Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Έγινε και αυτό! Ο Ολυμπιακός είναι στον τελικό της Ευρωλίγκας, κέρδισε δίκαια την Μπαρτσελόνα και παρότι αουτσάιντερ είχε εικόνα νικητή από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο του ημιτελικού! Όχι, το σενάριο να μείνει κοντά η ομάδα μέχρι να μπούμε στο τελευταίο πεντάλεπτο και να κάνει την τελική της αντεπίθεση για το… όνειρο δεν ταίριαζε τελικά με τον Ολυμπιακό, αλλά με την Μπαρτσελόνα!
Εμείς είχαμε το προβάδισμα, τον απόλυτο έλεγχο του ρυθμού, το know how για να φτάσουμε εκεί που θέλαμε! Η Μπάρτσα; Απλά δεν μπόρεσε! Γιατί, κάθε φορά που προσπαθούσε να ξεσπάσει και να βρει τον καλό της εαυτό μέσα στο παρκέ, ο Ολυμπιακός συγκεντρωνόταν, έβγαζε 1-2 άμυνες και αυτό ήταν! Πήγαινε το παιχνίδι εκεί που ήθελε! Όποτε έστηνε αντεπίθεση ο αντίπαλος, το… θαύμα του Ίβκοβιτς του έκοβε τον βήχα!
Πότε με εύστοχο τρίποντο, πότε με μια καλή συνεργασία, πότε με μια σούπερ άμυνα και ένα καλάθι στον αιφνιδιασμό, πότε με την υπογραφή του Μπίλι! Για τεχνικές αναλύσεις και για μελέτη εις βάθος των αγωνιστικών στοιχείων και των λεπτομερειών όσων εκτυλίχθηκαν στο παρκέ του Σινάν Ερντέμ, έχουμε χρόνο μέσα στις επόμενες μέρες. Αν διαβάσετε ξανά την ανάλυση, θα δείτε πόσα από τα tips που αναφέρθηκαν βγήκαν για τον Ολυμπιακό και μάλιστα στον μέγιστο βαθμό!
Εγώ είμαι αυτός που δεν έχω καθόλου χρόνο, αφού η σημερινή μέρα είναι… επαγγελματικός Γολγοθάς! Δεν πειράζει, ο Ολυμπιακός έχει φροντίσει για να είναι η ψυχολογία σε πολύ καλά επίπεδα και έτσι να αυξάνονται τα όρια των αντοχών!
Να πω μόνο για τα τεχνικά πως έχει παίξει καταλυτικό ρόλο η διαφορά που είχαν οι δύο ομάδες στα τρίποντα! Σε ένα από τα 10 tips που ανέφερα, έγραφα για την σημασία που έχει στα φάιναλ φορ να βρεθεί μια ομάδα στην μέρα της και να «γράφει» έξω από τα 6μ75. Ο Ολυμπιακός άγγιξε… ταβάνι και έβαλε πολλά σημαντικά σουτ, η Μπαρτσελόνα ήταν σε κάκιστη βραδιά και με τα στανιό έβαλε 3 μακρινά σουτ όλα κι όλα!
Μόνο τυχαίο δεν ήταν αυτό, όμως! Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε έτσι όπως έπρεπε, της «έκοψε τα πόδια» και έκανε μια ακόμα… κηδεία στην φετινή Ευρωλίγκα! Θυμίζει λίγο Euro 2004 η κατάσταση και αν ο Ντούντα κατορθώσει το… ακατόρθωτο το βράδυ της Κυριακής, θα γίνει ο γηραιότερος προπονητής στην ιστορία που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, στα… 69 του χρόνια!
Κρίμα ρε σκύλε!
Οι σκηνές που ζήσαμε στα αποδυτήρια μετά το τέλος του ημιτελικού ήταν πολύ έντονες και προσωπικά, έχω σκάσει με τον Έισι Λο! Την… πάτησε δύο λεπτά πριν το τέλος και είναι ο δεύτερος τελικός που χάνει! Είναι αδικία για τον ίδιο, είναι αδικία για την ομάδα που άξιζε να παίξει κόντρα στην ΤΣΣΚΑ με όλα τα όπλα της παρατεταγμένα.
Αν κάποιος θα μπορούσε να παίξει σε αυτή την κατάσταση, είναι αυτός! Μιλάμε για σκύλο, για παλικάρι! Δεν γίνεται, όμως, να κερδίσει τον χρόνο, το πόδι του ήταν… τούμπανο και τα το θέμα είναι να τον έχουμε καλά στους τελικούς. Δεν μεσολαβούν και πολλές μέρες μέχρι την Πέμπτη. Τεράστια απώλεια.
Ποιος είναι το φαβορί; Η ΤΣΣΚΑ φυσικά! Εμείς θα μπούμε να απολαύσουμε το παιχνίδι, να τα δώσουμε όλα και να εξαντλήσουμε κάθε πιθανότητα που μας αναλογεί. Ακόμα και χωρίς τον Έισι, ο τελικός δεν θα έχει σχέση με την… κατηφόρα της Μόσχας! Άλλο παιχνίδι εκείνο, άλλο αυτό που έρχεται.
Η διαφορά στην ποιότητα και στα… κορμιά είναι μεγάλη. Επίσης μεγάλο, όμως, είναι το πλεονέκτημα που έχει ο Ολυμπιακός στον πάγκο! Φάνηκε στον πρώτο ημιτελικό (συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό που έπαιξε σπουδαία και απέδειξε ξανά πως έχει βαριά φανέλα στην Ευρώπη) πως η ΤΣΣΚΑ παίζει με το ένστικτο των παικτών της, με ατομικές εξάρσεις και δεν έχει αυτοματισμούς, ούτε την έξτρα ώθηση από τον πάγκο.
Η ομάδα θα μπει να παλέψει κάθε φάση σώμα με σώμα, είναι δεδομένο πως δεν θα νιώθει ιδιαίτερη πίεση και ο τελικός είναι διασκέδαση για τον Ολυμπιακό! Έχει ήδη διαγράψει μια εκπληκτική πορεία, θα ρίξει την… μπίλια του για την απόλυτη υπέρβαση και θα επιστρέψει στην Αθήνα ακόμα πιο έμπειρος και σίγουρος για τον εαυτό του, με στόχο να πάρει αυτό το δόλιο το πρωτάθλημα!
«Πρέπει να διατηρηθεί αυτή η ομάδα, έχει να δώσει πολλά», έλεγαν πολλοί από τους Έλληνες παίκτες στα αποδυτήρια και ειλικρινά, κάθε μέρα που περνάει, νιώθω και πιο έντονα πως αυτό είναι το σημαντικότερο διακύβευμα! Η… πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής του μπασκετικού Ολυμπιακού ήταν σπουδαία, ήταν θαυμάσια και σήμερα ξεκίνησε μια νέα μέρα!
«Τι να πεις, έπαιξαν πολύ καλύτερα από εμάς. Ότι και αν γινόταν, είχαν απάντηση», μουρμουρούσε ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο στην αίθουσα του ντόπινγκ κοντρόλ, την ίδια στιγμή που ο σούπερ στον ημιτελικό Παπανικολάου έκανε χαβαλέ και δεν είχε απάντηση…
«Έχεις καταλάβει πως όταν σουτάρεις χωρίς να υπάρχει χρόνος, τα βάζεις όλα φέτος», τον ρωτούσα και ο Κώστας ήταν σε άλλη διάσταση… «Αλήθεια; Θυμάμαι 2,3 τέτοια σουτ»!
Και όμως, είναι πολύ περισσότερα φέτος! Αυτή είναι η μαγεία της διαδρομής του Ολυμπιακού μέσα στην σεζόν. Ξεκίνησε από χαμηλά, βελτιώθηκε, οι δύο προσθήκες κόλλησαν τέλεια και έδωσαν αυτό που έλειπε, για να φτάσουμε ως εδώ! Χωρίς κανένας μέσα στην ομάδα και κοντά σε αυτή να έχει συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχει συμβεί.
«Που είσαι εσύ ρε γαμημ…! Ρε, είχα απίστευτο άγχος, δεν μου έχει συμβεί ξανά. Ένιωθα τον ιδρώτα να στάζει μέσα από την φανέλα μου και όταν αστόχησα και στην 2η βολή, τα έχασα. Μέχρι να τελειώσει το ματς και να κερδίσουμε, ήμουν σαν νεκρός», ήταν τα λόγια που μου είπε ο Μίλος στην μικτή ζώνη μετά τον πρώτο ημιτελικό.
Sorry brate, αλλά την Κυριακή θα είμαστε απέναντι! Αυτή την φορά δεν θα έχεις υποστήριξη από το κοινό του Ολυμπιακού. Πιο περίεργο και απρόβλεπτο παιχνίδι από την… ίδια την ζωή δεν υπάρχει!
Ευχαριστούμε τον Ντούντα και όλα τα παιδιά που σε μια πολύ δύσκολη εποχή μας την ομορφαίνουν και πάνω από όλα, μας δείχνουν τον δρόμο… Nothing impossible!