Tου Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Αλήθεια, προπονητής γεννιέσαι η… γίνεσαι; Όλες οι περιπτώσεις διέπονται από την διαφορετικότητά τους και σε αυτή του Δημήτρη Ιτούδη ένα είναι το σίγουρο. Πήρε την απόφαση να “δεσμευτεί” με την προπονητική από πολύ – πολύ νωρίς.
Στα 43 του χρόνια έχει πίσω του μια διαδρομή που “αγγίζει” την 25ετια και τον εαυτό του τον θυμάται πάντα σε αυτή την θέση. Παρότι κι αυτός ξεκίνησε παίζοντας μπάσκετ σε μικρή ηλικία. Το “ταξίδι” ξεκίνησε στα χρόνια του στην Κροατία και στο Ζάγκρεμπ.
Η διαδρομή περιλάμβανε τον ΠΑΟΚ, τον Πανιώνιο, τον Φίλιππο Θεσσαλονίκης, την ΜΕΝΤ και τον τεράστιο σταθμό που ακούει στο όνομα Παναθηναϊκός. Από το 1999 ως το 2012 έζησε τα πάντα στο πλάι του πιο πετυχημένου προπονητή στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Ο πολυετής γεμάτος τίτλους και επιτυχίες κύκλος στους πράσινους έκλεισε το καλοκαίρι του 2012 και πέρυσι αποφάσισε να αναλάβει μια από τις σταθερές δυνάμεις στην περιφέρεια της Τουρκίας, την Μπάνβιτ. Ανοίγοντας πια για τα καλά τους Ασκούς του Αιόλου σε ό,τι αφορά την θέση του πρώτου προπονητή.
Από Alter Ego “κατακτητής” της TBL
Για την συντριπτική πλειοψηφία της μπασκετικής κοινότητας στην Ευρώπη δίπλα στο όνομα Ιτούδης, συνειρμικά και αυτόματα μπαίνει ο κωδικός: Το Alter Ego του Ζοτς. Αυτή την στιγμή, δικαιωματικά, μπορεί να αναφέρεται κι ως το απόλυτο αφεντικό μιας εκ των πιο ανταγωνιστικών λιγκών της Ευρώπης, της TBL. Όποιος υπογράφει στην Μπάνβιτ, γνωρίζει πως οι ακτοπλοϊκές διαδρομές στα νερά του Βόσπορου, θα γίνουν καθημερινότητα. Ο Ιτουδης μέχρι τώρα έχει “γητέψει” τον Βόσπορο και την λίγκα.
Ο Recordman της κανονικής περιόδου! Μια αγωνιστική απομένει για να ολοκληρωθεί ο “μαραθώνιος” των 30 ημερών και η Μπάνβιτ με το “παραμυθένιο” ρεκόρ 28-1 όχι απλά έχει διαγράψει την πιο πετυχημένη σεζόν της ιστορίας της, αλλά μια από τις καλύτερες ever στην λίγκα. Μόνο η Εφές, κάπου στο 1990 είχε πετύχει το απόλυτο 30-0!
Το γεγονός ότι αυτή η επίδοση έχει επιτευχθεί όχι σε μια περίοδο παρακμής στο πρωτάθλημα της Τουρκίας, αλλά την σεζόν 2013-14, που οι ανταγωνιστικές ομάδες εκπροσωπούν διψήφιο αριθμό στη λίγκα και 12 από αυτές διεκδικούσαν μέχρις εσχάτων την είσοδο στα πλέι οφ, καθιστά την διάρκεια και την αποδοχή της Μπάνβιτ του Ιτούδη καθολικά αναγνωρίσιμη και άξια θαυμασμού.
Δεν μιλάμε για μια “φωτοβολίδα”, αλλά για την αντικειμενικά καλύτερη ομάδα ως τώρα στο Τουρκικό πρωτάθλημα. Στην μικρή παραθαλάσσια πόλη της Πανόρμου ο κόσμος υποδέχεται το καλοκαίρι περήφανος, αφού η ομάδα που αγαπάει έχει κερδίσει τους εκπροσώπους της χώρας στην Ευρωλίγκα (Φενέρμπαχτσε, Γαλατάσαραϊ, Εφές Ανανατολού) όχι μια φορά, αλλά δύο φορές εντός – εκτός έδρας!
Στην αυλαία της κανονικής περιόδου και με τις προσδοκίες για την Μπάνβιτ να φτάνουν ως τον “ουρανό”, ο Δημήτρης Ιτούδης απαντάει σε όλες τις απορίες και τα ερωτηματικά που του θέτει το Eurohoops.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η αποκάλυψη των σκέψεων ενός τεχνικού που έχει κερδίσει την Ευρωλίγκα 5 φορές ως ο απόλυτος συνεργάτης – κατά τα λόγια του ίδιου του Ομπράντοβιτς – και στην πρώτη του σεζόν στο εξωτερικό ως Head Coach “σπάει” πολλά… ταμπού στην ολοένα αναπτυσσόμενη μπασκετικά Τουρκία.
-Το πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό και μια μέρα πριν το τέλος η Μπάνβιτ είναι στο 28-1. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό στην πράξη σε μια λίγκα που τουλάχιστον 10 ομάδες στην έδρα τους μπορούν να σε κερδίσουν αν δεν παίξεις καλά; Το μυστικό;
“Προφανώς η ομαδική δουλειά. Ένα ένα δύσκολο επίτευγμα. Είναι πολύ ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα εδώ. Αν συμφωνήσουμε όλοι πως η Ευρωλίγκα είναι η καλύτερη λίγκα και το Ισπανικό το νούμερο ένα εγχώριο πρωτάθλημα σε ανταγωνιστικότητα, η Τουρκική λίγκα αναπτύσσεται συνεχώς και οδεύει για πολύ ψηλά. Οι 8 ομάδες των πλέι οφ ξεκαθάρισαν τώρα, λίγο πριν εκπνεύσει η κανονική περίοδος. Από τις 16 ομάδες, οι 12 είχαν αξιώσεις να βρεθούν στα πλέι οφ. Έχουμε μοχθήσει πολύ για να φτάσουμε εδώ.
Δεν υπάρχει αεροδρόμιο στην πόλη και έχουμε πολλά ταξίδια. Υπάρχει μεγάλη καταπόνηση. Όλοι πατάμε γερά τα πόδια μας στη γη. Αν αναλογιστούμε πως έχουμε νικήσει από δύο φορές τις ομάδες της Ευρωλίγκας, σίγουρα μιλάμε για επίτευγμα και επιβράβευση των προσπαθειών μας. Τώρα, έχουμε δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερες απαιτήσεις και προσδοκίες”.
-Η Μπάνβιτ την τελευταία 4ετία κάνει συνεχώς βήματα μπροστά. Φέτος, είναι το αποκορύφωμα. Με ποιο στόχο μπαίνει στα πλέι οφ; Απέναντι σε ομάδες με τεράστιο βεληνεκές (Φενέρμπαχτσε, Εφές, Γαλατασαραϊ) και ιστορία που έχουν ως στόχο το πρωτάθλημα;
“Ειλικρινά, σκέφτομαι πάντα την κάθε μέρα ξεχωριστά και την δουλειά που έχω να προετοιμάσω και να φέρω εις πέρας. Την επόμενη προπόνηση. Το επόμενο παιχνίδι με την Μπεσίκτας, που κλείνει την κανονική περίοδο. Ο επόμενος στόχος είναι το 1-8 στα πλέι οφ , με αντίπαλο την Τόφας. Είναι πολύ σοβαρή ομάδα και έχει προσθέσει στο ρόστερ της ένα πολύ σημαντικό παίκτη. Μιλάμε για ένα ιδιαίτερα επιθετικό και ταλαντούχο σύνολο.Έχει κερδίσει την Γαλατά και Φενέρ στην έδρα της. Εδώ, υπήρξαν σεζόν που ο 6ος βγήκε πρωταθλητής!
Έχει “άγρια” ομορφιά το πρωτάθλημα, αλλά δεν θέλω να την ζήσω από αυτό της το “νόμισμα”! Πηγαίνουμε βήμα – βήμα. Γνωρίζουμε καλά ποιοί είμαστε. Θέλουμε να παραμείνουμε υγιείς στο σώμα και την ψυχή. Είμαι ένας επαγγελματίας που κοιτάω πάντα το άμεσο μέλλον. Σκεφτόμαστε την Τόφας, που έχει έμπειρους παίκτες και είναι πολύ ποιοτική ομάδα. Αν καταφέρουμε να προκριθούμε στα ημιτελικά, ανάλογα και με τον αντίπαλο, θα τεθεί ο επόμενος στόχος”.
-Σε μια υπόθεση εργασίας ότι η Μπάνβιτ εξασφάλιζε την συμμετοχή της στην Ευρωλίγκα και υφίσταται η δυσκολία με τις μετακινήσεις, ποια θα ήταν η λύση; Αν για παράδειγμα η Μπάνβιτ έβγαινε στην Ευρωλίγκα και αναγκαζόταν να έχει ως έδρα την Πόλη, αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα και “ανάχωμα” για την τοπική κοινωνία της Πανόρμου;
“Αλήθεια δεν γνωρίζω. Αυτη είναι ερώτηση για τους αρμόδιους στην ομάδα μου και στην Ευρωλίγκα. Αν προκύψει ένα τόσο ευχάριστο… δίλημμα και ερώτημα, θα το αντιμετωπίσει και θα το διαχειριστεί το κλαμπ εκείνη την στιγμή”.
-Μπορεί η TBL να είναι σύντομα το ξεκάθαρα 2ο καλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη ή ισάξιο με το Ισπανικό; Πολλά χρήματα, αυξανόμενο ενδιαφέρον από τον κόσμο, πολλές καλές ομάδες και όσο περνάει ο καιρός, ολοένα και περισσότερη τενοχνωσία στην λίγκα.
“Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, όσο περνάει ο καιρός, το καθιστά εφάμιλλο. Η Ισπανική λίγκα έχει, βέβαια, μια διάρκεια όλα αυτά τα χρόνια. Το πρωτάθλημα εκεί είναι εκπληκτικό. Φέτος, έχουν δύο ομάδες στο φάιναλ φορ και την Βαλένθια στον τελικό του Eurocup. Έχουν οργάνωση, σύστημα και μια εξαιρετική λίγκα εδώ και χρόνια”.
-Ο περιορισμός που υπάρχει στην TBL με την χρήση των ξένων και των Τούρκων παικτών, επηρεάζει την δουλειά και την διαχείριση των προπονητών; (σ.σ. Δύο γηγενείς παίκτες απαραίτητα στο παρκέ).
“Ναι, είναι φυσιολογικό να μας επηρεάζει όλους ο περιορισμός που έχουν τα σωματεία και οι ομάδες. Στον Παναθηναϊκό όλα τα προηγούμενα χρόνια και σε οποιαδήποτε ομάδα κι αν ήμουν, πάντα θέλαμε όσο περισσότερους ποιοτικούς γηγενείς παίκτες γίνεται. Που μπορούν να αντιληφθούν την σημαντικότητα των κλαμπ τους και της λίγκας. Δεν χρειάζεται κάποιος να μου το επιβάλλει. Πάντα θα είχα ως πρώτο στόχο να διαθέτω καλούς γηγενείς, άρα στη παρούσα φάση, Τούρκους παίκτες.
Είναι αλήθεια πως δημιουργεί ζητήματα στο κοουτσάρισμα. Αναγκάζεσαι κάποιες φορές να μην έχεις στον παρκέ ένα ξένο παίκτη που αξίζει να αγωνίζεται. Ή αντίστροφα, κάποιος παίκτης που δεν αξίζει με βάση την εικόνα του στο εκάστοτε παιχνίδι να βρίσκεται στο παρκέ, πρέπει να είναι στο σχήμα σου. Προσωπικά, είμαι πολύ ικανοποιημένος από τους Τούρκους που έχω.
Είναι φιλόδοξοι, δουλευταράδες και μαχητές. Αλλά, αυτό το εγχείρημα έχει “πεθάνει” και η δικαιολογία ότι είναι αρωγός για τις Τούρκικες εθνικές ομάδες, δεν νομίζω ότι υφίσταται πια. Η Ρωσία είναι η άλλη χώρα που το είχε υιοθετήσει και το έκοψε. Στην Ισπανία όπως και σε πολλές μπασκετικές χώρες, δεν υπάρχει αυτός ο περιορισμός. Βλέπουμε, όμως, τα αποτελέσματα και τις επιτυχίες των εθνικών τους ομάδων”.
-Μαθαίνουμε πως αλλάζει ο κανονισμός από την επόμενη σεζόν και δεν θα υπάρχει όριο στη χρήση των ξένων. Πως θα επηρεάσει αυτό την εξέλιξη της λίγκας και ποιες ομάδες θα ευνοήσει;
“Μόνο θετικά μπορεί να επηρεάσει την λίγκα. Υπάρχουν πολλοί σοβαροί επενδυτές στο πρωτάθλημα. Είναι πολύ συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Σε βοηθάνε να μένεις συγκεντρωμένος μόνο στο μπάσκετ και παρέχουν στις ομάδες την ασφάλεια και την ευχέρεια να αναλώνονται μόνο στο μπασκετικό κομμάτι . Υπάρχουν, όντως, πληροφορίες πως προς τα εκεί οδεύουμε. Μόνο καλό θα κάνει σε βάθος χρόνου, αυτή η αλλαγή.
Οι συνεργάτες και η εμπειρία…
-Πρώτη σεζόν στην Ευρώπη ως head coach μακριά από τον Ομπράντοβιτς και πορεία – θαύμα. Με μια ομάδα που διαθέτει ένα καλό μπάτζετ, αλλά σίγουρα μικρότερο από τους γίγαντες του εγχώριου αθλητισμού. Πως εξηγείται η τόσο μεγάλη διάρκεια;
“Κοίτα, ξεκίνησα ως παίκτης, αλλά είμαι πολλά περισσότερα χρόνια προπονητής! Ο Ζέλικο μου έδωσε αρκετό “χώρο” και την ευκαιρία να εξελιχθώ σε ένα τεράστιο σύλλογο, όπως Παναθηναϊκός. Με τις συνθήκες που σου παρέχει η οικογένεια Γιαννακοπούλου. Οι αρμοδιότητες μου εκεί ήταν πολύ περισσότερες από αυτές ενός τυπικού βοηθού προπονητή.
Γέμιζα την “τσάντα των εμπειριών μου” συνεχώς. Το μπάσκετ δεν είναι ατομικό άθλημα, δεν χρεώνομαι μόνος αυτή την επιτυχία. Ο πρόεδρος Οζβάν Κιλίκ, ο γενικός διευθυντής μας Τουργκάι Καταλολούκ και οι βοηθοί μου Σελτσούκ. Σεντάφ και Ερτάν. Όλοι υποστηρίζουν με σπουδαίο τρόπο την θέση και τον ρόλο τους. Είμαι πολύ τυχερός που έχω μαζί μου και τον Ανδρέα Πιστιόλη με τον οποίο συνεργαστήκαμε για 7 χρόνια στον Παναθηναϊκό. Σε κάθε κλαμπ χρειάζεται ένα τρίπτυχο όπως αυτό που υπήρχε στον Παναθηναϊκό.Διοικηση, ομάδα, κόσμος. Εδώ, ο κόσμος αγαπαει την ομάδα και την στηρίζει με πάθος.
Όταν μιλάμε για μπάτζετ πια στην Ελλάδα, αναφερόμαστε ουσιαστικά στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Στην Μπάνβιτ δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε συλλόγους με τεράστια ιστορία και επενδυτές. Έχουμε, όμως, σύστημα και πλάνο με χρονοδιάγραμμα.
Διαθέτουμε τμήματα υποδομής πολύ καλά οργανωμένα. Έχουμε στο γήπεδο 35 κλίνες για παιδιά που έρχονται από όλη την Τουρκία κι εδώ είναι το σπίτι τους! Η ζωή τους είναι μπάσκετ, σχολείο και φοίτηση. Η Μπάνβιτ αποτελεί ένα υγιές πρότυπο για πολλά ευρωπαϊκά κλαμπ. Υπάρχει μια δεύτερη ομάδα, που αγωνιζόταν στην Β΄κατηγορία της Τουρκίας για διοχέτευση παιδιών που ανήκουν στο σύλλογο και πρόβλεψη για όλα τα παιδιά, με στόχο άπαντες να μπορούν να συμμετέχουν σε ομάδες και να βελτιώνονται”.
Το μυστικό; “Το κουμπί του εγώ”
-Τα αποτελέσματα δείχνουν απόλυτη ετοιμότητα για την θέση του πρώτου προπονητή. Αισθάνεστε έτοιμος για το απόλυτα τοπ επίπεδο της Ευρωλίγκας; Για δουλειά σε ένα οργανισμό μεγάλης ομάδας, που απαιτεί ακόμα περισσότερα στοιχεία και διαχείριση;
“Διαχείριση προσωπικοτήτων γίνεται και στη Μπάνβιτ. Αν δείτε το ρόστερ, έχουμε αρκετές μεγάλες προσωπικότητες. Παίκτες με πολλές διακρίσεις και τίτλους. Το άθλημά μας έχει να κάνει με προσωπικότητες, που πρέπει να λειτουργήσουν ως ένα ομοιογενές σύνολο. Έχεις καθημερινές προστριβές και αντιδράσεις, είναι λογικό.
Δουλειά σου είναι να πείσεις το σύνολο να λειτουργήσει ως ένα σώμα. Έχω αποκτήσει εμπειρίες κι αυτές χρησιμοποιώ τώρα στη Μπάνβιτ. Οι παίκτες, όμως, είναι που μετουσιώνουν τις επιλογές και τις εντολές, σε πράξη στο παρκέ. Αν οι παίκτες μου έμεναν στην κριτική ή σε κάτι που δεν τους άρεσε, τότε δεν θα είχαν αυτές τις επιδόσεις και την διάρκεια που επιδεικνύουμε την φετινή σεζόν.
Τους λέω ότι θα είμαι πάντα δίκαιος κι έχω για “μάρτυρα” την εικόνα, που δεν μπορεί να διαψευστεί. Όταν βλέπουμε μαζί βίντεο, όλοι καταλαβαίνουμε την ιεραρχία και τους ρόλους μας. Τα σωστά και τα λάθη μας. Είμαι περήφανος που έχω αυτούς τους παίκτες.
Το μυστικό είναι οι αθλητές να μάθουν να πατάνε το “κουμπί του εγώ τους” λίγο πιο κάτω, χωρίς να… σβήνει η προσωπικότητά τους. Πρέπει να έχεις σημεία αναφοράς στην άμυνα και την επίθεση. Έτσι παίζεις στοχευμένο και έξυπνο μπάσκετ. Το μπάσκετ είναι για έξυπνους αθλητές, που μπορούν να “διαβάζουν” καταστάσεις ακαριαία, υπό καθεστώς πίεσης.
Το επίπεδο μου, όμως, θα το κρίνουν οι άνθρωποι που παίρνουν αποφάσεις για τις μεγάλες ομάδες. Είμαι ευτυχισμένος στη Μπάνβιτ. Όλοι εδώ μου έδειξαν τεράστια εμπιστοσύνη και έχουν πολυετές σχέδιο και όραμα”.
“Η σχέση και τα βιώματά ξεπερνάνε το μπάσκετ”
-Με τον κόουτς Ομπράντοβιτς έχετε πετύχει τα πάντα ως δίδυμο στον Παναθηναϊκό. Υπάρχει η σκέψη πως τα χρόνια που είσασταν “μια ομάδα” μάλλον πέρασαν ανεπιστρεπτί και πλέον πρέπει να συνηθίσετε να είστε αντίπαλοι;
“’Όταν παίζεις, είσαι αντίπαλος με μια ομάδα. Με τον Ζέλικο έχουμε μια τόσο ιδιαίτερη σχέση, που πιστεύω πως θα μείνει ανεξίτηλη στο χρόνο. Οι καταστάσεις που βιώσαμε, το γεγονός ότι έχουμε μεγαλώσει παιδιά μαζί, το ότι οι οικογένειάς μας είναι τόσο κοντά, ξεπερνάνε το μπάσκετ και τα επαγγελματικά.
Ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Δεν μπορείς να προδικάσεις το μέλλον σου και για αυτό έχει μεγάλη αξία να ζεις την κάθε στιγμή ξεχωριστά. Είμαι περήφανος που έχω ένα κουμπάρο και ένα φίλο σαν τον Ζέλικο. Θα μείνουν στην καρδιά μας τα πάρα πολλά που περάσαμε μαζί. Στο μπάσκετ, πρέπει να αποδέχεσαι τον ρόλο σου σε κάθε περίσταση. Αυτό είναι μεγάλο κλειδί στο άθλημά μας.
Για μένα αποτελεί μεγάλη τιμή η συνεργασία μου με τον Παναθηναϊκό, τον Ζέλικο, την οικογένεια Γιαννακοπούλου και τον κόσμο της ομάδας. Ζήσαμε απίστευτες στιγμές και βοήθησαν όλοι τα μέγιστα σε αυτό. Είμαι περήφανος για όλα όσα πετύχαμε και που υπήρξα μέλος όλης αυτής της πορείας”.
Ιτούδης, ο Πρέσβης
-Παρότι Έλληνες παίκτες έχουν διαγράψει μεγάλες καριέρες στο εξωτερικό και κάθε σεζόν υπάρχουν δικά μας παιδιά από την ελίτ που αγωνίζονται μακριά από την πατρίδα, με τους προπονητές δεν είναι ακόμα τόσο διαδεδομένη η “μετανάστευση”. Στην Α1 ελάχιστες ομάδες δύνανται να παρέχουν τις σωστές συνθήκες. Η εκπληκτική πρώτη σεζόν στη Μπάνβιτ, μπορεί να
“ανοίξει ορίζοντες” και για άλλους συναδέλφους της γενιάς σας ή και μικρότερους; Αν υπάρξει ανάλογη συνέχεια, η δουλειά στην Μπάνβιτ μπορεί να λειτουργήσει ως πρέσβης για τον Έλληνα προπονητή στο εξωτερικό;
“Ελπίζω να λειτουργήσει έτσι. Αν μπορούν κι άλλοι να δουλέψουν σε προηγμένα, ξένα πρωταθλήματα, θα είναι ευχής έργον. Ο Έλληνας προπονητής έχει ερεθίσματα στο τοπ επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια. Έχει διδαχθεί αρκετά, ιδιαίτερα από τις δύο ελληνικές ομάδες που πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα.
Έχει να κάνει με τις προοπτικές, αλλά και τις συγκυρίες πολλές φορές. Ο Φώτης Κατσικάρης έχει προπονήσει για χρόνια στην ACB. Ο Γιώργος Κετσελίδης για παράδειγμα εργάζεται στο εξωτερικό, άλλοι κι άλλοι συνάδελφοι πήραν εθνικές ομάδες. Ο Βασίλης Φραγκιάς πήγε στο Κατάρ, ο κόουτς Ζούρος έχει κάνει καλή δουλειά στο εξωτερικό.
Πρέπει να συνειδητοποιήσεις στην δουλειά μας πως θα είσαι συνέχεια με μια βαλίτσα στο χέρι. Αν μπορείς να έχεις και την οικογένειά σου μαζί, είναι το ιδανικό. Αυτό που ελπίζω είναι να βάλω από την δική μου πλευρά το λιθαράκι μου, ώστε να επεκταθεί το όνομα και η φήμη του Έλληνα προπονητή στο εξωτερικό”.
Τα αποτελέσματα της δουλειάς του Δημήτρη Ιτούδη στην Μπάνβιτ κάνουν “θόρυβο” κι έχουν “ταρακουνήσει” τα συνήθως… ήρεμα νερά του Βοσπόρου. Όλα δείχνουν πως είναι μόνο η αρχή στο δικό του προσωπικό στοίχημα.
Το Ευρωπαϊκό μπάσκετ έτσι κι αλλιώς εξελίσσεται όλο και περισσότερο σε “International Business” και οι Έλληνες ιστορικά έχουν σπουδαίες επιδόσεις σε όλους τους τομείς, όταν βγαίνουν να δουλέψουν σε διεθνές περιβάλλον.
Η εθνική ομάδα, οι σύλλογοι, οι Έλληνες παίκτες εδώ και μια τριαντακοταετία έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους και τυγχάνουν του καθολικού σεβασμού και της αποδοχής από την παγκόσμια κοινότητα του μπάσκετ.
Η κρίση γεννά ευκαιρίες κι όλα δείχνουν πως τώρα είναι η σειρά των προπονητών να “ταξιδέψουν” και να “κατακτήσουν” την Ευρώπη.