Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Πόσοι θυμούνται τους PGs της μίας και μοναδικής Dream Team το 1992; Πόσοι θυμούνται και πως ο ένας δεν έπαιζε εκείνη την εποχή; Ο “Μάτζικ” Τζόνσον είχε αποχωρήσει από την ενεργό δράση (για πρώτη φορά) το 1991 λίγο μετά από τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων πως είχε προσβληθεί από τον HIV, παρόλα αυτά, και στο All-Star Game στο Ορλάντο το 1992 ήταν παρών ως MVP(!), και στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη Βαρκελώνη το 1992 ως χρυσός Ολυμπιονίκης.
Παρότι ο ίδιος αποτελεί για πολλούς ένα από τα μεγαλύτερα “snubs” της εποχής, ο Αϊζέια Τόμας τόνισε πως έτσι έπρεπε να γίνει κι έτσι έγινε. Έστω σε βάρος του.
“Κανείς τότε δεν είχε περισσότερα Πρωταθλήματα από ό,τι ο ‘Μάτζικ’, ο Μπερντ κι εγώ. Ο Τζόρνταν μόλις είχε κερδίσει το πρώτο του” θυμήθηκε για χάρη του “Knuckleheads” podcast ο back to back Πρωταθλητής το 1989 και 1990 ως Πίστον.
“Ήμουν κι εγώ απογοητευμένος που δεν ήμουν στο ρόστερ, αλλά την ίδια ώρα ευχόμουν η αμερικανική ομάδα να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο. Το γεγονός να είναι ο ‘Μάτζικ’ παρών σε αυτή τη σκηνή με την αμερικανική σημαία ήταν κάτι που χρειαζόμασταν όλοι μας, αλλά κι εκείνος. Το θυμάμαι και λέω πως ήμουν χαρούμενος που οι θεοί του μπάσκετ είπαν ‘Αϊζέια, άσε τη σκηνή στον Μάτζικ’. Τότε πιθανότατα να μη σκεφτόμουν έτσι, αλλά τώρα που έχω μεγαλώσει μπορώ να το θυμάμαι και να λέω πως έτσι έπρεπε να γίνει. Ο ‘Μάτζικ’ Τζόνσον παρών σε αυτή τη σκηνή, η σημασία για τα άτομα που έχουν προσβληθεί από τον HIV να είναι εκεί, για το μπάσκετ και για όλα, η αποδοχή της οποίας τύγχανε κι η ζωή του ήταν πιο σημαντικά από το να ήμουν εγώ εκεί”.
Το ρόστερ της Dream Team: #5 Ντέιβιντ Ρόμπινσον, #6 Πάτρικ Γιούινγκ, #7 Λάρι Μπερντ, #8 Σκότι Πίπεν, #9 Μάικλ Τζόρνταν, #10 Κλάιντ Ντρέξλερ, #11 Καρλ Μαλόουν, #12 Τζον Στόκτον, #13 Κρις Μάλιν, #14 Τσαρλς Μπάρκλεϊ, #15 “Μάτζικ” Τζόνσον κι ο #4 Κρίστιαν Λέτνερ του Ντιουκ ακόμα.
Photo credit: Getty Images