Του Γιώργου Μπακόλα
«Τα μόνα ελληνικά που πρέπει να μάθω είναι το “δως μου την μπάλα” και το “φύγε από τη μέση”. Τα άλλα θα τα βρούμε», είχε πει σε συνέντευξή του λίγο πριν αφήσει το ΝΒΑ για λογαριασμό της ΑΕΚ. Η αυτοπεποίθηση, άλλωστε, ποτέ δεν του έλειπε. Ο Ρολάντο Μπλάκμαν (26/2/1959, 1.98) μαζί με τον Ντόμινικ Γουίλκινς αποτελούν τα δυο μεγαλύτερα ονόματα που αγωνίστηκαν σε αμφότερες τις χώρες της Ελλάδας και της Ιταλίας, και μάλιστα με την ίδια σειρά προτίμησης χρονικά όσον αφορά στα δύο μέρη.
Ο «Ρο» ύστερα από μια γεμάτη καριέρα στο NBA όπου εξαργύρωσε τη φήμη του ως ένας από τους καλύτερους σουτέρ-σκόρερ της λίγκας (σ.σ. 18 πόντοι μέσος όρος καριέρας) σε τέσσερις συμμετοχές σε All Star Game (1985-87 και 1990) και μια παρουσία στους τελικούς της Δύσης με το Ντάλας το 1988, αποφάσισε σε ηλικία 36 ετών να αφήσει τις ΗΠΑ μεσούσης της περιόδου για λογαριασμό της ΑΕΚ. Ο ντόρος ήταν ασφαλώς μεγάλος σε μια εποχή που η ομάδα του Βλάντο Τζούροβιτς έβαζε τους θεμέλιους λίθους που τα επόμενα χρόνια θα την οδηγούσαν σε τροχιά πρωταθλητισμού. Όπως μπορείτε να δείτε και στην ακόλουθο φωτογραφικό στιγμιότυπο, γελούσαν και τα… μουστάκια τόσο του μακαρίτη πια παράγοντα της ΑΕΚ, Μιχάλη Λεφάκη, όσο και του Σέρβου κόουτς και φυσικά του «Ρο», ο οποίος τσέπωσε 300.000 δολάρια αντικαθιστώντας τον Αμερικανό Μπάροους, που πέρασε και δεν ακούμπησε.
Η παρουσία, άλλωστε, του σπουδαίου Έντι Τζόνσον στην Α1 με τα χρώματα του Ολυμπιακού εκείνη τη χρονιά, δημιούργησε ένα κλίμα… μπασκετικής ευφορίας και η είδηση για την έλευση του Παναμέζου σταρ στην Ελλάδα μονοπώλησε για μέρες τα πρωτοσέλιδα του Τύπου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός του πολικού ψύχους που είχε να αντιμετωπίσει στο κλειστό «Γεώργιος Μόσχος», ο Μπλάκμαν έβλεπε… εφιάλτες και στα ταξί που τον πήγαιναν στις προπονήσεις, αφού συχνά οι… Ελληνάρες οδηγοί έπαιραν κι άλλα άτομα!
Και αν στην ΑΕΚ ο μεγάλος Παναμέζος με το περίεργο στιλ που εκτελούσε τις ελεύθερες βολές (σ.σ. έκανε ημικάθισμα) απέτυχε να βγάλει μάτια τη σεζόν 1994-95, αυτό σίγουρα δε συνέβη την επόμενη χρονιά στο ιταλικό πρωτάθλημα, όπου μαζί με τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα συνέθεσαν ένα ασυναγώνιστο δίδυμο ξένων, οδηγώντας τη Στεφανέλ Μιλάνου στην κατάκτηση του νταμπλ, καθώς και στον τελικό του Κυπέλλου Κόρατς. Ο Μπλάκμαν αναδείχθηκε μάλιστα MVP στη σειρά των τελικών, ενώ ολοκλήρωσε τη σεζόν 1995-96 έχοντας 15.3 πόντους μέσο όρο ανά αγώνα.
Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε στη Λιμόζ, όπου και έκλεισε τη σπουδαία καριέρα του, στην οποία ξεχωρίζει ασφαλώς η πολυετής παρουσία του στους Μάβερικς. Με 16.643 πόντους στα 11 χρόνια που φόρεσε τη φανέλα του Ντάλας, απ΄όπου επιλέχθηκε στην 9η θέση του ντραφτ το 1981, ο «Ρο» ήταν για 18 ολόκληρα χρόνια ο πρώτος σκόρερ και ο παίκτης-τοτέμ της ομάδας μέχρι που τον πέρασε το 2008 ο Ντιρκ Νοβίτσκι. Πιο παραγωγική σεζόν του ήταν το 1983-84 με μέσο όρο 22.4 πόντους σε 81 παιχνίδια.