Η εκδίκηση του Λάσμε

Του Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net

O Στεφάν Λάσμε πήρε το βραβείο του αμυντικού της χρονιάς από την Ευρωλίγκα και δεν έκρυψε την ικανοποίηση του για αυτή την ατομική διάκριση. Μιλώντας στο paobc.gr ξεκαθάρισε μάλιστα ότι πήρε και μία μικρή εκδίκηση από τον Διαμαντίδη.

-Τι σημαίνει για εσένα το να αναδεικνύεσαι «Αμυντικός της Χρονιάς»;

“Νιώθω καλά, πραγματικά… Είναι μία αναγνώριση σίγουρα κι ευχαριστώ όσους με ψήφισαν. Θα πρέπει να ομολογήσω ότι δεν το περίμενα. Μάλλον το περίμενα περισσότερο την πρώτη χρονιά μου στην Ευρωλίγκα (σ.σ. 2008-09 με Παρτιζάν), αλλά τότε πήρε τον τίτλο ο Διαμαντίδης”.

-Φέτος ο Διαμαντίδης είναι στη δεύτερη θέση… Είναι μία μικρή «εκδίκηση» για εσένα; Θα του κάνεις πλάκα;

“(γελάει) Εκδίκηση; Ναι, ναι… Δεν πρόκειται να του κάνω πλάκα. όμως. Μόνο έτσι, λίγο ένα βλέμμα αφ’ υψηλού και θα καταλάβει (ξεσπάει σε γέλια)… Ξέρω ότι ο Δημήτρης χαίρεται για εμένα. Είναι κάτι που το ξέρω πολύ καλά. Η συνύπαρξή μας με βοηθάει, άλλωστε. Όταν παίζεις δίπλα του, όλα γίνονται ευκολότερα. Είναι πολύ έξυπνος! Απ’ την άλλη προσπαθώ κι εγώ να τον βοηθάω όσο μπορώ. Ξέρει ότι είμαι εκεί”.

-Τι είναι αυτό που σε ευχαριστεί στην άμυνα;

“Πραγματικά, απολαμβάνω το να σταματώ κάποιον στον αέρα! Απολαμβάνω το ότι κάποιος καταλαβαίνει ότι δε θα φτάσει τόσο εύκολα στο καλάθι μας. Είναι, πραγματικά, κάτι που χαίρομαι… Όπως και το γεγονός ότι, φυσικά, κάθε τάπα, σημαίνει κάτι για την ομάδα, σημαίνει ότι έχουμε αποφύγει ένα καλάθι”.

-Τι είναι περισσότερο η άμυνα; Ταλέντο, ένστικτο, αθλητικές ικανότητες…

“Θέληση! Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Πρέπει να θες να παίξεις άμυνα. Πρέπει να θες να παίξεις άμυνα”!

-Μία τάπα που θυμάσαι περισσότερο απ’ τη φετινή αγωνιστική περίοδο;

“Θα έλεγα αυτή απέναντι στον Χουάν Κάρλος Ναβάρο στο δεύτερο παιχνίδι των playoffs με την Μπαρτσελόνα. Αν και για να πω την αλήθεια, δεν τη θυμόμουν ιδιαίτερα αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, γιατί το παιχνίδι δεν έληξε εκεί. Είχε λίγο χρόνο ακόμα. Οπότε σηκώθηκα για το κόψιμο και μετά στράφηκα αμέσως για τη συνέχεια… Έτσι, κάπου ξεχάστηκε. Στην πραγματικότητα ασχολήθηκα μαζί της ξανά πολύ αργότερα, όταν είδα τις φωτογραφίες και τις τόσες αναφορές σ’ αυτήν (γελάει). Όσο το παιχνίδι συνεχίζεται, όμως, δε μπορείς να σταθείς σε μία φάση”.

-Πού θα ήθελες να αφιερώσεις αυτή τη διάκριση;

“Στους συμπαίκτες μου! Χωρίς αυτούς, ό,τι κι αν έκανα εγώ, δε θα έφτανα στη διάκριση αυτή. Η άμυνα είναι ομαδική δουλειά”.

Related Post