Του Άρη Μπάρκα/ barkas@eurohoops.net
Ο κόουτς Μάρκο Κρέσπι και η Σιένα δεν μπόρεσαν να έχουν ένα παραμυθένιο τέλος στους τελικούς της Ιταλίας. Στο 7ο ματς δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν το πρωτάθλημα μιας δυναστείας που ουσιαστικά διαλύθηκε ήδη λόγω των οικονομικών της προβλημάτων. Ωστόσο όσα έκαναν ο Κρέσπι και οι παίκτες του προκάλεσαν αίσθηση σε όλη την Ευρώπη, αφού κατάφεραν να μείνουν συγκεντρωμένοι στο παρκέ και να παλέψουν μέχρις εσχάτων.
Άλλωστε, παρά το πικρό τέλος για τη Σιένα, αυτή ήταν μόλις η αρχή για τον Κρέσπι και πολλά άλλα μέλη της ομάδας και έτσι το Eurohoops έπρεπε να μιλήσει με τον άνθρωπο που έχτισε αυτό το μικρό θαύμα.
– Περιμένατε τέτοιο φινάλε όταν αποφασίσατε να αναλάβετε τη Σιένα πέρυσι το καλοκαίρι και κατά τη διάρκεια της σεζόν, όταν η ομάδα έχασε τον Χάκετ;
“Ο στόχος μας ήταν να πάμε στα πλέι οφ, τελειώνοντας την κανονική σεζόν στην οκτάδα. Στην αρχή με τον Χάκετ και από το τέλος του Δεκεμβρίου και μετά με την ανταλλαγή που έγινε με το Μιλάνο. Τον Ιανουάριο βρεθήκαμε να κάνουμε ξανά προετοιμασία μετά τις αλλαγές που έγιναν στο ρόστερ. Δεν παίζαμε καλά για λίγο αλλά όλοι οι παίκτες τελικά βοήθησαν στο να χτιστεί μια καλή ομάδα φάση με τη φάση”.
– Η Σιένα όλα αυτά τα χρόνια είχε μια καθαρή ταυτότητα, ειδικά στην Ευρώπη, της ομάδας που δεν παραδίνεται. Πόσο δύσκολο ήταν αυτή τη σεζόν η ταυτότητα να μείνει η ίδια και να φτάσετε μέχρι τους τελικους;
“Ήταν εύκολο. Μιλώντας, ακούγοντας και δουλεύοντας. Κάθε μέρα με έναν στόχο, μια λεπτομέρεια που θα έπρεπε να βελτιώσουμε. Να προσπαθώ να μεταφέρω σε όλους το ότι πρέπει να είναι μέρος του αποτελέσματος μας, της ομάδας μας”.
– Πως μπορέσατε να κρατήσετε την ομάδα συγκεντρωμένη στο παρκέ με όλα όσα συνέβαιναν μακριά από αυτό και ξέροντας ότι στο τέλος δεν θα παίξετε στην Ευρωλίγκα και η ομάδα θα βρεθεί στην τέταρτη κατηγορία;
“Απλά μιλώντας για μπασκετικούς στόχουυς. Έπρεπε να κάνουμε συγκεκριμένες βελτιώσεις στο παιχνίδι μας και να γινόμαστε πιο συμπαγής μέρα με τη μέρα. Αυτό αποδείχθηκε τελικά αρκετό”.
– Φαίνεται να κάνετε κάτι από το τίποτα. Πήρατε έναν παίκτη σαν τον Χάινς που στο Μιλάνο δεν είχε θέση και τον κάνατε ηγέτη. Ήταν το διαφορετικό περιβάλλον ή κάτι άλλο;
“Ο Μαρκέζ λατρεύει το μπάσκετ. Για πρώτη φορά δεν έπαιζε απλά ως πλέι μέικερ, αλλά του ζητήσαμε να γίνει ο ηγέτης της ομάδας. Αυτό ήταν επιπλέον κίνητρο για τον ίδιο”.
– Νοιώθετε λίγο άτυχος, γιατί αναλάβατε μια μοντέρνα ιταλική μπασκετική δυναστεία υπό τις χειρότερες δυνατές συνθήκες;
“Είμαι απλά χαρούμενος για την υψηλού επιπέδου δουλειά που κάναμε”.
– Οι συγκινητικοί σας λόγοι μετά τα ματς δημοσιεύτηκαν στο youtube, κάτι ασυνήθιστο στην Ευρώπη. Πολλοί λένε ότι τα αποδυτήρια είναι άβατο. Τι σκέφτεστε εσείς για αυτό το θέμα;
“Μου αρέσει να μιλώ στους παίκτες ως άνθρωπος προς άνθρωπο. Προσπαθώ με έναν σύγχρονο τρόπο να τους κάνω όλους να νοιώσουν μέρη ενός συνόλου. Το να λες παίξε δυνατά ή καλύτερα δεν είναι αρκετό πλέον, νομίζω αυτό το ξέρουν πια όλοι”.
– Είστε ένας άνθρωπος που μιλάω πολύ, χρησιμοποιεί το twitter και έχετε επαφή με τους πάντες. Ποια είναι η φιλοσοφία σας;
“Το μπάσκετ είναι (E)motion, κίνηση και συναίσθημα. Ο στόχος της ομάδας είναι να χτίσει κάτι με όλα τα μέλη της να φροντίζουν για τις τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά ταυτόχρονα να έχουν ένα κοινό συναίσθημα προκειμένου όλοι να γίνονται κοινωνοί του παιχνιδιού μέρα με τη μέρα”.