Του Άρη Μπάρκα
Η ασυνήθιστη ιστορία του Κρις Φιντς πλησιάζει την απροσδόκητη κορύφωση της. Ένας σκληρά εργαζόμενος παίκτης από την τρίτη κατηγορία του NCAA μετά από μια επαγγελματική καριέρα στην Αγγλία αποδεικνύεται ένας επιτυχημένος προπονητής με πρωταθλήματα στην Αγγλία, το Βέλγιο και το NBADL, ως κόουτς των Ρίο Γκράντε Βάλεί Βάιπερς. Πλέον είναι μέλος του προπονητικού τιμ των Ρόκετς και, πάνω από όλα, ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Μεγάλης Βρετανίας. Η αποστολή του αυτό το καλοκαίρι είναι να αποδείξει ότι το μπάσκετ δεν είναι άγνωστη λέξη για το Ηνωμένο Βασίλειο και μιλά για αυτό, όπως και για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, στο Eurohoops.net.
– Έχετε κοουτσάρει ομάδες στην Αγγλία, το Βέλγιο, την Γερμανία και το ΝΒΑDL, έχοντας κατακτήσει πρωταθλήματα σε τρεις χώρες. Νοιώθετε ότι έπρεπε να περάσετε από όλη αυτή τη διαδρομή για να βρεθείτε στο τιμόνι της εθνικής ομάδας της Βρετανίας;
“Είχα την τύχη να έχω επιτυχημένα αποτελέσματα ως προπονητής στο Βέλγιο την εποχή που όλο το πρόγραμμα της Βρετανικής ομοσπονδίας μπάσκετ αναδιοργανωνόταν. Σίγουρα νοιώθω ότι έχω κάνει την διαδρομή που θα έπρεπε ως προπονητής σε όλα τα επίπεδα του αθλήματος και επιπλέον είχα τη δυνατότητα να προσφέρω την εμπειρία που είχα αποκτήσει ως προπονητής στην Ευρώπη σε συνδυασμό με τους στενούς δεσμούς που έχω με την Αγγλία όπου δούλεψα ως παίκτης και προπονητής για μία δεκαετία. Θα είμαι πάντα ευγνώμων στην Ραντμίλα Τέρνερ και τον Κιθ Μέιρ της αγγλικής ομοσπονδίας για την ευκαιρία που μου έδωσαν”.
– Έχετε μια εντυπωσιακή προεπιλογή παικτών. Να περιμένουμε ότι θα δούμε μια δυνατή ομάδα με όλα τα μεγάλα ονόματα από το ΝΒΑ και ειδικάτον άφαντο μέχρι τώρα Μπεν Γκόρντον;
“Εχω την σιγουριά ότι το ρόστερ αυτού του καλοκαιριού θα είναι το δυνατότερο που έχουμε παρουσιάσει ως ομάδα στα τελευταία έξι χρόνια, αλλά αυτό από μόνο του δεν μας εγγυάται επιτυχία. Μέχρι τώρα είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι με την διάθεση που δείχνουν οι παίκτες μας να συμμετάσχουν στην ομάδα κάθε καλοκαίρι, παρότι είχαμε και απουσίες για διαφόρους λόγους. Νομίζω ότι αυτό είναι φυσιολογικό και συμβαίνει κατά περίσταση σε όλες τις χώρες. Το κλειδί για μας και για την προετοιμασία μας θα είναι να έχουμε όλους τους παίκτες διαθέσιμους από την πρώτη μέρα, ώστε να μάθουν ο ένας τον άλλο και να αναπτυχθούμε ως ομάδα, ως σύνολο με καλή χημεία και καλό χαρακτήρα”.
– Το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας ως παίκτη αφορά την Αγγλία, αλλά είστε Αμερικανός. Ποια είναι η οπτική σας σε σχέση με το ευρωπαϊκό μπάσκετ;
“Νοιώθω ότι έχω πολύ καλή οπτική σε σχέση με το ευρωπαϊκό παιχνίδι. Ήμουν προπονητής στην Ευρώπη την εποχή που το παιχνίδι πραγματικά απογειώθηκε (σ.σ. τέλη δεκαετίας 1990 και μετά) και άρχισαν να παράγονται συνεχώς κορυφαία παίκτες και ομάδες που είχαν εξαιρετικά αποτελέσματα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τα παγκόσμια πρωταθλήματα και τα Ευρωμπάσκετ. Έχω υιοθετήσει αρκετές ευρωπαϊκές τάσεις και τακτικές στην φιλοσοφία μου και μου αρέσει να παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη, ακόμα και τώρα που βρίσκομαι στο ΝΒΑ. Σε πολλά σημεία, νοιώθω ότι το ευρωπαϊκό παιχνίδι έχει προχωρήσει πιο μπροστά από το αμερικάνικο, ειδικά σε ό,τι αφορά την επιθετική δημιουργία. Οι αποστάσεις που έχουν μεταξύ τους οι παίκτες των ομάδων και οι πολλαπλές ικανότητες των “ψηλών” έχουν αποτελέσει το κλειδί για αυτή την εξέλιξη”.
– Στο Ευρωμπάσκετ 2011 αρχίσατε το τουρνουά με εξαιρετικά αποτελέσματα, αλλά δεν μπορέσατε να τελειώσετε την διοργάνωση με τον ίδιο τρόπο. Τι μάθατε σε αυτά τα παιχνίδια και θα σας βοηθήσει να είστε καλύτεροι;
“Μάθαμε αρκετά πράγματα τόσο στο Ευρωμπάσκετ του 2009, όσο και του 2011. Πρώτα από όλα μάθαμε ότι είναι δύσκολο να προχωρήσεις όταν μόνιμα η κλήρωση σε φέρνει αντιμέτωπο από την πρώτη φάση με ομάδες όπως η Ισπανία, η Σερβία, η Σλοβενία, η Λιθουανία και η Τουρκία!! Σοβαρά τώρα, μάθαμε ότι μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στο υψηλό επίπεδο, αλλά πρέπει να μάθουμε να έχουμε μεγαλύτερη συνέπεια στην απόδοση μας και να ξέρουμε πως πρέπει να “τελειώνουμε” τα παιχνίδια για να παίρνουμε νίκες. Μάθαμε ότι για να παίζεις σε αυτά τα τουρνουά, όπου έχεις ματς κάθε μέρα, ή κάθε δύο μέρες, χρειάζεσαι βάθος. Και μάθαμε ότι δεν απέχουμε εκατομμύρια μίλια από το επίπεδο στο οποίο θέλουμε να βρεθούμε και αν συνεχίσουμε προς αυτή την κατεύθυνση, σύντομα θα έχουμε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Την εποχή που προετοιμαζόμασταν για την Πολωνία το 2009 η ομοσπονδία συνεχώς μας ρωτούσε τι χρειαζόμαστε για να έχουμε επιτυχή αποτελέσματα και ήθελαν να μας δώσουν ότι έπρεπε για να να γίνει σωστή δουλειά, κάτι που εκτιμώ πολύ. Παρόλα αυτά, τους έλεγα μόνιμα ότι αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε είναι η συνολική εμπειρία μιας ομάδας που έχει περάσει από τα δύσκολα. Νομίζω ότι αυτό το έχουμε κάνει τώρα και ελπίζουμε ότι μας έκανε πιο δυνατούς ενόψει Λονδίνου”.
– Κάποιοι παίκτες, όπως ο Ρέι Αλεν και ο Ντουέιν Ουέιντ, όπως και ο ιδιοκτήτης των Ντάλας Μάβερικς Μαρκ Κιούμπαν, μίλησαν ανοιχτά για το ενδεχόμενο οι αθλητές να πληρώνονται για να αγωνιστούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποια είναι η άποψη σας για το θέμα;
“Κάθε χώρα και κάθε κατάσταση είναι διαφορετική όταν αφορά το τι προσφέρουν στις εθνικές τους ομάδες. Τελικά, όμως, οι παίκτες δεν παίζουν για τα χρήματα όταν φορούν το εθνόσημο, αλλά δεν θεωρώ ότι δεν είναι ρεαλιστικό να έχουν κάποια οφέλη όπου και όταν αυτό είναι δυνατό. Πέρα από το να πληρωθεί ή να μην πληρωθεί κάποιος, είναι ευθύνη των ομοσπονδιών να φροντίσουν τους παίκτες για τον χρόνο και τις θυσίες που κάνουν και είμαι σίγουρος ότι οι περισσότερες ομοσπονδίες κάνουν το καλύτερο που μπορούν”.
– Το μπάσκετ κερδίζει έδαφος σε όλη την Ευρώπη. Αγορές όπως η Γερμανία αναπτύσσονται εντυπωσιακά. Μπορούμε να περιμένουμε ότι θα συμβεί το ίδιο στην Αγγλία μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
“Έχω την ελπίδα ότι οι Ολυμπιακοί και το ενδιαφέρον που θα υπάρξει για τις ομάδες μας μπορεί να δημιουργήσει την σπίθα που χρειάζεται το παιχνίδι στην Αγγλία. Ξέρω ότι μπορεί να υπάρξει μεγάλο ενδιαφέρον, κάτι που έχω ζήσει από πρώτο χέρι ως προπονητής και ως παίκτης. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, θα είναι να αφήσουμε πίσω μας μια κληρονομία υποδομών, ίσως ένα εθνικό αθλητικό κέντρο για το μπάσκετ, όπου οι ομάδες μας θα έχουν τη βάση τους και θα μπορούμε να δημιουργήσουμε προπονητές και παίκτες”.
– Θα σας ενδιέφερε το ενδεχόμενο να αναλάβετε μια ομάδα στην Ευρώπη ξανά, στην Αγγλία, ή στην Ευρωλίγκα;
“Χωρίς συζήτηση θα σκεφτόμουν την επιστροφή μου στην Ευρώπη. Έχω τις καλύτερες εμπειρίες εδώ, έχω τεράστια αγάπη για το παιχνίδι, τις μπασκετικές κοινότητες, τις χώρες που επισκέφθηκα και τον τρόπο ζωής. Ο στόχος μου, άλλωστε, ως προπονητή ήταν να βρω μια ευκαιρία στην Ευρωλίγκα, πριν οι Ρόκετς μου προσφέρουν μια θέση στην πατρίδα μου και την δυνατότητα να γίνω μέρος ενός οργανισμού στο ΝΒΑ”.