Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Όχι που θα (το) χάναμε! Πως ρε παιδιά; Μέσα στο ΣΕΦ; Αυτή η ομάδα; Με το μπάσκετ που αποδίδει όλο αυτό το διάστημα; Βαρέθηκα να μαλώνω με φίλους, γνωστούς και… αντιπάλους πως ο Ολυμπιακός ΔΕΝ θα έχει περισσότερο άγχος από τον Παναθηναϊκό!
Από πού και ως που να έχει περισσότερη πίεση η ομάδα που κατέκτησε ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΙΘΑΝΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ και όχι ο αντίπαλος που εκτός από την Ευρωλίγκα έπαιζε υπό τον… κίνδυνο να χάσει ΚΑΙ το πρωτάθλημα;
Ευτυχώς, οι παίκτες του Ολυμπιακού ΔΕΝ διαβάζουν εφημερίδες και σάιτ. Και όποιοι μπαίνουν στον κόπο να το κάνουν, ΞΕΡΟΥΝ τι να διαβάσουν. Τεχνική ανάλυση δεν έχει απόψε! Στο επόμενο άρθρο που θα είναι «σεντόνι» και θα περιλαμβάνει την γνωστή και την… άγνωστη ιστορία αυτής της τρελής – τρελής πτήσης!
Τώρα, είναι ώρα για υποκλίσεις…
Ντούντα, ήξερες εσύ γιατί γύρισες! Παραβίασες τον επαγγελματικό σου κανόνα να δουλέψεις δεύτερη φορά στον ίδιο σύλλογο, με ένα μόνο ΚΙΝΗΤΡΟ. Να αλλάξεις την ιστορία. Και την ΆΛΛΑΞΕΣ!
Γιατί είσαι προπονητάρα, δάσκαλος όταν πρέπει, «φασίστας» όταν κρίνεις, μα πάνω από όλα έχεις εκείνο τον χαρακτήρα που ταιριάζει γάντι με την ψυχοσύνθεση του Ολυμπιακού…
Αποτίναξες από τα αποδυτήρια όλους τους υποβόσκοντες «ιούς», ριζωμένους από τις πληγές των προηγούμενων ετών και ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΣ την πιο ΚΑΜΙΚΑΖΙ ομάδα όλων των εποχών!
Τώρα ΜΕΙΝΕ! Και όταν σταματήσεις την καριέρα σου, θα έχεις όσο χρόνο γουστάρεις να παίζεις και να κερδίζεις μάχες με τα αγαπημένα σου αγωνιστικά περιστέρια. Μήπως να βγάλεις ένα από αυτά… «σεζόν 2011-2»; Δύσκολο όνομα, ασυνήθιστο, αλλά μαγικό!
Αγγελόπουλοι…
Η ιστορία τους χρωστούσε… χαρά. Που αργούσε να έρθει. Και τελικά την βίωσαν με τον πιο ονειρικό τρόπο. Αυτό δεν είναι δικαίωση, είναι ΚΑΘΑΡΣΗ και απονομή ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Το ΑΞΙΖΑΤΕ, το ΖΗΣΑΤΕ!
«Δεν πιστεύω ότι θα φύγουν και δεν θα το πιστέψω μέχρι να δω τους κόπους και την προσπάθεια που έχουν καταβάλλει να αποσυντίθεται. Αυτή η οικογένεια δεν μπορεί να φύγει και να αποχωρήσει οικειοθελώς έτσι απλά από ένα δικό της στοίχημα», έγραψα στο πρώτο μου άρθρο μετά την ανακοίνωση – σοκ.
«Οι Αγγελόπουλοι μένουν και θα συνεχίσουν να προσφέρουν στον Ολυμπιακό και τα επόμενα χρόνια», έγραψα μέσα στον φετινό χειμώνα. Νομίζω πως και τα δύο ήταν σωστά. Όχι επειδή είμαι εξυπνάκιας ή προφήτης.
Απλά, μετά από τόσα χρόνια ξέρω πόσο αγαπάνε την ομάδα και αυτό μου επιτρέπει να ρισκάρω λίγο περισσότερο. Εκ του ασφαλούς, βέβαια, γιατί τον Ολυμπιακό ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να τον εγκατέλειπαν.
ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να τους ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ με όλες μας τις δυνάμεις και να αποδεχτούμε πως το μπάτζετ της επόμενης σεζόν θα κινηθεί στα ίδια πάνω – κάτω επίπεδα.
ΕΧΟΥΝ ΙΕΡΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ αυτή την ομάδα, να της φερθούν σαν να είναι το… ΠΑΙΔΙ τους, που αξίζει να μεγαλώσει στις καλύτερες συνθήκες. Για να τους δώσει χαρά διαρκείας και περηφάνια!
ΚΑΝΕΝΑΝ παίκτη δεν πρόκειται να ξεχωρίσω σε τούτο το άρθρο. Ένα τραγούδι θέλω να αφιερώσω σε ΟΛΟΥΣ τους παίκτες του Ολυμπιακού και σε ΕΚΕΙΝΟΥΣ τους 1500-2000 που ΉΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ και την εποχή της αβεβαιότητας, της «παγωμάρας».
Το τραγούδι που σημάδεψε την παιδική και εφηβική μου ηλικία. Το τραγούδι που έβαλα πρώτο στη παρθενική μου ραδιοφωνική εκπομπή στην Χίο, όταν ήμουν 13 ετών.
Ναι, σε ένα σταθμό που είχε φτιάξει ο ξάδελφός μου ο Γιάννης μόνος του με τα χεράκια του! Εξέπεμπε με το ζόρι σε ακτίνα 6-7 χιλιομέτρων, αλλά για μας τότε ήταν κάτι το φανταστικό!
Μάγκες… Μας δώσατε μάθημα ΖΩΗΣ και μάθημα ΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ!
Στοιχηματίζω πως ο ΘΕΟΣ (Ντούντα;) θα είχε κάποιο πλάνο! Ναι, βρήκαμε σε κάτι να ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ. Σε μια εποχή πολύ δύσκολη. Έστω και αν δεν ΞΕΡΑΜΕ που ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ και που ΠΑΜΕ.
Μάγκες, ΖΗΣΑΜΕ κάτι που δεν θα ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ, τα ΟΝΕΙΡΑ μας, την ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ μας!
ΌΧΙ ΕΠΕΙΔΗ πήραμε Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα. Κυρίως, γιατί το ΚΑΝΑΜΕ ΤΩΡΑ, αυτή την ΠΕΡΙΟΔΟ, αυτή την ΧΡΟΝΙΑ. Που το ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ!
Ήταν μια ΔΥΣΚΟΛΗ διαδρομή, αλλά είστε ΠΑΙΔΙΑ που ακολουθείτε τον ΔΡΟΜΟ της ζωής…
Ο ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ ΚΟΣΜΟΣ, Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΠΤΗΣΗ…
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΤΕ για να αποτελέσετε την ΟΜΑΔΑ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.
Είστε τα ΜΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ της ομάδας.
ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ, Ο… ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΑΣ!!!
Αυτή η ομάδα ξεπερνάει τα όρια της ΕΛΛΑΔΑΣ, ξεπερνάει τα όρια του κόσμου που ακολουθεί και αγαπάει τον σύλλογο.
Είναι ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ!
Είναι η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ότι αν δεν σταματάμε ποτέ να ονειρευόμαστε και να παλεύουμε, μπορούμε να ζήσουμε τις καλύτερες στιγμές μας.
Που θα προκύψουν ως άλλο… «ουράνιο τόξο», μετά την «καταιγίδα»! Ως απόρροια των χειρότερων στιγμών μας…
ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ…
Η ζωή τα έφερε έτσι που αναγκάστηκα να αλλάξω τρεις φορές «σπίτι». Και εσείς, εκεί, επιμένετε, με… βρίσκετε και «περπατάμε» μαζί!
Μου έχετε δώσει πολύ μεγάλη δύναμη, με έχετε οπλίσει με περίσσια πίστη, για να προσπαθώ να γίνομαι ολοένα και καλύτερος.
Αυτό το σάιτ, έστω και αν αποτελεί ευρωπαϊκό πρότζεκτ, δεν θα ήταν ποτέ γεγονός, αν δεν υπήρχατε εσείς. Η ζωντανή απόδειξη πως ζει κόσμος εκεί έξω με ποιότητα, με συναίσθημα, με αγάπη για το μπάσκετ και την ομάδα του, όπως την αντιλαμβάνομαι και όπως με «γεμίζει»! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Δυνατά την μουσική παιδιά! Έτσι, για τους μάγκες που φορούσαν τα ερυθρόλευκα φέτος και μας έδωσαν τόσο δυνατές συγκινήσεις. ΕΛΠΙΔΑ μέσα στο ΣΚΟΤΑΔΙ που ζούμε στην καθημερινότητά μας.
Τι κάνατε ρε φέτος; Δύο τίτλοι, οι καλύτεροι. Την κατάλληλη στιγμή.
Our DREAMS…
Our PRIDE!
Να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να, να!
CAUSE YOU WERE BORN…………..
Βροχερή νύχτα και δουλεύαμε όλη μέρα
και οι δύο βρήκαμε δουλειά γιατί… υπάρχουν
Λογαριασμοί που πρέπει να πληρωθούν,
κατακτήσαμε, όμως, κάτι που κανείς δεν μπορεί να
μας το πάρει πίσω, την αγάπη μας, τις… ζωές μας!
Κλείσε την πόρτα, αφήστε το κρύο έξω,
δεν θέλω τίποτα άλλο, όταν είμαι στο πλευρό σου
ζήσαμε κάτι που δεν θα… πεθάνει ποτέ
τα όνειρά μας, την υπερηφάνεια μας!
Η καρδιά μου χτυπάει σαν τύμπανο (όλη νύχτα)
σάρκα στη σάρκα, ένας προς ένας (και όλα είναι καλά)
ποτέ δεν θα φύγω, γιατί υπάρχει
κάτι που ξέρω βαθιά μέσα μου
Γεννήθηκες για να είσαι το μωρό μου
γεννήθηκα για να είμαι ο άνθρωπός σου
Βρήκαμε κάτι για να… πιστεύουμε,
έστω κι αν δεν ξέρουμε πού στεκόμαστε,
μόνο ο Θεός ίσως ξέρει τους λόγους…
Στοιχηματίζω πως είχε ένα σχέδιο,
γιατί γεννήθηκες για να είσαι το μωρό μου,
γεννήθηκα για να είμαι ο άνθρωπός μου
Άναψε ένα κερί, φύσα τον… κόσμο μακριά
οι δύο μας σε ένα… ετοιμόρροπο φόντο
Δεν είναι φανταχτερό, αλλά είναι ΟΚ
Ο χρόνος μας, ο… τρόπος μας
Κράτα με πιο κοντά, αγκάλιασε με σφιχτά
ξεκινάμε, είναι μια δύσκολη διαδρομή
είμαστε παιδιά που ακολουθούμε τον δρόμο
της ζωής…
Ο δικός μας κόσμος, η πτήση μας!
Αν στεκόμαστε δίπλα-δίπλα (όλη νύχτα)
υπάρχει πιθανότητα να τα καταφέρουμε (και είναι εντάξει)
και τότε θα ξέρω ότι θα ζεις μέσα
στην καρδιά μου, μέχρι την ημέρα που θα πεθάνω
Γεννήθηκες για να είσαι το μωρό μου
γεννήθηκα για να είμαι ο άνθρωπός σου
Βρήκαμε κάτι για να πιστεύουμε,
έστω και αν δεν ξέρουμε που στεκόμαστε
μόνο ο Θεός ίσως ξέρει τους λόγους,
Στοιχηματίζω πως είχε ένα σχέδιο…
γεννήθηκες για να είσαι το μωρό μου
γεννήθηκα για να είμαι ο άνθρωπός σου
Σόλο……
Η καρδιά μου χτυπάει σαν τύμπανο (όλη νύχτα)
σάρκα στη σάρκα, ένας προς ένας (και όλα είναι εντάξει)
ποτέ δεν θα φύγω γιατί υπάρχει
κάτι που ξέρω βαθιά μέσα μου
Γεννήθηκες για να είσαι το μωρό μου
γεννήθηκα για να είμαι ο άνθρωπός σου
Βρήκαμε κάτι για να πιστεύουμε
έστω και αν δεν ξέρουμε πού στεκόμαστε
μόνο ο Θεός ίσως ξέρει τους λόγους
αλλά στοιχηματίζω πως είχε ένα σχέδιο
Γεννήθηκες για να είσαι το μωρό μου
γεννήθηκα για να είμαι ο άνθρωπός σου……….