Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο Φρανκ Μάρτιν είναι ένας από τους πιο γνωστούς προπονητές σε κολεγιακό επίπεδο.
Ξεκίνησε την καριέρα του στη προπονητική το 1985 και πλέον έχει καθιερωθεί.
Και μπορεί το έργο του 56χρονου να μην είναι ιδιαίτερα γνωστό στην Ελλάδα, όμως ένα βίντεό του αρκεί για να τον μάθουμε όλοι.
Κάποιες δηλώσεις του από το 2018 έγιναν viral και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να είναι επίκαιρες.
Ο Μάρτιν άφησε στην άκρη το μπάσκετ και την ομάδα του, για να μιλήσει για το πώς πρέπει να φέρονται οι γονείς μικρών αθλητών.
Όντας και ο ίδιος πατέρας τριών παιδιών, φρόντισε να κάνει όλους τους γονείς να σκεφτούν… δύο φορές πριν φωνάξουν σε διαιτητές/προπονητές σε ματς των παιδιών τους.
Για να το θέσουμε καλύτερα, δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος να κάνουν κάτι τέτοιο.
Το φαινόμενο φαίνεται πως υπάρχει έντονα και στην Αμερική, ενώ και στην χώρα μας δεν εκλείπουν -δυστυχώς- τέτοια φαινόμενα.
Επομένως, μία ματιά παρακάτω ίσως μας κάνει λίγο καλύτερους. Γονείς και μη.
”Είμαι πιθανότατα ο κόουτς με τη μεγαλύτερη ζωντάνια, όταν παίζει η ομάδα μου. Αλλά, όταν πάω να δω τα παιδιά μου να παίζουν δεν αποδοκιμάζω.
Δεν κουνάω τα χέρια μου, δεν προσπαθώ να τους προπονήσω. Με όλο το σεβασμό προς τους άλλους γονείς, μάλλον ξέρω περισσότερα πράγματα από αυτούς όσον αφορά το μπάσκετ. Κάθομαι στις εξέδρες και δεν μιλάω.
Υπάρχουν δύο διαιτητές σε ματς τέταρτης τάξης σε σχολικό επίπεδο σε ένα κυριακάτικο ματς. Πόσα να παίρνουν; 20 δολάρια το ματς; Το έκανα κι εγώ αυτό, έπαιρνα 12 δολάρια για ματς μικρών ηλικιών.
Αντί, λοιπόν, να είναι στην εκκλησία το πρωί της Κυριακής, προσπαθούν να βγάλουν μερικά ακόμα χρήματα για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους, να ταϊσουν την οικογένειά τους.
Πιστεύετε πραγματικά ότι τους νοιάζει ποια ομάδα θα κερδίσει; Πιστεύετε ότι κάθονται στο σπίτι και λένε ότι ανυπομονούν να πάνε στο παιχνίδι και να ρεζιλέψουν ένα 10χρονο παιδί μπροστά σε όλους; Αυτό πιστεύετε πραγματικά ότι κάνουν;
Δεν λέω στα παιδιά μου πώς να παίξουν. Ξέρετε τι λέω στα δύο αγόρια μου όταν με ρωτάνε κάτι; Γιατί ρωτάτε εμένα; Δεν σας προπονώ εγώ, να πάτε στον προπονητή σας. Μην μιλάτε για τον προπονητή σας μπροστά μου. Γιατί αν το κάνετε, τότε δεν παίζετε μπάσκετ. Δεν καταλαβαίνετε γιατί δεν παίξατε καλύτερα; Να πάτε στον προπονητή σας. Δεν είμαι ο προπονητής σας.
Είμαι ο πατέρας σας. Αν κάποιος δεν σας δείξει σεβασμό, είμαι εδώ. Αν αποτύχετε, αντιμετωπίστε το, θα είμαι εδώ να σας βοηθήσω να σηκωθείτε. Αλλά μην μου μιλάτε για προπονητική. Δουλεύω ως προπονητής, δεν θα κριτικάρω κάποιον, που προσπαθεί να σας βοηθήσει.
Και το άλλο σκέλος τώρα. Πιστεύετε ότι όλοι οι προπονητές μικρών παιδιών βγάλουν λεφτά;
Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος που θυσιάζει τον ελεύθερο χρόνο του την Κυριακή το πρωί, για να βοηθά παιδιά άλλων. Και εμείς θα έχουμε ενήλικες στις εξέδρες να βρίζουν τους διαιτητές, να κριτικάρουν τις αποφάσεις των προπονητών και να φωνάζουν στα παιδιά;
Είναι δέκα χρονών, όχι ο ΛεΜπρον Τζέιμς και ο Ντουέιν Ουέιντ, που παίζουν σε Τελικούς ΝΒΑ”