Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ο Γιώργος Πρίντεζης σφράγισε την ιστορική ανατροπή του Ολυμπιακού στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ και πλέον συμβολίζει όπως και άλλοι πετυχημένοι αθλητές, την προσπάθεια του κάθε ανθρώπου να… σηκωθεί ξανά, όταν «πέσει». Από την ανασφάλεια που εξελίχθηκε σε «απομόνωση» στην Μάλαγα, στην «έκρηξη» και στο κορυφαίο σκαλί της Ευρωλίγκας. Με το δικό του σουτ 0.7’’ πριν το τέλος της περσινής διοργάνωσης να είναι η στιγμή που θα μείνει στην ιστορία του σπορ και θα γαλουχήσει νέες γενιές αθλητών, γιατί όχι και φιλάθλων του μπάσκετ!
Ο 27χρονος παίκτης μίλησε στο Eurohoops λίγο πριν τα ντέρμπι με Εφές και Παναθηναϊκό για τα… πάντα. Την επιτυχία, την αποτυχία, τον Ολυμπιακό, την σημαντική εμπειρία στην Μάλαγα, το πώς από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας του, ξαφνικά έγινε η πιο… κοινή μπασκετική αφίσα!
Πως προσεγγίζει την σεζόν…
«Πρέπει να θυμόμαστε μόνο τον τρόπο με τον οποίο φτάσαμε στην κορυφή και να ξεχάσουμε όλα τα υπόλοιπα. Είναι μια νέα πρόκληση για μας και θα είμαστε έτοιμοι από τον Γενάρη και μετά. Ο γυμναστής μας έχει παίξει ενεργό ρόλο στην προετοιμασία και όπως είχε συμβεί και πέρυσι, έτσι και φέτος θα χρειαστούμε κάποιους μήνες για να είμαστε στην κατάσταση που πρέπει. Δεν είναι μόνο το θέμα της χημείας, υπάρχουν κομμάτια όπως η ατομική βελτίωση και η φυσική κατάσταση».
Πως αισθάνεται για το μπάζερ – μπίτερ στην Ευρωλίγκα;
«Δεν έχω αισθανθεί καθόλου περίεργα. Ούτε όταν έβαλα το καλάθι με την ΤΣΣΚΑ. Ήταν ομαδική επιτυχία η επίτευξη του στόχου και όχι ατομική. Δεν μου αρέσει να επικεντρώνονται όλοι σε αυτό το σουτ. Αν δεν είχαν μπει οι βολές του Παπανικολάου, δεν είχε παίξει τις άμυνες ο Χάινς, δεν είχε κάνει την διείσδυση ο Σπανούλης, δεν θα είχε υπάρξει αυτό το καλάθι».
Θυμάται αν σκέφτηκε κάτι μόλις η μπάλα έφτασε στα χέρια του;
Σε τέτοια ματς είναι τόσο μεγάλη η ένταση, που δεν σου επιτρέπει να σκεφτείς πολλά πράγματα. Όλα γίνονται μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου. Έχω δουλέψει πολύ σε αυτό το σουτ, η κίνηση βγήκε μηχανικά και το έβαλα. Μόνο όταν έχασε την δεύτερη βολή ο Σισκάουσκας, συνειδητοποίησα πως είναι ένα καλάθι και το πήραμε! Ειλικρινά, δεν θυμάμαι τι μου είχε πει ο Βασίλης (σ.σ. Σπανούλης) λίγο πιο πριν. Νομίζω κάτι στο στιλ να πάρουμε το ριμπάουντ στην άμυνα και μετά… βλέπουμε!
Πως ένιωσε όταν βγήκε εκτός στην Μάλαγα;
«Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Μπορώ να πω μια έκφραση για αυτό το θέμα ή να μιλάω για ώρες! Κάποια στιγμή άρχισα να παίζω λίγο και μετά καθόλου. Ήταν άσχημη κατάσταση. Είναι από τις περιπτώσεις που ή πεισμώνεις, γίνεσαι πιο δυνατός και δουλεύεις ακόμα περισσότερο ή δεν μπορείς να αντέξεις την κατάσταση ψυχολογικά. Νιώθεις σαν να έρχεται πρόωρο τέλος στην καριέρα σου. Τα βλέπεις όλα εκείνη την στιγμή, κυριολεκτικά! Ένιωθα πολύ άσχημα, την γη κάτω από τα πόδια μου να χάνεται. Το ξέρω ότι αυτό ίσως ακούγεται γραφικό σε μια εποχή που πολλές οικογένειες δεν έχουν να φάνε. Ο κάθε άνθρωπος στον χώρο του περνάει πολλά. Για μένα αυτές ήταν πολύ δύσκολες στιγμές. Πείσμωσα. Έβαλα το κεφάλι μου κάτω και δούλεψα. Ίσως να το έκανα και σαν σπάσιμο στη Μάλαγα! Όσο πιο πολύ μου έδειχναν την πόρτα της εξόδου, τόσο πιο πολύ δούλευα. Ήθελα να βλέπουν την μούρη μου στο γήπεδο από το πρωί ως το βράδυ! Τους δύο μήνες που τέθηκα εκτός ομάδας θυμάμαι να κάνω προπόνηση 7-8 ώρες κάθε μέρα. Ίσως και επίτηδες από ένα σημείο και μετά. Περίμενα μια ευκαιρία από την Μάλαγα ή από κάποια άλλη ομάδα. Και τελικά η ομάδα ήταν ο Ολυμπιακός»!
Τι πιστεύει ότι έφταιξε;
«Στενοχωριέμαι για την κατάσταση στην Μάλαγα. Είναι ένα κλαμπ με οργάνωση και πολλά χρήματα. Από τις ελάχιστες στην Ευρώπη με 11,500 διαρκείας αν δεν κάνω λάθος. Θα μπορούσε να είναι κάθε σεζόν αν όχι στο φάιναλ φορ, στις 8 καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης και να διεκδικεί το πρωτάθλημα. Κάθε χρόνο βλέπουμε ότι δεν πάει τόσο καλά, όσο θα μπορούσε. Δεν έκανα κάτι λάθος εκεί. Το να μην παίξεις καλά σε κάποια παιχνίδια συμβαίνει. Το θέμα είναι να ξέρουν τι να περιμένουν από σένα. Ποτέ δεν ήμουν ο παίκτης που θα έβαζε 15-20 πόντους σε κάθε παιχνίδι. Όταν ένας αθλητής κάνει μεγάλο συμβόλαιο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να «γράφει» συγκεκριμένο αριθμό πόντων ή ριμπάουντ σε κάθε ματς. Όλοι οι παίκτες βρίσκουν τον ρυθμό τους και προσφέρουν μέσα από κάποιο τρόπο. Στην Μάλαγα υπάρχει αυτή η απαίτηση και δημιουργεί άγχος και νευρικότητα. Έχει συμβεί σε αρκετούς παίκτες και από ένα σημείο και μετά όλοι είναι αγχωμένοι και κοιτάζουν τα στατιστικά τους. Υπήρχε όσο ήμουν στην Μάλαγα μια νευρικότητα, που κατά την γνώμη μου ξεκινούσε από την διοίκηση και μετά περνούσε και μέσα στην ομάδα, στους παίκτες. Στα καλά όλοι είναι δίπλα σου, αλλά στα άσχημα εξαφανίζονται. Αυτό έχει μπει καλά στο πετσί μου και ξέρω πως μόνο αν μάχομαι και προσπαθώ, μπορώ να κερδίσω πράγματα. Κάτι που δεν ισχύει μόνο στο μπάσκετ, αλλά σε όλες τις δουλειές».
Ποιον νιώθει ότι θέλει να ευχαριστήσει;
«Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποιο άτομο που με βοήθησε σημαντικά, αυτός είναι ο Βαγγέλης Αγγέλου. Ο άνθρωπος που με πίστεψε, με στήριξε, δούλεψε μαζί μου και με έφερε πίσω στον Ολυμπιακό, όταν ήμουν στην χειρότερη φάση της καριέρας μου. Όταν είσαι έξω από τον χορό πολλά μπορείς να λες. Μέσα σε αυτόν τα πράγματα είναι διαφορετικά για κάθε παίκτη. Η αλήθεια είναι πως αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω τότε, πάλι την ίδια επιλογή θα έκανα το καλοκαίρι του 2009. Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Μέσα μου πίστευα ότι θα γυρίσω κάποτε στον Ολυμπιακό, αλλά όχι τόσο γρήγορα. Τελικά για καλό ήταν…
Ποιος είναι το φαβορί στο ελληνικό πρωτάθλημα;
«Είναι ακόμα νωρίς. Ο Παναθηναϊκός είναι καλή ομάδα. Για να πούμε μια ωμή αλήθεια, ξεκινάει από πολύ καλύτερες βάσεις, σε σχέση με αυτές που είχαμε εμείς πέρυσι στην αρχή της σεζόν. Και αυτό λέει πολλά. Αν καταφέρει να δεθεί και να παίξει αυτό που θέλει ο προπονητής του, ίσως να είναι και το φαβορί. Και το λέω αυτό χωρίς ίχνος ηττοπάθειας. Απλά η νοοτροπία των δημοσιογράφων και των φιλάθλων που μας βλέπουν φέτος, δεν μπορώ να πω ότι είναι πολύ καλή. Δεν γίνεται όλοι να περιμένουν από μας να κερδίζουμε συνέχεια 15 πόντους. Θα υπάρξουν στραβές, θα έρθουν άσχημα αποτελέσματα και ίσως και σύντομα. Μέσα από τις ήττες γίνεσαι καλύτερος. Θυμόμαστε πόσες φορές είχαμε χάσει πέρυσι. Προετοιμαζόμαστε όχι για τα ματς με Εφές και Παναθηναϊκό, αλλά για ολόκληρη την σεζόν που έρχεται».
Τι θα πει στον Σόφο;
«Τον Σοφοκλή τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια. Από 14-15, ίσως και πιο νωρίς. Χαίρομαι που τον βλέπω να παίζει καλά, κι ας είναι στους αντίπαλους. Είναι κεφάλαιο όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, αλλά και για το ελληνικό μπάσκετ. Μακάρι να συνεχίσει να είναι υγιής και να παίζει καλά. Αρκεί να κερδίζουμε! Δεν υπάρχουν φιλίες όταν μπαίνω στο γήπεδο. Προσωπικά, θολώνω όταν παίζω και δεν νομίζω να έχω κάτι να του πω εκείνη την ώρα! Έξω από το γήπεδο, σίγουρα έχουμε να πούμε πολλά μεταξύ μας».
Το μεγαλύτερο… κέρδος!
«Η περσινή σεζόν είναι παρελθόν. Δεν μου έχει φανεί κάτι τόσο μεγάλο. Σίγουρα ήταν μεγάλη επιτυχία, το χαρήκαμε, αλλά αυτό που νιώθω είναι ότι κερδίσαμε αυτό το παιχνίδι, πήραμε τον τίτλο και κάναμε τον κόσμο μας χαρούμενο. Σημαντικό είναι πως μέσα από την περσινή χρονιά πολύς κόσμος κατάλαβε ότι δεν παίζουν ρόλο μόνοι οι πόντοι. Παίζουν ρόλο όλα τα πράγματα που κάνεις μέσα στο παρκέ. Το βλέπει τώρα αυτό ο κόσμος και είναι καλό. Αυτό που μένει είναι ότι δώσαμε μια μεγάλη χαρά σε ένα κόσμο που το περίμενε πολύ καιρό…»