Tου Λευτέρη Μούτη/ moutis@eurohoops.net
Το βράδυ της Κυριακής στην “Φενέρμπαχτσε Ούλκερ Αρένα” της Κωνσταντινούπολης, η Φενέρμπαχτσε, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, το τουρκικό μπάσκετ και όλη η Ευρώπη θα τιμήσουν τον πρώτο ριμπάουντερ στην ιστορία της Ευρωλίγκας, τον Μιρσάντ Τουρκσάν.
Το Eurohoops.net του μίλησε πριν από αυτό το μεγάλο γεγονός και είχε τις ευκαιρία να ακούσει τις αναμνήσεις και τις σκέψεις του για την μεγάλη του καριέρα. Τα συναισθήματα του σίγουρα θα είναι έντονα τη στιγμή που η φανέλα του θα αποσυρθεί από την Φενερμπαχτσέ, όπως είναι φαίνεται από τα λεγόμενα του: “Η ομάδα αποφάσισε να αποσύρει τη φανέλα μου και θέλω να δείξω πόσο το εκτιμώ. Είναι η πρώτη φορά που η Φενερμπαχτσέ αποφάσισε να κάνει κάτι τέτοιο και είναι η μεγαλύτερη τιμή της καριέρας μου. Το παιχνίδι κόντρα στην ΤΣΣΚΑ θα είναι κάτι μοναδικό, γιατί είχα δύο εξαιρετικές σεζόν στην Μόσχα, μου αρέσουν οι άνθρωποι της ομάδας και θέλω να πω αντίο μετά από μια καριέρα 19 ετών με αυτόν τον τρόπο”.
Η ευκαιρία να παίξει κανείς στο ίδιο ματς με τις φανέλες της Φενερμπαχτσέ και της ΤΣΣΚΑ είναι μοναδική, αλλά ο Μιρσάντ θα δώσει τον… χρόνο συμμετοχής του στους διαδόχους του: “Είχα δύο εξαιρετικά χρόνια στην ΤΣΣΚΑ, αλλά η Φενερμπαχτσέ είναι η μεγάλη μου αγάπη. Φυσικά θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα της ΤΣΣΚΑ, γιατί θα έρθουν εδώ και θα ξοδέψουν μια μέρα για να με αποχαιρετήσουν. Θέλω μόνο να παίξω με την Φενέρ για πέντε ή έξι λεπτά, γιατί τους τελευταίους τρεις μήνες της καριέρας μου δεν μπορούσα ούτε καν να τρέξω. Δεν θέλω να φαίνομαι κακός, χωρίς να έχω φυσική κατάσταση. Θα είναι καλύτερα για μένα να παίξω λίγο, να σημειώσω ένα εύκολο καλάθι και μετά να πω αντίο…”
Αυτό το καλοκαίρι πολλοί θρυλικοί παίκτες της Ευρωλίγκας όπως ο Τουρκσάν, ο Σισκάουσκας, ο Γκαρμπαχόσα, ο Στοουνρούκ, ο Μπερνστάιν και άλλοι αποσύρθηκαν… “Δεν είναι έκπληξη για μένα, γιατί έχουμε παίξει πολλά χρόνια πολλά ματς, σχεδόν 70 σε κάθε σεζόν. Δεν είναι εύκολο να αγωνίζεσαι σε φουλ ρυθμούς στην Ευρωλίγκα και ταυτόχρονα στα εθνικά πρωταθλήματα και κύπελλα. Ακόμα νοιώθω κουρασμένος στο μυαλό και το κορμί μου. Θέλω να με θυμούνται σαν κάποιο που είχε την ενέργεια να πηδά συνεχώς, να προσπαθεί για το καλύτερο. Θα μπορούσα ίσως να αγωνιστώ για μία ή δύο σεζόν ακόμα, αλλά ήθελα να αποσυρθώ ως ένας μεγάλος παίκτης σε ένα μεγάλο κλαμπ, όπως η Φενέρμπαχτσε. Νοιώθω πολύ χαρούμενος που είμαι 36 ετών και υγιής. Θέλω να απολαύσω τη ζωή μου και τα παιδιά μου και δεν ήθελα να ρισκάρω έναν σοβαρό τραυματισμό”.
Ο Μιρσάντ ξεκίνησε την καριέρα του το 1993 στην μεγαλύτερη αντίπαλο της Φενέρ, την Εφές Πίλσεν, όπου αγωνίστηκε για έξι χρόνια και μετά από μία σεζόν στο ΝΒΑ, επέστρεψε στην Ευρώπη για τη Ρασίγκ Παρί (2000-01), την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (2001-02, 2003-04), την Σιένα (2002-03) και την Ντιναμό Μόσχας (2004-05) πριν υπογράψει το καλοκαίρι το 2005 στην τελευταία του και αγαπημένη μέχρι το τέλος ομάδας, την Φενέρμπαχτσε.
Ο Τουρκσάν είναι ο πρώτος Τούρκος που αγωνίστηκε στο ΝΒΑ και κατέχει το ρεκόρ της Ευρωλίγκας στα ριμπάουντ, έχοντας 1.287 στην καριέρα του, 235 περισσότερα από τον δεύτερο της λίστας. Παρόλα αυτά, δεν μένει σε αυτούς τους αριθμούς. “Ο κόσμος έχει αρκετούς λόγους για να με θυμάται, αλλά για μένα το καλύτερο είναι ότι όλοι στην Ευρώπη πιστεύουν ότι ήμουν ένας πραγματικός εργάτης. Τα ρεκόρ τα έχω αφήσει πίσω μου και σίγουρα μια μέρα θα καταρριφθούν. Ελπίζω ότι οι νέοι παίκτες που αγωνίζονται τώρα θα το καταφέρουν σύντομα. Τους εύχομαι υγεία και καλή τύχη. Για μένα αυτά τα ρεκόρ είναι απλά ένα όμορφο μέρος της ζωής μου”.
Έκανε το μεγάλο βήμα της καριέρας του το 1999, υπογράφοντας στους Νικς της Νέας Υόρκης. Αγωνίστηκε εκεί μόλις για επτά ματς, παραχωρήθηκε στο Μιλγουόκι, έπαιξε άλλα δέκα ματς και στη συνέχεια επέστρεψε στην Ευρώπη.
Αυτό ίσως δεν θα είχε συμβεί, αν είχε λίγη περισσότερη υπομονή: “Αυτό είναι το μεγάλο μου λάθος. Τώρα, όταν σκέφτομαι όλη την καριέρα μου, το καταλαβαίνω. Στο ΝΒΑ είναι σημαντικό να βρίσκεται στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Δεν μου έτυχε και λυπάμαι για αυτό. Επέστρεψα στην Ευρώπη, είχα μια μεγάλη καριέρα, συνάντησα μεγάλους προπονητές και παίκτες, αλλά νομίζω ότι θα μπορούσε να έχω την ευκαιρία να παίξω εκεί για πέντε ή έξι χρόνια, αν βρισκόμουν σε κάποια άλλη ομάδα. Πάντως, δεν μετανιώνω για τίποτα”.
Και τι θα συμβεί από εδώ και πέρα στον τύπο που πέρασε τα τελευταία 19 χρόνια της ζωής του παίζοντας μπάσκετ; “Θα παραμείνω στο άθλημα, θα είμαι υπεύθυνος των σχέσεων της Φενέρμπαχτσε με την Ευρωλίγκα και των εξωτερικών επαφών της. Είμαι χαρούμενος που θα παραμείνω στο μπάσκετ. Νομίζω ότι θα είμαι καλός, γιατί ξέρω πολύ κόσμο από το ευρωπαϊκό και το παγκόσμιο μπάσκετ”.
Και τώρα ποιες είναι οι εντυπώσεις του για τη νέα Φενέρμπαχτσε ως… μέλος της ομάδας: “Εχουμε εξαιρετικούς παίκτες, τον Μάικ Μπατίστ, τον Ντέιβιντ Αντερσεν, τον Μπο Μακάλεμπ και τον Ρομέιν Σάτο που είναι πολύ έμπειροι και ποιοτικοί. Έχουμε επίσης καλούς Τούρκους παίκτες και τον νέο κόουτς Σιμόνε Πιανιτζιάνι που είναι ένας από τους καλύτερους της Ευρώπης. Πρέπει να βρούμε χημεία και νομίζω ότι θα το καταφέρουμε, γιατί πολλοί από τους παίκτες μου θέλουν να κερδίζουν. Η τουρκική λίγκα θα είναι δύσκολη, γιατί η Εφές και η Γαλατασαράι δημιούργησαν καλές ομάδες και επίσης η Μπεσίκτας και η Μπάνβιτ θα είναι δυνατές. Στην Ευρωλίγκα θα υπάρχουν πολλές προκλήσεις για μας. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα για να πετύχει η Φενέρ κάτι μεγάλο. Στόχος μας είναι το φάιναλ φορ. Γιατί όχι; Έχουμε πολλούς παίκτες που ξέρουν πως να αγωνίζονται σε μεγάλα ματς”.
Ο ανταγωνισμός, όμως, θα είναι άγριος. Η Φενέρμπαχτσε ξόδεψε πολλά χρήματα, αλλά η ΤΣΣΚΑ, η Μπαρτσελόνα, ο Ολυμπιακός, η Ρεάλ Μαδρίτης και ο Παναθηναϊκός έχουν καλές πιθανότητες να βρεθούν στο Λονδίνο και να πάρουν τον τίτλο. Όπως λέει και ο Μιρσάντ: “Ποτέ δεν κοιτάζω τους προϋπολογισμούς. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η χημεία. Και νομίζω ότι οι Τούρκοι παίκτες μας γνωρίζονται καλά και μπορούν να συνδυαστούν με τους νέους μας παίκτες. Γενικά, νομίζω ότι υπάρχουν 7-8 ομάδες με την ποιότητα να κερδίζουν την Ευρωλίγκα. Φυσικά, έχουμε καλές πιθανότητα, αλλά είναι νωρίς για προβλέψεις”.