Broad-way (to) SEF

Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ακολουθήστε στο twitter τον Νίκο Βαρλά

Δεν είχα στο πρόγραμμα να γράψω άρθρο τόσο γρήγορα και για αυτό όποιος θέλει να κινηθεί σε ρυθμούς… Λονδίνου και δεν έχει προλάβει να ασχοληθεί με την αποτίμηση του εκπληκτικού φάιναλ φορ που έκανε ο Ολυμπιακός, μπορεί να… απευθυνθεί εδώ!

Μερικές φορές όταν αισθάνομαι κάποια πράγματα, έχω ανάγκη να «εκτονωθώ ψυχικά», οπότε η καλύτερη λύση είναι ένα άρθρο! Σε ότι αφορά το μπάσκετ και το πρώτο ματς με τον Απόλλωνα, έχω να πω πως ο Ολυμπιακός έπαιξε όπως περίμενα και έπρεπε!

Η ενέργεια που έβγαλε η ομάδα στα 80 λεπτά μπάσκετ που χάρισαν τον ευρωπαϊκό τίτλο, είναι από τα… άγραφα! Προσωπικά, δεν έχω δει ξανά κάτι ανάλογο όσα χρόνια παρακολουθώ μπάσκετ. Αποκλειστικά στο κομμάτι της ενέργειας, μόνο με τις εμφανίσεις της Ζαλγκίρις στο Μόναχο μπορώ να συγκρίνω τον Ολυμπιακό!

Γεγονός που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημαντικότητα και αξία από την στιγμή που μιλάμε για την πιο μεγάλη σεζόν στην σύγχρονη ιστορία! Το 1997 ο Ολυμπιακός χρειάστηκε 23 παιχνίδια για να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης, το 2012 έδωσε 22 παιχνίδια συνολικά και φέτος 31!

Έπαιξε με πολλά «χαρτιά» η ομάδα σε όλη την σεζόν, είχε σκαμπανεβάσματα, καλές και κακές στιγμές αλλά την κρίσιμη στιγμή έβγαλε… 31 και έκανε τζακ – ποτ, τα πήρε όλα κι έφυγε!

Όλο αυτό το διάστημα μέχρι να ξεκινήσουν οι τελικοί είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ο Ολυμπιακός να κινείται σε πιο χαμηλούς ρυθμούς, να «γεμίζει» σιγά – σιγά μετά το ολοκληρωτικό ψυχολογικό άδειασμα της αδιανόητης επιτυχίας του και 3-4 μέρες πριν το τζάμπολ της σειράς με τον Παναθηναϊκό, να αλλάξει πάλι ο διακόπτης.

Αυτό πρέπει να γίνει, έτσι θα γίνει και ο Ολυμπιακός είμαι σίγουρος πως θα είναι απόλυτα έτοιμος για τις μάχες του ελληνικού τίτλου. Το ζήτημα που θέλω να καταπιαστώ, είναι αυτό του κόσμου.

Ναι μεν, αλλά…

Πρώτα από όλα δεν ζω σε άλλο κόσμο, ούτε καν σε άλλη χώρα. Ξέρω πολύ καλά τα παρεπόμενα της κρίσης γιατί τα βιώνω στο πετσί μου. Και δεν παραπονιέμαι, γιατί εγώ έχω (ακόμα) ένα σπίτι να μένω και φαγητό στο πιάτο μου κάθε μέρα. Πράγματα που δυστυχώς δεν είναι αυτονόητα για ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό ανθρώπων στην πατρίδα μας.

Καταλαβαίνω απόλυτα την αξία που έχουν στην διαχείριση της ζωής του κάθε ανθρώπου τα 5, τα 10 και τα 30 Ευρώ, όπως ξέρω πως όπως μας έχουν καταντήσει, πολλές φορές έχεις την «πολυτέλεια» να πας για ένα φαγητό έξω, για ένα σινεμά, αλλά δεν το κάνεις, πολύ απλά γιατί δεν έχεις διάθεση.

Υπό αυτή την 100% ρεαλιστική και βγαλμένη από την σημερινή ζωή στην Ελλάδα οπτική, ούτε να γκρινιάξω μπορώ για την αποκαρδιωτική εικόνα του ΣΕΦ στο πρώτο ματς των πλέι οφ μετά το repeat, ούτε να απαιτήσω να γεμίζει ο κόσμος το γήπεδο σε αναμετρήσεις που εκ των προτέρων γνωρίζει πως εύκολα ή δύσκολα ο Ολυμπιακός θα νικήσει.

Αυτό είναι το ΝΑΙ. Υπάρχει και το αλλά…

Το έχετε σκεφτεί;

Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος που αποβαίνει πολύ σκληρή για την διοίκηση και τους παίκτες, άλλο αν η συγκεκριμένη ομάδα από την κορυφή ως τα… νύχια κρατάει χαμηλό προφίλ και πολλές φορές δεν βγάζει προς τα έξω συναισθήματα που υπάρχουν μέσα στους κόλπους της.

Βγήκε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και έκραξε σωστά τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Που εδώ και 15 χρόνια παίρνει «οξυγόνο» και περηφάνια από το μπάσκετ. Υπολογίζεται πως περίπου 50 χιλιάδες άνθρωποι είδαν live στο ΟΑΚΑ τους δύο προημιτελικούς με την Μπαρτσελόνα (να είχαν οι μισοί εισιτήριο;) και ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού αναρωτήθηκε που χάθηκε όλη αυτή η λαοθάλασσα.

Που του στοίχισε και τσουχτερό πρόστιμο… Συμφωνώ με τις δηλώσεις του, απλά αν ήθελε να είναι απόλυτα σωστός, έπρεπε να πει πως πολύ ΚΑΚΩΣ άνοιξαν οι πόρτες και υιοθετήθηκε το σύστημα: Μπάτε σκύλοι αλέστε.

Κακώς και από οικονομικής άποψης και από ηθικής (απέναντι σε αυτούς που τα είχαν σκάσει για εισιτήρια και μερικοί εξ’ αυτών δεν κατάφεραν ούτε καν να μπούνε στο γήπεδο!) αλλά πάνω από όλα κακώς από πλευράς ασφαλείας. Ήταν από ανεύθυνο ως επικίνδυνο αυτό που έγινε και είχαμε και κάποια σάιτ εδώ στην Ελλάδα να… αποθεώνουν που είχε 30 χιλιάδες στο ΟΑΚΑ!

Η εμπορευματοποίηση και η ανευθυνότητα σε όλο της το «εγκληματικό» μεγαλείο!

Και ρωτάω…

Έχετε σκεφτεί πως αισθάνθηκαν οι Αγγελόπουλοι, ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του, οι παίκτες όταν μπήκαν στο ΣΕΦ το απόγευμα της Τετάρτης- με τα μαγαζιά κλειστά – και είδαν 500 άτομα; Που όταν άρχισε το παιχνίδι άντε να έγιναν 1000…

Είναι δυνατόν να έχει κάνει μια εβδομάδα πριν αυτή η ομάδα τον άθλο της 20ετίας να μιλάει όλο το σύμπαν για τον Ολυμπιακό των Ελλήνων ηγετών με κλάση… ξένων και των Αμερικανών που μάχονται ως Έλληνες και να διεξάγεται ο ΠΡΩΤΟΣ αγώνας πλέι οφ σε συνθήκες κεκλεισμένων των θυρών;

Αξίζουν να νιώθουν τόσο άσχημα όλοι μέσα στην ομάδα; Που κανείς δεν πρόκειται να το πει δημόσια και με κανέναν δεν το έχω συζητήσει, αλλά είμαι 100% σίγουρος ότι χθες πικράθηκαν πολλοί από τους πρωταθλητές Ευρώπης.

Στο γήπεδο πας για την νίκη αποκλειστικά, ή επειδή αγαπάς την ομάδα σου; Όταν η αιτιολογία του άδειου ΣΕΦ μετά το ΝΕΟ έπος είναι τι να πάμε να κάνουμε αφού θα κερδίσουμε σίγουρα, σημαίνει ότι η ανάγκη να πάμε στο ΣΕΦ δεν πηγάζει από την αγάπη, τον θαυμασμό, την ΕΥΓΝΟΜΩΣΥΝΗ στην συγκεκριμένη ομάδα, αλλά από την ματαιοδοξία μας ως Ολυμπιακοί να νικάμε παντού και πάντα! Με συνέπεια κάποια στιγμή να χάνεται το μέτρο, να χάνεται η… μπάλα και να είναι εντελώς λανθασμένες οι ιεραρχήσεις που γίνονται γύρω από αυτό το ζήτημα.

Δεν θα ξεχάσω όταν επιστρέφαμε με το τσάρτερ από το Λονδίνο τον Βασίλη Σπανούλη. Είχαμε πιάσει κουβέντα και με ύφος και ενθουσιασμό παιδιού 10 χρονών, με ρωτούσε.

Πόσο κόσμο λες να έχει στο ματς με τον Απόλλωνα στο ΣΕΦ; Λες να έχει περισσότερο κόσμο στα επόμενα παιχνίδια; Ειλικρινά, ήθελα να του απαντήσω στα ίσια, αλλά από την άλλη πίστευα ότι είναι λάθος να του χαλάσω την διάθεση.

Τι να του πω; Βασίλη μην ονειροβατείς; Τι να του πω; Βασίλη μια από τα ίδια θα δεις και περίμενε τους τελικούς με τον Παναθηναϊκό για να γεμίσει το γήπεδο;

Περίμενα πως τουλάχιστον στην φιέστα το ΣΕΦ θα γεμίσει (λάθεψα) και πως σε αυτά τα παιχνίδια των πλέι οφ θα έχει τουλάχιστον όσους έβλεπα σε αντίστοιχα παιχνίδια σε όλη την διάρκεια της σεζόν. Αυτούς τους 2500-3000 πιστούς.

Που να φανταστώ πως θα έχει πολύ λιγότερους! Γιατί, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Δεν είχε περισσότερους από 1000 στο τελευταίο παιχνίδι. Αν δε, αφαιρέσω τους συγγενείς και τις οικογένειες των παικτών, τους φίλους των προέδρων και κάποιους που είναι ΠΑΝΤΑ στο γήπεδο σε ΟΛΑ τα ματς, μιλάμε για κάτω από 500 άτομα.

Αξίζει στην ομάδα που έριξε όλα τα τείχη, που άλλαξε το ρου, που έγραψε μια μοναδική ιστορία για τα δεδομένα του ελληνικού αθλητισμού στα ομαδικά αθλήματα να παίζει πλέι οφ λίγες μέρες μετά το φάιναλ φορ και να είναι το γήπεδο άδειο;

Δηλαδή, άδειασε τόσο πολύ ο κόσμος από την όντως συγκλονιστική – σε βαθμό μπασκετικής δυσκολίας – επιτυχία που δεν μπορούν να πάνε στο ΣΕΦ έστω όσοι πήγαιναν πριν το Λονδίνο;

Αν είναι αυτός ο λόγος, τι απαιτήσεις πρέπει να έχουμε από τους «άδειους» ψυχολογικά παίκτες για το πρωτάθλημα;

Ρεαλιστικές απαιτήσεις

Να το κλείσουμε το θέμα. Με το ζόρι παντρειά δεν γίνεται. Οφείλω, όμως, να γράψω πως η εικόνα του ΣΕΦ στο πρώτο παιχνίδι των πλέι οφ με τον Απόλλωνα «πόνεσε» πολύ.

Πόνεσε αυτούς που πέρυσι μας έκαναν να κλάψουμε από χαρά και φέτος μας σόκαραν με τέτοιο τρόπο στο φάιναλ φορ, που δεν ξέραμε καν πώς να πανηγυρίσουμε και να το διαχειριστούμε.

Οι παίκτες αγωνίζονται για την πάρτι τους, τα συμβόλαιά τους, την υστεροφημία τους, αλλά παίζουν και για τον κόσμο.

Όταν είσαι στον Ολυμπιακό, ο κόσμος είναι ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια.

Κανείς δεν μπορεί να εξωθηθεί για να πάει στο γήπεδο συστηματικά. Δεν πρόκειται με το στανιό να πιέσει κανείς κανέναν για να κάνει τον μπασκετικό Ολυμπιακό τρόπο ζωής.

Η ΚΑΕ δεν πρόκειται ποτέ δημόσια να γκρινιάξει για αυτή την εικόνα. Κι ας υπάρχουν στην αρχή της σεζόν διαρκείας με 150 Ευρώ που σε εξασφαλίζουν για ΟΛΑ τα εντός έδρας ματς.

Σε μια εποχή που ΜΟΝΟ στην Ευρωλίγκα – για να καταρριφθεί και το επιχείρημα της έλλειψης ανταγωνιστικότητας στην Α1 – υπάρχουν 12 παιχνίδια υψηλού επιπέδου στην κορυφαία διοργάνωση, χωρίς να υπολογίζω τα πλέι οφ στα οποία ο Ολυμπιακός προκρίνεται συστηματικά τις τελευταίες 8 σεζόν.

Σε λίγες μέρες το πρωτάθλημα θα τελειώσει.

Εγγυημένο, κλειστό συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό – δεν μετράω όσα έχουν οψιόν από την πλευρά του συλλόγου – έχουν μόνο οι Σλούκας, Κατσίβελης, Μάντζαρης, Παπανικολάου, Πρίντεζης και Μαυροειδής!

Αυτή την στιγμή υπάρχουν στο ρόστερ 15 παίκτες και συμβόλαια έχουν οι 6!

Οι Σπανούλης, Λο, Χάινς είναι ελεύθεροι. Οι Γκετσεβίτσιους, Περπέρογλου, Άντιτς, Πάουελ, Σερμαντίνι, Γεωργάκης έχουν συμβόλαια που η ΚΑΕ μπορεί να λύσει μέσα στον Ιούλιο.

Οι περισσότεροι σημαντικοί παίκτες – μέλη στην ομάδα θαύμα το καλοκαίρι είναι ελεύθεροι.

Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για ελεύθερους – πολιορκημένους!

Ποια από τις μεγάλες ομάδες που βάζουν πλέον περισσότερα χρήματα και ο Ολυμπιακός… περνάει από πάνω τους δεν θέλει αυτούς τους παίκτες;

Και οι Αγγελόπουλοι τους θέλουν και πέρυσι απέδειξαν πως βρήκαν τον τρόπο να τους κρατήσουν.

Φέτος τα πράγματα θα είναι πολύ πιο δύσκολα για ευνόητους λόγους. Δείτε ποιοι μένουν ελεύθεροι στην αγορά…

Το μπάτζετ το έχουν μειώσει, αλλά και πάλι μπαίνουν πολύ μέσα.

Τα έσοδα είναι λίγα και σίγουρα όχι από τα… εισιτήρια και τα διαρκείας!

Με το που τελειώσει το πρωτάθλημα, που λογικά θα το πάρει ο Ολυμπιακός, ΌΛΟΙ θα αρχίσουν να ασχολούνται διεξοδικά με τις ανανεώσεις.

«Έγκλημα» να φύγει ο Χάινς, θα λέμε. Δεν γίνεται να μην μείνει ο Σπανούλης σε αυτή την ομάδα μέχρι το τέλος της καριέρας του, θα ισχυριζόμαστε.

Δεν πρέπει να χάσουμε τον παικταρά τον Λο, θα πιστεύουμε.

Μαζί σας. Συμφωνώ. Κι εγώ τους θέλω ΟΛΟΥΣ!

Δεν θα τους πληρώσω, όμως, ούτε εγώ, ούτε εσείς.

Θα τους πληρώσει η διοίκηση με χρήματα που ΠΡΕΠΕΙ να τα βάλει από την τσέπη της.

Εσείς θα το κάνατε, με την ψυχολογία ότι πετύχατε ξανά το ακατόρθωτο και λίγες μέρες μετά το ΣΕΦ έχει 1000 άτομα;

Ας είμαστε ρεαλιστές. Αν θέλουμε να έχουμε απαιτήσεις και ονειρευόμαστε αυτή την ομάδα να παράγει… μύθους για όλα τα επόμενα χρόνια, πρέπει να συμμετέχουμε (πιο) ενεργά.

Δεν γίνεται αλλιώς.

Δεν αξίζει αλλιώς.

Είναι λες και έχεις φέρει το Broadway στον Πειραιά, έχεις τους καλύτερους ηθοποιούς στην Ευρώπη και το θέατρο γεμίζει 1-2 φορές τον χρόνο και σε όλες τις υπόλοιπες παραστάσεις είναι άδειο!

Είναι λες και έχεις την πιο όμορφη και μαγική παράσταση, τους καλύτερους… ερμηνευτές και τα έσοδα από τα εισιτήρια δεν σου φτάνουν ούτε για να πληρώσεις τους τεχνικούς και τους ηλεκτρολόγους της παράστασης.

Μπορεί να υπάρξει άλλη εξέλιξη από τα να μην αντέξεις (κυρίως ψυχολογικά) και να το κλείσεις ή να αλλάξεις τους ηθοποιούς και να πάρεις κανέναν… απόφοιτο της δραματικής σχολής;

Ας μην κοροϊδευόμαστε.

Αυτή η ομάδα δεν γίνεται να παραμείνει ως έχει με τους νυν νόμους της αγοράς και τα δεδομένα στην Ελλάδα, με το ΣΕΦ παγωμένο και άδειο αμέσως μετά από μια ιστορική επιτυχία.

Μπορούμε να την αγαπάμε κι έτσι, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να πηγαίνουμε στο γήπεδο αν δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε. Είναι χαλεποί οι καιροί.

Με αυτές τις συνθήκες, όμως, ας μην έχουμε και μεγάλες απαιτήσεις.

Όταν τελειώσει το πρωτάθλημα αντί να πανηγυρίζουμε και να ζητάμε να μείνουν όλοι, ας κάνουμε ό,τι κάναμε όλα εκείνα τα μεσημέρια και τα βράδια που ο Ολυμπιακός παίζει στο ΣΕΦ με λίγο κόσμο ή περίπου μόνος του…

Οι παραστάσεις που γράφουν τέτοια ιστορία, θέλουν λάμψη, θεατές και συστηματικούς θαμώνες.

Αλλιώς μαραζώνουν και οι ιδιοκτήτες και οι ηθοποιοί

Related Post