Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο Λόιντ Ντάνιελς γεννήθηκε στις 4/9/67 στη Νέα Υόρκη και από μικρός έμελλε να κουβαλάει ένα όνομα γεμάτο προσδοκίες.
O Αμερικανός γκαρντ έδειξε άμεσα ότι έχει ένα σπάνιο ταλέντο, που ξεχωρίζει. Ακόμα και όταν μιλάμε για έναν πιτσιρικά που δοξάστηκε στα ανοιχτά της Νέας Υόρκης.
Οι δρόμοι έγιναν δεύτερο σπίτι του, μιας και το πρώτο ουσιαστικά δεν υπήρχε. Μεγάλωσε από πολύ μικρός με συγγενείς, καθώς η μητέρα του πέθανε και ο πατέρας του εξαφανίστηκε.
Και επειδή το νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις, οι φτωχογειτονιές του Μπρούκλιν έγιναν ασπίδα για τον ίδιο. Πριν τον πληγώσουν.
Ο ”Swee’ Pea” (από τον ομώνυμο χαρακτήρα του καρτούν Ποπάι) γρήγορα βρέθηκε να πουλάει ναρκωτικά, αλλά και να κάνει χρήση τους.
Το μπάσκετ ήταν πάντα εκεί για εκείνον, όμως όχι προτεραιότητα τις περισσότερες φορές. Δεν ήταν θέμα αθλητισμού, αλλά επιβίωσης.
”Αν πάρεις ένα παιδί σαν τον Λόιντ Ντάνιελς, με μια μητέρα που πέθανε όταν ήμουν τριών, έναν πατέρα που με εγκατέλειψε, που μεγάλωσα μόνος μου τον εαυτό μου, ανάμεσα σε ναρκωτικά και αλκοόλ και γκάνγκστερς που στους δρόμους που δεν τους ένοιαζε τίποτα και μπορούσαν να σε σκοτώσουν για πλάκα, τότε ξέρεις ότι αυτό που ο Λόιντ Ντάνιελς κάνει τώρα δεν είναι μπάσκετ. Είναι ζωή”
Αν και το μπασκετικό του ταλέντο προσέλκυσε πολλά high schools, τελικά δεν έμελλε να στεριώσει σε κολεγιακό επίπεδο. Όχι ότι νωρίτερα μπόρεσε να καθιερωθεί.
Κι όμως, δεν κατάφερε να τελειώσει ποτέ το Λύκειο. Άλλαξε τέσσερα σχολεία σε τρεις διαφορετικές πολιτείες, γιατί απ’ όλα έφυγε ή τον έδιωξαν.
Οι πληροφορίες της εποχής αναφέρουν ότι δεν μπορούσε να διαβάσει σχεδόν καθόλου. Άλλοι λένε ότι ήταν δυσλεκτικός, άλλοι ότι δεν έμαθε ποτέ. Η απάντηση του ίδιου:
”Κάθε παιδί σαν εμένα, που δεν πηγαίνει σχολείο, δεν μπορεί να διαβάσει. Πώς θα μάθεις αν δεν είσαι εκεί; Κι εγώ δεν ήμουν εκεί. Ήμουν ένα από αυτά τα παιδιά που απλώς περνούν από το σχολείο. Είναι άσχημο. Οι άνθρωποι σου λένε ότι είσαι τρομερός παίκτης και σε γλείφουν. Αλλά δεν σε μαθαίνουν τίποτα. Όμως, δεν είμαι ηλίθιος”
Κάπου εδώ, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο θρυλικός Τομ Κοντσάλσκι είχε δηλώσει ότι δεν είχε δει καλύτερο παίκτη από τον Ντάνιελς σε επίπεδο high school.
Όλα αυτά, ενώ υπήρχαν πολλοί που τον σύγκριναν ακόμα και με τον Μάτζικ Τζόνσον, τον Λάρι Μπερντ και τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ!
Μόλις μία σεζόν (1986/87) στο Mt. SAC πριν ξεκινήσουν οι μεγάλοι μπελάδες. Το 1987, ο Ντάνιελς συνελήφθη από μυστικό αστυνομικό που πουλούσε ναρκωτικά.
Κάπως έτσι, ναυάγησε η συμφωνία του με το UNLV, για να ξεκινήσει η επαγγελματική του καριέρα το 1988 από το Κάνσας και τη… Νέα Ζηλανδία.
Οι Topeka Sizzlers τον έδιωξαν μέσα στη σεζόν, καθώς ο Ντάνιελς ήταν… εκτός φόρμας. Δείγμα της κατάστασης και ψυχοσύνθεσης του παίκτη.
Ο εθισμός στις ναρκωτικές ουσίες και ο αλκοολισμός τον έφεραν από νεαρή ηλικία αντιμέτωπο με τους προσωπικούς του δαίμονες.
Το μεγαλύτερο σοκ της ζωής του ήρθε το 1989, όταν πυροβολήθηκε τρεις φορές στο στήθος, όταν προσπάθησε να κλέψει κρακ από έμπορο ναρκωτικών.
Επέζησε, παρά τα θραύσματα των σφαιρών που έχει στο σώμα του μέχρι και σήμερα. Αλλά δεν έμαθε.
Η καριέρα του συνεχίστηκε σε ημιεπαγγελματικές ομάδες των ΗΠΑ μέχρι το 1992, όταν ήρθε η στιγμή του: οι Σπερς τού προσέφεραν ένα συμβόλαιο.
Ο Τζέρι Ταρκάνιαν είχε αναλάβει το Σαν Αντόνιο και ο Ντάνιελς ήταν μία από τις επιλογές του. Και εδώ έρχεται ο αστικός μύθος, που εμπλέκει τον Μάικλ Τζόρνταν.
Ο ”Air” φέρεται να τηλεφώνησε στον Ντάνιελς και να τον ”καλωσόρισε στο ΝΒΑ που ανήκει”. Αλήθεια ή ψέμα, υπερβολή ή όχι, δεν γίνεται να μην αναφερθεί.
Στο ΝΒΑ έμεινε μέχρι το 1998, αγωνιζόμενος σε Σίξερς, Λέικερς, Κινγκς, Νετς και Ράπτορς. Σε 200 ματς, είχε 7,1 πόντους-1,6 ασίστ με 40,3% ευστοχία.
Από το 1998 μέχρι το 2006, όταν και αποσύρθηκε σε ηλικία 39 ετών, ο Ντάνιελς αγωνίστηκε σε πολλές ομάδες, ακόμα και στην Ευρώπη.
Γαλατασαράι αρχικά και το 1998 στην ΑΕΚ, προσφέροντας μερικές εξαιρετικές στιγμές, χωρίς όμως να μείνει πολύ στην χώρα μας. Η παραμονή του ήταν, όμως, αξέχαστη.
Με την ΑΕΚ ο Ντάνιελς έπαιξε σε δυο παιχνίδια Κυπέλλου και 12 πρωταθλήματος. Κανείς δεν ξεχνάει, όμως, την εμφάνιση κόντρα στην Νήαρ Ήστ στην ήττα της ΑΕΚ με 82-89.
Ο Ντάνιελς στο ματς αυτό είχε 33 πόντους, 4 ριμπάουντ, 3 ασίστ, κανένα λάθος με 6/11 βολές, 6/9 δίποντα και 5/9 τρίποντα, παίζοντας και στα 40′ του αγώνα. Συνολικά στην καριέρα του στην Ελλάδα είχε 14,7 πόντους-3 ριμπάουντ-3,7 ασίστ παίζοντας 34′.
Αν και αυτές οι ιστορίες, συνήθως, καταλήγουν με τραγικό τρόπο, ο Ντάνιελς κατάφερε να πατήσει γερά στα πόδια του. Έστω κι αν είδε μία τεράστια καριέρα να περνά από μπροστά του δίχως επιστροφή.
Έκανε τρία παιδιά, με τον Λόιντ Ντάνιελς τζ. να ακολουθεί τα χνάρια του μπαμπά του. Εντός του παρκέ. Βαρύ όνομα, ακόμα και αν ουσιαστικά ο πρεσβύτερος δεν κατάφερε τίποτα ανάλογο του ταλέντου του.
Ακόμα και έτσι, ο ίδιος έχει πια την οξυδέρκεια και το καθαρό μυαλό να δει ότι τελικά κέρδισε, παρά τα όσα έχασε. Κέρδισε μία δεύτερη ευκαιρία, μια νέα ζωή, μία οικογένεια.
Και στο τέλος της ημέρας, αυτά πάντα θα αξίζουν περισσότερα από κάθε πρωτάθλημα και βραβείο. Και από κάθε ”αν”…
”Δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να αλλάξω όσα έγιναν στο παρελθόν. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να παίρνω μια μέρα τη φορά και να προσπαθώ να είμαι το καλύτερο άτομο που μπορώ εκείνη την ημέρα. Γι’ αυτό ποτέ δεν κοιτάζω πίσω. Όταν μεγαλώνεις, αλλάζεις. Έχεις ευθύνες προς άλλους. Έχω οικογένεια, γυναίκα και παιδιά και πρέπει να τους στηρίζω, να τους φροντίζω. Είναι όμορφο συναίσθημα. Θα μπορούσα να είμαι μέρος πολλών πραγμάτων. Ίσως θα μπορούσα να είχα πάρει 1-2 πρωταθλήματα, ίσως και 3-4. Από την άλλη, θα μπορούσα και να είχα χάσει. Δεν ξέρεις ποτέ”