Του Λευτέρη Μούτη/ moutis@eurohoops.net
Το φάιναλ φορ της VTB League ξεκινά και καλέσαμε τον Αλί Τραορέ να μας εξηγήσει τα πάντα για αυτή τη διοργάνωση, αφού προηγουμένως μιλήσαμε για το πλήθος των συναισθηματικών εναλλαγών που έζησε φέτος, για τη ζωή του, για τους λόγους που επέλεξε τη Λοκομοτίβ και το ρόλο που έπαιξαν σε αυτήν την απόφαση οι Σεργκέι Μπικόφ και Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Ο διεθνής Γάλλος αποκαλύπτει ακόμα την συμπάθεια του στην Μπαρτσελόνα και την επιθυμία του για το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.
– Θα ήταν δίκαιο να πούμε πως ο τελευταίος χρόνος είχε μεγάλες εναλλαγές για σένα. Έζησες πολλά. Ήσουν στη Βίρτους Ρόμα, έως ότου έχασε την άδεια συμμετοχής στην Ευρωλίγκα και υπέγραψες στη Λοκομοτίβ. Την ίδια περίοδο, ήσουν στην εθνική Γαλλίας, «κόπηκες» και… επέστρεψες, για να ζήσεις μια μεγάλη στιγμή στη Λιθουανία;
“Η αλήθεια είναι πως έχετε δίκιο. Είχα μια εκπληκτική σεζόν. Φυσικά, η επιτυχία μας στο Ευρωμπάσκετ ήταν το χάιλαϊτ της. Όταν άρχισα να συζητώ με τη Λοκομοτίβ, δεν ήμουν βέβαιος για την επιλογή μου. Αποφάσισα όμως, να δεχθώ την πρόταση, ένεκα του Μάλκοβιτς. Είναι τέλειο να δουλεύεις μαζί του. Και για μένα είναι πολύ σημαντικό να παίζω σε τόσο υψηλό επίπεδο και να βελτιώνω το παιχνίδι μου”.
– Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να… διασχίσεις όλη τη διαδρομή από το να καταφέρεις να προφέρεις σωστά το όνομα της νέας σου ομάδας έως το να γίνεις αναπόσπαστο κομμάτι της; Και πώς είναι η ζωή στο Κράσνονταρ, εν συγκρίσει με αυτή στη Λιόν, τη Ροάν, τη Χάβρη και τη Ρώμη;
“Δεν ήμουν εξοικειωμένος με τη νέα μου ομάδα, πριν αποφασίσω να υπογράψω. Τώρα βέβαια, νιώθω πολύ καλά. Μπορώ να πω με ειλικρίνεια ότι ήταν μια θετική έκπληξη για μένα. Η πόλη έχει ό,τι μπορεί να χρειαστείς και ο καιρός… είναι εκπληκτικός! Από το τέλος του Μαρτίου έχει τόσο ζέστη. Μου αρέσουν οι άνθρωποι και θα μπορούσα να πω ότι νιώθω… σαν Ρώσος”.
– Πώς κρίνεις τη ρωσική λίγκα και τη VTB σε σχέση με το γαλλικό και το ιταλικό πρωτάθλημα;
“Είχα πολλές προσφορές, όταν αποφάσισα να υπογράψω στη Λοκομοτίβ, όχι μόνο γιατί μου έδωσε ένα πολύ καλό συμβόλαιο, αλλά κυρίως γιατί είναι στον πάγκο της ο Μάλκοβιτς. Γρήγορα κατάλαβα πως πρόκειται για πολύ μεγάλη ομάδα και μπορώ να ομολογήσω ότι εντυπωσιάστηκα όχι μόνο από την ομάδα μου, αλλά και από την ποιότητα της λίγκας. Από τη Ρωσία ήξερα μόνο την ΤΣΣΚΑ και τη Χίμκι. Τώρα, βλέπω πως και η ρωσική λίγκα και η VTB league είναι πολύ ανταγωνιστικά και υψηλού επιπέδου τουρνουά. Και αυτό ήταν άλλη μια ευχάριστη έκπληξη για μένα”.
– Ο Σεργκέι Μπικόφ σου είχε προτείνει το 2009 να υπογράψεις σε μια ρωσική ομάδα. Απ’ ότι απεδείχθη, ακολούθησες τη συμβουλή του και τώρα είστε συμπαίκτες…
“(Γέλια) Είναι αλήθεια! Γενικά, έχω ανοιχτό μυαλό. Μου αρέσει να συζητώ με τους ανθρώπους, να ακούω όλα όσα έχουν να μου πουν, τις εμπειρίες τους κλπ. Ημουν που λες, στο λόμπι ενός ξενοδοχείου, το 2009 και ενώ έπινα καφέ με τον Σεργκέι, μου είπε πως θα έπρεπε να παίξω στη Ρωσία, γιατί έχει πολύ καλή λίγκα. Αυτό ήταν κάτι που δεν ξέχασα ποτέ και όταν είχα την προσφορά από τη Λοκομοτίβ, η φράση του Σεργκέι μου ήλθε κατευθείαν στο μυαλό”.
– Εχεις μάθει να μιλάς ρωσικά; Ποια ήταν η πρώτη λέξη που έμαθες;
“Μου αρέσει να μαθαίνω νέες γλώσσες. Μου αρέσει να γίνομαι μέρος των ανθρώπων, όπου παίζω. Έμαθα ιταλικά σε μια χρονιά και τώρα έχω αρχίσει να καταλαβαίνω ρωσικά. Αλλά ξέρεις, σε κάθε χώρα που πηγαίνεις πρώτα απ’ όλα μαθαίνεις τις κακές λέξεις. Ξέρω, για παράδειγμα ότι στη χώρα σας, την Ελλάδα, χρησιμοποιείτε πολύ συχνά τη λέξη «Μαλάκας». Οπότε… ας πάμε, στην πρώτη καλή λέξη που έμαθα στα ρώσικα: ήταν το «καλημέρα»”.
– Τώρα, σε ό,τι αφορά το φάιναλ φορ της VTB, μπορείς να μας πεις τι σκέφτεσαι όταν ακούς ΤΣΣΚΑ Μόσχας;
“Εχουν πολύ καλή ομάδα, με βαθύ ρόστερ. Ο Καζλάουσκας χρησιμοποιεί έξοχα τους παίκτες του και τώρα έχουν αρχίσει να παίζουν ως ομάδα. Είναι το φαβορί, αλλά σε ένα ματς όλα μπορούν να συμβούν”.
– Για την Ούνιξ τι έχεις να πεις;
“Είναι καλή ομάδα. Έφτασαν στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας. Επίσης, έχουν βάθος στο ρόστερ. Πιστεύω πως οι πιθανότητες στον ημιτελικό μας είναι 50-50”.
– Η γνώμη σου για τη Λιέτουβος;
«Τους ξέρουμε γιατί έχουμε παίξει τέσσερις φορές εναντίον τους, φέτος. Είναι καλή ομάδα και έχει έναν εξαιρετικό παίκτη, τον Βαλανσιούνας ο οποίος βελτιώνεται διαρκώς».
– Και τέλος Λοκομοτίβ…
“Είμαστε το αουτσάιντερ, έχουμε όμως, ταλέντο και μεγάλο σεβασμό για τους αντιπάλους μας, όχι όμως, φόβο”.
– Βλέπεις τον εαυτό σου και τους συμπαίκτες σου, με το τρόπαιο στα χέρια και τι θα πρέπει να κάνετε για να ζήσετε αυτή τη στιγμή;
“Πρέπει να παίξουμε ως ομάδα και να είμαστε ανταγωνιστικοί από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό. Πιστεύω πως μπορούμε να πάμε στον τελικό. Και εκεί, όλα μπορούν να συμβούν”.
– Μπορείς να μας δώσεις τα προγνωστικά σου, για το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας;
“Η ΤΣΣΚΑ είναι το απόλυτο φαβορί, αλλά πιστεύω πως κανείς δεν πρέπει να υποτιμά τους δυο Σέρβους προπονητές. Είναι πολύ έξυπνοι, έμπειροι και μπορούν ανά πάσα στιγμή να αλλάξουν το παιχνίδι, υπέρ της ομάδας τους. Ο Ολυμπιακός έχει πολύ καλή ομάδα,παίζουν καλά όλοι μαζί, αλλά θέλω να νικήσει η Μπαρτσελόνα. Η Μπάρτσα είναι η αγαπημένη μου ομάδα. Το όνειρο μου είναι να παίξω εκεί. Θα πήγαινα… με το ποδήλατο, αν μου έκαναν πρόταση”!
– Σε ό,τι αφορά την εθνική Γαλλίας, το περασμένο καλοκαίρι καταφέρατε κάτι το μοναδικό. Ποια είναι η καλύτερη ανάμνηση σου;
«Η νίκη επί της Ρωσίας και η πρόκριση μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, επί του… συμπαίκτη μου Σεργκέι Μπικόφ. Ημουν τόσο χαρούμενος, γιατί ο Τόνι Πάρκερ θα έπρεπε ήδη να έχει παίξει στους Ολυμπιακούς».
– Προσπάθησες να παίξεις στο ΝCAA, αλλά ποτέ νστο ΝΒΑ, όπως πολλοί από τους συμπαίκτες σου στην εθνική Γαλλίας. Δεν ήταν το όνειρο σου; Δεν έτυχε;
“Έπαιξα στο κολεγιακό, μόλις ένα χρόνο αλλά… γιατί όχι; Εάν είχα πρόταση από το ΝΒΑ, ενδεχομένως να την αποδεχόμουν. Θέλω όμως, να ξεκαθαρίσω κάτι: ο στόχος μου είναι να παίξω σε ομάδα της Ευρωλίγκας, που να είναι του ύψιστου επιπέδου. Ο πρωταρχικός μου στόχος είναι… να παίζω. Θα προτιμούσα λοιπόν, να έπαιζα 20’ σε κάθε παιχνίδι για μια καλή ευρωπαϊκή ομάδα, από το να παίζω 5’ για μια μικρή ομάδα του ΝΒΑ. Ο πρώτιστος στόχος μου είναι να έχω λεπτά στο παρκέ, γιατί είμαι δυστυχισμένος όταν μένω στον πάγκο”.