Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Ευρωλίγκα… Η διοργάνωση που όλα όσα φαίνονται απίθανα στην διάρκεια μιας σεζόν αποδεικνύονται πιθανά μέσα στο παρκέ, όταν η ιστορία γράφεται! Ποιος περίμενε όταν ξεκίνησε η διαδρομή στη λίγκα πως η Μακάμπι του Ντέιβιντ Μπλατ θα είναι η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης όταν η αυλαία πέσει;
Η ιστορία γράφεται από τους πρωταγωνιστές και το Eurohoops παρουσιάζει την απίθανη ιστορία του “Οδυσσέα Χίκμαν”! Του 29χρονου σήμερα Αμερικανού γκαρντ που μετά την κολεγιακή του θητεία στο UNC Greensboro έψαχνε μια ευκαιρία να παίξει επαγγελματικό μπάσκετ και δούλευε στο ταχυδρομείο μέχρι τον Νοέμβριο του 2007.
Τότε, ήρθε η πρώτη κλήση και η πρώτη εμπειρία στην Ευρώπη. Στη Ρουμανία! Χρειάστηκε μια μοναδική διαδρομή από τον χειμώνα του 2007 ως τον Μάη του 2014, προκειμένου ο “Οδυσσέας Χίκμαν” να φτάσει στην Ιθάκη του και να γίνει ένας περήφανος πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά και μέλος της καλύτερης δεκάδας στην Ευρωλίγκα! Ρουμανία, Γερμανία, Φινλανδία, Ιταλία και τελευταία μυθική στάση στο Ισραήλ και στη γη της Επαγγελίας…
Στη Ρουμανία και στην CS Otopeni δεν είχε νερό στο σπίτι του να κάνει μπάνιο. Τώρα γεύεται το νέκταρ της απόλυτης ευτυχίας και απολαμβάνει να μοιράζεται μια από τις τρελές ιστορίες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ!
Μπάνιο; Μόνο στο γήπεδο!
“Ήταν τρελό αυτό που συνάντησα στη Ρουμανία! Ζούσα σε ένα πάρα πολύ μικρό διαμέρισμα με δύο ακόμα Αμερικανούς παίκτες. Δεν είχαμε νερό μέχρι και τρεις μήνες πριν το τέλος της σεζόν. Έπρεπε να πηγαίνουμε στο γήπεδο για να πλυθούμε και να κάνουμε μπάνιο. Αγωνίστηκα για πολύ λίγα χρήματα εκεί. Οι συνθήκες στο γήπεδο ήταν απαίσιες. Ήταν καταθληπτικό να κοιτάζεις έξω από το παράθυρο και να βλέπεις παντού ένα τοπίο που παραπέμπει σε παραγκούπολη. Η ομάδα δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει πια, νομίζω ότι χρεοκόπησε. Έπαιξα καλά, αλλά γνώριζα ότι αυτό ενδεχομένως δεν φτάνει για να βρω μια καλύτερη δουλειά”, λέει ο Ρίκι και συνεχίζει να θυμάται. Την επόμενη σεζόν…
Ο χειρότερος συνδυασμός
Επόμενος σταθμός, Γερμανία στους Giessen 46ers! “Όταν έφτασα στην Γερμανία, χάρηκα! Το διαμέρισμά μου ήταν καλύτερο και υπήρχαν αμερικάνικα εστιατόρια για να τρώω. Μετά, ήταν ζόρικα. Δεν έπαιζα όσο περίμενα και αυτό είναι ο χειρότερος συνδυασμός. Τελείωσε η σεζόν και γνώριζα πως πρέπει να πάω σε μικρότερη ομάδα, για να πάρω χρόνο συμμετοχής”.
Το πιο κρύο μέρος!
“Έτσι κατέληξα στην Φιλανδία, την σεζόν 2009-10! Ήταν το πιο κρύο μέρος που έχω ζήσει ποτέ! Αλλά το αγάπησα, γιατί επιτέλους έπαιζα μπάσκετ! Στην Namika Lahti είχα συνέχεια την μπάλα στα χέρια μου. Μου ζητούσαν να σκοράρω και να οργανώνω. Έτσι, ήμουν πρώτος σκόρερ και πασέρ της λίγκας και μόλις τελείωσε η σεζόν δέχτηκα τηλεφώνημα από τον νυν προπονητή της Σιένα, Μάρκο Κρέσπι”!
Ιταλία, 2010-11
“Πήγα εκεί και έκανα προπονήσεις ως το τέλος της σεζόν με την Casale Monferrato που ήταν κόουτς ο Κρέσπι. Στην 2η κατηγορία της Ιταλίας. Με φώναξε πίσω μετά το καλοκαίρι για να αγωνιστώ την επόμενη σεζόν. Κερδίσαμε το πρωτάθλημα, την άνοδο και βγήκα MVP. Από τότε, τα πράγματα άλλαξαν επιτέλους προς το καλύτερο για μένα”…
Η έκρηξη!
Η κυριαρχία του στην Α2 της Ιταλίας τον οδήγησε στην Σκαβολίνι Πέζαρο. Μια ακόμα “γεμάτη” σεζόν και το καλοκαίρι του 2012, ήρθε η μεγάλη μεταγραφή. Μακάμπι! “Όλα τα άλλα είναι ιστορία φίλε, τα ξέρεις”, σχολιάζει ο Ρίκι Χίκμαν που προσπαθεί να συνειδητοποιήσει ότι είναι πρωταθλητής Ευρώπης, αλλά νιώθει πως έχει ακόμα ένα “φάντασμα” να ξορκίσει!
“Τα πρώτα λεπτά νόμιζα πως ονειρεύομαι. Τώρα το συνειδητοποιώ. Είμαι ένας πρωταθλητής Ευρώπης! Το αξίζαμε. Είχαμε την απόλυτη ενότητα και έτσι γράψαμε ιστορία. Όλα τα παιδιά αξίζουν που θα μπούνε στο πάνθεον του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δεν έχω ιδέα τι θα ακολουθήσει, όπως δεν είχα ιδέα τι θα ζήσω, όταν πάλευα σε μικρές πόλεις και κατηγορίες της Ευρώπης, για να κάνω αυτό που αγαπάω. Να παίζω μπάσκετ. Τώρα αρχίζω να σκέφτομαι τους τελικούς στο Ισραήλ. Η περσινή αποτυχία και απώλεια του τίτλου νιώθω ότι ακόμα με κυνηγάει”…
Η πιο τρελή ιστορία!
Ο Κάιλ Χάινς, φίλος του Χίκμαν από τα κοινά τους χρόνια στο Greensboro, πέρασε ένα πολύ σκληρό Σαββατοκύριακο με την ΤΣΣΚΑ. Ως Back to Back πρωταθλητής Ευρώπης με τον Ολυμπιακό, ξέρει, όμως, από πρώτο χέρι πως νιώθει ο φίλος του και είναι πανευτυχής!
“Το άξιζε ο Ρίκι! Πιστεύω ότι η ιστορία του είναι η πιο “τρελή” ανάμεσα στους πρωταθλητές Ευρώπης! Πραγματικά πέρασε πάρα πολλά τα 4 χρόνια που γυρνούσε από μέρος σε μέρος για να παίξει μπάσκετ. Αξίζει αυτό που του συμβαίνει! Για μένα, είναι ο ορισμός και το παράδειγμα προς μίμηση λόγω της αφοσίωσής του, της πίστης και της σκληρής δουλειάς που χρειάστηκε. Είχα την ευκαιρία να ζήσω την διαδρομή και τις προσπάθειές του και είμαι πολύ χαρούμενος. Μπράβο Ρίκι”!
Αυτή είναι η ιστορία του “Οδυσσέα Χίκμαν” που ξεκίνησε με άθλιες συνθήκες στην Ρουμανία το ευρωπαϊκό του ταξίδι. Ο Οδυσσέας φέρεται να χρειάστηκε 10 χρόνια για να νιώσει το νόστιμο ήμαρ της επιστροφής στην Ιθάκη.
Ο Ρίτσαρντ Μαρτσιάνο Χίκμαν, όπως είναι το όνομά του, έμελε να χρειαστεί 7 σεζόν στην Ευρώπη για να βρεθεί από το πιο χαμηλό επίπεδο, στο “Έβερεστ” του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Να συναντήσει την δική του Ιθάκη!
Τίποτα δεν του χαρίστηκε. Το παραμικρό. Ούτε καν το νερό για να πλένεται, στην πρώτη του σεζόν στην Ευρώπη.
Δεν υπάρχει κανένα μυστικό στην δουλειά, λένε οι σοφοί. Απλά να τα δίνεις όλα κάθε μέρα. Να δουλεύεις σκληρά και να μην χάνεις την πίστη σου.
Άξιος πρωταθλητής Ευρώπης, Ρίκι Χίκμαν. Σε ευχαριστούμε για το παράδειγμα ζωής. Ευχόμαστε κάθε φορά που κοιτάς το προσωπικό κύπελλο της Ευρωλίγκας, να θυμάσαι όσα πέρασες για να το πιάσεις στα χέρια σου.
Και μέσα από την αντανάκλαση να βλέπεις ένα γνήσιο, “καθαρό”, ευτυχισμένο πρόσωπο!
- Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου ή μέρους αυτού από ΜΜΕ ηλεκτρονικά και μη χωρίς την άδεια του συντάκτη.