Του Θοδωρή Μπορλόκα
Κυρίαρχος σε ένα ακόμα ντέρμπι ο Παναθηναϊκός, επιβλήθηκε χάρη στο πάθος των παιχτών του και τη δύναμη της έδρας του απέναντι στον Ολυμπιακό, σημειώνοντας τη δεύτερη νίκη του μέσα σε ένα μήνα και την έκτη στα τελευταία επτά παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων. Απόδειξη, ότι τριφύλλι έχει πάρει τον αέρα των ερυθρολεύκων και έχει βρει τον τρόπο να κατακτά τη νίκη στα ντέρμπι όταν και όποτε το επιθυμεί.
Ακόμα και αυτήν την τελευταία τριετία, μία από της καλύτερες αν όχι η καλύτερη στην ιστορία του μπασκετικού Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός κατορθώνει να κερδίζει τη μερίδα του λέοντος στα μεταξύ τους παιχνίδια και να διατηρεί σαφές προβάδισμα, αγωνιστικό και ψυχολογικό, απέναντι στο μεγάλο αντίπαλό του. Διατηρώντας έτσι μία τρομερή παράδοση που ξεκίνησε 16 ολόκληρα χρόνια πριν, κορυφώθηκε στα χρόνια του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και συνεχίζεται σήμερα με οδηγό τον Αργύρη Πεδουλάκη.
Τα κέρδη από το ντέρμπι
Το παιχνίδι αυτό δεν ήταν χωρίς αύριο για τον Παναθηναϊκό. Όμως η νίκη του προσφέρει πολλαπλά και σημαντικά οφέλη:
1.Διασφαλίζει οριστικά την υπόθεση της πρωτιάς για την κανονική περίοδο και επιτρέπει στον Πεδουλάκη και τους παίκτες του να ρίξουν όλο το βάρος στις δύσκολες Ευρωπαϊκές μάχες του ΤΟΡ 16.
2.Επιτρέπει στους πρασίνους να νιώθουν ότι πανάξια και με το σπαθί τους κατακτούν την πρώτη θέση στη βαθμολογία και όχι γιατί τιμωρήθηκε ο Ολυμπιακός με αφαίρεση δύο βαθμών.
3.Πιστοποιεί την αγωνιστική άνοδο της ομάδας στην πιο κρίσιμη καμπή της περιόδου και γεμίζει την ομάδα με αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια
4. Κρατά την έδρα του ανέπαφη και διευρύνει το σερί των επιτυχιών του με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, διατηρώντας την ψυχολογία στο κατακόρυφο ενόψει των σπουδαίων Ευρωπαϊκών αναμετρήσεων που ακολουθούν μεταξύ των δύο ομάδων.
Γιατί Παναθηναϊκός
Αγωνιστικά το παιχνίδι κάθε άλλο παρά διεκδικεί δάφνες ποιότητας. Ήταν κακό όπως και τα δύο προηγούμενα φετινά ντέρμπι, με πολλές δυνατές μονομαχίες, χαμηλό σκορ, αστοχία από μακρινή απόσταση και πολλά λάθη. Το κέρδισε ο Παναθηναϊκός γιατί:
1.Είχε περισσότερους διακριθέντες παίχτες από τον Ολυμπιακό και με μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι τους. Ο Κάρι πυροβολούσε στο πρώτο μέρος και έκλεβε στο δεύτερο, ο Διαμαντίδης έδειξε ξανά στο τέταρτο δεκάλεπτο τη μεγάλη του φυσιογνωμία αλλά και κατά τη διάρκεια του ματς έκανε όλες τις δουλειές (4 ριμπάουντ, 5 ασίστ, 3 κλεψίματα), ο Γκιστ με ασίγαστο πάθος και παρά την αστοχία του, πέτυχε αποφασιστικούς πόντους στο τέλος και σκέπασε τα καλάθια, παίζοντας και για το Λάσμε, ενώ ο Μπράμος προσέφερε και πάλι πολύτιμη ενέργεια σε άμυνα και επίθεση. Ακόμα και ο Μαυροκεφαλίδης που έπαιξε για έξι λεπτά πρόλαβε να πάρει τέσσερα ριμπάουντ και να πετύχει ένα κρίσιμο φόλοου στο τέταρτο δεκάλεπτο.
2.Αντίθετα ο Ολυμπιακός ήταν πραγματικά τραγικός. Με 19 λάθη, 3 στα 24 τρίποντα και μόλις 6 ασίστ είναι αδύνατο να επικρατήσει μία ομάδα σε ντέρμπι και ειδικά εκτός έδρας.
3.Ο Σπανούλης ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ή αν θέλετε ο Παναθηναϊκός κατόρθωσε να τον περιορίσει δραστικά και όταν συμβαίνει αυτό ο Ολυμπιακός χάνει πολύ μεγάλο ποσοστό από τη δύναμή του.
4.Κακός επιθετικά ο Ολυμπιακός, αλλά μεγάλο μερίδιο πιστώνεται στην άμυνα του Παναθηναϊκού που τσάκιζε και πάλι κόκκαλα και καθήλωσε τον αντίπαλο μόλις στους 48 πόντους. Χαρακτηριστικά τα 13 κλεψίματα των παικτών του Παναθηναϊκού έναντι μόλις 6 του Ολυμπιακού.
5.Η μάχη των ριμπάουντ. Ο Ολυμπιακός, κυριαρχούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα του αγώνα κάτω από τα καλάθια, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία του Λάσμε. Εκεί, δηλαδή, που θεωρητικά ήταν το αδύνατο σημείο του. Όταν ο Παναθηναϊκός ισορρόπησε, κυρίως με το Γκιστ, το Φώτση και στο τέλος το Μαυροκεφαλίδη, τότε ανανέωσε επιθέσεις, κέρδισε μάχες και κατοχές και πήρε οριστικά κεφάλι στο σκορ.
6.Η ψυχολογία. Η διάθεση, η πίστη, το πάθος και η αυταπάρνηση των παιχτών έκριναν το νικητή. Ειδικά όσο πλησιάζαμε προς τη λήξη, το σκορ ήταν ακόμα αμφίρροπο και το ΟΑΚΑ έπαιρνε φωτιά από τον κόσμο.
Αναφέρω δύο κομβικά σημεία του αγώνα που σε συνδυασμό με τον παράγοντα ψυχολογία καθόρισαν την αναμέτρηση.
Ο αρχηγός, η τάπα και το ψυχολογικό αβαντάζ
Το σκορ είναι 45-42, το παιχνίδι μέχρι τότε πηγαίνει πόντο πόντο, ο Λάσμε βρίσκεται στον πάγκο ταλαιπωρημένος από την ασθένειά του, και ο Διαμαντίδης χρεώνεται με 4ο φάουλ. Υπολείπονται 7,5 λεπτά για το τέλος και όλα για τον Ολυμπιακό μοιάζουν ιδανικά. Είναι η χρυσή του ευκαιρία να κάνει μία τελική αντεπίθεση και να πάρει το διπλό. Ε, σε αυτό ακριβώς το χρονικό σημείο ο Παναθηναϊκός τρέχει ένα σερί 11-0, με μπροστάρη τον ίδιο του τον αρχηγό, που όχι μόνο δεν κάθεται στον πάγκο για να προστατευτεί, όχι μόνο δε βγαίνει από τον αγώνα με πέμπτο φάουλ, αλλά σηκώνει την ομάδα στις πλάτες του για να την οδηγήσει στην επικράτηση. Ουδείς βέβαια κατάλαβε γιατί ο προπονητής του Ολυμπιακού δεν προσπάθησε να στοχοποιήσει το Διαμαντίδη και να τον βγάλει από το παιχνίδι ή να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι με τέσσερα φάουλ ήταν πολύ ευάλωτος στην άμυνα.
Λίγο πριν κι ενώ βρισκόμασταν ακόμα στο 3ο δεκάλεπτο, με τον Παναθηναϊκό κολλημένο και μπλοκαρισμένο και το σκορ στο 30-33, ο Σπανούλης ξεχύνεται στον αιφνιδιασμό για να δώσει προβάδισμα πέντε πόντων στον Ολυμπιακό. Αντί να πετύχει όμως ένα εύκολο καλάθι δέχεται μία μεγαλοπρεπή τάπα από το Γκιστ που ξεσηκώνει την εξέδρα και αφυπνίζει τον Παναθηναϊκό.
Κι έτσι φτάνουμε στο τελευταίο πεντάλεπτο όπου ο ηγέτης του Παναθηναϊκού, παρότι φορτωμένος με φάουλ οδηγεί την ομάδα του προς τη νίκη, ενώ ο αρχηγός του Ολυμπιακού βρίσκεται καθηλωμένος στον πάγκο, ανήμπορος να βοηθήσει τους συμπαίκτες του.
Στέκομαι μόνο σε αυτά τα δύο σημεία που όχι μόνο έγειραν κατ εμέ την πλάστιγγα υπέρ του Παναθηναϊκού, αλλά είναι και ενδεικτικά της ψυχολογίας και της νοοτροπίας των παικτών, που σε αυτά τα μεγάλα ντέρμπι διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού όταν η μπάλα άρχισε να βαραίνει έμοιαζαν να μην το πιστεύουν και να υποπίπτουν στο ένα λάθος μετά το άλλο. Και ενώ ο Παναθηναϊκός ως εκείνο το σημείο δεν είναι εμφανώς ανώτερος αγωνιστικά, αρκούν μία δύο οριακές φάσεις για να ανατρέψουν τα δεδομένα και να μεταμορφώσουν την εικόνα του παιχνιδιού.
Σε αυτό το χρονικό σημείο πάντα η έδρα δίνει φτερά στα πόδια των γηπεδούχων και αποδιοργανώνει τους αντιπάλους. Όμως η επίδρασή της πολλαπλασιάζεται ή μειώνεται ανάλογα με την ψυχολογία, τις προσωπικότητες, το βαθμό συγκέντρωσης και το πάθος των παικτών που αγωνίζονται στο παρκέ.
Ο νόμος του ΟΑΚΑ
Ένας μήνας ήταν αρκετός για να αντιστρέψει ο Παναθηναϊκός πλήρως το εις βάρος του κλίμα και τις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην αρχή της χρονιάς. Όπως σωστά επισήμανε ο κόουτς στη συνέντευξη τύπου πολλοί ήταν έτοιμοι να τον κρεμάσουν, μη δίνοντας καθόλου πίστωση χρόνου στην ομάδα, παρά τα προβλήματα κόπωσης και τραυματισμών που αντιμετώπιζε.
Η έδρα, η στήριξη του κόσμου και ο νόμος που επιβάλλει ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ ήταν ένα από τα στοιχεία που ανέτρεψαν τα δεδομένα. Με τις νίκες επί της Λιέτουβος και του Ερυθρού Αστέρα εξασφαλίστηκε η πρόκριση στους 16. Με την πρώτη νίκη επί του Ολυμπιακού η πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου. Απέναντι στο Μιλάνο και την Εφές χτίστηκε το νικηφόρο ξεκίνημα στο ΤΟΡ 16 και τώρα με τη νέα επικράτηση επί του Ολυμπιακού εξασφαλίστηκε η πρώτη θέση στην κανονική περίοδο.
Η ομάδα μας σκορπίζει ξανά χαρά και υπερηφάνια, όπως άλλωστε με μοναδικό τρόπο έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Έχει προβλήματα, έχει αδυναμίες, αλλά μέσα από τη δουλειά και τις αντιξοότητες σφυρηλατήθηκε και ξαναγεννήθηκε δυνατή, έτοιμη να μας χαρίσει νέες συγκινήσεις. Δεν είμαστε υπερφίαλοι και αλαζόνες, αλλά και δεν αμφιταλαντευόμαστε. Έχουμε βαθιά πίστη για τις αστείρευτες δυνάμεις και τις δυνατότητες αυτής της ομάδας.
Η συνέχεια προμηνύεται δυσκολότερη, αλλά και ακόμα πιο συναρπαστική. Ο αγωνιστικός γολγοθάς για τον οποίο γράφαμε στο προηγούμενο άρθρο μόλις έχει ξεκινήσει και η ομάδα έχει όλα τα φόντα για να τα καταφέρει! Επόμενος σταθμός Κωνσταντινούπολη! Stay tuned! Και μην ξεχνάτε… ΟΑΚΑ rules!