Του Ρήγα Δάρδαλη
Κρίση; Χωρίς καμία αμφιβολία. Οικονομικά προβλήματα; Πάρα πολλά. Η Ελλάδα περνάει δύσκολες στιγμές, αλλά σύμφωνα με τον Τζόν Ντίμπλερ είναι ακόμα η χώρα που πρέπει κανείς τόσο να ζήσει όσο και να επισκεφτεί! Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης του στο eurohoops.net, ο γκαρντ του Πανιωνίου μίλησε για τον μοναδικό τρόπο ζωής της Ελλάδας, την προσαρμογή του από το κολεγιακό στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ και τις εντυπώσεις του από τους φιλάθλους του Πανιωνίου.
Διαβάστε το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Τζον Ντίμπλερ. (κάντε κλικ εδώ για το πρώτο μέρος)
-Πως είναι μέχρι τώρα η εμπειρία σου στον Πανιώνιο;
«Έχω λατρέψει κάθε δευτερόλεπτο! Είμαι τυχερός που παίζω για σπουδαίους προπονητές, αλλά και για έναν σπουδαίο σύλλογο με έναν πρόεδρο σαν τον κύριο Λιανό. Είχα προβλήματα στο ξεκίνημα της σεζόν, αφού προσπαθούσα να συνηθίσω και τον τρόπο του μπάσκετ, αλλά και τα συστήματα της ομάδας. Το Ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολύ καλό και σκληρό και πριν έρθω είχα ακούσει μόνο καλά πράγματα. Τώρα που παίζω στην Α1, βλέπω ότι είναι ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα στον κόσμο».
-Μίλησες με τον Κώστα Κουφό πριν έρθεις;
«Ναι μίλησα. Μου είπε να είμαι θετικός και ότι είναι ένα πολύ καλό πρωτάθλημα. Ξέρει ότι ο ανταγωνισμός εδώ είναι πολύ υψηλός. Μίλησα επίσης με τον Σκούνι Πεν που έπαιξε στον Ολυμπιακό. Μου είπε ότι είναι πολύ ανταγωνιστική λίγκα και πνευματικά σκληρή. Κι όντως είναι ένα πολύ σκληρό πρωτάθλημα. Όπως είπα νιώθω ότι έχω μάθει πολλά και η εμπειρία μου στην Ελλάδα με έχει βοηθήσει πολύ. Είναι πολύ σκληρό πρωτάθλημα κι έχω ωριμάσει ως παίκτης».
-Πιστεύεις ότι χρειαζόσουν την εμπειρία στην Ελλάδα, για να κάνεις το άλμα στο ΝΒΑ;
«Ναι μέχρι τώρα μόνο με έχει βοηθήσει. Ανυπομονώ για την ευκαιρία να δοκιμάσω την τύχη του στο Πόρτλαντ. Σίγουρα, όμως, είναι ευτυχισμένος στην Ελλάδα και δεν μετανιώνω καθόλου που βρίσκομαι εδώ. Είναι μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου. Είναι η πρώτη μου χρονιά μακριά από το κολέγιο και η πρώτη μου χρονιά ως παντρεμένος. Απολαμβάνω την ζωή και από πλευράς μπάσκετ με έχει κάνει μόνο καλύτερο ως παίκτης».
-Κι ως άνθρωπο;
«Λατρεύουμε τη χώρα. Είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει με τα μίντια στις μέρες μας. Βλέπεις τις ειδήσεις (το ίδιο ισχύει και στην Αμερική) και ακούς μόνο τα αρνητικά πράγματα. Μας τηλεφωνούσαν μέλη της οικογένειας μας και ρωτούσαν αν ήμασταν κοντά στις διαδηλώσεις κι εμείς δεν ξέραμε καν που γίνονται. Ήμασταν δέκα λεπτά μακριά, αλλά δεν ξέραμε ότι συμβαίνουν. Η Ελλάδα είναι ένα πανέμορφο μέρος για να ζεις. Το σκηνικό εδώ είναι θαυμάσιο κι οι άνθρωποι τόσο φιλικοί. Πάντα είναι πρόθυμοι να μας βοηθήσουν, οι περισσότεροι μιλάνε Αγγλικά κι όσοι δεν μιλάνε βρίσκουν άλλους που μιλάνε για να μας βοηθήσουν. Το φαγητό είναι σπουδαίο και τρωμε σε πολλά Ελληνικά εστιατόρια. Και φυσικά ο τρόπος ζωής είναι φανταστικός».
-Συνεπώς θα σύστηνες σε ένα φίλο σου να επισκεφτεί την Ελλάδα;
«Και βέβαια! Μέχρι τώρα είχαμε πάρα πολλούς επισκέπτες και όλοι λάτρεψαν την χώρα σας. Οι γονείς της γυναίκας μου πήγαν στην Σαντορίνη και είπαν ότι δεν έχουν ξαναδεί πιο όμορφο μέρος στη ζωή τους. Επίσης η μητέρα μου, η γιαγιά μου και μερικοί φίλοι μου λένε ότι το μέρος είναι απίστευτο. Και πως να μην σου αρέσει; Είμαστε δίπλα στην θάλασσα, υπάρχει η Ακρόπολη, οι άνθρωποι είναι καλοί και φυσικά λέμε σε όλους να έρθουν στην Ελλάδα».
-Μπορείς να συγκρίνεις τους φιλάθλους του Πανιωνίου και του Οχάιο Στέιτ;
«Υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές. Στο κολέγιο προφανώς είχαμε σπουδαίους φιλάθλους που φώναζαν δυνατά, αλλά εδώ είναι απίστευτοι. Δεν ξέρω τι λένε, αλλά τραγουδάνε και είναι όρθιοι συνεχώς. Θυμάμαι ότι στο πρώτο μου ματς αναρωτιόμουν αν αυτοί είναι οι φίλαθλοι μας. Είναι τρομερό. Βέβαια έχω δει κι ανθρώπους να πετάνε πράγματα κι αυτό είναι τρελό. Στην Αμερική αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ. Υπάρχουν κάμερες, ταξιθέτες παντού κι αν κάνεις κάτι τέτοιο, θα έχεις μεγάλο πρόβλημα. Λατρεύω τους φιλάθλους μας, είναι πολύ παθιασμένοι κι έρχονται ακόμα και στα εκτός έδρας παιχνίδια μας. Θέλουμε να πάμε καλά γι αυτούς, τους το χρωστάμε. Επίσης πήγα σε δύο ποδοσφαιρικά ματς του Πανιωνίου και σε ένα του Ολυμπιακού. Ήταν κι αυτά πολύ διασκεδαστικά».
-Οπότε έχεις γίνει ένας πραγματικός Πανιώνιος;
«Και βέβαια έχω γίνει, έχω αγκαλιάσει την ομάδα. Νομίζω ότι η μπουτίκ της ομάδας τρελαίνεται με μένα και την γυναίκα μου, γιατί κάθε φορά που έχουμε επισκέπτες πηγαίνουμε και την «αδειάζουμε». Μας αρέσει να κάνουμε αυτά τα πράγματα».