Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ο πρόεδρος της ομάδας Χοσεάν Κερεχέτα έχει βρει δεκάδες παίκτες-λαβράκια τα τελευταία χρόνια με τους περισσότερους από αυτούς να συνεχίζουν την καριέρα τους σε άλλες πολιτείες μετά το πέρασμα τους από τη Βιτόρια.
Δεν είναι τυχαίο ότι από την ομάδα που πήγε στο Φάιναλ Φορ του Βερολίνου (2016), μόλις δεκατέσσερις μήνες πριν, ελάχιστοι είναι οι παίκτες που βρίσκονται ακόμα στο ρόστερ της Μπασκόνια. Οπότε είναι μάλλον λογικό να εικάσουμε ότι και η φετινή κοσμογονία που συντελείται στη χώρα των Βάσκων δεν είναι κάτι… μη αναμενόμενο.
Μέσα σε αυτό τον κυκεώνα των αλλαγών οι οπαδοί της ομάδας πήραν τη χαρά της επιστροφής ενός παίκτη που αγάπησαν πολύ για όσα χρόνια φόρεσε τη φανέλα της αγαπημένης τους ομάδας, αφού ήταν μέλος της όταν κατέκτησε το τελευταίο πρωτάθλημα πίσω στο 2010.
Ο λόγος φυσικά για τον Μαρσελίνιο Χουέρτας, ο οποίος μετά την εκπλήρωση του ονείρου της συμμετοχής στο ΝΒΑ, αποφάσισε να γυρίσει στην Ευρώπη για να δώσει ίσως τις τελευταίες παραστάσεις της καριέρας του. Παραστάσεις που θα περιέχουν μπόλικη ικανότητα στην πάσα, σπουδαία αντίληψη και πολύ καλό διάβασμα του παιχνιδιού πασπαλισμένα με ολίγον από σκοράρισμα. Πριν όμως μιλήσουμε για τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Βραζιλιάνου, ας ρίξουμε μία ματιά στο βιογραφικό του.
Το who is who
Ο Βραζιλιάνος πόιντ γκαρντ γεννήθηκε το 1983 στο Σάο Πάολο και αισίως βαδίζει στο 35ο έτος της ηλικίας του. Ξεκίνησε το μπάσκετ σε ένα σχολείο του Τέξας και την επαγγελματική του καριέρα από τη χώρα στην οποία γεννήθηκε.
Μετά από τρία χρόνια σε Πινέιρος και Σάο Πάολο αποφάσισε να περάσει τον Ατλαντικό για να παίξει μπάσκετ στην Μπανταλόνα. Η ομάδα δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού περίπου την ίδια εποχή έκαναν από εκεί τα πρώτα τους βήματα οι Ρούντι Φερνάντεθ και Ρίκι Ρούμπιο. Μια ομάδα που έχει παράδοση να μαθαίνει σωστά το μπάσκετ και να βγάζει πολλούς παίκτες.
Ο Μαρσελίνιο έφτιαξε εκεί το όνομα του παίρνοντας μεταγραφή πρώτα για την Μπιλμπάο, με το πέρασμα του να μην είναι το καλύτερο, και μετά στην Φορτιτούντο Μπολόνια, μία από τις πιο ιστορικές ομάδες της Ιταλίας. Στην Μπολόνια έπαιξε αρκετά καλά τραβώντας τα βλέμματα από την Βιτόρια με την Μπασκόνια να τον αγοράζει το 2009.
Εκεί έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του, καθιερώθηκε και στην Εθνική Βραζιλίας και συνολικά έφτασε να θεωρείται ένας από τους καλύτερους γκαρντ της Ευρώπης εκείνη τη χρονική περίοδο. Η Μπασκόνια, όπως συνήθιζε αλλά και συνηθίζει ακόμα, τον πούλησε στην Μπαρτσελόνα με τον ίδιο να κάνει σταθερά καλές χρονιές την τετραετία 2011-2015.
Το 2015 αποφάσισε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, περνώντας στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να αγωνιστεί για μία διετία με τους Λέικερς, μία ομάδα που στο συναπάντημα τους δεν περνούσε και τα πιο ένδοξα χρόνια της. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην βρει τον ρόλο που ο ίδιος θα επιθυμούσε, με την φετινή του επιστροφή στην Ευρώπη να είναι μάλλον λογική.
Μεγάλα ατού
Η αλήθεια είναι ότι ο Μαρσελίνιο είναι ένας παίκτης που ταιριάζει περισσότερο στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Δεν είναι ιδιαίτερα αθλητικός αλλά και ταυτόχρονα δεν είναι τόσο καλός στη δημιουργία ατομικής φάσης. Ίσως αυτοί ήταν και οι δύο κυριότεροι λόγοι για τους οποίους ο Βραζιλιάνος δεν έπαιξε περισσότερο στο ΝΒΑ.
Για το Ευρωπαϊκό στυλ μπάσκετ είναι ταμάμ. Αυτό συμβαίνει γιατί στην Ευρώπη το παιχνίδι όλο γυρνάει αρκετά γύρω από το πικ εν ρολ και τις διάφορες εκφράσεις του συγκεκριμένου συστήματος στο παρκέ.
Ο Μαρσελίνιο είναι ένας πανέξυπνος παίκτης με πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση της αντίληψης και της πάσας μέσα στο παρκέ. Ειδικά σε μία ομάδα που θα είναι καλά δουλεμένη στο πικ εν ρολ, τόσο στο κομμάτι της κίνησης από τους ψηλούς όσο και στο θέμα των αποστάσεων και των τοποθετήσεων, μπορεί να κάνει θαύματα.
Ο Βραζιλιάνος διαβάζει πολύ καλά τις άμυνες, έχει ψυχραιμία όταν αναλαμβάνει floor general και ξέρει πότε θα πασάρει και ποια είναι η καλύτερη επιλογή. Μπορεί να πασάρει καλά είτε μέσα στο καλάθι είτε στην περίμετρο και ξέρει να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τους συμπαίκτες του. Συνολικά η κατανόηση και η αντίληψη που έχει για το παιχνίδι είναι τα μεγαλύτερα ατού του.
Σουτ και φλόουτερ
Επιθετικά δεν θα λέγαμε ότι είναι ένας παίκτης-μόνιμη απειλή για τις αντίπαλες άμυνες. Δεν κυνηγάει τις προσωπικές φάσεις και συνήθως το επιθετικό του παιχνίδι γυρίζει γύρω από τα σκριν. Είναι αρκετά καλός σουτέρ από την περίμετρο, αλλά δεν σουτάρει με πολύ μεγάλη ευχέρεια. Συνήθως θα επιλέξει να κινηθεί πίσω από τα σκριν και να σουτάρει τα αγαπημένα του σουτ μέσης απόστασης ή τα φλόουτερ στα οποία είναι πολύ αποδοτικός.
Άμυνα, έξυπνος υστερεί στη αθλητικότητα
Στην άμυνα παίζει κυρίως με το μυαλό. Τα γρήγορα πόδια και οι εκρηκτικοί αντίπαλοι πάντα του δημιουργούσαν πρόβλημα, αλλά όσο πέρναγε ο καιρός τόσο περισσότερο έμαθε να χρησιμοποιεί τα χέρια του και το σώμα του με έξυπνο τρόπο για να κλέβει μπάλες και να κερδίζει μάχες. Ακόμα και στην άμυνα το μεγαλύτερο προσόν του είναι η αντίληψη και το διάβασμα των φάσεων και των κινήσεων των αντιπάλων.
Πλέον βέβαια με τα χρόνια να έχουν αφήσει το στίγμα τους είναι ερωτηματικό το κατά πόσο θα μπορεί να κυνηγάει εκρηκτικούς γκαρντ, να αμύνεται καλά στις αλλαγές και να σπάει τα σκριν των αντιπάλων. Είναι πανούργος, είναι έξυπνος και δεν αποκλείεται να βρει τον τρόπο να αντεπεξέλθει.
https://twitter.com/Baskonia/status/889787336422178816