάσταση.
”Θυμάμαι να του δίνω τη μπάλα και να χάνει ελεύθερα σουτ. Σουτ, που δεν θα έχανε ποτέ”
Αυτό θυμάται μετά από χρόνια ο Τζέι Τζέι Μπαρέα.
Είχε ήδη χάσει τα εννέα από τα δέκα τελευταία σουτ, που είχε επιχειρήσει μέχρι το 36′. Αλλά κάπου εκεί, άλλαξε το τσιπάκι.
Παρόλο, που η κάμερα τον έπιανε στον πάγκο να δείχνει πραγματικά άρρωστος. Να βήχει συνεχώς. Κρατήστε το ρήμα αυτό.
Η τέταρτη περίοδος ξεκίνησε (65-69) και ο Γερμανός έδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους κορυφαίους στην ιστορία.
Σκόραρε 10 πόντους σε αυτό το διάστημα, μεταξύ αυτών και το δίποντο, που έδωσε αέρα τριών πόντων στους Μάβερικς στο -15”, για το τελικό 86-83.
Στο τέλος, είχε μετρήσει 21 πόντους (6/17 δίποντα, 0/2 τρίποντα, 9/10 βολές), 11 ριμπάουντ σε 39:09′.
Προφανώς, ήταν η χειρότερη εμφάνισή του στη σειρά. Σε μία σειρά, που μέτρησε 26 πόντους-9,7 ριμπάουντ-2 ασίστ-42% ευστοχία.
Πάμε τώρα και στον τίτλο του κειμένου. Δεν μιλάμε για μία απλή περίπτωση εκδίκησης. Δεν αναφερόμαστε στα αθλητικά πλαίσια.
Το πράγμα έγινε προσωπικό.
Λίγο πριν το Game 5, εκτυλίχθηκε η σκηνή, που έκανε τα πάντα να τελειώσουν εκείνο κιόλας το βράδυ. Στις 9 Ιουνίου.
ΛεΜπρον Τζέιμς και Ντουέιν Ουέιντ εμφανίστηκαν στο γήπεδο και μπροστά στη κάμερα, άρχιζαν να βήχουν επιδεικτικά. Σας είπαμε, κρατήστε τη λέξη για μετά.
Οι δύο αστέρες, σε μία μικροπρεπή στιγμή, ουσιαστικά κορόιδευαν τον Νοβίτσκι, που έκανε το ίδιο σε όλο το τέταρτο ματς.
Η ιστορία έμελλε να γραφτεί κατά τους.
Ο Νοβίτσκι είχε 29 πόντους με 9/18 σουτ, οι Μάβερικς έκαναν το 3-1 με 112-103 και έφτασαν στο match ball, τρεις ημέρες αργότερα.
Στις 12 Ιουνίου, το Ντάλας ολοκλήρωσε την αδιανόητη ανατροπή με 95-105, με τον Γερμανό να έχει 21 πόντους-11 ριμπάουντ-9/27 σουτ.
Ο Μπαρέα θυμάται σχετικά:
”Δεν μας άφηνε να χαλαρώσουμε. Έτσι μας προετοίμασε. Μισούσε το Μαϊάμι, τον ΛεΜπρον, τον Ουέιντ, τον Μπος, δεν θα το παραδεχόταν ποτέ. Δεν τους άντεχε! Ήταν έτοιμος γι’ αυτούς και εκείνη τη χρονιά δεν μιλούσε πολύ, έδινε απλά το παράδειγμα.
Στα timeout, πριν από τα ματς, στα ημίχρονα, μιλούσε, έδειχνε. Είχε διαφορετικό τρόπο σκέψης, ήταν πιο σκληρός. Τον είχαν κοροϊδέψει όταν είχε αρρωστήσει, έκαναν ότι έβηχαν στη κάμερα. Είχε δει το βίντεο και τον είχε ενοχλήσει, του έδωσε όμως ένα έξτρα κίνητρο”
Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Κόρι Μπριούερ.
”Ο Ντιρκ το πήρε προσωπικά. Όλοι το πήραμε. Όλοι είδαμε το βίντεο. Αν κοροιδεύεις τον Ντιρκ, κοροιδεύεις όλη την ομάδα. Έτσι βγήκαμε και παίξαμε, με αυτό το σκεπτικό”
Μετά από χρόνια, ο Ουέιντ πήρε θέση σχετικά με το περιβόητο βίντεο.
”Δεν έχω δει ξανά το βίντεο. Δεν θα έλεγα στα παιδιά μου να κάνουν το ίδιο. Δεν ήταν κάτι προσωπικό. Ήταν η στιγμή, που τα μίντια ήθελαν να φτιάξουν μία ιστορία. Αυτό χλευάζαμε. Πήρε έκταση”
Η ιστορία είχε ήδη γραφτεί. Με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, από τον θρύλο, που ακούει στο όνομα Ντιρκ Νοβίτσκι.
Καμία φορά, όμως, η ιστορία δεν γράφεται την ώρα του αγώνα. Καμία φορά, γράφεται στην είσοδο των παικτών στο γήπεδο. Ή την ώρα, που αποφασίζουν να εστιάσουν στα λάθος πράγματα.
Ευτυχώς για το ΝΒΑ και το ίδιο το μπάσκετ, ο Νοβίτσκι εστίασε στα σωστά. Και κέρδισε.