“To παιχνίδι είναι το ίδιο παντού”

2012-07-21T18:42:18+00:00 2012-07-21T18:42:18+00:00.

Aris Barkas

21/Jul/12 18:42

Eurohoops.net

Στο σάμερ λιγκ του Λας Βέγκας συναντήθηκαν οι παλιοί φίλοι από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας Λάνγκτον, Βάντερπουλ και Τζ.Ρ.Χόλντεν με τον τελευταίο να σκέφτεται το επόμενο βήμα στην καριέρα του έχοντας αποσυρθεί από το παρκέ και φυσικά μίλησε στο Eurohoops για όλα

Της Νίκης Μπάκουλη/ bakouli@eurohoops.net

Ο Τράιαν Λάνγκτον μιλούσε στον Ντέιβιντ Βαντερπούλ (για θέματα του ΝΒΑ) και λίγο πιο δίπλα τους βρισκόταν ο Τζ.Ρ. Χόλντεν που κοιτούσε όσους περνούσαν δίπλα του. Δεν χρειαζόμασταν ειδικό λόγο για να μιλήσουμε μαζί του, αφού πάντα έχει κάτι ενδιαφέρον να πει, μετά από όλα όσα έχει καταφέρει στη διάρκεια της εξαιρετικής του καριέρας.

“Είμαι εδώ με τους φίλους μου, προσπαθώντας να χαλαρώσω λίγο. Ο Ντέιβιντ δουλεύει στο ΝΒΑ και ο Τράγιαν προσπαθεί επίσης να κάνει το ίδιο. Εγώ προσπαθώ να βρω τι θα κάνω και νομίζω ότι όταν βρίσκεται κοντά σε καλούς ανθρώπους, τότε σκέφτεσαι θετικά. Θέλω να κάνω κάτι σχετικό με το μπάσκετ, ίσως να γίνω ατζέντης”.

Παρόλα αυτά ξέρει πολύ καλά όσα βιώνουν οι νέοι παίκτες στο σάμερ λιγκ και όλα όσα μπορεί να κάνει εκτός ΗΠΑ. Πως, λοιπόν, μπορούν να αντιδράσουν αυτοί οι νεαροί παίκτες στην πίεση που νοιώθουν, ξέροντας ότι όλοι τους κοιτάζουν στο μικροσκόπιο;

“Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια πίεση. Παίζεις το παιχνίδι που σου αρέσει. Αν είσαι στο σάμερ λιγκ του ΝΒΑ, τότε αυτό σημαίνει ότι είσαι αρκετά καλός για να βρίσκεσαι εδώ. Είναι η ευκαιρία σου να ξεχωρίσεις και να πάρεις μια δουλειά. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ιδιαίτερη πίεση εκτός κι αν έχεις επιλεγεί στο ντραφτ. Ίσως αν είσαι το νούμερο 5, πρέπει να παίξεις όντως καλά, αλλά για όσους αγωνίζονταν στην Ευρώπη, ή έρχονται από το κολέγιο χωρίς να έχουν επιλεγεί στο ντραφτ, είναι μια τεράστια ευκαιρία”.

Και αν δεν μπορούν να βρουν στο ΝΒΑ, πολλοί από αυτούς δεν θέλουν να παίξουν εκτός ΗΠΑ. “Πολλοί θεωρούν αρνητικό το να παίξουν εκτός ΗΠΑ, γιατί δεν ξέρουν τίποτα για αυτό, αλλά τα τελευταία δέκα χρόνια πολλοί παίκτες που ήρθαν από το εξωτερικό στις ΗΠΑ, ήταν σε πραγματικά καλό επίπεδο. Για την ακρίβεια σε καλύτερο από αρκετούς Αμερικανούς. Το παιχνίδι είναι πια παγκόσμιο, είναι το ίδιο. Όπου και να πας πρέπει να είσαι επαγγελματίας και ίσως να αποδειχθεί η κατάλληλη ευκαιρία για να πραγματοποιήσεις το όνειρο σου. Αν το όνειρο σου είναι το ΝΒΑ, ίσως η Ελλάδα, η Ρωσία, το Βέλγιο και η Ισπανία να είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να κάνεις για να φτάσεις εκεί”.

Και τι πρέπει να κάνεις για να εκμεταλλευτείς με τον καλύτερο τρόπο τη θητεία σου στην Ευρώπη; “Πρέπει να έχεις έναν καλό ατζέντη και η ομάδα που σε επιλέγει να ξέρει γιατί σε επέλεξε. Όσο πιο μεγάλη είναι η ομάδα που σε διαλέγει, τόσο λιγότερες ευθύνες έχεις. Όταν πας στον Παναθηναϊκό, στον Ολυμπιακό, στην ΤΣΣΚΑ ή στην Μπαρτσελόνα, δεν πρόκειται να σου πουν ότι πρέπει να σκοράρεις 30 πόντους. Αυτό δεν συμβαίνει. Ίσως πρέπει να βάζεις 15, 16 ή 17 πόντους. Όλοι καταλήγουν να έχουν μ.ό. Στους 12, ή στους 13 πόντους, αλλά το θέμα στην Ευρώπη είναι να κερδίζεις, όχι η ατομική επίδοση, ή να βάλεις 40 πόντους. Και νομίζω ότι αυτή είναι η πιο σημαντική προσαρμογή που πρέπει να κάνεις ένας Αμερικανός, όταν παίζει στην Ευρώπη”.

Αν διαλέξεις μια μικρότερη ομάδα, ίσως η ζωή σου να είναι πιο εύκολη; “Όχι. Νομίζω ότι το πιο σωστό είναι να προσπαθήσεις να πας σε μια μεγαλύτερη, γιατί αν είσαι καλός παίκτης θα ταιριάξεις οπουδήποτε. Και αν όντως βρεις ρόλο και κερδίσεις στο πρωτάθλημα, ας πούμε στην Ελλάδα και έχεις μπόι 2,04, 10 ριμπάουντ και 12 πόντους μ.ό. τότε έχεις περισσότερες πιθανότητες να σε επιλέξουν στο ΝΒΑ, παρά όταν παίζεις σε μια μικρότερη ομάδα”.

Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη, ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλές χώρες πια όπου ξοδεύονται εκατομμύρια δολάρια. “Νομίζω ότι όταν μιλάς για μπάσκετ, την χημεία δεν μπορείς να την αγοράσεις. Πάντα το έλεγα αυτό, όπου κι αν έπαιζα. Αυτή τη σεζόν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός δεν είχαν τόσα πολλά χρήματα, είχαν, όμως, έναν πυρήνα παικτών. Οι παίκτες του Ολυμπιακού βρέθηκαν την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη κατάσταση. Και αυτό είναι εντέλει το μπάσκετ. Δεν με νοιάζει αν θες να ξοδέψεις δύο ή δέκα εκατομμύρια. Αν έχεις παίκτες που μπορούν να παίξουν μαζί, πάντα μπορείς να κερδίσεις. Φυσικά δεν συμβαίνει συχνά, γιατί υπάρχουν ακριβές ομάδες που βρίσκονται μαζί περισσότερο, για δύο ή τρία χρόνια. Ο Παναθηναϊκός ήταν ουσιαστικά ο ίδιος για οκτώ χρόνια. Ο Ολυμπιακός ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση. Η ΤΣΣΚΑ το έκανε αυτό, όταν πρωτοπήγα εκεί, αλλά το καλύτερο που μπορέσαμε να κάνουμε ήταν να φτάσουμε στο φάιναλ φορ. Και αυτό μας βοήθησε να κάνουμε το επόμενο βήμα. Τώρα θα υπάρχουν απαιτήσεις για τον Ολυμπιακό. Όλοι θα θέλουν να τους δουν να υπερασπίζονται τον τίτλο τους”.

×