Μάικλ Τζόρνταν: “Ι’m back” με το #45

2024-03-19T10:01:48+00:00 2024-03-19T02:08:35+00:00.

admin69

19/Mar/24 10:01

Eurohoops.net
Michael Jordan - Reggi Miller - Bulls - Pacers
Barry Gossage/NBAE via Getty Images

Συμπληρωμένα 29 (!) χρόνια από το πιο διάσημο “I’m back” της ιστορίας. Συμπληρωμένα 29 χρόνια απ’ όταν ο Μάικλ Τζόρνταν επέστρεψε σε γήινη μπασκετική μορφή με το Νο.45 όμως.

Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net

Τα χρόνια φεύγουν, κυλάνε σαν νερό. Νέα ημερολόγια παίρνουν τη θέση τους όμως κάποιες ημερομηνίες είναι κυκλωμένες, σημειωμένες όσα χέρια κι αν περάσουν για τους απανταχού ερωτευμένους με τη “σπυριάρα” και το μπάσκετ στην αντίπερα όχθη του ωκεανού. Μία από αυτές είναι η 19η Μαρτίου του 1995.

Ο Μάικλ Τζόρνταν επιστρέφει στη δράση. Είχαν περάσει 17 μήνες από το προσωρινό όπως αποδείχθηκε και πρώτο του αντίο για χάρη του baseball και ο GOAT σήκωνε και πάλι μανίκια, πήρε το… ραβδί του και βγήκε στο ξέφωτο.

Οι προσευχές όχι μόνο των φαν των Σικάγο Μπουλς που έβλεπαν σύννεφα μετά το πρόσκαιρο αντίο του αλλά και όλων των αυθεντικών φίλων του αθλήματος, εισακούστηκαν. Η “μεγαλειότης” του ανακοίνωνε μέσω ενός φαξ ευθυτενώς πως το πλήρωμα του χρόνου είχε έρθει.

Λιτός και περιεκτικός. “I’m back”. Οι πιο περίφημες και πολυσυζητημένες 2μιση λέξεις στην ιστορία των σπορ και δεν ειπώθηκαν καν, απλά γράφτηκαν. Η απαρχή μίας νέας αυτοκρατορίας που είχε μείνει στη μέση.

Τα μηχανάκια που έσπασαν το κοντέρ

Όλοι τον θυμούνται – και δικαίως – με το εμβληματικό Νο.23 μπρος και πίσω. Με αυτό πετούσε και χόρευε εντός των τεσσάρων γραμμών του παρκέ, έκανε συμπαίκτες και αντιπάλους να μένουν με το στόμα ανοιχτό, έβαζε το… τούρμπο και τον έχαναν, νικούσε τους νόμους της φυσικής.

Στη λαμπρή καριέρα του όμως ο Μάικλ Τζόρνταν έχει φορέσει άλλα δύο νούμερα. Για περιορισμένες παραστάσεις το #45 και για μία μονάχα βραδιά το Νο.12 επειδή κάποιος στο Ορλάντο του… βούτηξε τη φανέλα.

Πριν από 29 χρόνια λοιπόν, ο πέντε φορές (τρεις μέχρι τη στιγμή εκείνη) MVP της αμερικανικής λίγκας έκανε την επανεμφάνισή του στα κόκκινα των “ταύρων” που πάλευαν χωρίς εκείνον για τα play offs (31-31) στην Ιντιανάπολη.

Μία μόλις μέρα μετά την επιστροφή του, ο Μάικλ Τζόρνταν έπιασε δουλειά κατευθείαν. Εκατομμύρια τηλεθεατές έκατσαν να τον δουν και πάλι να κάνει τα δικά του, να πειστούν πως αυτό που διάβαζαν και άκουγαν παντού τις προηγούμενες ώρες, δεν ήταν κάποιο πρωταπριλιάτικο αστείο που ήρθε λίγες μέρες νωρίτερα αλλά το… θαύμα με σάρκα και οστά.

Η θεαματικότητα χτύπησε… κόκκινο στους δείκτες του Νίλσεν αφού το “ΠέισερςΜπουλς” της 19ης του Μάρτη 1995 έγινε αυτό με τη μεγαλύτερη τηλεοπτική προσέλευση σε σχέση με κάθε άλλο ματς κανονικής διάρκειας την τελευταία 20ετία.

Μουδιασμένη – για το μεγαλείο του – επιστροφή, φυσιολογική για το διάστημα αποχής του θα έλεγαν κάποιοι άλλοι υπέρμαχοί του. Ο Μάικλ Τζόρνταν γύρισε με 19 πόντους και 7/28 σουτ, μην μπορώντας να γλιτώσει την αρμάδα του Φιλ Τζάκσον από της Ιντιάνα τα δόντια που προσγείωσε απότομα τον Air στην πραγματικότητα του NBA και χάλασε το πάρτι (103-96).

Σταδιακά βέβαια έβρισκε τα “τρελά” του νούμερα και τη φόρμα του, φορτώνοντας με 55 πόντους το καλάθι των Νικς στη Νέα Υόρκη μόλις στον πέμπτο του αγώνα.

Η αριθμητική αλλαξοπιστία και η επιστροφή στην κανονικότητα του #23

Όσοι εναγωνίως περίμεναν να δουν ιδίοις όμμασι αν τα μαντάτα ήταν αληθή, προς έκπληξή τους εμφανίστηκε ένας Μάικλ Τζόρνταν με φρέσκο νούμερο. Και αυτό το γεγονός φυσικά είχε εξήγηση.

Αφενός οι Σικάγο Μπουλς είχαν σπεύσει να αποσύρουν το μνημειώδες για εκείνους Νο.23 λίγους μήνες πριν (Νοέμβριο του 1994) στον… ουρανό του United Center για να τιμήσουν τον τεράστιο Μάικλ. Θα πείτε, Τζόρνταν ήταν ό,τι ήθελε έκανε. Και καλά θα πείτε διότι στην αυτοβιογραφία του “For the Love of the Game” ο MJ εξήγησε και το λόγο που επέλεξε το #45.

“Όταν γύρισα, δεν ήθελα να παίξω με το προηγούμενο νούμερο με το οποίο με έβλεπε ο πατέρας μου να αγωνίζομαι γιατί δεν ήταν εκεί γύρω. Σκεφτόμουν την επιστροφή μου ως ένα νέο ξεκίνημα” είχε γράψει. Στα τέλη Ιουλίου του 1993, ο πατέρας του Μάικλ, Τζέιμς Ρέιμοντ Τζόρνταν, δολοφονήθηκε.

Έτσι, ο Air θέλοντας την αύρα του φρέσκου, βγήκε να παίξει με το Νο.45 που φορούσε σαν μαθητούδι στο Laney High παίζοντας μπέιζμπολ. Όλο αυτό όμως κράτησε για 22 ματς. 22 παιχνίδια πριν γυρίσει στο γνώριμο για όλους πάνω του #23.

Το come back του Μάικλ Τζόρνταν έδωσε άλλον… αέρα στους Σικάγο Μπουλς που όχι μόνο πρόλαβαν τα play offs αλλά έφτασαν μέχρι και τα ημιτελικά της Ανατολής σε σειρά με τους Ορλάντο Μάτζικ.

Στο φινάλε του Game 1, οι “ταύροι” είχαν φαινομενικά την τελευταία επίθεση και την ευκαιρία να σπάσουν με το… καλημέρα την έδρα του αντίπαλου. Η μπάλα φυσικά στα ασφαλή χέρια του Μάικλ Τζόρνταν.

Αφού περνάει το κέντρο και το χρονόμετρο αδειάζει (11”) βλέποντας άπαντες να… έρχεται, ο προσωπικός του αντίπαλος Νικ Άντερσον έρχεται από πίσω και “βουτάει” την απροστάτευτη μπάλα του αποδομημένου στα μάτια του “αυτοκράτορα”.

“Το Νο.45 δεν είναι τόσο εκρηκτικό όπως το Νο.23 παλιά” δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα στους δημοσιογράφους. Και συνέχισε. “Το Νο.45 δεν είναι το Νο23. Δεν θα μπορούσα να το είχα κάνει αυτό στο Νο.23”.

Αυτό ήταν. Η απόφαση για την επιστροφή στην κανονικότητα του #23 ήταν ειλημμένη. Στον επόμενο αγώνα στο Σικάγο, ο Μάικλ Τζόρνταν “γύρισε στα παλιά” του χούγια και φιλοδώρησε με 38άδα το Ορλάντο, οδηγώντας την ομάδα του στη νίκη με 104-94.

Οι Μπουλς χρεώθηκαν με πρόστιμο ύψους 25χιλιάδων δολαρίων για την αλλαγή αυτή αλλά ποιος νοιάστηκε. Ο διακόπτης γύρισε ακόμα κι αν αποκλείστηκαν λίγες μέρες αργότερα αφού με το εμβληματικό Νο.23 ο Τζόρνταν μεγαλούργησε ξανά εξασφαλίζοντας άλλα τρία πρωταθλήματα στο Σικάγο.

Photo credit: Getty Images

Διαβάστε επίσης:

Διαβάστε εδώ τα τελευταία νέα

×