Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Από το πως ξεκίνησε παιδαρέλι ακόμα για να κατακτήσει τον κόσμο στα 18 του, την καριέρα του, την Εθνική ομάδα στην οποία αγωνίστηκε από το 1994 αντίπαλος του Σακίλ στο Παγκόσμιο του Καναδά (!), τον ΠΑΟΚ, την Μπαρτσελόνα και πως αποφάσισε να σταματήσει μόλις στα 30. Νωρίς τα έκανε όλα.
Διαβάστε παρακάτω ένα απόσπασμα από την εξομολόγηση του στο AthletesStories.gr κι ολόκληρο το εξαιρετικό άρθρο εδώ
“Να είσαι χαρούμενος όταν οι καταστάσεις είναι στα χέρια σου. Ακόμη και για τις δύσκολες, τις αναπόφευκτες ή πρόωρες επιλογές. Αυτό σκεφτόμουν την ημέρα που αποφάσισα να αποχωρήσω από το μπάσκετ. Να αποχωρήσω μόνο από την ενεργό δράση σαν παίκτης, γιατί είχα ήδη αποφασίσει να παραμείνω στον χώρο.
Αν και η προπονητική δεν ήταν ποτέ στα σχέδιά μου. Ήταν 9 Αυγούστου 2006. Δεν χρειάστηκε να το φιλοσοφήσω. Ούτε να μελαγχολήσω, επειδή ήμουν μόλις 30 ετών. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν με πόνεσε, δεν με ενόχλησε που θα έφευγα έτσι. Σε κανέναν αθλητή δεν αρέσει να αισθάνεται ότι δεν μπορεί να νικήσει τους τραυματισμούς. Η πιο δύσκολη απόφαση της ζωής μου, ωστόσο, ήταν συνάμα και η πιο συνειδητοποιημένη.
Το σκεφτόμουν για μήνες. Στην τελευταία σεζόν της καριέρας μου, το 2005-2006 στην Ισπανία και τη Βαγιαδολίδ, κατάλαβα ότι δεν θέλω να επιβαρύνω τον προϋπολογισμό της ομάδας. Μετά το πέρασμα από το ΝΒΑ και τους Σίξερς, το 2002-2003, επέστρεψα στην Ευρώπη. Ούλκερ, Σιένα και Βαγιαδολίδ.
Όμως, την τελευταία χρονιά, γνώριζα ότι δεν είμαι αυτός που ήθελα να είμαι. Τα γόνατά μου δεν ήταν στην κατάσταση που ήθελα, στην κατάσταση που έπρεπε. Δεν δυσκολεύτηκα να το αποφασίσω”…