“Μιλώ την γλώσσα των παικτών”

Της Νίκης Μπάκουλη

Λίγες ώρες μετά την ειδοποίηση που είχαμε –μέσω του Twitter- από τον μάνατζερ του, πως ο Ρίμας Κουρτινάιτις υπέγραψε για άλλα δυο χρόνια με τη Χίμκι, έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε την πρώτη του συνέντευξη, με την πολύτιμη βοήθεια της Ολγκα Κρίλοβα, εκπροσώπου Τύπου της ομάδας.

Διαβάστε ποιες λέξεις διάλεξε για να χαρακτηρίσει κάθε παίκτη του, ποιο ήταν το πιο δύσκολο εμπόδιο που είχε να αντιμετωπίσει καθ’ οδόν για τον τίτλο στο Eurocup και τη σημασία του να σου δίνει κάποιος την ευκαιρία να αποδείξεις ποιος πραγματικά είσαι.

– Είπατε πως δουλεύατε επτά μήνες, για τη στιγμή που θα πάρετε το Eurocup. Πόσο δύσκολοi ήταν αυτοί οι μήνες, για όλους σας, για το σώμα και το νου των παικτών σας, ώστε να είναι 100% έτοιμοι στους τελικούς;

“Ειλικρινά είχαμε κάποιους φόβους, πως δεν θα φτάσουμε στην τελική φάση του Eurocup, εξαιτίας κάποιων τραυματισμών ή απροσδόκητων ηττών. Και αυτό θα ήταν καταστροφή για τη Χίμκι, για τη διοίκηση, για τους οπαδούς, για όλους. Η δουλειά μας βέβαια, ήταν να προετοιμάσουμε κατάλληλα τους παίκτες για τα σημαντικά ματς. Και είμαι ευτυχής που καταφέραμε να το κάνουμε αυτό, σε αυτούς τους επτά μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων διατηρήσαμε την αισιοδοξία μας. Επιπροσθέτως, κάναμε καλές εμφανίσεις όχι μόνο στο Eurocup, αλλά και στη VTB League, όπως και στη ρωσική λίγκα. Από ψυχολογικής πλευράς, γίναμε μια ομάδα με χαρακτήρα πρωταθλητή. Αυτό χρειάζεται καθημερινή δουλειά και να εξηγούμε κάθε μέρα στους παίκτες μας ποιοι είναι οι στόχοι και ο προορισμός μας. Κατάφερα να τους πείσω πως μπορούμε να τα καταφέρουμε και… στο τέλος όντως τα καταφέραμε!”

– Η Χίμκι θα παίξει στην Ευρωλίγκα της επόμενης σεζόν, κάτι που δεν κατέστη φέτος δυνατό γιατί οι τραυματισμοί σας κράτησαν εκτός των ομίλων. Πόσο δύσκολο ήταν να συντονιστείτε με νέα συχνότητα, με νέο στόχο;

“Ξέρετε, ένα από τα σημεία κλειδιά του αποκλεισμού μας ήταν η απογοήτευση. Στα σπορ είθισται να νικά η ομάδα που είναι σε καλύτερη κατάσταση, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Δεν ήταν εύκολο να αλλάξουμε την προσέγγιση στα πράγματα. Είπα στους παίκτες μου «έχουμε έξι μήνες για να δουλέψουμε σκληρά και να πάρουμε το Eurocup». Και το καταφέραμε. Είχαμε πολλές συζητήσεις και το πιο δύσκολο ήταν να εξηγήσω στους παίκτες μου πώς να διαχειριστούν από ψυχολογικής πλευράς ότι το Eurocup ήταν η πιο σημαντική διοργάνωση για εμάς. Από τον Οκτώβρη του 2011 ήταν σαφές πως ο δρόμος για την Ευρωλίγκα μέσω του Eurocup φαινόταν πιο εύκολος από το δρόμο που χρειαζόταν να νικήσουμε την ΤΣΣΚΑ στη ρωσική λίγκα, για να παίξουμε στην Ευρωλίγκα”.

– O Οστιν Ντέι έφυγε μετά το τέλος του λοκ άουτ στο ΝΒΑ. Ποια ήταν τα υπέρ και ποια τα κατά να τον έχετε για λίγο κοντά σας;

“Είναι εξαιρετικός παίκτης και επιπροσθέτως είναι νέος. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι για έναν NBAer να παίξει στην Ευρώπη, οπότε είμαι ευτυχής που ήλθε στη Χίμκι. Είναι έξυπνος και έχει πολύ υψηλό μπασκετικό IQ. Δυστυχώς, έμεινε κοντά μας μόνο για δυο μήνες. Εχει όμως, όλο το μέλλον μπροστά του, παρ’ ότι φέτος δεν κάνει καλή σεζόν με το Ντιτρόιτ”.

– Ενας άλλος παίκτης που έφυγε νωρίς ήταν ο Κιθ Λάνγκφορντ, τον οποίον αντικατέστησε ο Μικαέλ Ζελαμπάλ. Από την άποψη της χημείας, πώς αντιμετωπίσατε το γεγονός ότι έπρεπε να ξεκινήσετε από την αρχή τη δουλειά;

“Αυτό που μπορώ να πω είναι πως έπρεπε να χωρίσουν οι δρόμοι μας με τον Κιθ, γιατί ήταν δύσκολο να βρούμε το σωστό σημείο επαφής του με τους προπονητές και τους υπόλοιπους παίκτες. Είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Ευρώπη, ένας εξαιρετικός γκαρντ και του ευχόμαστε τα καλύτερα στη Μακάμπι. Επιλέξαμε όμως, να διακόψουμε τη συνεργασία μας για το κοινό καλό. Και αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα, είμαι ευτυχής για τις προσθήκες που κάναμε. Κάποιες φορές χάνεις κάποια ματς και τότε είναι που κλαίμε όλοι μαζί. Όπως χαιρόμαστε όλοι μαζί όταν νικάμε. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα”.

– Το δεδομένο ότι η πόλη σας επρόκειτο να διοργανώσει τους τελικούς του Eurocup αύξησε την πίεση που είχατε ή έγινε επιπλέον κίνητρο;

“Σίγουρα το γεγονός ότι η τελική φάση επρόκειτο να διεξαχθεί στην πόλη μας, αύξησε την ευθύνη που είχαμε. Καταφέραμε όμως, να το διαχειριστούμε επιτυχώς. Μας βοήθησε ότι παίξαμε στην έδρα μας, αλλά όπως συνηθίζω να λέω, όταν συγκεντρωνόμαστε στη δική μας δουλειά, δεν έχει σημασία πού παίζουμε. Υπήρχαν κάποια πλεονεκτήματα, αλλά δεν θα σκοράρει ένας φίλαθλος τη βολή, αντί για σένα. Το μόνο που μπορεί να κάνει ο κόσμος, είναι να μας στηρίξει. Όλα εξαρτώνται από εμάς”.

– Το μπάσκετ είναι… γνωστό πως είναι ομαδικό σπορ, αλλά δεν είναι και πάρα πολλές οι περιπτώσεις που βλέπεις μια παλαιάς κοπής ομάδα με σύνθημα το ένας για όλους και όλοι για έναν. Τι χρειάζεται ένας προπονητής για να πείσει τους παίκτες να «ρίξουν» τον εγωισμό τους, προς όφελος του συνόλου;

“Υπάρχουν δυο τρόποι να φτιάξεις μια ομάδα. Ο πρώτος, να διαλέξεις δυνατούς παίκτες, με μεγάλα συμβόλαια, να τους δώσεις χρόνο και… να τελειώνεις ό,τι έχεις να κάνεις ως προπονητής. Γιατί αυτοί θα αναλάβουν να κερδίσουν τους τίτλους για σένα. Είμαστε όμως, στον 21ο αιώνα και είναι αδύνατο για την όποια ομάδα να βγαίνει στο παρκέ και να κερδίζει δίχως προσπάθεια, ακόμα και αν είναι μάστερ του είδους. Ο δεύτερος τρόπος που είναι και η δική μου φιλοσοφία είναι να φτιάχνεις πραγματική ομάδα, με δυνατούς δεσμούς μεταξύ των παικτών, όχι μόνο μετά τις νίκες, αλλά και μετά τις ήττες. Θέλω να είναι φίλοι και εκτός γηπέδου. Για αυτό και διαλέξαμε τέτοιου είδους παίκτες”.

– Το γεγονός ότι ήσασταν εκπληκτικός παίκτης (και είχατε εκπληκτικούς προπονητές), σας βοήθησε να κάνετε τη δουλειά σας, ως κόουτς, κατά τον καλύτερο τρόπο; Να επικοινωνείτε στους παίκτες σας ό,τι θέλετε με τον καλύτερο τρόπο; Να ξέρετε τα κατάλληλα τρικ για κάθε περίσταση;

“Πιστεύω πως με βοήθησε πάρα πολύ. Ενας προπονητής που έχει υπάρχει παίκτης, έχει πλεονεκτήματα. Θα ήθελα να τονίσω κάτι: ένας καλός παίκτες δεν γίνεται πάντα καλός προπονητής. Εάν ωστόσο, ένας καλός παίκτης γίνει προπονητής, σίγουρα έχει κάποια συν εν συγκρίσει με τους άλλους που δεν έχουν παίξει μπάσκετ ή ήταν μέτριοι παίκτες. Οι περισσότερες αποφάσεις που παίρνω εν ώρα αγώνα, προέρχονται από την εμπειρία μου ως παίκτης. Βάσει του τι θα έκανα, αν φορούσα τη φανέλα της Χίμκι. Προσπαθώ να μιλώ με τα παιδιά… τη γλώσσα των παικτών. Ξέρω τα πάντα από πρώτο χέρι: τι θα συναντήσουμε και τι μπορούμε να κάνουμε. Και αυτή η επαφή μου δίνει τεράστιο πλεονέκτημα”.

– Πήρατε πρώτη φορά το Eurocup, με τη Λιέτουβος Ρίτας και αντίπαλο τη Χίμκι. Και το δεύτερο… με τη Χίμκι. Τι έχετε να πείτε για αυτό το δεδομένο… ζωής;

“Ότι είχα δυο ευκαιρίες και πέτυχα και στις δυο! Με τη Λιέτουβος Ρίτας ήταν πιο δύσκολο, γιατί το ρόστερ μας δεν ήταν πολύ δυνατό. Παίξαμε με τη φωτιά της ψυχής μας. Το θέλαμε πάρα πολύ και δώσαμε το μάξιμουμ που είχαμε. Αρχικά, οι διοικούντες ήταν ευτυχείς απλά και μόνο που μπήκαμε στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Η όρεξη άνοιξε, όπως τρώγαμε και σε κάποιο σημείο νιώσαμε πως όντως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Εκείνη τη σεζόν, κατάφερα να πάρω όλους τους τίτλους με τη Ρίτας: τη Βαλτική λίγκα, το λιθουανικό πρωτάθλημα, το λιθουανικό κύπελλο και το Eurocup. 4/4! Σε ό,τι αφορά τη Χίμκι, ήμασταν καλύτεροι ως ρόστερ. Οι παίκτες της Χίμκι ήταν πάντα δεύτεροι και τους έλειπε η πίστη στον εαυτό τους. Υποθέτω πως τους βοήθησα να τη βρουν. Ως προς αυτό βοήθησε και η γλώσσα των παικτών την οποία μιλούσα ως πρώην αθλητής”.

– Άλλο ένα δεδομένο είναι πως ως προπονητής έχετε πάρει τίτλους στη Λιθουανία, τη Βαλτική λίγκα, τη VTB League, το Eurocup. Τώρα ετοιμάζεστε για τη Ρωσία;

“Φυσικά! Είμαι εκνευρισμένος με τα αποτελέσματα μας στη VTB League. Φαινόταν πως θα μπαίναμε εύκολα στο Φάιναλ Φορ, αλλά τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Κάποια από τα παιδιά αντιμετώπιζαν για πρώτη φορά αυτό που ζήσαμε: να κερδίζεις ένα σημαντικό τρόπαιο ένα μήνα πριν το τέλος της σεζόν και να το απολαμβάνεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου. Δεν είναι εύκολο να το διαχειριστείς, χωρίς εμπειρία. Τα ματς με τη Λιέτουβος Ρίτας, για τα προημιτελικά της VTB League, μας άγχωσαν, δεν καταφέραμε να διαχειριστούμε την όλη κατάσταση και χάσαμε. Κάναμε κάποια μίτινγκ με τους παίκτες και τους εξήγησα την κατάσταση. Πως η σεζόν δεν τελείωσε και δεν γίνεται να πανηγυρίζουμε άλλο για το Eurocup, γιατί αποτελεί ήδη… ιστορία. Σε ό,τι αφορά τη ρωσική λίγκα, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ΤΣΣΚΑ, ομάδα κορυφαίου επιπέδου, όπως όλοι γνωρίζουν. Μας απασχολεί η Λοκομοτίβ και η Τριούμφ, γιατί μια εξ αυτών θα αντιμετωπίσουμε στους ημιτελικούς της PBL. Σε κάθε περίπτωση, είμαστε έτοιμοι να παλέψουμε μέχρι τέλους, κάτι που κάναμε και πέρυσι, οπότε θα δούμε…”

– Μπορείτε να πείτε μια λέξη που να περιγράφει κάθε παίκτη σας;

Φριτζόν: “Μείγμα μυαλού και δύναμης. Πολύ λογικός και αποτελεσματικός παίκτης”

Βιάλτσεφ: “Ενέργεια, ώθηση”

Λόντσαρ: “Πονηρός, μαχητής”

Κουίν: “Σαν… χτίστης. Μπορεί να σκοράρει και να δώσει ασίστ”

Μόνια: “Πολύ μεγάλος μαχητής”

Χοστόφ: “Ξέρει τι μπορεί να κάνει, η σταθερότητα του είναι εγγύηση”

Πουσκόφ: “Ανοίγει το παιχνίδι της ομάδας μας”

Ζελαμπάλ: “Ισορροπεί μεταξύ ενέργειας και πραότητας. Λογικός, ισορροπημένος”

Ζουκανένκο: “Χαμαιλέοντας, το μέλλον μας”

Κελάτι: “Σκόρερ, εκτελεστής”

Πλάνινιτς: “Το μυαλό της ομάδας”

Νίελσεν: “Χρυσός αμυντικός, πολύ σκληρά εργαζόμενος παίκτης”

Related Post