Του Milun Nesovic
O Κέβιν Λοβ σταματά με σκληρό φάουλ τον Ντάνι Γκρέιντζερ και εκείνος εκνευρισμένος, είναι έτοιμος για καβγά στο Target Center. Ολοι θέλουν να χωρίσουν τους δυο –εκπληκτικούς- παίκτες. Μεταξύ τους, είναι και ο Νίκολα Πέκοβιτς, ο τύπος που είτε του αρέσει, είτε όχι, επουδενί δίνει την εντύπωση του ειρηνοποιού. Ο γκαρντ των Ιντιάνα Πέισερς, Ντάντι Τζόουνς διευκρινίζει αυτό που σκέφτεται, επί της παρέμβασης του Πέκοβιτς στην ιστορία.
«Ε, δεν θέλουμε τίποτα από σένα. Δεν θέλουμε να τα βάλουμε μαζί σου», λέει, αστειευόμενος, στον Μαυροβούνιο, που όταν του αναφέρουμε το περιστατικό από το ματς της Μινεσότα με την Ιντιάνα, γελά. «Ο τύπος απλά αστειεύτηκε». Βέβαια, σε κάθε αστείο υπάρχει μισή δόση αλήθειας. Γενικά, όμως, στις ΗΠΑ είναι γνωστός ως σκληρός τύπος; Γιατί υπάρχει και το άρθρο της Μinneapolis Star Tribune, που είχε για τίτλο «Νίκολα Πέκοβιτς: ένα σκληρό… αρκουδάκι», εξηγώντας πως εντός γηπέδου είναι ο τύπος που θες να μείνει μακριά σου και εκτός γραμμών αυτός που θες να είναι στην παρέα σου.
«Ολοι ξέρουν πως δεν είμαι κακός τύπος. Μόνο… φαίνομαι κακός», λέει με τη βαθιά φωνή του, αυτήν που οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι έχουν συγκρίνει με τον Μπάρι Ουάιτ.
Ισως αυτή η άποψη (του σκληρού τύπου) ενισχύεται από το γεγονός ότι κάθε φορά που σκοράρει, στα εντός έδρας ματς, ακούγεται το μουσικό θέμα από την ταινία «Ο Νονός»; «Δεν ξέρω από πού τους ήλθε η ιδέα να παίξουν αυτό το τραγούδι, αλλά όλα ξεκίνησαν πέρυσι. Με ρώτησαν αν συμφωνώ και τους είπα «γιατί όχι;». Και εξελίχθηκε μια χαρά, ως δημιουργική ιδέα. Αρέσει σε όλους».
Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αρέσει πιο πολύ το γεγονός ότι ο Νίκολα Πέκοβιτς είχε τον Φεβρουάριο διψήφιο αριθμό πόντων και ριμπάουντ, κατά μ.ο. ανά αγώνα.
«Τώρα όλα είναι ωραία. Αν και δεν ήταν όλα τόσο ομαλά. Επρεπε να παλέψω για μια θέση στην ομάδα, για τα λεπτά της συμμετοχής μου. Κανείς δεν μου τα χάρισε. Αλλά, μου αρέσει περισσότερο αυτός ο τρόπος». Στην αρχή της σεζόν, σίγουρα δεν ήταν και πολύ χαρούμενος –δεν έπαιξε σε 7 ματς, ενώ σε άλλα είχε άθλια λεπτά. «Όταν ήλθα στις ΗΠΑ, ήμουν σε εξαιρετική κατάσταση επειδή έπαιζα στην Παρτίζαν. Τραυματίστηκα όμως, αμέσως, σε ένα παιχνίδι προετοιμασίας. Εμεινα εκτός για δέκα μέρες και μετά δεν έπαιζα πολύ. Βήμα, βήμα ξεκίνησα να παίρνω ευκαιρίες και τώρα όλα είναι καλά». Θα ήταν όλα καλύτερα, αν δεν «έδιωχνε» από την starting five τον Ντάρκο Μίλισιτς; «Ηταν σύμπτωση ότι είχε δυο τραυματισμούς, εξαιτίας των οποίων έχασε κάποια ματς και μπήκα στη θέση του, στην αρχική πεντάδα. Είμαστε ωστόσο, φίλοι. Ο Ντάρκο με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, από την πρώτη μέρα που ήλθα στις ΗΠΑ. Σίγουρα ο κόσμος σκέφτεται πως υπάρχει ζήλεια, αλλά αυτό δεν ισχύει. Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, συζητώντας για όλα, όχι μόνο για το μπάσκετ. Τίποτα δεν θα χαλάσει αυτή τη σχέση».
Οι φαν της Μινεσότα σίγουρα θα είναι χαρούμενοι που έχουν έναν από τους καλύτερους σέντερ της λίγκας και ένας άλλος καλός σέντερ αναρρώνει από τραυματισμό. «Είμαι ακόμα πολύ μακριά από την κορυφή. Αλλά δεν κρύβω πως είμαι ικανοποιημένος. Τι άλλο θα μπορούσε να ζητήσει κάποιος; Παίζω πολύ και τα πάω καλά, προσπαθώ…».
Παρ’ ότι ξέρουμε πως δεν του αρέσει, η αλήθεια είναι πως τα ΜΜΕ διαρκώς τον βάζουν στην πρώτη γραμμή, μαζί με τους Λοβ και Ρούμπιο. «Προσπαθώ να μην εκτίθεμαι πολύ, αλλά είναι λίγο δύσκολο. Ξέρεις πως είναι τα πράγματα –όταν δεν παίζεις, όλοι σε ξεχνούν, αλλά όταν είσαι καλός κερδίζεις την προσοχή του κόσμου». Και η προσοχή των συμπαικτών του αυξάνεται, καθώς επιτυγχάνει διψήφιους αριθμούς σε κάθε αγώνα.
«Ναι, οι συμπαίκτες μου πιστεύουν περισσότερο σε μένα, αλλά υπάρχει το δεδομένο ότι παίρνω πολλά επιθετικά ριμπάουντ. Και είναι μέσω αυτών των προσπαθειών που προσπαθώ να παίρνω και κάποια σουτ».
Με περίπου 4 επιθετικά ριμπάουντ, είναι ένας από τους καλύτερους του είδους στη λίγκα. «Ειλικρινά, δεν το ξέρω αυτό και δεν σημαίνει κάτι για μένα». Το πιο σημαντικό είναι ότι κάνει καλά παιχνίδια με τη Μινεσότα, μια από τις ομάδες που έχουν πολλές πιθανότητες να εμφανιστούν στα πλέι οφ. Αλήθεια, τα σκέφτεται;
«Είναι πολύ δύσκολο εδώ. Δεν έχουμε τη φήμη που ‘χουν άλλοι οργανισμοί, γιατί τα τελευταία χρόνια ήμασταν λίγο πολύ βορά των κανονιών. Αυτό ξαφνικά άλλαξε και τώρα όλοι μας σέβονται. Κανείς δεν αντιμετωπίζει πια τη Μινεσότα με την αίσθηση ότι θα έχει εύκολο παιχνίδι. Μπορούμε να νικήσουμε τους πάντες. Εγιναν κάποιες αλλαγές και η χρονιά είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Και φυσικά, είναι πολύ καλύτερο να παίζεις σε τόσο ανταγωνιστικό κλίμα».
Όταν έφυγε από την Παρτίζαν, είχε πει πως κάθε παιχνίδι στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά σημαντικό, εν αντιθέσει με αυτά του ΝΒΑ. «Και επιμένω. Γιατί αν χάσεις εδώ, κανείς δεν κλαίει, από τη στιγμή που την επομένη έχεις άλλο ματς. Και τώρα που περιμένουν από εμάς να κερδίζουμε κάθε ματς, πάλι κανείς δεν θρηνεί την όποια ήττα».
Όταν έφυγε από τη Σερβία, είπε πως όταν τελειώσει η σεζόν στο ΝΒΑ θα επιστρέψει για να δει τα ματς της Παρτίζαν, για τον τίτλο της σερβικής λίγκας. Παρ’ όλα αυτά, οι Γουλβς είναι τώρα πολύ κοντά στα πλέι οφ και αν γίνει αυτό θα είναι χάριν του Νίκολα Πέκοβιτς.
Τον ρωτήσαμε ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα. «Είναι δύσκολη ερώτηση. Φέτος η σεζόν δείχνει πολύ ίση για όλους και υπάρχουν πολλοί τραυματίες σε πολλές ομάδες. Όπως πάντα, υπάρχουν αρκετές ομάδες που ξεχωρίζουν, όπως είναι η Βοστώνη, το Ορλάντο, οι Λέικερς, το Μαίάμι, η Οκλαχόμα… Ειλικρινά δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον ως φαβορί. Ολοι μπορούν να φορέσουν το δαχτυλίδι.
Ο γυμναστής της Μινεσότα έχει πως ο Πέκοβιτς δεν παίρνει ρεπό. «Είναι αλήθεια. Δεν έχουμε σχεδόν ποτέ χρόνο για το γυμναστήριο, δεν μπορείς να κάνεις προπόνηση ανήμερα των αγώνων. Και χρησιμοποιώ κάθε ρεπό για ενδυνάμωση. Μια φορά, ο κόουτς μου είπε πως θα έπρεπε να ξεκουραστώ και λίγο, αλλά εγώ συνεχίζω να πηγαίνω διαρκώς στο γυμναστήριο». Σηκώνει ακόμα 150-160 κιλά, πάγκο; «Ε… είναι λίγο λιγότερα. Αλλά είναι κάπου εκεί κοντά (γελάει)».
Το ΤΟΡ16
Για δυο μήνες που έπαιζε με την Παρτίζαν ανατάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα του ευρωπαϊκού μπάσκετ. «Είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα στους «ασπρόμαυρους». Μιλάω συνεχώς με τα παιδιά, βλέπω τα παιχνίδια τους. Ηταν δυο από τους ομορφότερους μήνες της ζωής μου». Το δυνατό παιδί από το Bjelo Polje ακόμα μιλά για την Παρτίζαν σε τρίτο ενικό. «Λυπήθηκα που δεν προκριθήκαμε. Επρεπε να φύγω πρόωρα. Παρακολούθησα και τα τρία τελευταία παιχνίδια και είχα μια ελπίδα. Αλλά τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως εξελίχθηκαν. Θα πάνε όμως, καλύτερα». Και τι πιστεύει για τις ελπίδες της Παρτίζαν να πάρει τα άλλα τρόπαια της χρονιάς; «Την περιμένουν σκληροί αγώνες. Ολες οι ομάδες έχουν βελτιωθεί».
Ο Ρίκι Ρούμπιο έχει προκαλέσει από τις μεγαλύτερες αισθήσεις στην τρέχουσα περίοδο του ΝΒΑ. Συχνά πυκνά εμφανίζεται στο ΤΟΡ10, όπως και ο Πέκοβιτς. «Ναι, είναι η ευρωπαϊκή… συγγένεια. Κατ’ αρχάς τα πικ εντ ρολ. Ο Ρίκι είναι εξαιρετικός στις ασίστ. Πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος κάθε φορά που έχει την μπάλα. Βρίσκει την τρύπα σε κάθε άμυνα και κάθε φορά που μπορεί να δώσει πάσα, το κάνει. Προτιμά τις ασίστ από τα σουτ».
Στο χέρι έχει έναν πολεμιστή που στέκεται πάνω από μια στοίβα νεκροκεφαλών, με μια ασπίδα που έχει τέσσερα “S” –ένα από τα σύμβολα της Σερβίας. Στην πλάτη έχει το Μοναστήρι του Οστρογκ. Σκεφτείτε τώρα πόσο μπορούν να… μπερδέψουν τον κόσμο αυτά τα τατουάζ.
«Εχω προσπαθήσει να εξηγήσω στους Αμερικανούς τι σημαίνουν, αρκετές φορές. Αλλά είναι δύσκολο να καταλάβουν. Προσπαθώ όταν οι δημοσιογράφοι με ρωτούν για το Οστρογκ, αλλά είναι μια τελείως διαφορετική κουλτούρα. Πολλά είναι τελείως διαφορετικά».