Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Υπάρχουν αθλητές που συνδυάζουν ταλέντο και ικανότητα με την αυτοπεποίθηση. Η αρμονία τους είναι κάτι σαν ευλογία. Καθώς, κάποιες φορές, ένας παίκτης ενδέχεται να προδοθεί από το ένα σκέλος αυτού του επιθυμητού και ιδανικού συνδυασμού.
Η φετινή σεζόν, αλλά συνάμα και σχεδόν όλη η σχολική καριέρα του Ντάριον Τραμέλ ήταν μία «ζυγαριά» που προσπαθούσε να ισορροπήσει και τα δύο. Ο 23χρονος τελειόφοιτος του Σαν Ντιέγκο Στέιτ έμαθε κάθε πλευρά αυτής της «εξίσωσης». Τη μία στιγμή ήταν το μεγάλο ταλέντο που δεν κατάφερνε να παράγει. Την άλλη, ήταν απλώς το αστέρι χωρίς το οποίο οι «Aztecs» δεν μπορούσαν να ζήσουν.
Παρών, την κατάλληλη στιγμή…
Ο ύψους 1,78μ. γκαρντ, τον οποίο δεν ήθελε σχεδόν κανένας μετά τα γυμνασιακά χρόνια του, άφησε πίσω του μία ασταθή κανονική περίοδο και «έλαμψε» στο τελικό τουρνουά του NCAA, φέρνοντας το SDSU για πρώτη φορά σε φάιναλ φορ και μόλις δύο νίκες μακριά από τον κολεγιακό τίτλο. Οι παίκτες του κόουτς Μπράιαν Ντάτσερ θα αντιμετωπίσουν στον πρώτο ημιτελικό του Χιούστον (2/4 στη 1:09π.μ.) την επίσης πρωτάρα ομάδα του Φλόριντα Ατλάντικ και περιμένουν από τον Τραμέλ την παραγωγή της March Madness.
Έπειτα από μία ρέγκιουλαρ σίζον με μ.ό. 9,9π. και μόλις 31,6% στα τρίποντα, ο νεαρός πέτυχε 21π. στον θρίαμβο επί του Νο1 Αλαμπάμα και σκόραρε τη νικητήρια βολή – αφού αστόχησε στην πρώτη – στον προημιτελικό με το Κρέιτον, έπειτα από φάουλ του «ατάραχου» Νέμπχαρντ στα 1,2΄΄. «Η πίεση ήταν μεγάλη», σχολίασε ο ίδιος για την κριτική που δέχθηκε όλη τη χρονιά. Ωστόσο, τόνισε πως «έτσι έμαθα σε όλη τη ζωή μου. Ήμουν πάντα “ο κοντός”, έλεγαν πως “δεν μπορεί να σουτάρει” και ότι δεν είχα κίνητρα».
Η μία (…=καμία) πρόταση υποτροφίας
Ο τύπος που έγινε ήρωας των «Aztecs» και αναδείχθηκε Most Outstanding Player της περιφέρειας του Νότου δεν δέχθηκε ούτε μία υποτροφία μετά το γυμνάσιο Σερντ Ιγκνάσιους… Καμία κολεγιακή πρόταση μετά το προπαρασκευστικό σχολείο Γκόλντεν Στέιτ Πρεπ και όταν αποφοίτησε, μόνο το πανεπιστήμιο του Σιάτλ (άλλοτε σχολείο του θρύλου των Λέικερς, Έλτζιν Μπέιλορ), από τη Division I, τον ήθελε στο ρόστερ του. Μόνο δύο κόουτς μπορούσαν να δουν καθαρά πέρα από το μικρό ανάστημά του.
Αρχικά ήταν το Σιάτλ, στο οποίο τη σεζόν 2021-22 σκόραρε μ.ό. 17,3π. και οδήγησε τους «Redhawks» σε 23 νίκες και στον τίτλο της περιφέρειας Western Athletic. Σημασία για τον Τραμέλ είχε η εμπιστοσύνη που λάμβανε από τον δικό του κύκλο. Ακόμη και όταν η φετινή χρονιά δεν κύλησε όπως επιθυμούσε, πριν τα κομφετί αντικαταστήσουν τη γκρίνια και τη κριτική, ο μικρός πίστευε στον εαυτό του. Η αυτοπεποίθησή του αντικατοπτρίζεται σε δύο τατουάζ στο χέρι του.
Τα τατουάζ απεικονίζουν τα όνειρά του
Στο ένα, στον δεξιό δικέφαλο, αναγράφεται η ατάκα «Small City, Big Dreams» (=«Μικρή πόλη, μεγάλα όνειρα»), για την πόλη Μάριν, στη Μπέι Έρια της Καλιφόρνια, όπου μεγάλωσε. Στο εσωτερικό του αριστερού καρπού του, γράφει τα αρχικά «DWMTM» («Dreams Worth More Than Money» = «Τα όνειρα αξίζουν περισσότερο από τα χρήματα»). Η πορεία του στην «Τρέλα του Μαρτίου» είναι, κυριολεκτικά ανεκτίμητη. Γι’ αυτό και στη συνέντευξη μετά τη νίκη επί του Κρέιτον, δεν συγκράτησε τα δάκρυά του πλάι στον προπονητή του.
“I have been dreaming of this moment my whole life. I’m just grateful to be here. I appreciate everyone for believing in me. I’m just super excited right now, I can’t even put this into words.”@Aztec_MBB‘s Darrion Trammell joins @EvanWashburn after the win ⬇️. pic.twitter.com/VpE7sb096x
— March Madness Men’s Basketball TV (@MM_MBB_TV) March 26, 2023
«Μου βγήκε όλη η πίεση, όλη η ικανοποίηση, όλο το ταξίδι μου. Είναι τρελό! Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα είμαι εδώ», επισήμανε. Έναν χρόνο πριν, ενώ όλο το NCAA τον προσπερνούσε, ο ασίσταντ κόουτς του Σαν Ντιέγκο Στέιτ, ΤζέιΝτι Λάστερ, τον είχε στο μπλοκάκι του, όχι μόνο ως σκόρερ, αλλά και ως… «μαμούνι» στην άμυνα. Άλλωστε, στο SDSU, η άμυνα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να είσαι στο παρκέ. Ο κόουτς Ντάτσερ δεν ήθελε μόνο ον παίκτη που είχε +1.000π. και +100 τρίποντα στις δύο σεζόν του στο Σιάτλ. Κυρίως έβλεπε τον Τραμέλ των 255 κλεψιμάτων.
Για τον ίδιο τον Τραμέλ, η μετεγγραφή στους «Aztecs» ήταν «από την αρχή μία κατάσταση στην οποία δεν θα ήμουν η Νο1 επιλογή, αλλά θα ερχόμουν σε ένα μέρος που ταίριαζα αγωνιστικά. Όταν ήρθαν να με συναντήσουν στο Σιάτλ, μου είπαν ότι μαζί θα έχουμε μία ευκαιρία να φτάσουμε στο φάιναλ φορ». Ένα χρόνο μετά, η προσδοκία εκπληρώθηκε, διότι δεν ενσωματώθηκε απλώς επιθετικά και αμυντικά. Αλλά, ακόμη και σε κακές βραδιές, γινόταν ο «closer» που είχε ανάγκη η ομάδα του.
Η πράξη νίκησε τη σκέψη
Μπορεί να μην πέτυχε σε κανένα ματς της κανονικής περιόδου +25π., όμως στη March Madness είχε τρία παιχνίδια με +20π.! «Ό,τι πέτυχε το κατάφερε μόνος του», δήλωσε σεμνά ο κόουτς Ντάτσερ. «Δεν κριτικάρω ποτέ την επιλογή των σουτ των παικτών μου. Ξέρω πως όταν χάσεις μερικά, η αυτοπεποίθηση θα μειωθεί. Όμως ο Ντάριον βρήκε μόνος του την έξοδο από τις δυσκολίες στο σκοράρισμα, γιατί έπαψε να σκέφτεται και άρχισε να σουτάρει. Είπε στον εαυτό του “θα συνεχίσω και θα ζώσω με το όποιο αποτέλεσμα”. Η αυτοπεποίθηση δεν είναι δώρο. Έρχεται από μέσα σου».
Ο Ντάριον Τραμέλ, ακόμη και όταν χρειάστηκε μία σχεδόν ολόκληρη χρονιά για να καταλάβει ποιο κομμάτι είναι στο «παζλ» των «Aztecs», έδειξε τον εαυτό το όταν σταμάτησε να υπέρ-αναλύει τα πράγματα στο μυαλό του και απλώς σούταρε. Ο χρόνος τον βοήθησε. Οι νίκες, επίσης. Όπως, πλέον, τονίζει, «δεν αφήνω πίσω μου τίποτα για το οποίο να μετανιώνω». Τα δύο τατουάζ του βγήκαν αληθινά.
Photo credit: sdsuaztecs.com (slideshow)
Διαβάστε ακόμη:
- NCAA: Το Top-10 των πιο απρόσμενων διαδρομών ως το Final Four
- NCAA: Το my way των «απόγονων» του Κουάι Λέοναρντ στο SDSU και το comeback του 73χρονου Λαρανάγκα στο Μαϊάμι
- NCAA: Το θαύμα του FAU και η χαρμολύπη του (ελληνικού) Κονέκτικατ
- NCAA: Ο ατάραχος Ράιαν Νέμπχαρντ και η (ιστορική) έξοδος των Νο1…
- Δύο χρόνια μετά την κατάρρευση στο παρκέ, ο Κιόντε Τζόνσον νικά στον αγώνα της ζωής του!
- Μίσιγκαν Στέιτ: Η ειλικρινής άγνοια του Τομ Ίζο, μετά την τραγωδία στην πανεπιστημιούπολη
- NCAA: Τα όνειρα, οι… απορίες προς τους Sweet-16 και το θαύμα του Πρίνστον