Tου Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Για τον Ολυμπιακό το ματς στο ΣΕΦ με την “φτωχή” πλην τίμια, αξιοπρεπέστατη και πάντα μαχητική Νεπτούνας ήταν μια ακόμα μέρα στο γραφείο. Με την ειδοποιό διαφορά πως ήταν ακριβώς η επόμενη μετά την κακή βραδιά, την άσχημη εμφάνιση και την ήττα στη Βιτόρια από την Λαμποράλ. Που “ξέρανε” και την Γαλατάσαραϊ στην Πόλη και για μια ακόμα φορά αναγιεννιέται και ορθώνει ανάστημα, εκεί που πιστεύεις ότι είναι ψόφια!
Τα 40 λεπτά με αντίπαλο την συγκεκριμένη ομάδα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως δείγμα για το επικείμενο τοπ-16. Κακά τα ψέματα σιγά – σιγά το μυαλό μας και αφού ζήσουμε μια ωραία εμπειρία στη συνάντηση με τον Ερυθρό Αστέρα που επίσης προκρίθηκε, “ταξιδεύει” στην επόμενη φάση, που από τότε που διαφοροποιήθηκε το σύστημα, διέπεται από τους κανόνες της Άγριας Δύσης.
Δεν μπορεί να λογιστεί ως ασφαλές δείγμα όχι τόσο γιατί η Νεπτούνας δεν είναι τοπ ομάδα, αλλά πάνω από όλα επειδή ο Ολυμπιακός συνεχίζει να αγωνίζεται χωρίς το βασικό του τριάρι, το βασικό του τεσσάρι και περιμένει και τον Παπαπέτρου, που όταν ξεκίνησε ο σχεδιασμός το καλοκαίρι, υπολογιζόταν ως παίκτης του βασικού ροτέισον. Όπου βασικό ροτέισον, εννοούμε στο σύγχρονο μπάσκετ ένα παίκτη που βρίσκεται στις δύο πρώτες επιλογές για μια θέση.
Συν του ότι ο βαθμός δυσκολίας στο τοπ-16 ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ του πως θα κάτσουν οι όμιλοι – αυτή την στιγμή μόνο η ΤΣΣΚΑ είναι 100% σίγουρη αν ο Ολυμπιακός βγει πρώτος, που είναι το φυσιολογικό – για μένα είναι διπλάσιος και βάλε, σε σχέση με τον όμιλο της κανονικής περιόδου.
Τόσο σε αγωνιστικό επίπεδο, αφού σχεδόν όλες οι ομάδες θα είναι παρασάγγας καλύτερες από αυτές του νυν ομίλου, όσο και σε πνευματικό, αφού μιλάμε για μίνι – μαραθώνιο με 14 διαδοχικές αναμετρήσεις υψηλών απαιτήσεων, στις οποίες δεν είναι σημαντικές μόνο οι νίκες, αλλά και ο κάθε πόντος ξεχωριστά.
Στο μακρινό μέλλον δεν μπορούμε να πάμε, γιατί δεν μας το επιτρέπει η πρόσφατη ιστορία της σούπερ απρόβλεπτης Ευρωλίγκας. Αν για παράδειγμα η Ρεάλ τερματίσει πρώτη και προκύψει όμιλος με την ομάδα του Λάσο – που παίζει αστεία άμυνα ως τώρα – την Μπαρτσελόνα, τον Παναθηναϊκό και την Φενέρμπαχτσε, ότι και να γίνει η διασταύρωση στα πλέι οφ δεν θα είναι εύκολη! Απλά, σε τούτη την υπόθεση εργασίας με μοναδικό αδιαμφισβήτητο πιο ποιοτικό αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, θα είναι καίρια απαίτηση – κλειδί η 2η θέση και το πλεονέκτημα έδρας στους “8”.
Ας γυρίσουμε, όμως, πίσω στην πραγματικότητα και στον χρόνο που διανύουμε, για να ξεχωρίσουμε τα κέρδη από την νίκη κόντρα στη Νεπτούνας.
Καλός οιωνός
Με δεδομένο πως ο Ματ Λοτζέσκι μας έχει πείσει πως μπορεί να προσφέρει συστηματικά και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και του ρόλου του, είναι σημαντικό πως σε αυτό το παιχνίδι ΚΑΙ οι 5 Αμερικανοί του Ολυμπιακού, είχαν από καλή ως εξαιρετική απόδοση.
Ο Μπρεντ που είναι 100% παίκτης ψυχολογίας – πέρα από τις παγιωμένες και δεδομένες αδυναμίες του στο τεχνικό κομμάτι – παρουσίασε υψηλό επίπεδο αμυντικής προσήλωσης και αποτελεσματικότητας (4 μπλοκ), ενώ παράλληλα ήταν ο πρώτος σκόρερ και ο παίκτης με την καλύτερη συνολικά αξιολόγηση.
Αυτό το στάνταρ απόδοσης σε άμυνα και επίθεση θα ήταν το ιδεατό, αλλά αφενός δεν γίνεται κάθε βραδιά να βάζει 4 τρίποντα και αφετέρου θα προκύψουν στο διάβα του πολύ πιο ποιοτικοί και δύσκολοι αντίπαλοι, όπερ σημαίνει πως τότε θα χρειαστούν κι άλλα στοιχεία – αντίληψη, δημιουργικότητα, άμυνα με παίκτες κλάσης στο χαμηλό ποστ, να φτιάξει κάποιες προσωπικές φάσεις – που όλοι ξέρουμε πως δεν τα έχει καθόλου εύκολα.
Αν αναλογιστούμε, όμως, πως επιτέλους κάποια στιγμή θα υπάρξει Πρίντεζης και ο Αγραβάνης αξίζει ρόλο ακόμα και με 3 λύσεις στο “4”, τότε τα πράγματα που θα απαιτείται να κάνει ο Πετγουέι σταθερά, είναι σαφώς λιγότερα από όσα πέτυχε με την Νεπτούνας.
Ο Ντάνστον με τα γνωστά του προβληματάκια σε κάποιες καταστάσεις άμυνας – η αντίληψη και οι αντιδράσεις όταν πάει σε βοήθεια, το κυνήγι στα πόδια αν ο αντίπαλος γκαρντ είναι πραγματικά γρήγορος – έχει βρει ρυθμό στην επίθεση και θυμίζει τον περσινό Μπράιαντ. Σε 25 λεπτά πρόλαβε να βάλει 15 πόντους με 6/8 δίποντα. Το στοιχείο του Ντάνστον που δεν το βρίσκεις εύκολα στους σύγχρονους ψηλούς είναι η έφεσή του στο να σκοράρει πάνω στις επαφές.
Ο Χάντερ ήρθε για συμπληρωματικός του Μπράιαντ και 15 ποιοτικά λεπτά σε μια πλήρη ομάδα με σωστές αποφάσεις και απειλή από όλες τις θέσεις, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να τα δώσει.
Ο Λαφαγιέτ για μια ακόμα φορά δεν δημιούργησε (1 ασίστ), αλλά είχε περισσότερη αυτοπεποίθηση στην εκτέλεση και πραγματικά, πίεσε αρκετά καλά και σε διάρκεια πάνω στη μπάλα. Όταν ο Σπανούλης δεν θα είναι σε καλή βραδιά, θα είναι SOS ο Λαφαγιέτ να ανέβει ΕΠΙΠΕΔΑ δημιουργικά σε σετ καταστάσεις. Αν δεν ανταποκριθεί, θα είναι πρόβλημα. Ξεκάθαρα.
Πάμε και στην καλύτερη είδηση, στο “μέτωπο” των ξένων. Είδαμε για πρώτη φορά τον Ντάρντεν να είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ό,τι έχουμε καταγράψει σε Ζαλγκίρις και Ρεάλ. Προσηλωμένος στην άμυνα, περισσότερο και από ότι είναι στον… Θεό, με εκπληκτική αποτελεσματικότητα είτε όταν πιέζει την μπάλα, είτε όταν αμύνεται στο χαμηλό ποστ, είτε όταν έδινε βοήθεια, ακόμα και μετά τις αλλαγές στα σκριν, σε φάσεις που είχε μις – ματς.
Ένα το κρατούμενο… Προσθέστε ακόμα δύο πράγματα. Όσο βρίσκει ρυθμό σουτάρει όπως μπορεί και όχι όπως εκτελούσε όταν επέστρεψε. Συνάμα, μπορεί να δώσει 4/5 κατοχές ανά ματς με παιχνίδι στο χαμηλό ποστ, που λείπουν πολύ από την ομάδα.
Προσπαθήστε να θυμηθείτε ποιο στοιχείο λείπει ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από όλα στον Ολυμπιακό σε σετ επιθετικό παιχνίδι, σε σχέση με την ομάδα του back to back και κυρίως της 2ης σεζόν του κόουτς Μπαρτζώκα που είχε προστεθεί και ο Περπέρογλου. Αυτά τα εκπληκτικά ΤΡΙΓΩΝΑ που έφτιαχνε η ομάδα και παιδιά όπως ο Άντιτς, ο Στράτος, ο Πρίντεζης μαζί με κάποιον γκαρντ τα έστηναν και ακινητοποιούσαν την αντίπαλη άμυνα.
Ο καλός και σταθερός Τρεμέλ είναι σημαντική βοήθεια για τον Ολυμπιακό και θα αποδειχτεί στο άμεσο μέλλον.
Επί μέρους
Κάποια στοιχεία για την ομαδική συμπεριφορά της ομάδας. Η άμυνα λειτούργησε αρκετά καλά για τρία δεκάλεπτα – σε κανένα εκτός από το 4ο δεν δέχτηκε πάνω από 20 πόντους – είχε την ίδια λογική με όλα τα προηγούμενα παιχνίδια και από την στιγμή που οι άμυνες με αλλαγές στα σκριν ήταν προτεραιότητα, χάθηκαν ξανά αρκετά αμυντικά ριμπάουντ.
Η Νεπτούνας πήρε 15 επιθετικά. Μεγάλο νούμερο, αλλά είναι δεδομένο πως όταν χρησιμοποιείς αυτή την τακτική, στην μάχη των ριμπάουντ θα υπάρχει μειονέκτημα, όπως ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ και στην περσινή σειρά με την Ρεάλ Μαδρίτης, που από ένα σημείο και μετά διαφοροποιήθηκε η προσέγγιση και στα τελευταία 3 ματς, ο Ολυμπιακός έπαιξε την ίδια άμυνα.
Το θέμα είναι οι κοντοί και οι παίκτες της αδύναμης πλευράς να κινούνται γρήγορα, να υποστηρίζουν την τακτική και να προστατεύουν όσο περισσότερο μπορούνε την μπάλα με καλές τοποθετήσεις και αποφασιστικά μπλοκ – άουτ.
Έχω γράψει από την αρχή της θητείας του κόουτς Σφαιρόπουλου πως όπως η συνολική εικόνα του Ολυμπιακού, έτσι και η άμυνα θα δοκιμαστεί και θα κριθεί ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ. Στο τοπ-16, ελπίζω στα πλέι οφ και το φάιναλ φορ, στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος.
Επίσης, η ταχύτητα, η ένταση, η αποφασιστικότητα και η προσήλωση είναι ΠΙΟ σημαντικά στοιχεία ακόμα και από την ΙΔΙΑ την τακτική που υιοθετείς. Τέλος, δεν γίνεται ποτέ μα ποτέ να χρησιμοποιείς πάντα την ίδια τακτική. Οι αντίπαλοι την “διαβάζουν” δουλεύουν πάνω σε αυτή και είναι 100% αυτονόητο πως κάποια στιγμή θα χρειαστούν προσαρμογές αν όχι εντελώς διαφορετική φιλοσοφία, σε σχέση και εξάρτηση με την φύση του αντιπάλου και την τακτική που εκείνος έχει απέναντί σου.
Ο Ολυμπιακός θέλει να κάνει το 2/2 – δεν θα με στεναχωρούσε να αποκλείσει την Γαλατάσαραϊ με νίκη στην Πόλη την τελευταία αγωνιστική – να επιστρέψουν σε πρώτη φάση οι Λοτζέσκι και Πρίντεζης, να παραμείνει υγιής η ομάδα, να κλείσει καλά το 2014 που δεν έφερε τίτλο με νίκη στο ντέρμπι πρωταθλήματος και το κεφάλαιο 2015 θα το ανοίξουμε όταν πρέπει…
ΥΓ1. Για όσους ρωτάτε, να πω μια ακόμα φορά πως ο 15χρονος σούπερ ταλαντούχος Ντζάναν Μούσα έχει ήδη αποκτηθεί από τον Ολυμπιακό. Το πότε θα ανακοινωθεί, όπως και το πότε θα έρθει στην Ελλάδα για μόνιμη εγκατάσταση – ιατρικές εξετάσεις έκανε όταν ταξίδεψε εδώ πρώτη φορά τον Σεπτέμβρη – είναι θέμα της νέας του ομάδας και δικό του. Σπουδαία επένδυση, όσο κι αν ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις την πορεία ενός παίκτη σε τόσο μικρή ηλικία, αφού είναι δεκάδες οι παράμετροι που καθορίζουν μια καριέρα.
ΥΓ2. Στο ερώτημα αν ο Ολυμπιακός πρέπει ή όχι να κάνει μεταγραφή, που σημαίνει να μετατοπίσει κάποιον από τους ήδη υπάρχοντες 6 ξένους από το πρωτάθλημα, η σκέψη μου είναι διττή. Πρώτον, πρέπει να δούμε αν θα προκύψει – μακάρι όχι – οποιαδήποτε μη προγραμματισμένη ανάγκη λόγω τραυματισμού. Δεύτερον, η απάντηση ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ 100% από το να είναι σίγουροι ο κόουτς Σφαιρόπουλος και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι πως ο παίκτης που θα φέρουν θα είναι ΞΕΚΑΘΑΡΑ καλύτερος – και με την προσαρμογή του υπολογισμένη – από αυτόν που θα “καπελώσει” και θα προσφέρει περισσότερο πράγματα, θα είναι πιο πολυδιάστατος.
ΥΓ3. Το θέτω έτσι γιατί πιστεύω πως αν γίνει προσθήκη δεν θα φύγει κάποιους από τους 6 ξένους, αλλά απλά θα αντικατασταθεί στην Α1 από τον νεοαποκτηθέντα. Με την υποσημείωση πως κάθε ομάδα έχει δικαίωμα για 3 αλλαγές στον πρώτο γύρο και 2 στον δεύτερο. Ποια θα ήταν πραγματική λύση; Να ΠΕΡΑΣΕΙ και στο ελληνικό πρωτάθλημα ό,τι στην Τουρκία και σε άλλες χώρες. Οκ, πρέπει να χρησιμοποιείς 6 ξένους σε κάθε ματς, αλλά αν έχεις περισσότερους να ΜΠΟΡΕΙΣ να δηλώσεις τους έξι που επιλέγεις κάθε φορά ΠΡΙΝ το ματς. Δεν είναι τόσο φοβερό. Για επαγγελματικό αθλητισμό μιλάμε. Να τελειώσει αυτή η ιστορία να γίνονται οι ομάδες και ο προγραμματισμός τους άνω – κάτω όταν τραυματίζεται κάποιος.
ΥΓ4. Μιας και μιλάμε για… διοικητικής φύσεως ζητήματα, να πω πως γέλασα πολύ με την ΕΟΚ που… θυμήθηκε τώρα να καλέσει τους Μποντιρόγκα και Τάρλατς μέσω του Φασούλα (αλήθεια, γιατί δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα ο νέος ρόλος του στην ομοσπονδία;) ΑΠΛΑ για να βγάλει φωτογραφιούλες! Τυχαίο το τάιμινγκ πρόεδρε φαντάζομαι, ε; Μάλλον θα διάβαζει Eurohoops ο Βασιλακόπουλος! Αξίζει να ρίξετε μια ματιά εδώ. Με αυτή την εντελώς ανούσια και για δημιουργία εντυπώσεων κίνηση, το μόνο που κατάφερε για όσους ξέρουν να “διαβάζουν” – πίσω από τις… φωτογραφίες – είναι να τους επιβεβαιώσει πως για πρώτη φορά μετά από χρόνια αισθάνεται απόλυτα τρωτός.
ΥΓ5. Συνήθως είμαι υπέρ – αναλυτικός. Ειδικά για τον Σπανούλη, όσα και να γραψω δεν φτάνουν. Το πως αποφάσισε να έρθει στον Ολυμπιακό, το τι πέτυχε και το τι θα κάνει στο μέλλον, χρειάζονται βιβλίο για να καταγραφούν και να αποτιμηθούν όπως τους πρέπει. Έχω αναφέρει στο παρελθόν πως συγκυριακά λόγω του γάμου του Νίκου Ζήση, πέρασα δύο μέρες μαζί του την εποχή που δεν τον γνώριζα – μια εβδομάδα πριν ανακοινωθεί στον Ολυμπιακό – και τότε συνειδητοποίησα πολλά. Ότι είχε αποφασίσει να έρθει, το πως σκέφτεται, τα βασικά συστατικά του χαρακτήρα του.
Υ6. Η ιστορία που έχει ήδη γράψει στον Ολυμπιακό είναι μοναδική. Ο Θουκυδίδης έχει πει: “Και παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες”. Που σημαίνει: Οι πραγματικά τολμηροί δοκιμάζουν και πέρα από τις δυνάμεις τους, είναι ριψοκίνδυνοι εν γνώσει τους και αισιόδοξοι όταν τα πράγματα ζορίζουν. Αυτός, ακριβώς είναι ο Βασίλης.
ΥΓ7. Αυτός ο απίστευτα διορατικός και σοφός άνθρωπος, είχε επίσης γράψει: “Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον”. Που σημαίνει: Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και… ελεύθεροι είναι μόνο οι γενναίοι. Αυτό ακριβώς πρέπει να είμαστε όλοι μας στη σημερινή Ελλάδα, για να βγούμε από το τέλμα.